NAZWA

       umount - odmontowuje systemy plików

SKŁADNIA

       umount -a [-dflnrv] [-t typ-systemu-plików] [-O opcja...]

       umount [-dflnrv] {katalog|urządzenie}

       umount -h|-V

OPIS

       Polecenie umount odłącza wymienione systemy plików z hierarchii plików. System plików jest określany
       przez podanie katalogu, w którym został zamontowany. Podanie urządzenia, na którym system plików
       istnieje, może również działać, jednakże jest przestarzałe, głównie dlatego, że zawiedzie, gdy urządzenie
       jest zamontowane w więcej niż jednym katalogu.

       Proszę zauważyć, że system plików nie może być odmontowany, gdy jest "busy" (zajęty) - na przykład, gdy
       są na nim otwarte pliki, gdy jakiś proces ma tam swój katalog roboczy albo gdy w użytku jest znajdujący
       się na nim plik wymiany. Przeszkadzającym procesem może być nawet sam umount - otwiera on libc, zaś libc
       z kolei może otwierać na przykład pliki ustawień locale. Leniwe odmontowywanie ("lazy umount") rozwiązuje
       ten problem, choć może być przyczyną kolejnych kłopotów. Więcej informacji znajduje się poniżej, w opisie
       opcji --lazy.

OPCJE

       -a, --all
           Wszystkie systemy plików opisane w /proc/self/mountinfo (lub w przestarzałym /etc/mtab) są
           odmontowywane, poza następującymi: proc, devfs, devpts, sysfs, rpc_pipefs i nfsd. Tę listę wyjątków
           można zastąpić podając opcję --types.

       -A, --all-targets
           Odmontowuje wszystkie punkty montowanie w bieżącej przestrzeni nazw montowań dla podanego systemu
           plików. System plików można podać za pomocą jednego z punktów montowania lub za pomocą nazwy
           urządzenia (lub UUID itp.). Jeśli ta opcja jest użyta łącznie z --recursive, to wszystkie montowania
           zagnieżdżone w tym systemie plików są odmontowywane. Opcja jest obsługiwane tylko w systemach, w
           których /etc/mtab jest dowiązaniem symbolicznym do /proc/mounts.

       -c, --no-canonicalize
           Nie normalizuje ścieżek. Normalizacja ścieżek zachodzi przy pomocy wywołań systemowych stat(2) i
           readlink(2). W niektórych przypadkach mogą się one zawiesić (np. jeśli serwer NFS jest niedostępny).
           Opcja musi być użyta w połączeniu ze znormalizowaną ścieżką do punktu montowania.

           Opcja po cichu ignorowana przez umount dla użytkowników innych niż root.

           Więcej szczegółów na temat tej opcji można uzyskać, zapoznając się ze stroną podręcznika mount(8).
           Proszę zauważyć, że umount nie przekazuje tej opcji programom pomocniczym /sbin/umount.typ.

       -d, --detach-loop
           Jeśli odmontowane urządzenie było urządzeniem pętli (loop), to także zwalnia to urządzenie. Opcja ta
           jest niepotrzebna, jeśli urządzenie było inicjowane przez mount(8) - w takim przypadku domyślnie była
           włączona funkcjonalność "autoclear".

       --fake
           Powoduje wykonywanie wszystkiego poza faktycznym wywołaniem funkcji systemowej lub pomocniczego
           programu odmontowywania; "udaje" to odmontowanie systemu plików. Opcja może być używana do usuwania
           wpisów z przestarzałego /etc/mtab dla urządzeń, które odmontowano wcześniej z opcją -n.

       -f, --force
           Wymusza odmontowanie (w przypadku nieosiągalnego systemu NFS).

           Proszę zauważyć, że ta opcja nie gwarantuje, że polecenie umount się nie zawiesi. Zaleca się używanie
           pełnych ścieżek niezawierających dowiązań symbolicznych, aby umount mógł uniknąć niepotrzebnych
           wywołań systemowych readlink(2) oraz stat(2) na nieosiągalnym systemie NFS.

       -i, --internal-only
           Nie wywołuje programu pomocniczego /sbin/umount.system-plików, nawet jeśli istnieje. Domyślnie
           program pomocniczy jest wywoływany, jeśli istnieje.

       -l, --lazy
           Leniwe odmontowanie ("lazy umount"). Od razu odłącza system plików od hierarchii systemu plików i
           czyści wszystkie referencje do tego systemu plików, gdy tylko przestanie być zajęty ("busy").

