Ubuntu Manpage: dos2unix - konwerter formatu plików tekstowych między systemami DOS/Mac a Uniksem

NAZWA

       dos2unix - konwerter formatu plików tekstowych między systemami DOS/Mac a Uniksem

SKŁADNIA

           dos2unix [opcje] [PLIK ...] [-n PLIK_WEJ PLIK_WYJ ...]
           unix2dos [opcje] [PLIK ...] [-n PLIK_WEJ PLIK_WYJ ...]

OPIS

Pakiet Dos2unix zawiera narzędzia "dos2unix" oraz "unix2dos" do konwersji zwykłych plików tekstowych
między formatami używanymi w systemach DOS lub Mac a formatem uniksowym.

W plikach tekstowych systemu DOS/Windows oznaczenie końca linii to połączenie dwóch znaków: powrotu
karetki (CR) i przesunięcia linii (LF). W uniksowych plikach tekstowych koniec linii to pojedynczy znak
LF. W plikach tekstowych systemu Mac sprzed Mac OS X koniec linii był pojedynczym znakiem CR. Obecnie Mac
OS wykorzystuje uniksowe końce linii (LF).

Oprócz oznaczeń końców linii Dos2unix potrafi konwertować także kodowanie plików. Kilko stron kodowych
DOS-a może być przekonwertowanych do uniksowego Latin-1, a windowsowy Unicode (UTF-16) do
powszechniejszego pod Uniksem kodowania Unicode UTF-8.

Pliki binarne są pomijane automatycznie, chyba że konwersja zostanie wymuszona.

Pliki inne niż zwykłe, np. katalogi lub FIFO, są pomijane automatycznie.

Dowiązania symboliczne i ich cele są domyślnie pozostawiane bez zmian. Dowiązania symboliczne mogą być
opcjonalnie zastępowane, albo wyjście może być zapisywane do celu dowiązania. Zapis do celu dowiązania
symbolicznego nie jest obsługiwane pod Windows.

Dos2unix powstał na podstawie narzędzia dos2unix z systemu SunOS/Solaris. Jest jedna istotna różnica w
stosunku do oryginalnej wersji z SunOS-a/Solarisa: ta wersja domyślnie wykonuje konwersję w miejscu (tryb
starego pliku), podczas gdy oryginalna obsługiwała tylko konwersję parami (tryb nowego pliku) - p. także
opcje "-o" i "-n". Ponadto wersja z SunOS-a/Solarisa domyślnie wykonuje konwersję w trybie iso, podczas
gdy ta wersja domyślnie wykonuje konwersję w trybie ascii.

OPCJE

-- Potraktowanie wszystkich kolejnych opcji jako nazw plików. Tej opcji należy użyć, aby przekonwertować
pliki, których nazwy zaczynają się od minusa. Przykładowo, aby przekonwertować plik o nazwie "-foo",
można użyć polecenia:

dos2unix -- -foo

Lub w trybie nowego pliku:

dos2unix -n -- -foo wynik.txt

--allow-chown
Zezwolenie na zmianę właściciela w trybie starego pliku.

W przypadku użycia tej opcji, konwersja nie zostanie przerwana, jeśli nie ma możliwości zachowania
właściciela i/lub grupy oryginalnego pliku w trybie starego pliku. Konwersja będzie kontynuowana, a
przekonwertowany plik będzie miał tego samego właściciela, jakiego by miał w trybie nowego pliku. P.
także opcje "-o" i "-n". Opcja jest dostępna tylko wtedy, gdy dos2unix ma obsługę zachowywania
użytkownika i grupy plików.

-ascii
Domyślny tryb konwersji. Więcej w sekcji TRYBY KONWERSJI.

-iso
Konwersja między zestawami znaków DOS i ISO-8859-1. Więcej w sekcji TRYBY KONWERSJI.

-1252
Użycie strony kodowej Windows 1252 (zachodnioeuropejskiej).

-437
Użycie strony kodowej DOS 437 (US). Jest to domyślna strona kodowa używana przy konwersji ISO.

-850
Użycie strony kodowej DOS 850 (zachodnioeuropejskiej).

-860
Użycie strony kodowej DOS 860 (portugalskiej).

-863
Użycie strony kodowej DOS 863 (kanadyjskiej francuskiej).

-865
Użycie strony kodowej DOS 865 (nordyckiej).

-7 Konwersja znaków 8-bitowych do przestrzeni 7-bitowej.

-b, --keep-bom
Zachowanie znaku BOM (Byte Order Makr). Jeżeli plik wejściowy zawiera BOM, powoduje zapisanie go w
pliku wyjściowym. Jest to domyślne zachowanie przy konwersji na DOS-owe końce linii. P. także opcja
"-r".

-c, --convmode TRYB_KONW
Ustawienie trybu konwersji. TRYB_KONW to jeden z: ascii, 7bit, iso, mac, przy czym domyślny jest
ascii.

