Provided by: manpages-pl_4.23.1-1_all 
NAZWA
find - szuka plików w hierarchii katalogowej
SKŁADNIA
find [-H] [-L] [-P] [-D opcje-debugowania] [-Opoziom] [punkt-początkowy...] [wyrażenie]
OPIS
Ta strona podręcznika man opisuje wersję GNU programu find. GNU find przeszukuje drzewo katalogowe,
zakorzenione w każdej z podanych punktów początkowych. Wykonuje przy tym podane wyrażenie od lewej do
prawej, zgodnie z zasadami priorytetów (rozdział OPERATORY), aż do ustalenia wyniku (lewa strona jest
fałszywa dla operacji and, a prawdziwa dla or), co powoduje przejście do następnej nazwy pliku. Jeśli nie
podano punktu początkowego, przyjmuje się ".".
W przypadku używania find w środowisku, w którym istotne jest bezpieczeństwo (np. przy przeszukiwaniu
katalogów, które są zapisywalne dla innych użytkowników), należy zapoznać się z rozdziałem "Security
Considerations" w dokumentacji findutils, pod nazwą Finding Files. Dokument ten (w języku angielskim)
jest bardziej szczegółowy i opisowy niż niniejsza strona podręcznika systemowego, więc może okazać się
przydatniejszym źródłem informacji.
OPCJE
Opcje -H, -L i -P kontrolują sposób traktowania dowiązań symbolicznych. Kolejne argumenty wiersza poleceń
powinny być plikami lub katalogami do przeszukania, aż do pierwszego argumentu rozpoczynającego się
znakiem "-" albo argumentu "(" lub "!". Argumenty te (razem z następnymi) są rozpoznawane jako wyrażenie
opisujące to, co ma zostać przeszukane. Jeśli nie zostanie podana ścieżka, użyty będzie bieżący katalog.
W przypadku braku wyrażenia, używane jest domyślne wyrażenie -print (lecz wówczas i tak zapewne lepsze
byłoby skorzystanie z -print0).
This manual page talks about `options' within the expression list. These options control the behaviour
of find but are specified immediately after the last path name. The five `real' options -H, -L, -P, -D
and -O must appear before the first path name, if at all. A double dash -- could theoretically be used
to signal that any remaining arguments are not options, but this does not really work due to the way find
determines the end of the following path arguments: it does that by reading until an expression argument
comes (which also starts with a `-'). Now, if a path argument would start with a `-', then find would
treat it as expression argument instead. Thus, to ensure that all start points are taken as such, and
especially to prevent that wildcard patterns expanded by the calling shell are not mistakenly treated as
expression arguments, it is generally safer to prefix wildcards or dubious path names with either `./' or
to use absolute path names starting with '/'. Alternatively, it is generally safe though non-portable to
use the GNU option -files0-from to pass arbitrary starting points to find.
-P Nigdy nie podąża za dowiązaniami symbolicznymi. Jest to zachowanie domyślne. Gdy find sprawdza lub
wypisuje informacje o plikach, a jest on dowiązaniem symbolicznym, to użyta informacja powinna być
wzięta z właściwości samego dowiązania symbolicznego.
-L Podąża za dowiązaniami symbolicznymi. Gdy find sprawdza lub wypisuje informacje o plikach, to
powinny być one wzięte z właściwości pliku, na który wskazuje dowiązanie symboliczne, a nie z
samego dowiązania (chyba, że jest to zerwane dowiązanie symboliczne lub find nie może sprawdzić
pliku, na który wskazuje dowiązanie). Użycie tej opcji implikuje -noleaf. Jeśli użyje się później
-P, to -noleaf wciąż będzie działać. Jeśli działa -L, a find podczas wyszukiwania odkryje
dowiązanie symboliczne do podkatalogu, to przeszukany zostanie podkatalog, na który wskazuje
dowiązanie.
When the -L option is in effect, the -type predicate will always match against the type of the
file that a symbolic link points to rather than the link itself (unless the symbolic link is
broken). Actions that can cause symbolic links to become broken while find is executing (for
example -delete) can give rise to confusing behaviour. Using -L causes the -lname and -ilname
predicates always to return false.