           Po użyciu tej opcji w stosunku do sieciowego systemu plików lub lokalnego systemu plików z
           podmontowaniami zakłada się, że w niedalekiej przyszłości system zostanie przeładowany. Przypadkiem,
           w którym zaleca się skorzystanie z opcji umount -l jest uniknięcie przestojów przy wyłączaniu systemu
           ze względu na nieosiągalny udział sieciowy, w którym zwykłe umount zawiesi się ze względu na
           wyłączony serwer lub partycję sieciową. Ponowne zamontowanie danego udziału nie będzie możliwe.

       -N, --namespace przestrzeń-nazw
           Przeprowadza umount w przestrzeni nazw montowań zdefiniowanej w przestrzeni-nazw. przestrzeń-nazw to
           albo PID procesu działającego w tej przestrzeni nazw albo plik specjalny reprezentujący tę
           przestrzeń.

           umount przełącza się na przestrzeń nazw gdy odczytuje /etc/fstab, zapisuje /etc/mtab (lub pisze do
           /run/mount) i wywołuje wywołanie systemowe umount(2), w innych przypadkach działa w oryginalnej
           przestrzeni nazw. Oznacza to, że docelowa przestrzeń nazw montowań nie musi zawierać żadnych
           bibliotek lub innych wymaganych składników do wykonania polecenia umount(2).

           Więcej informacji można znaleźć w podręczniku mount_namespaces(7).

       -n, --no-mtab
           Odmontowuje bez zapisywania w /etc/mtab.

       -O, --test-opts opcja...
           Odmontowuje tylko te systemy plików, które mają podane opcje wpisane w /etc/fstab. Można podać więcej
           niż jedną opcję, używając listy oddzielanej przecinkami. Lista opcji może być poprzedzona słowem no,
           aby podać opcje, dla których nie powinna być podejmowana żadna akcja.

       -q, --quiet
           Wyłącza komunikaty "nie zamontowano".

       -R, --recursive
           Rekurencyjnie odmontowuje każdy podany katalog. Rekurencja zostanie przerwana, jeśli którakolwiek z
           operacji odmontowania w łańcuchu zwróci błąd z dowolnego powodu. Związek między punktami montowania
           jest określany na podstawie wpisów w /proc/self/mountinfo. System plików musi być podany za pomocą
           ścieżki; odmontowywanie rekurencyjne za pomocą nazwy urządzenia (lub jego UUID) nie jest obsługiwane.
           Od wersji 2.37 odmontowuje również wszystkie "nadmontowane" systemy plików (sytuacja, gdy kilka
           systemów plików jest zamontowanych w tym samym punkcie montowania).

       -r, --read-only
           Jeśli odmontowanie się nie powiedzie, próbuje zamontować ponownie w trybie tylko do odczytu.

       -t, --types typ...
           Wskazuje, że akcje powinny być dokonywane tylko na systemach plików określonego typu. Można podać
           więcej niż jeden typ, używając listy oddzielanej przecinkami. Lista systemów plików może być
           poprzedzona słowem no, aby wskazać, że akcja wymienionych systemów plików nie dotyczy. Proszę
           zauważyć, że umount czyta informacje o zamontowanych systemach plików z jądra (/proc/mounts) i nazwy
           systemów plików mogą się różnić od nazwy podanych w /etc/fstab (np. "nfs4" vs "nfs").

       -v, --verbose
           Tryb szczegółowy.

       -h, --help
           Wyświetla ten tekst i wychodzi.

       -V, --version
           Wyświetla wersję i wychodzi.

ODMONTOWANIA PRZEZ ZWYKŁYCH UŻYTKOWNIKÓW

       Tradycyjnie, tylko superużytkownik może odmontowywać systemy plików. Jednak jeśli fstab w danym wierszu
       zawiera opcję user, to każdy może odmontować odpowiadający temu wpisowi system plików. Więcej informacji
       znajduje się w podręczniku mount(8).

       Od wersji 2.34 polecenie umount można użyć do operacji odmontowania również dla systemów plików fuse,
       jeśli tabela montowań jądra zawiera ID użytkownika. W takim przypadku opcja montowania fstab user= nie
       jest wymagana.

       Od wersji 2.35 polecenie umount nie kończy się, gdy uprawnienia użytkownika są nieodpowiednie według
       wewnętrznych reguł bezpieczeństwa libmount. W takim przypadku porzuca uprawnienia suid i kontynuuje jako
       zwykły użytkownik. Można to wykorzystać w takich zastosowaniach, gdy uprawnienia roota nie są konieczne
       (np. systemy plików fuse, przestrzenie nazw użytkownika itp.).