-D, --display-enc KODOWANIE
Ustawienie kodowania wyświetlanego tekstu. KODOWANIE to jedno z: ansi, unicode, unicodebom, utf8,
utf8bom, przy czym domyślne to ansi.

Ta opcja jest dostępna wyłączenie w programie dos2unix dla Windows z obsługą nazw plików Unicode. Nie
ma wpływu na same nawy odczytywanych i zapisywanych plików, a jedynie na sposób ich wyświetlania.

Istnieje kilka sposobów wyświetlania tekstu w konsoli Windows w zależności od kodowania tekstu.
Wszystkie mają swoje zalety i wady.

ansi
Domyślna metoda programu dos2unix to stosowanie tekstu kodowanego w ANSI. Zaletą jest wsteczna
zgodność. Działa z fontami rastrowymi, jak i TrueType. W niektórych rejonach może być potrzeba
zmiany aktywnej strony kodowej DOS OEM na systemową stronę kodową Windows ANSI przy użyciu
polecenia "chcp", ponieważ dos2unix wykorzystuje systemową stronę kodową Windows.

Wadą kodowania ansi jest fakt, że międzynarodowe nazwy plików ze znakami spoza domyślnej
systemowej strony kodowej nie są wyświetlane właściwie. Można zamiast tego zobaczyć znak
zapytania albo niewłaściwy symbol. Jeżeli nie pracujemy z obcymi nazwami plików, ta metoda jest
poprawna.

unicode, unicodebom
Zaletą kodowania unicode (windowsową nazwą dla UTF-16) jest (zwykle) właściwe wyświetlanie
tekstu. Nie ma potrzeby zmiany aktywnej strony kodowej. Może być potrzeba zmiany fontu konsoli na
font TrueType, aby znaki międzynarodowe były wyświetlane poprawnie. Jeśli znak nie jest obecny w
foncie TrueType, zwykle widać mały kwadrat, czasami ze znakiem zapytania w środku.

W przypadku używania konsoli ConEmu cały tekst jest wyświetlany poprawnie, ponieważ ConEmu
automatycznie wybiera dobry font.

Wadą kodowania unicode jest niezgodność z ASCII. Wyjście nie jest łatwe do obsłużenia w przypadku
przekierowania do innego programu lub pliku.

W przypadku użycia metody "unicodebom", tekst w unikodzie jest poprzedzony znakiem BOM (Byte
Order Mark). BOM jest wymagany do poprawnego przekierowania lub przekazywania przez potok w
powłoce PowerShell.

utf8, utf8bom
Zaletą kodowania utf8 jest zgodność z ASCII. Trzeba ustawić font konsoli na font TrueType. Przy
użyciu fontu TrueType tekst jest wyświetlany podobnie do kodowania "unicode".

Wadą jest fakt, że w przypadku używania domyślnego fontu rastrowego, wszystkie znaki spoza ASCII
są wyświetlane niepoprawnie. Nie tylko unikodowe nazwy plików, ale także przetłumaczone
komunikaty stają się nieczytelne. W Windows skonfigurowanym dla rejonu Azji Wschodniej widać dużo
migotania konsoli w trakcie wyświetlania komunikatów.

W konsoli ConEmu metoda kodowania utf8 działa dobrze.

W przypadku użycia metody "utf8bom", tekst w UTF-8 jest poprzedzony znakiem BOM (Byte Order
Mark). BOM jest wymagany do poprawnego przekierowania lub przekazywania przez potok w powłoce
PowerShell.

Domyślne kodowanie można zmienić przy użyciu zmiennej środowiskowej DOS2UNIX_DISPLAY_ENC, ustawiając
ją na "unicode", "unicodebom", "utf8" lub "utf8bom".

-e, --add-eol
Dodawanie znaku końca linii do ostatniej linii, jeśli ta go nie zawiera. Działa przy każdej
konwersji.

Pliki przekształcone z formatu DOS do Uniksa mogą nie mieć w ostatnim wierszu znaku końca linii.
Istnieją edytory tekstu zapisujące pliki tekstowe bez znaku końca wiersza w ostatniej linii. Niektóre
programy uniksowe mają problemy przy przetwarzaniu takich plików, ponieważ standard POSIX określa, że
każdy wiersz pliku tekstowego musi kończyć się znakiem końca linii. Na przykład łączenie plików może
nie dać oczekiwanego wyniku.

-f, --force
Wymuszenie konwersji plików binarnych.

-gb, --gb18030
Pod Windows pliki w UTF-16 są domyślnie konwertowane do UTF-8, niezależnie od ustawienia lokalizacji.
Ta opcja pozwala przekonwertować pliki w UTF-16 do GB18030. Opcja jest dostępna tylko pod Windows,
więcej w sekcji dotyczącej GB18030.

