NAZWA

       lspci - wypisuje wszystkie urządzenia PCI

SKŁADNIA

       lspci [opcje]

OPIS

       lspci  jest narzędziem do wyświetlania informacji o wszystkich szynach PCI systemu i podłączonych do nich
       urządzeniach.

       Domyślnie, pokazuje zwięzłą listę urządzeń. Używając opcji  opisanych  poniżej,  można  uzyskać  bardziej
       szczegółowy wynik lub wyjście odpowiednie do przetworzenia przez inne programy.

       Aby  zgłaszać błędy w sterownikach PCI lub w samym lspci, proszę dołączyć wynik wywołania "lspci -vvx", a
       jeszcze lepiej "lspci -vvxxx" (uwzględniając poniższe, ewentualne zastrzeżenia).

       Niektóre części wyniku, szczególnie w bardzo szczegółowych trybach, są zrozumiałe prawdopodobnie  jedynie
       dla  doświadczonych hakerów PCI. Aby poznać dokładne definicje pól, proszę zapoznać się ze specyfikacjami
       PCI lub plikami header.h i /usr/include/linux/pci.h.

       Dostęp do niektórych  części  przestrzeni  konfiguracyjnej  PCI,  w  wielu  systemach  operacyjnych  jest
       ograniczony do roota, zatem funkcje lspci dostępne zwykłym użytkownikom są ograniczone. Program stara się
       jednak  wyświetlić  tak  dużo  informacji,  jak  tylko jest to możliwe oraz oznaczyć pozostałe informacje
       tekstem <access denied> (dostęp zastrzeżony).

OPCJE

   Podstawowe tryby wyświetlania
       -m     Zrzuca dane urządzenia PCI w kompatybilnej wstecznie postaci czytelnej maszynowo. Patrz niżej.

       -mm    Zrzuca dane urządzenia PCI w postaci czytelnej maszynowo, do łatwego przetwarzania przez  skrypty.
              Patrz niżej.

       -t     Pokazuje  drzewiasty  diagram  zawierający  wszystkie szyny, mosty, urządzenia i połączenia między
              nimi.

   Opcje wyświetlania
       -v     Wyświetla szczegółowe informacje o wszystkich urządzeniach.

       -vv    Wyświetla jeszcze więcej szczegółów. Ten poziom obejmuje wszystko co może okazać się przydatne.

       -vvv   Poziom najbardziej szczegółowy - wyświetlane jest wszystko co program jest w  stanie  przetworzyć,
              nawet jeśli wygląda na to całkowicie nieprzydatne (np. niezdefiniowane obszary pamięci).

       -k     Pokazuje  sterowniki  jądra  obsługujące  każde  z  urządzeń oraz moduły jądra zdolne je obsłużyć.
              Włączone domyślnie, gdy podana jest opcja -v w normalnym trybie wyniku (obecnie działa wyłącznie z
              jądrem Linux 2.6 i nowszym).

       -x     Pokazuje szesnastkowy zrzut standardowej części standardowej przestrzeni konfiguracyjnej (pierwsze
              64 bajty lub 128 bajtów w przypadku mostków CardBus).

       -xxx   Pokazuje szesnastkowy zrzut całej przestrzeni konfiguracyjnej PCI. Dostępne tylko dla roota,  gdyż
              część  urządzeń  PCI  załamuje  się  gdy  próbuje się odczytać niezdefiniowane obszary przestrzeni
              konfiguracyjnej (zachowanie to prawdopodobnie nie narusza standardu PCI,  lecz  jest  co  najmniej
              bardzo  głupie).  Ponieważ  jednak  takie  urządzenia  są  rzadkością,  nie należy się tym zbytnio
              przejmować.

       -xxxx  Pokazuje szesnastkowy zrzut rozszerzonej (4096-bajtowej) przestrzeni konfiguracyjnej PCI dostępnej
              w szynach PCI-X 2.0 i PCI Express.

       -b     Widok szynocentryczny. Pokazuje wszystkie numery IRQ i adresy widziane przez karty na szynie  PCI,
              zamiast punktu widzenia jądra.