-H Nie podąża za dowiązaniami symbolicznymi, z wyjątkiem przetwarzania argumentów wiersza polecenia.
Gdy find sprawdza lub wypisuje informacje o plikach, powinny być one brane z właściwości samego
dowiązania symbolicznego. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy plik podany w wierszu polecenia
jest dowiązaniem symbolicznym i może być ono rozwiązane. Wówczas informacja jest brana z tego, na
co wskazuje dowiązanie (tj. podąża się za dowiązaniem). Informacja z samego dowiązania jest
używana w razie, gdy plik, na który wskazuje dowiązanie nie może być sprawdzony. Gdy działa -H i
jedna ze ścieżek podanych w wierszu polecenia jest dowiązaniem symbolicznym do katalogu,
sprawdzana jest zawartość tego katalogu (zapobiegnie temu skorzystanie z -maxdepth 0).
Jeśli podano więcej niż jedną z opcji -H, -L i -P, każda przesłania poprzednią - liczy się ostatnia
podana w wierszu polecenia, Ponieważ opcja -P jest domyślna, powinno się ją uznać za działającą, chyba że
podano -H lub -L.
GNU find często sprawdza status plików podczas przetwarzania samego wiersza polecenia, przed rozpoczęciem
właściwego przeszukiwania. Opcje te mogą również wpływać na sposób przetworzenia argumentów. Co więcej,
istnieje wiele testów, które porównują pliki z wiersza polecenia do aktualnie rozważanego pliku. W każdym
przypadku, plik podany w wierszu polecenia będzie sprawdzony i niektóre z jego właściwości zostaną
zachowane. Jeżeli nazwany plik jest w rzeczywistości dowiązaniem symbolicznym, a działa opcja -P (lub nie
podano -H, ani -L), to informacja użyta do porównania zostanie wzięta z właściwości dowiązania
symbolicznego. W przeciwnym razie, właściwości będą wzięte z pliku, na który wskazuje dowiązanie. Jeżeli
find nie może podążyć za dowiązaniem (np. ponieważ ma niewystarczające uprawnienia lub dowiązanie
wskazuje na nieistniejący plik) zostaną użyte właściwości samego dowiązania.
When the -H or -L options are in effect, any symbolic links listed as the argument of -newer will be
dereferenced, and the timestamp will be taken from the file to which the symbolic link points. The same
consideration applies to -newerXY, -anewer and -cnewer.
Opcja -follow ma podobne działanie do -L, choć działa tylko w miejscu pojawienia się (tj. jeśli -L nie
jest użyte, a skorzystano z -follow, to wszystkie dowiązania symboliczne pojawiające się w wierszu
poleceń za -follow zostaną rozwiązane, lecz umieszczone wcześniej - nie).
-D debugopts
Wyświetla informacje diagnostyczne - może okazać się przydatna do zdiagnozowania przypadków, gdy
find nie robi tego czego od niego oczekujemy. Lista opcji debugowania powinna być oddzielona
przecinkami. Nie gwarantuje się kompatybilności opcji debugowania pomiędzy wydaniami findutils.
Pełną listę prawidłowych opcji debugowania wyświetli polecenie find -D help. Są to między innymi:
exec Wyświetla informacje diagnostyczne związane z -exec, -execdir, -ok i -okdir.
opt Wyświetla informacje diagnostyczne związane z optymalizację drzewka wyrażeń; patrz opcja
-O.
rates Wyświetla podsumowanie wskazujące częstość sukcesu lub porażki każdego wskazania.
search Informuje o przechodzeniu przez drzewo katalogów.
stat Wyświetla komunikaty o plikach sprawdzanych przez wywołania systemowe stat i lstat. Program
find stara się zminimalizować liczbę takich wywołań.
tree Wyświetla drzewko wyrażeń w formie oryginalnej i zoptymalizowanej.
all Włącza wszystkie inne opcje debugowania (poza help).
help Objaśnia opcje debugowania.
-Opoziom
Włącza optymalizację zapytań. Program find zmienia kolejność testów, aby przyspieszyć wykonanie
przy zachowaniu efektu końcowego; tj. nie zmienia się wskazań z efektami ubocznymi w stosunku do
każdego innego. Optymalizacje są przeprowadzane zgodnie z poniższymi poziomami optymalizacji.