-h, --help
Wyświetlenie opisu i zakończenie.

-i[FLAGI], --info[=FLAGI] PLIK ...
Wyświetlenie informacji o pliku. Konwersja nie jest wykonywana.

Wypisywane są następujące informacje, w tej kolejności: liczba DOS-owych końców linii, liczba
uniksowych końców linii, liczba macowych końców linii, znacznik BOM, tekstowy lub binarny, nazwa
pliku.

Przykładowe wyjście:

6 0 0 no_bom text dos.txt
0 6 0 no_bom text unix.txt
0 0 6 no_bom text mac.txt
6 6 6 no_bom text mixed.txt
50 0 0 UTF-16LE text utf16le.txt
0 50 0 no_bom text utf8unix.txt
50 0 0 UTF-8 text utf8dos.txt
2 418 219 no_bom binary dos2unix.exe

Uwaga: czasami plik binarny może być błędnie rozpoznany jako tekstowy. P. także opcja "-s".

Jeśli dodatkowo użyta jest opcja "-e" lub "--add-eol", wypisywany jest także rodzaj końca linii z
ostatniej linii, lub "noeol", jeśli nie ma żadnego.

Przykładowe wyjście:

6 0 0 no_bom text dos dos.txt
0 6 0 no_bom text unix unix.txt
0 0 6 no_bom text mac mac.txt
1 0 0 no_bom text noeol noeol_dos.txt
Opcjonalnie można ustawić dodatkowe flagi, aby zmienić wyjście. Można dodać jedną lub więcej flag.

0 Wypisanie wierszy informacji o pliku zakończonych znakiem NUL zamiast znaku nowej linii. Pozwala
to na poprawną interpretację nazw plików zawierających spacje lub cudzysłowy w przypadku użycia
flagi c. Flagi należy używać w połączeniu z opcją "-0" lub "--null" programu xargs(1).

d Wypisanie liczby DOS-owych końców linii.

u Wypisanie liczby uniksowych końców linii.

m Wypisanie liczby macowych końców linii.

b Wypisanie znacznika BOM.

t Wypisanie, czy plik jest tekstowy, czy binarny.

e Wypisanie rodzaju końca wiersza w ostatnim wierszu, lub "noeol", jeśli nie ma żadnego.

c Wypisanie tylko plików, które zostałyby przekonwertowane.

Z flagą "c" dos2unix wypisze tylko pliki zawierające DOS-owe końce linii, a unix2dos wypisze
tylko nazwy plików zawierających uniksowe końce linii.

Jeśli dodatkowo użyta jest opcja "-e" lub "--add-eol", wypisywane są także pliki bez zakończenia
ostatniej linii.

h Wypisanie nagłówka.

p Wyświetlanie nazw plików bez ścieżki.

Przykłady:

Pokazanie informacji o wszystkich plikach *.txt:

dos2unix -i *.txt

Pokazanie tylko liczby DOS-owych i uniksowych końców linii:

dos2unix -idu *.txt

Pokazanie tylko znacznika BOM:

dos2unix --info=b *.txt

Wypisanie listy plików zawierających DOS-owe końce linii:

dos2unix -ic *.txt

Wypisanie listy plików zawierających uniksowe końce linii:

unix2dos -ic *.txt

Wypisanie listy plików zawierających DOS-owe końce linii lub bez znaku końca w ostatniej linii:

dos2unix -e -ic *.txt

Konwersja tylko plików mających DOS-owe końce linii, pozostawienie pozostałych bez zmian:

dos2unix -ic0 *.txt | xargs -0 dos2unix

Wyszukanie plików tekstowych zawierających DOS-owe końce linii:

find -name '*.txt' -print0 | xargs -0 dos2unix -ic

-k, --keepdate
Zachowanie znacznika czasu pliku wyjściowego takiego samego, jak pliku wejściowego.

-L, --license
Wyświetlenie licencji programu.

-l, --newline
Dodanie dodatkowego znaku końca linii.

dos2unix: tylko DOS-owe znaki końca linii są zamieniane na dwa uniksowe. W trybie Mac tylko macowe
znaki końca linii są zamieniane na dwa uniksowe.

unix2dos: tylko uniksowe znaki końca linii są zamieniane na dwa DOS-owe. W trybie Mac uniksowe znaki
końca linii są zamieniane na dwa macowe.

-m, --add-bom
Zapisanie znacznika BOM (Byte Order Mark) w pliku wyjściowym. Domyślnie zapisywany jest BOM UTF-8.

Jeśli plik wejściowy jest w kodowaniu UTF-16 i użyto opcji "-u", zostanie zapisany BOM UTF-16.

Nigdy nie należy używać tej opcji, jeśli kodowanie wyjściowe jest inne niż UTF-8, UTF-16 lub GB18030.
Więcej w sekcji UNICODE.