       -D     Zawsze  wyświetla  liczby  domen  PCI.  Domyślnie,  lspci  nie  czyni  tego w przypadku komputerów
              posiadających wyłącznie domenę 0.

       -P     Identyfikuje urządzenia PCI przez ścieżkę każdego mostu, zamiast za pomocą numeru szyny.

       -PP    Identyfikuje urządzenia PCI przez ścieżkę każdego mostu, pokazując zarówno numer szyny jak i numer
              urządzenia.

   Opcje do kontroli przetwarzania identyfikatorów na nazwy
       -n     Pokazuje dystrybutora PCI oraz kody urządzenia jako numery, bez rozwijania ich w bazie  danych  ID
              PCI.

       -nn    Pokazuje dystrybutora PCI oraz kody urządzenia jako numery oraz nazwy.

       -q     Używa  DNS do odpytania głównej bazy identyfikatorów PCI, jeśli urządzenie nie zostanie znalezione
              w lokalnym pliku pci.ids. Jeśli się to powiedzie, wynik jest buforowany w  $XDG_CACHE_HOME/pci-ids
              i  jest  rozpoznawany  w  kolejnych  uruchomieniach  programu  nawet,  jeśli nie poda się opcji -q
              ponownie. Proszę rozważnie używać tego  przełącznika  w  automatycznych  skryptach,  aby  zapobiec
              przeciążeniu serwerów z bazą danych.

       -qq    To samo co -q, ale lokalny bufor podręczny jest resetowany.

       -Q     Odpytuje centralną bazę danych nawet, jeśli wpisy są rozpoznawane lokalnie. Proszę użyć tej opcji,
              w przypadku podejrzenia, że wyświetlany wpis jest nieprawidłowy.

   Opcje do wybierania urządzeń
       -s [[[[<domena>]:]<szyna>]:][<urządzenie>][.[<funkcja>]]
              Pokazuje  urządzenia  tylko  w  określonej:  domenie (w przypadku jeśli ten komputer posiada kilka
              mostków głównych, mogą one albo współdzielić wspólną przestrzeń numerów szyn, albo  każdy  z  nich
              może  adresować swoją domenę PCI; domeny są numerowane od 0 do ffff), szynie (0 do ff), urządzeniu
              (0 do 1f) i funkcji (0 do 7).  Każdy  komponent  adresu  urządzenia  można  pominąć  lub  oznaczyć
              gwiazdką, co oznacza dowolną wartość. Wszystkie numery są szesnastkowe. Np. "0:" oznacza wszystkie
              urządzenia  na  szynie  0,  "0"  oznacza  wszystkie funkcje urządzenia 0 na dowolnej szynie, "0.3"
              wybiera trzecią funkcję urządzenia 0 na  wszystkich  szynach,  a  ".4"  pokazuje  czwartą  funkcję
              każdego urządzenia.

       -d [<dostawca>]:[<urządzenie>][:<klasa>][:<interf-program>]]
              Pokazuje   tylko   urządzenia  o  określonym  ID  dystrybutora,  urządzenia,  klasy  i  interfejsu
              programistycznego. Obydwa identyfikatory  są  podawane  szesnastkowo  i  mogą  być  pominięte  lub
              określone  jako  "*"  (w  obu przypadkach oznacza to "dowolne"). Identyfikator klasy może zawierać
              znaki "x" oznaczające "dowolna cyfra".

   Inne opcje
       -i <plik>
              Używa <pliku> jako listy identyfikatorów PCI, zamiast pliku /usr/share/misc/pci.ids.

       -p <plik>
              Używa <pliku> jako mapy identyfikatorów PCI obsługiwanych przez  moduły  jądra.  Domyślnie,  lspci
              używa  /lib/modules/wersja_jądra/modules.pcimap. Dotyczy tylko systemów Linux z odpowiednio nowymi
              narzędziami modułów.

       -M     Przywołuje tryb mapowania szyny, który przeprowadza dokładne skanowanie wszystkich urządzeń PCI, w
              tym źle skonfigurowanych mostków itp.  Ta  opcja  daje  przydatne  rezultaty  wyłącznie  w  trybie
              bezpośredniego  dostępu  do  sprzętu,  który zazwyczaj wymaga uprawnień roota. Domyślnie skanowana
              jest tylko domena. Można użyć opcji -s aby wybrać inną domenę.