0 Odpowiednik poziomu optymalizacji 1.
1 Jest to domyślny poziom optymalizacji i odnosi się do tradycyjnego zachowania. Kolejność
wyrażeń jest zmieniana w ten sposób, że testy działające tylko na nazwach plików (np. -name
lub -regex) są wykonywane jako pierwsze.
2 Any -type or -xtype tests are performed after any tests based only on the names of files,
but before any tests that require information from the inode. On many modern versions of
Unix, file types are returned by readdir() and so these predicates are faster to evaluate
than predicates which need to stat the file first. If you use the -fstype FOO predicate
and specify a filesystem type FOO which is not known (that is, present in `/etc/mtab') at
the time find starts, that predicate is equivalent to -false.
3 Na tym poziomie optymalizacji, włączona jest pełna optymalizacja, działająca w oparciu o
koszt zapytań. Kolejność testów jest modyfikowana w taki sposób, aby tanie (szybkie) testy
były przeprowadzane wcześniej, a droższe - później, jeśli to konieczne. Wewnątrz każdej
grupy kosztowej, wskazania są przeprowadzane wcześniej lub później, zgodnie z
prawdopodobieństwem ich powodzenia. Przy -o, wskazania o większym prawdopodobieństwie
sukcesu są przeprowadzane wcześniej, a przy -a, wcześniej wykonywane są wskazania o
większym prawdopodobieństwie niepowodzenia.
Optymalizator działający w oparciu o koszty, ma z góry przyjęte założenie o prawdopodobieństwie
powodzenia danego testu. W niektórych przypadkach, prawdopodobieństwo bierze pod uwagę naturę
testu (np. -type f powinien kończyć się sukcesem częściej niż -type c). Optymalizator jest jeszcze
w fazie kalkulacji. Jeśli nie poprawi to wydajności programu find, zostanie ponownie usunięty.
Podobnie, optymalizacje, które udowodnią swą rzetelność, spójność i efektywność, mogą w
przyszłości zostać włączone na niższym poziomie optymalizacyjnym. Jednak domyślne zachowanie
(poziom optymalizacji 1) nie zmieni się w wydaniach 4.3.x. Zestaw testów findutils wykonuje
wszystkie testy find na każdym poziomie optymalizacji, aby mieć pewność, że wyniki pozostają te
same.
WYRAŻENIE
Część wiersza poleceń po liście punktów początkowych jest wyrażeniem. Jest to rodzaj określenia
zapytania, opisującego w jaki sposób dopasowywać pliki i co z nimi zrobić po dopasowaniu. Wyrażenie
składa się z kilku rzeczy:
Testy Testy zwracają prawdę lub fałsz, zwykle na podstawie jakiejś własności rozważanego pliku. Na
przykład test -empty jest prawdziwy tylko, gdy bieżący plik jest pusty.
Akcje Akcje mają efekty poboczne (takie jak wypisywanie czegoś na standardowym wyjściu) i zwracają
prawdę lub fałsz, zwykle w zależności od tego, czy się powiodą. Akcje -print wypisuje na przykład
nazwę bieżącego pliku na standardowym wyjściu.
Opcje globalne
Opcje globalne wpływają na działanie testów i akcji podanych w dowolnej części wiersza poleceń.
Opcje globalne zawsze zwracają prawdę. Na przykład opcja -depth powoduje, że find przechodzi przez
system plików, zagłębiając się najpierw w katalogach.
Opcje pozycyjne
Opcje pozycyjne wpływają tylko na testy lub akcje, które występują za nimi. Opcja pozycyjne zawsze
zwracają prawdę. Na przykład opcja -regextype jest pozycyjna, określa dialekt wyrażeń regularnych,
dla wyrażeń regularnych, które pojawią się dalej w wierszu polecenia.
Operatory
Operatory łączą inne rzeczy w wyrażeniu. Obejmują na przykład -o (oznaczające logiczne LUB — OR)
oraz -a (oznaczające logiczne ORAZ — AND). Tam, gdzie nie podano operatora, przyjmowane jest -a.