-n, --newfile PLIK_WEJ PLIK_WYJ ...
Tryb nowego pliku. Konwersja PLIKU_WEJ z zapisem wyjścia do PLIKU_WYJ. Nazwy plików muszą być podane
parami, a masek nie należy używać, gdyż spowoduje to utratę plików.

Osoba uruchamiająca konwersję w trybie nowego pliku (par) będzie właścicielem przekonwertowanego
pliku. Prawa odczytu/zapisu nowego pliku będą pochodziły z praw pliku oryginalnego po odjęciu
umask(1) osoby uruchamiającej konwersję.

--no-allow-chown
Bez zezwolenia na zmianę właściciela pliku w trybie starego pliku (domyślne).

Przerwanie konwersji, jeżeli użytkownik lub grupa oryginalnego pliku nie może być zachowana w trybie
starego pliku. P. także opcje "-o" oraz "-n". Ta opcja jest dostępna tylko jeśli dos2unix ma obsługę
zachowywania użytkownika i grupy plików.

--no-add-eol
Bez dodawania znaku końca linii do ostatniego wiersza, jeśli ten go nie zawiera.

-O, --to-stdout
Zapis na standardowe wyjście, jak filtr uniksowy. Opcja "-o" przywróci tryb starego pliku (zamianę z
miejscu).

W połączeniu z opcją "-e" pliki mogą być właściwie łączone - bez połączonych ostatnich i pierwszych
linii oraz znaków unikodowych BOM w środku połączonego pliku. Przykład:

dos2unix -e -O plik1.txt plik2.txt > wynik.txt

-o, --oldfile PLIK ...
Tryb starego pliku. Konwersja PLIKU i nadpisanie go wyjściem. Program działa domyślnie w tym trybie.
Można używać masek.

W trybie starego pliku (w miejscu) przekonwertowany plik otrzymuje tego samego właściciela, grupę
oraz prawa odczytu/zapisu, jak plik oryginalny - także wtedy, gdy plik jest konwertowany przez innego
użytkownika, mającego prawo zapisu do pliku (np. przez użytkownika root). Konwersja zostanie
przerwana, jeśli nie będzie możliwe zachowanie oryginalnych wartości. Zmiana właściciela mogłaby
oznaczać, że pierwotny właściciel nie może już odczytać pliku. Zmiana grupy mogłaby być zagrożeniem
bezpieczeństwa, plik mógłby być czytelny dla nie zamierzonych osób. Zachowanie właściciela, grupy i
praw odczytu/zapisu jest obsługiwane tylko na Uniksie.

Aby sprawdzić, czy doswunix ma obsługę zachowywania użytkownika i grupy plików, można napisać
"dos2unix -V".

Konwersja jest wykonywana zawsze przy użyciu pliku tymczasowego. Jeśli w trakcie konwersji wystąpi
błąd, plik tymczasowy jest usuwany, a plik oryginalny pozostaje nietknięty. Jeśli konwersja się
powiedzie, plik oryginalny jest zastępowany plikiem tymczasowym. Można mieć prawa zapisu do pliku
oryginalnego, ale brak uprawnień, aby nadać tego samego właściciela i/lub grupę, co plik oryginalny,
plikowi tymczasowemu. Oznacza to, że nie można zachować użytkownika i/lub grupy oryginalnego pliku. W
takim przypadku można użyć opcji "--allow-chown", aby kontynuować konwersję:

dos2unix --allow-chown foo.txt

Inny sposób to użycie trybu nowego pliku:

dos2unix -n foo.txt foo.txt

Zaletą opcji "--allow-chown" jest możliwość użycia masek oraz zachowanie właściciela w miarę
możliwości.

-q, --quiet
Tryb cichy. Pominięcie wszystkich ostrzeżeń i komunikatów. Zwracanym kodem jest zero, chyba że podano
błędne opcje linii poleceń.

-r, --remove-bom
Usunięcie znaków BOM (Byte Order Mark). Bez zapisywania BOM do pliku wyjściowego. Jest to domyślne
zachowanie przy konwersji na uniksowe końce linii. P. także opcja "-b".

-s, --safe
Pominięcie plików binarnych (domyślne).

Pomijanie plików binarnych ma na celu zapobieżenie przypadkowym błędom. Uwaga: wykrywanie plików
binarnych nie jest w 100% odporne na błędy. Pliki wejściowe są przeszukiwane pod kątem symboli
binarnych, które zwykle nie występują w plikach tekstowych. Może się zdarzyć, że plik binarny zawiera
tylko zwykłe znaki tekstowe. Taki plik binarny będzie błędnie widziany jako plik tekstowy.

-u, --keep-utf16
Zachowanie oryginalnego kodowania pliku wejściowego UTF-16. Plik wyjściowy zostanie zapisany w tym
samym kodowaniu UTF-16 (little lub big endian), co plik wejściowy. Zapobiega to przekształceniu do
UTF-8. Do pliku zostanie zapisany odpowiedni znacznik BOM UTF-16. Tę opcję można wyłączyć opcją
"-ascii".