       --version
              Wyświetla wersję lspci.  Opcja ta powinna być używana samodzielnie.

   Opcje dostępu do PCI
       Narzędzia PCI używają biblioteki PCI do porozumiewania się  z  urządzeniami  PCI  (patrz  pcilib(7),  aby
       dowiedzieć się więcej). Aby wpłynąć na jej zachowanie można użyć następujących opcji:

       -A <metoda>
              Biblioteka  obsługuje  wiele  metod  dostępu  do  sprzętu PCI. Domyślnie używa pierwszej dostępnej
              metody, ale można użyć tej opcji, aby przesłonić tę decyzję. Dostępne metody wraz  z  ich  opisami
              można uzyskać za pomocą opcji -A help.

       -O <parametr>=<wartość>
              Zachowanie  biblioteki  jest  kontrolowane przez kilka nazwanych parametrów. Opcja pozwala ustawić
              wartość dowolnych z nich. Aby poznać rozpoznawane parametry i ich domyślne  wartości  proszę  użyć
              opcji -O help.

       -H1    Używa  bezpośredniego dostępu do sprzętu poprzez mechanizm 1 konfiguracji Intela (jest to skrócona
              postać -A intel-conf1).

       -H2    Używa bezpośredniego dostępu do sprzętu poprzez mechanizm 2 konfiguracji Intela (jest to  skrócona
              postać -A intel-conf2).

       -F <plik>
              Zamiast  uzyskiwać  dostęp  do  rzeczywistego  sprzętu,  odczytuje  listę  urządzeń i wartości ich
              rejestrów konfiguracyjnych z podanego pliku, uzyskanego wcześniej poleceniem  lspci  -x.  Jest  to
              przydatne  do  analizowania  przekazanych  przez  użytkowników  raportów  o  błędach,  gdyż  można
              wyświetlić konfigurację sprzętową w dowolnym stylu bez męczenia użytkownika o nowe zrzuty.

       -G     Zwiększa poziom debugowania w bibliotece.

WYNIK ODCZYTYWALNY MASZYNOWO

       Jeśli zamiarem użytkownika jest automatyczne przetworzenie wyjścia lspci, należy użyć jednego z  formatów
       wyniku  odczytywalnego  maszynowo  (-m, -vm, -vmm) opisanego w tym rozdziale. Wszystkie inne formaty mogą
       się zmienić pomiędzy wersjami lspci.

       Wszystkie liczby są wyświetlane zawsze w postaci szesnastkowej. Aby przetworzyć identyfikatory numeryczne
       zamiast nazw, proszę dodać przełącznik -n.

   Format prosty (-m)
       W formacie prostym, każde urządzenie jest opisane w pojedynczym wierszu,  który  jest  sformatowany  jako
       parametry odpowiednie do podania do skryptu powłoki tzn. wartości są oddzielone białymi znakami, jeśli to
       konieczne zastosowane jest cytowanie. Część argumentów jest pozycyjna: slot, klasa, nazwa dostawcy, nazwa
       urządzenia, nazwa dostawcy podsystemu i nazwa podsystemu (dwie ostatnie są puste, jeśli urządzenie nie ma
       podsystemu); pozostałe argumenty wyglądają jak opcje:

       -rrew  Numer rewizji.

       -pintprog
              Interfejs programistyczny.

       Względna kolejność argumentów pozycyjnych i opcji jest niezdefiniowana. W przyszłych wersjach mogą zostać
       dodane  nowe  opcje, ale będą one zawsze posiadały pojedynczy argument, nieoddzielony od opcji spacjami -
       dzięki czemu mogą być łatwo zignorowane, jeśli nie zostaną rozpoznane.

   Format szczegółowy (-vmm)
       Format  szczegółowy  jest  sekwencją  rekordów  oddzielonych  pustymi  wierszami.  Każdy  rekord  opisuje
       pojedyncze  urządzenie  za  pomocą  sekwencji  wierszy, a każdy wiersz zawiera pojedynczą parę "znacznik:
       wartość". Znacznik i wartość są oddzielone pojedynczym znakiem tabulacji. Rekordy  ani  wiersze  wewnątrz
       rekordów nie posiadają określonej kolejności. W znacznikach istotna jest wielkość liter.