Akcja -print jest wykonywana na wszystkich plikach, dla których prawdziwe jest całe wyrażenie, chyba że
zawiera ono akcję inną niż -prune lub -quit. Akcjami wstrzymującymi domyślne -print są: -delete, -exec,
-execdir, -ok, -okdir, -fls, -fprint, -fprintf, -ls, -print i -printf.
Akcja -delete działa również jak opcja (ponieważ wymusza -depth).
OPCJE POZYCYJNE
Opcje pozycyjne zawsze zwracają prawdę. Wpływają jedynie na testy, które znajdują się za nimi w wierszu
polecenia.
-daystart
Mierzy czasy (dla -amin, -atime, -cmin, -ctime, -mmin i -mtime) od dziś, a nie od 24 godzin temu.
Opcja ta wpływa jedynie na testy, pojawiające się później w wierszu polecenia.
-follow
Przestarzałe, proszę zamiast tego użyć opcji -L. Rozwiązuje dowiązania symboliczne. Implikuje
-noleaf. Opcja -foolow działa jedynie na testy pojawiające się w wierszu polecenia za nią. O ile
nie poda się opcji -H lub -L, pozycja opcji -follow zmienia zachowanie wskazania -newer - pliki
będące argumentami -newer zostaną rozwiązane, jeśli są dowiązaniami symbolicznymi. To samo dotyczy
opcji -newerXY, -anewer and -cnewer. Podobnie, wskazanie -type zostanie zawsze dopasowane do pliku
wskazanego przez dowiązanie symboliczne, zamiast do samego dowiązania. Użycie -follow powoduje, że
wskazania -lname i -ilname zawsze zwracają fałsz.
-regextype typ
Changes the regular expression syntax understood by -regex and -iregex tests which occur later on
the command line. To see which regular expression types are known, use -regextype help. The
Texinfo documentation (see SEE ALSO) explains the meaning of and differences between the various
types of regular expression.
-warn, -nowarn
Turn warning messages on or off. These warnings apply only to the command line usage, not to any
conditions that find might encounter when it searches directories. The default behaviour
corresponds to -warn if standard input is a tty, and to -nowarn otherwise. If a warning message
relating to command-line usage is produced, the exit status of find is not affected. If the
POSIXLY_CORRECT environment variable is set, and -warn is also used, it is not specified which, if
any, warnings will be active.
OPCJE GLOBALNE
Opcje globalne zawsze zwracają prawdę. Opcje globalne działają nawet wobec testów, które występują
wcześniej w wierszu polecenia. Aby uniknąć zamieszania, opcje globalne należy podawać w wierszu polecenia
po liście punktów początkowych, a przed pierwszymi testami, opcjami pozycyjnymi lub akcjami. Jeśli poda
się opcję globalną w innym miejscu, find wypisze ostrzeżenie, wyjaśniające że może być to mylące.
Opcje globalne pojawiają się po liście punktów początkowych, zatem nie są opcjami tego samego typu jak
np. -L.
-d Synonim -depth, ze względu na kompatybilność z FreeBSD, NetBSD, MacOS X i OpenBSD.
-depth Przetwarza zawartość każdego katalogu przed samym katalogiem jako takim. Akcja -delete implikuje
także -depth.
-files0-from plik
Read the starting points from file instead of getting them on the command line. In contrast to
the known limitations of passing starting points via arguments on the command line, namely the
limitation of the amount of file names, and the inherent ambiguity of file names clashing with
option names, using this option allows to safely pass an arbitrary number of starting points to
find.
Using this option and passing starting points on the command line is mutually exclusive, and is
therefore not allowed at the same time.
The file argument is mandatory. One can use -files0-from - to read the list of starting points
from the standard input stream, and e.g. from a pipe. In this case, the actions -ok and -okdir
are not allowed, because they would obviously interfere with reading from standard input in order
to get a user confirmation.
The starting points in file have to be separated by ASCII NUL characters. Two consecutive NUL
characters, i.e., a starting point with a Zero-length file name is not allowed and will lead to an
error diagnostic followed by a non-Zero exit code later.
In the case the given file is empty, find does not process any starting point and therefore will
exit immediately after parsing the program arguments. This is unlike the standard invocation
where find assumes the current directory as starting point if no path argument is passed.