-ul, --assume-utf16le
Przyjęcie, że format pliku wejściowego to UTF-16LE.

Jeśli w pliku wejściowym jest znacznik BOM (Byte Order Mark), ma on priorytet nad tą opcją.

Jeśli przyjęto błędne założenie (plik wejściowy nie jest w formacie UTF-16LE), a konwersja się uda,
wynikiem będzie plik wyjściowy UTF-8 ze złym tekstem. Konwersję tę można odwrócić przy użyciu
polecenia iconv(1) do konwersji wyjścia UTF-8 z powrotem do UTF-16LE. Przywróci to plik oryginalny.

Przyjęcie UTF-16LE działa jako tryb konwersji. Przy przełączeniu na domyślny tryb ascii przyjęcie
UTF-16LE jest wyłączane.

-ub, --assume-utf16be
Przyjęcie, że format pliku wejściowego to UTF-16BE.

Ta opcja działa analogicznie do "-ul".

-v, --verbose
Wyświetlanie szczegółowych komunikatów. Wyświetlane śa dodatkowe informacje o znacznikach BOM (Byte
Order Mark) oraz liczbie przekonwertowanych końców linii.

-F, --follow-symlink
Podążanie za dowiązaniami symbolicznymi i konwertowanie ich celów

-R, --replace-symlink
Zastępowanie dowiązań symbolicznych przekonwertowanymi plikami (oryginalne pliki docelowe pozostają
bez zmian).

-S, --skip-symlink
Pozostawienie dowiązań symbolicznych i celów bez zmian (domyślne).

-V, --version
Wyświetlenie informacji o wersji i zakończenie.

TRYB MAC

       Domyślnie  znaki końca linii są konwertowane z DOS-a do Uniksa i odwrotnie. Znaki końca linii systemu Mac
       nie są konwertowane.

       W trybie Mac znaki końca linii są konwertowane z formatu Maca do Uniksa i odwrotnie.  Znaki  końca  linii
       systemu DOS nie są zmieniane.

       Aby uruchomić program w trybie Mac, należy użyć opcji linii poleceń "-c mac" albo użyć poleceń "mac2unix"
       lub "unix2mac".

TRYBY KONWERSJI

ascii
To jest domyślny tryb konwersji. Służy do konwersji plików kodowanych ASCII lub zgodnie z ASCII, np.
UTF-8. Włączenie trybu ascii wyłącza tryby 7bit i iso.

Jeśli dos2unix ma obsługę UTF-16, pliki kodowane UTF-16 są konwertowane do bieżącego kodowania w
systamach zgodnych z POSIX lub do UTF-8 na Windows. Włączenie trybu ascii wyłącza opcję zachowywania
kodowania UTF-16 ("-u") oraz opcje zakładające wejście UTF-16 ("-ul" oraz "-ub"). Aby sprawdzić, czy
dos2unix ma obsługę UTF-16, można wywołać "dos2unix -V". Więcej w sekcji UNICODE.

7bit
W tym trybie wszystkie znaki 8-bitowe spoza ASCII (o wartościach od 128 do 255) są konwertowane do
przestrzeni 7-bitowej.

iso W tym trybie znaki są konwertowane między zestawem znaków DOS (stroną kodową) a zestawem znaków
ISO-8859-1 (Latin-1) używanym na Uniksie. Znaki DOS-owe nie mające odpowiednika w ISO-8859-1, których
nie da się przekonwertować, są zamieniane na kropkę. To samo dotyczy znaków ISO-8859-1 bez
odpowiednika w DOS-ie.

Jeśli używana jest tylko opcja "-iso", dos2unix próbuje wykryć aktywną stronę kodową. Jeśli nie jest
to możliwe, dos2unix używa domyślnej strony kodowej CP437, stosowanej głównie w USA. Aby wymusić
określoną stronę kodową, należy użyć opcji "-437" (US), "-850" (zachodnioeuropejska), "-860"
(portugalska), "-863" (kanadyjska francuska) lub "-865" (nordycka). Ponadto obsługiwana jest strona
kodowa Windows CP1252 (zachodnioeuropejska) przy użyciu opcji "-1252". W przypadku innych stron
kodowych można użyć narzędzia dos2unix wraz z iconv(1). Iconv potrafi konwertować między wieloma
kodowaniami znaków.

Nigdy nie należy używać konwersji ISO na plikach tekstowych w Unicode. Uszkodziłaby pliki kodowane
UTF-8.