URZĄDZENIE PĘTLI ZWROTNEJ - LOOP DEVICE

       Polecenie umount automatycznie odłączy urządzenie loop poprzednio zainicjowane przez mount(8),
       niezależnie od /etc/mtab.

       W tym przypadku urządzenie jest inicjowane ze znacznikiem "autoclear" (patrz losetup(8) po więcej
       informacji). W przeciwnym razie należy użyć opcji --detach-loop lub wywołać losetup -d urządzenie.
       Funkcjonalność autoclear jest obsługiwana od Linuksa 2.6.25.

       Proszę zauważyć, że od Linuksa v3.7 jądro korzysta z "leniwego niszczenia urządzeń". System jedynie
       oznacza urządzenie pętli flagą automatycznego wyczyszczenia i niszczy je później. Jeśli konieczne jest
       odczekanie na całkowite usunięcie urządzenia pętli, po umount należy wywołać udevadm settle.

STATUS ZAKOŃCZENIA

       umount posiada następujące wartości statusu zakończenia (bity mogą być złożone używając alternatywy -
       OR):

       0
           sukces

       1
           nieprawidłowe wywołanie lub uprawnienia

       2
           błąd systemu (brak pamięci, niemożność wykonania fork, nie ma więcej urządzeń loop)

       4
           wewnętrzny błąd mount

       8
           przerwanie przez użytkownika

       16
           problemy podczas zapisu lub blokowania /etc/mtab

       32
           niepowodzenie montowania

       64
           cześć odmontowań powiodła się

           Polecenie umount -a zwraca 0 (wszystkie się powiodły), 32 (wszystkie się nie powiodły) lub 64 (część
           się powiodła, a część nie).

       126
           Nie udało się wykonać zewnętrznego programu pomocniczego /sbin/umount.<typ> (od util-linux v2.41)

ZEWNĘTRZNE PROGRAMY POMOCNICZE

       Składnia zewnętrznych programów pomocniczych umount jest następująca:

          umount.przyrostek {katalog|urządzenie} [-flnrv] [-N przestrzeń-nazw] [-t typ.podtyp]

       gdzie przyrostek jest typem systemu plików (lub wartością z opcji mtab "uhelper=" lub "helper="). Opcja
       -t jest używana do systemów plików, które obsługują podtypy. Na przykład:

          umount.fuse -t fuse.sshfs

       W pliku /etc/mtab może pojawić się oznaczenie uhelper=coś (nieuprzywilejowany program pomocniczy), gdy
       zwykli użytkownicy chcą być w stanie odmontować punkt montowania niezdefiniowany w /etc/fstab(np.
       urządzenie zamontowane przez udisks(1)).

       Oznaczenie helper=typ w pliku mtab przekierowuje wszystkie żądania umount do programu /sbin/umount.typ,
       niezależnie od UID.

       Proszę zauważyć, że /etc/mtab jest obecnie uważane za przestarzałe, a helper= i inne opcje przestrzeni
       nazw użytkownika są zarządzane przez libmount.

       Wartość statusu zakończenia programu pomocniczego jest zwracana jako status zakończenia umount(8) Wartość
       126 jest używana, jeśli odnaleziono program pomocniczy, lecz execl() zawiodło.

ŚRODOWISKO

       LIBMOUNT_FSTAB=<ścieżka>
           przesłania domyślną lokalizację pliku fstab (ignorowane w przypadku suid)

       LIBMOUNT_DEBUG=all
           włącza komunikaty debugowania biblioteki libmount

PLIKI

       /etc/mtab
           tabela zamontowanych systemów plików (przestarzałe i zwykle zastępowane przez dowiązanie symboliczne
           do /proc/mounts)

       /etc/fstab
           tabela znanych systemów plików

       /proc/self/mountinfo
           tabela zamontowanych systemów plików tworzona przez jądro

HISTORIA

       Polecenie umount pojawiło się w wersji 6 AT&T UNIX.

ZOBACZ TAKŻE

       umount(2), losetup(8), mount_namespaces(7), mount(8)

ZGŁASZANIE BŁĘDÓW

       Problemy należy zgłaszać w systemie śledzenia błędów <https://github.com/util-linux/util-linux/issues>.

DOSTĘPNOŚĆ

       Polecenie umount jest częścią pakietu util-linux, który można pobrać ze strony Archiwum jądra Linux
       <https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/>.

util-linux 2.41                                    2025-07-02                                          UMOUNT(8)