The processing of the starting points is otherwise as usual, e.g. find will recurse into
subdirectories unless otherwise prevented. To process only the starting points, one can
additionally pass -maxdepth 0.
Further notes: if a file is listed more than once in the input file, it is unspecified whether it
is visited more than once. If the file is mutated during the operation of find, the result is
unspecified as well. Finally, the seek position within the named file at the time find exits, be
it with -quit or in any other way, is also unspecified. By "unspecified" here is meant that it
may or may not work or do any specific thing, and that the behavior may change from platform to
platform, or from findutils release to release.
-help, --help
Wypisuje sposób użycia find z wiersza poleceń i kończy pracę programu.
-ignore_readdir_race
Zwykle find wyświetla błąd, gdy nie uda mu się pobrać statusu pliku. Po podaniu tej opcji i
usunięciu pliku pomiędzy odczytem przez find nazwy pliku z katalogu i momentem próby pobrania
statusu, błąd nie zostanie wyświetlony. Dotyczy to również plików i katalogów podanych w wierszu
polecenia. Opcja ta zaczyna działać już przy odczycie wiersza polecenia, co oznacza, że nie da się
przeszukiwać systemu plików częściowo z opcją włączoną i częściowo z wyłączoną (aby to zrobić,
konieczne jest dwukrotne uruchomienie polecenia find, jeden raz z opcją włączoną, a drugi - z
wyłączoną).
Furthermore, find with the -ignore_readdir_race option will ignore errors of the -delete action in
the case the file has disappeared since the parent directory was read: it will not output an error
diagnostic, and the return code of the -delete action will be true.
-maxdepth głębokość
Descend at most levels (a non-negative integer) levels of directories below the starting-points.
Using -maxdepth 0 means only apply the tests and actions to the starting-points themselves.
-mindepth głębokość
Nie stosuje testów lub akcji w poziomach niższych niż głębokość (nieujemna liczba całkowita).
Użycie mindepth 1 oznacza przetwarzanie wszystkich plików poza punktami początkowymi.
-mount Nie zagłębia się w katalogi na innych systemach plików. Jest to alternatywna nazwa dla -xdev,
stworzona dla zgodności z innymi wersjami find.
-noignore_readdir_race
Wyłącza efekt opcji -ignore_readdir_race.
-noleaf
Zakazuje optymalizacji wykonywanej przez zakładanie, że katalogi zawierają o dwa podkatalogi mniej
niż ich licznik dowiązań zwykłych (twardych). Opcja ta jest wymagana podczas przeszukiwania
systemów plików, które nie używają uniksowej konwencji wiązania katalogów, takich jak systemy
plików CD-ROM, MS-DOS czy wolumeny AFS. Każdy katalog w normalnym systemie uniksowym zawiera
przynajmniej dwa twarde dowiązania: jego nazwę i ".". Dodatkowo, jego podkatalogi będą do niego
dowiązane za pomocą ".." każdy. Gdy find testuje katalog po zbadaniu funkcją stat o 2 mniej
podkatalogów niż licznik dowiązań, wie, że reszta wpisów jest niekatalogowa (są to "liście" -
"leaf" w drzewie katalogów). Jeśli testowane mają być tylko nazwy plików, to nie ma potrzeby ich
sprawdzać; daje to znaczące przyspieszenie.
-version, --version
Wypisuje wersję i kończy pracę.
-xdev Nie zagłębia się w katalogi na innych systemach plików.
TESTY
Niektóre testy np. -newerXY i -samefile pozwalają na porównanie pomiędzy aktualnie sprawdzanym plikiem i
plikiem odniesienia podanym w wierszu polecenia. Gdy te testy są używane, interpretacja pliku odniesienia
zależy od opcji -H, -L i -P i podanej wcześniej -follow, lecz plik odniesienia jest sprawdzany tylko raz,
przy przetwarzaniu wiersza polecenia. Jeśli plik odniesienia nie może zostać sprawdzony (np. wywołanie
systemowe stat(2) nie powiedzie się na nim), wyświetlany jest błąd, a find wychodzi z niezerowym kodem
zakończenia.
Do testów (takich jak -amin, -mtime, -gid, -inum, -links, -size, -uid i -used) można podać argument
numeryczny n jako
+n dla większych niż n,
-n dla mniejszych niż n,
n dla równych n.