Kilka przykładów:

Konwersja z domyślnej strony kodowej DOS do uniksowego Latin-1:

dos2unix -iso -n wejście.txt wynik.txt

Konwersja ze strony kodowej DOS CP850 do uniksowego Latin-1:

dos2unix -850 -n wejście.txt wynik.txt

Konwersja ze strony kodowej Windows CP1252 do uniksowego Latin-1:

dos2unix -1252 -n wejście.txt wynik.txt

Konwersja ze strony kodowej Windows CP1252 do uniksowego UTF-8 (Unicode):

iconv -f CP1252 -t UTF-8 wejście.txt | dos2unix > wynik.txt

Konwersa z uniksowego Latin-1 do domyślnej strony kodowej DOS:

unix2dos -iso -n wejście.txt wynik.txt

Konwersja z uniksowego Latin-1 do strony kodowej DOS CP850:

unix2dos -850 -n wejście.txt wynik.txt

Konwersja z uniksowego Latin-1 do strony kodowej Windows CP1252:

unix2dos -1252 -n wejście.txt wynik.txt

Konwersja z uniksowego UTF-8 (Unicode) do strony kodowej Windows CP1252:

unix2dos < wejście.txt | iconv -f UTF-8 -t CP1252 > wynik.txt

Więcej pod adresem <http://czyborra.com/charsets/codepages.html> oraz
<http://czyborra.com/charsets/iso8859.html>.

UNICODE

Kodowania
Istnieją różne kodowania Unicode. Pod Uniksem i Linuksem pliki Unicode są zwykle kodowane z użyciem
UTF-8. Pod Windows pliki tekstowe Unicode mogą być kodowane w UTF-8, UTF-16, UTF-16 big-endian, ale
przeważnie są kodowane w UTF-16.

Konwersje
Pliki tekstowe Unicode mogą mieć znaki końca linii systemu DOS, Unix lub Mac, podobnie jak pliki tekstowe
ASCII.

Wszystkie wersje dos2unix i unix2dos potrafią konwertować pliki kodowane UTF-8, ponieważ UTF-8 jest
wstecznie zgodne z ASCII.

Dos2unix i unix2dos z obsługą Unicode UTF-16 potrafią odczytywać pliki tekstowe kodowane UTF-16 little-
oraz big-endian. Aby sprawdzić, czy dos2unix został zbudowany z obsługą UTF-16, należy napisać "dos2unix
-V".

Pod Uniksem/Linuksem pliki w kodowaniu UTF-16 są konwertowane do kodowania znaków ustawionej lokalizacji.
Kodowanie znaków dla lokalizacji można sprawdzić poleceniem locale(1). Jeśli konwersja nie jest możliwa,
wystąpi błąd, a plik zostanie pominięty.

Pod Windows pliki UTF-16 są domyślnie konwertowane do UTF-8. Pliki tekstkowe w kodowaniu UTF-8 są dobrze
obsługiwane zarówno pod Windows, jak i Uniksem/Linuksem.

Kodowania UTF-16 i UTF-8 są w pełni zgodne, konwersja nie spowoduje utraty żadnej części tekstu. W
przypadku wystąpienia błędu konwersji, na przykład w przypadku błędu w pliku wejściowym UTF-16, plik
zostanie pominięty.

W przypadku użycia opcji "-u", plik wejściowy zostanie zapisany w tym samym kodowaniu UTF-16, co plik
wejściowy. Opcja "-u" zapobiega konwersji do UTF-8.

Dos2unix oraz unix2dos nie mają opcji pozwalającej na konwersję plików UTF-8 do UTF-16.

Tryby konwersji ISO i 7-bit nie działają na plikach UTF-16.

Znacznik BOM
W systemie Windows pliki tekstowe zwykle zawierają znacznik BOM (Byte Order Mark), ponieważ wiele
programów dla Windows (w tym Notepad) dodaje domyślnie znaczniki BOM. Więcej informacji można znaleźć pod
adresem <https://pl.wikipedia.org/wiki/BOM_(informatyka)>.

Pod Uniksem pliki Unicode zwykle nie mają znacznika BOM. Pliki tekstowe są traktowane jako kodowane
zgodnie z kodowaniem znaków ustawionej lokalizacji.

Dos2unix potrafi wykryć tylko, czy plik jest w formacie UTF-16, jeśli zawiera znacznik BOM. Jeśli plik
UTF-16 nie ma tego znacznika, dos2unix potraktuje plik jako binarny.

Do konwersji pliku UTF-16 bez znacznika BOM można użyć opcji "-ul" lub "-ub".

Dos2unix nie zapisuje domyślnie znaku BOM w pliku wyjściowym. Z opcją "-b" Dos2unix zapisuje BOM, jeśli
plik wejściowy zawiera BOM.

Unix2dos domyślnie zapisuje znaczniki BOM w pliku wyjściowym, jeśli plik wejściowy ma BOM. Aby usunąć
BOM, można użyć opcji "-r".

Dos2unix oraz unix2dos zawsze zapisują znaczniki BOM, jeśli użyta zostanie opcja "-m".