       Zdefiniowano następujące znaczniki:

       Slot   Nazwa  slotu,  w którym istnieje urządzenie ([domena:]szyna:urządzenie.funkcja). Ten znacznik jest
              zawsze pierwszy w rekordzie.

       Class  Nazwa klasy.

       Vendor Nazwa dostawcy.

       Device Nazwa urządzenia.

       SVendor
              Nazwa dostawcy podsystemu (opcjonalna).

       SDevice
              Nazwa podsystemu (opcjonalna).

       PhySlot
              Fizyczne gniazdo, w którym znajduje się urządzenie (opcjonalne, tylko Linux).

       Rev    Numer rewizji (opcjonalny).

       ProgIf Interfejs programistyczny (opcjonalny).

       Driver Sterownik jądra, który aktualnie obsługuje urządzenie (opcjonalny, tylko Linux).

       Module Moduł jądra, który wskazuje że jest zdolny obsłużyć to urządzenie (opcjonalny, tylko Linux).  Może
              się pojawić wiele wierszy z tym znacznikiem.

       NUMANode
              Węzeł NUMA, z którym połączone jest urządzenie (opcjonalne, tylko Linux).

       IOMMUGroup
              Grupa IOMMU, której częścią jest urządzenie (opcjonalne, tylko Linux).

       W  kolejnych  wersjach mogą zostać dodane nowe znaczniki, dlatego należy po cichu ignorować te, które nie
       zostaną rozpoznane.

   Wstecznie kompatybilny format szczegółowy (-vm)
       W tym trybie, lspci stara się być dokładnie kompatybilnym ze starszymi wersjami programu. Jest to  prawie
       ten  sam  format  co  zwykły  format  szczegółowy, jednak znacznik Device jest używany zarówno jako nazwa
       slotu, jak i nazwa urządzenia, tak więc pojawia się dwukrotnie w pojedynczym rekordzie. Proszę nie używać
       tego formatu w nowo tworzonym kodzie.

PLIKI

       /usr/share/misc/pci.ids
              Lista wszystkich znanych identyfikatorów PCI (dostawcy, urządzenia, klasy i podklasy).  Zarządzana
              na  stronie  https://pci-ids.ucw.cz/,  proszę  użyć  narzędzia  update-pciids aby pobrać najnowszą
              wersję.

       /usr/share/misc/pci.ids.gz
              Jeśli lspci jest skompilowane z obsługą kompresji, to ten plik jest wypróbowywany przed pci.ids.

       $XDG_CACHE_HOME/pci-ids
              Wszystkie identyfikatory znalezione w trybie odpytywania DNS są przechowywane w tym pliku.

USTERKI

       Czasami lspci nie jest w stanie całkowicie zdekodować rejestrów konfiguracyjnych. Zdarza  się  to  zwykle
       gdy autorzy nie posiadali wystarczającej dokumentacji. W takich przypadkach wyświetlane jest przynajmniej
       <?>,  aby  zasygnalizować,  że  być może da się wydobyć więcej informacji. Autorzy chętnie przyjmą łatki,
       jeśli ktoś zechce uzupełnić te braki.

       Dostęp do rozszerzonej przestrzeni konfiguracyjnej  jest  obecnie  obsługiwany  wyłącznie  przez  backend
       linux-sysfs.

ZOBACZ TAKŻE

       setpci(8), pci.ids(5), update-pciids(8), pcilib(7)

AUTOR

       Narzędziami PCI opiekuje się Martin Mares <mj@ucw.cz>.

TŁUMACZENIE

       Tłumaczenie   niniejszej   strony  podręcznika:  Przemek  Borys  <pborys@dione.ids.pl>  i  Michał  Kułach
       <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje  o  warunkach  licencji  można  uzyskać
       zapoznając   się   z   GNU General Public License w wersji 3   lub  nowszej.  Nie  przyjmuje  się  ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w  tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej  manpages-pl-
       list@lists.sourceforge.net.

pciutils-3.13.0                                  30 maja 2024 r.                                        lspci(8)