Unikodowe nazwy plików w Windows
Dos2unix ma opcjonalną obsługę odczytu i zapisu nazw plików Unicode w linii poleceń Windows. Oznacza to,
że dos2unix potrafi otwierać pliki zawierające w nazwie znaki spoza domyślnej systemowej strony kodowej
ANSI. Aby sprawdzić, czy dos2unix dla Windows został zbudowany z obsługą nazw plików Unicode, można
wpisać "dos2unix -V".

Przy wyświetlaniu nazw plików Unicode w konsoli Windows występuje kilka problemów. Więcej informacji w
opisie opcji "-D", "--display-enc". Nazwy plików mogą być wyświetlane błędnie na konsoli, ale pliki będą
zapisywane z poprawną nazwą.

Przykłady Unicode
Konwersja pliku UTF-16 (z BOM) z formatu Windows do uniksowego UTF-8:

dos2unix -n wejście.txt wynik.txt

Konwersja pliku UTF-16LE (bez BOM) z formatu Windows do uniksowego UTF-8:

dos2unix -ul -n wejście.txt wynik.txt

Konwersja z uniksowego UTF-8 do UTF-8 z BOM dla Windows:

unix2dos -m -n wejście.txt wynik.txt

Konwersja z uniksowego UTF-8 do UTF-16 dla Windows:

unix2dos < wejście.txt | iconv -f UTF-8 -t UTF-16 > wynik.txt

GB18030

       GB18030 to standard urzędowy w Chinach. Obowiązkowy podzbiór standardu GB18030 jest oficjalnym wymaganiem
       każdego      oprogramowania      sprzedawanego      w       Chinach.       Więcej       pod       adresem
       <https://en.wikipedia.org/wiki/GB_18030>.

       GB18030  jest  w  pełni zgodny z Unicode i może być uważany za format transformacji unikodu. Podobnie jak
       UTF-8, GB18030 jest zgodny z ASCII. Jest także zgodny ze stroną kodową Windows 936, znaną też jako GBK.

       Pod Uniksem/Linuksem pliki UTF-16 są konwertowane  do  GB18030,  jeśli  kodowanie  dla  lokalizacji  jest
       ustawione  na  GB18030.  Uwaga: będzie to działać tylko, jeśli lokalizacja jest obsługiwana przez system.
       Listę obsługiwanych lokalizacji można sprawdzić poleceniem "locale -a".

       Pod Windows w celu konwersji plików UTF-16 do GB18030 należy użyć opcji "-gb".

       Pliki w kodowaniu GB18030 mogą mieć znacznik BOM, podobnie jak pliki w Unicode.

PRZYKŁADY

       Odczyt ze standardowego wejścia i zapis na standardowe wyjście:

           dos2unix < a.txt
           cat a.txt | dos2unix

       Konwersja i zastąpienie a.txt; konwersja i zastąpienie b.txt:

           dos2unix a.txt b.txt
           dos2unix -o a.txt b.txt

       Konwersja i zastąpienie a.txt w trybie ascii:

           dos2unix a.txt

       Konwersja i zastąpienie a.txt w trybie ascii; konwersja i zastąpienie b.txt w trybie 7-bitowym:

           dos2unix a.txt -c 7bit b.txt
           dos2unix -c ascii a.txt -c 7bit b.txt
           dos2unix -ascii a.txt -7 b.txt

       Konwersja a.txt z formatu Mac do formatu uniksowego:

           dos2unix -c mac a.txt
           mac2unix a.txt

       Konwersja a.txt z formatu uniksowego do formatu Mac:

           unix2dos -c mac a.txt
           unix2mac a.txt

       Konwersja i zastąpienie a.txt z zachowaniem oryginalnego znacznika czasu:

           dos2unix -k a.txt
           dos2unix -k -o a.txt

       Konwersja a.txt i zapis do e.txt:

           dos2unix -n a.txt e.txt

       Konwersja a.txt i zapis do e.txt z zachowaniem znacznika czasu e.txt takiego, jak a.txt:

           dos2unix -k -n a.txt e.txt

       Konwersja i zastąpienie a.txt; konwersja b.txt i zapis do e.txt:

           dos2unix a.txt -n b.txt e.txt
           dos2unix -o a.txt -n b.txt e.txt

       Konwersja c.txt i zapis do e.txt; konwersja i zastąpienie a.txt; konwersja i zastąpienie b.txt; konwersja
       d.txt i zapis do f.txt:

           dos2unix -n c.txt e.txt -o a.txt b.txt -n d.txt f.txt

KONWERSJA REKURENCYJNA

       W powłoce uniksowej można użyć poleceń find(1) i xargs(1)  do  rekurencyjnego  uruchomienia  dos2unix  na
       wszystkich  plikach  tekstowych w strukturze drzewa katalogów. Na przykład, aby przekonwertować wszystkie
       pliki .txt w drzewie katalogów poniżej katalogu bieżącego, należy napisać:

           find . -name '*.txt' -print0 |xargs -0 dos2unix

       Opcja "-print0" polecenia find(1) i odpowiadająca jej opcja "-0" polecenia xargs(1) są  potrzebne,  jeśli
       istnieją  pliki  ze spacjami lub cudzysłowami w nazwie. W przeciwnym wypadku opcje te można pominąć. Inny
       sposób to użycie find(1) z opcją "-exec":

           find . -name '*.txt' -exec dos2unix {} \;

       Z poziomu linii poleceń Windows można użyć następującego polecenia:

           for /R %G in (*.txt) do dos2unix "%G"

       Użytkownicy powłoki PowerShell mogą użyć następującego polecenia w Windows PowerShell:

           get-childitem -path . -filter '*.txt' -recurse | foreach-object {dos2unix $_.Fullname}

LOKALIZACJA

LANG
Główny język wybiera się zmienną środowiskową LANG. Zmienna LANG składa się z kilku części. Pierwsza
część to małe litery oznaczające kod języka. Druga część jest opcjonalna i zawiera kod kraju pisany
wielkimi literami, poprzedzony podkreśleniem. Jest także opcjonalna trzecia część: kodowanie znaków,
poprzedzone kropką. Kilka przykładów dla powłok zgodnych ze standardem POSIX:

export LANG=nl holenderski
export LANG=nl_NL holenderski, Holandia
export LANG=nl_BE holenderski, Belgia
export LANG=es_ES hiszpański, Hiszpania
export LANG=es_MX hiszpański, Meksyk
export LANG=en_US.iso88591 angielski, USA, kodowanie Latin-1
export LANG=en_GB.UTF-8 angielski, Wlk. Brytania, kodowanie UTF-8

Pełną listę kodów języków i krajów można znaleźć w podręczniku do gettexta:
<https://www.gnu.org/software/gettext/manual/html_node/Usual-Language-Codes.html>

W systemach uniksowych do uzyskania informacji dotyczących lokalizacji można użyć polecenia
locale(1).

LANGUAGE
Przy użyciu zmiennej środowiskowej LANGUAGE można określić listę języków wg priorytetu, oddzielonych
dwukropkami. Dos2unix przyjmuje pierwszeństwo zmiennej LANGUAGE nad LANG. Na przykład, najpierw
holenderski, następnie niemiecki: "LANGUAGE=nl:de". Aby skorzystać z listy wg priorytetów ze zmiennej
LANGUAGE, trzeba najpierw włączyć lokalizację przez ustawienie zmiennej LANG (lub LC_ALL) na wartość
inną niż "C". Więcej informacji znajduje się w podręczniku do gettexta:
<https://www.gnu.org/software/gettext/manual/html_node/The-LANGUAGE-variable.html>

W przypadku wybrania niedostępnego języka, otrzymamy standardowe, angielskie komunikaty.

DOS2UNIX_LOCALEDIR
Przy użyciu zmiennej środowiskowej DOS2UNIX_LOCALEDIR, można nadpisać ustawienie LOCALEDIR z czasu
kompilacji. LOCALEDIR to katalog używany do znalezienia plików lokalizacji. Domyślną wartością dla
GNU jest "/usr/local/share/locale". Opcja --version wyświetla używaną wartość LOCALEDIR.

Przykład (dla powłoki POSIX):

export DOS2UNIX_LOCALEDIR=$HOME/share/locale

WARTOŚĆ ZWRACANA

       W  przypadku  powodzenia  zwracane  jest  zero.  Jeśli wystąpi błąd systemowy, zwracany jest ostatni błąd
       systemowy. W przypadku innych błędów zwracane jest 1.

       Wartość zwracana w trybie cichym to zawsze zero,  z  wyjątkiem  sytuacji  podania  błędnych  opcji  linii
       poleceń.

STANDARDY

       <https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik_tekstowy>

       <https://en.wikipedia.org/wiki/Carriage_return>

       <https://pl.wikipedia.org/wiki/Koniec_linii>

       <https://pl.wikipedia.org/wiki/Unicode>

AUTORZY

       Benjamin  Lin <blin@socs.uts.edu.au>; Bernd Johannes Wuebben (tryb mac2unix) <wuebben@kde.org>; Christian
       Wurll (dodawanie dodatkowej  nowej  linii)  <wurll@ira.uka.de>;  Erwin  Waterlander  <waterlan@xs4all.nl>
       (prowadzący)

       Strona projektu: <https://waterlan.home.xs4all.nl/dos2unix.html>

       Strona SourceForge: <https://sourceforge.net/projects/dos2unix/>

ZOBACZ TAKŻE

       file(1)  find(1)  iconv(1)  locale(1)  xargs(1)

dos2unix                                           2024-01-22                                        dos2unix(1)