Obsługiwane testy:
-amin n
Dostęp do pliku nastąpił ostatnio wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n minut temu.
-anewer odniesienie
Time of the last access of the current file is more recent than that of the last data modification
of the reference file. If reference is a symbolic link and the -H option or the -L option is in
effect, then the time of the last data modification of the file it points to is always used.
-atime n
Dostęp do pliku miał miejsce wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n*24 godzin temu. Gdy find
dowie się jak wiele okresów 24-godzinnych temu dostano się do pliku, ignorowana jest część
ułamkowa; tak więc aby dopasować -atime +1, dostęp do pliku musiał być co najwyżej dwa dni temu.
-cmin n
Status pliku został zmieniony wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n minut temu.
-cnewer odniesienie
Time of the last status change of the current file is more recent than that of the last data
modification of the reference file. If reference is a symbolic link and the -H option or the -L
option is in effect, then the time of the last data modification of the file it points to is
always used.
-ctime n
Status pliku został zmieniony wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n*24 godzin temu. Proszę
zapoznać się z komentarzami do -atime, aby zrozumieć wpływ zaokrąglenia na interpretację czasu
modyfikacji pliku.
-empty Plik jest pusty i jest albo zwykłym plikiem, albo katalogiem.
-executable
Dopasowuje pliki, które są wykonywalne i katalogi, które są przeszukiwalne (w sensie tłumaczenia
nazw pliku) dla bieżącego użytkownika. Bierze pod uwagę listy kontroli dostępu (ACL) i inne zasady
praw dostępu, które są ignorowane przez test -perm. Ten test używa wywołania systemowego
access(2) i może być zmylony przez serwery NFS używające mapowania UID (lub root-squashing), gdyż
wiele systemów implementuje access(2) w jądrze klienta i nie może użyć informacji mapowania UID po
stronie serwera. Ponieważ test ten działa tylko w oparciu o wywołanie systemowe access(2), nie ma
gwarancji, że plik dla którego test się powiódł, może być w rzeczywistości wykonany.
-false Zawsze fałszywe.
-fstype typ
Plik jest na systemie plików o typie typ. Prawidłowe typy systemów plików różnią się na różnych
wersjach Uniksa; ich niekompletna lista, która jest przyjmowana w części systemów to: ufs, 4.2,
4.3, nfs, tmp, mfs, S51K, S52K. Aby zobaczyć typy swoich systemów plików, należy użyć -printf z
dyrektywą %F.
-gid n Numeryczny GID pliku, który wynosi mniej niż, więcej niż lub dokładnie n.
-group nazwag
Plik należy do grupy nazwag (numeryczny GID jest dopuszczalny).
-ilname wzorzec
Podobnie jak -lname, lecz dopasowanie jest niezależne od wielkości znaków. Jeśli działa opcja -L
lub -follow, test zwraca fałsz, chyba że dowiązanie symboliczne jest zerwane.
-iname pattern
Like -name, but the match is case insensitive. For example, the patterns `fo*' and `F??' match
the file names `Foo', `FOO', `foo', `fOo', etc. The pattern `*foo*` will also match a file called
'.foobar'.
-inum n
Plik ma numer i-węzła mniejszy niż, większy niż lub dokładnie równy n. Zwykle łatwiej jest użyć
testu -samefile.
-ipath wzorzec
Podobne do -path, lecz dopasowanie jest niewrażliwe na rozmiar liter.
-iregex wzorzec
Podobne do -regex, lecz dopasowanie jest niewrażliwe na rozmiar liter.
-ilname pattern
Patrz -ipath. Ta alternatywa jest mniej przenośna niż wspomniana opcja.
-links n
Plik ma mniej niż, więcej niż lub dokładnie n dowiązań zwykłych (twardych).
-lname wzorzec
Plik jest dowiązaniem symbolicznym, którego zawartość odpowiada wzorcowi powłoki wzorzec.
Metaznaki nie traktują specjalnie "/" i ".". Jeśli działa opcja -L lub -follow, to test zwraca
fałsz, chyba że dowiązanie symboliczne jest zerwane.
-mmin n
Dane pliku były ostatnio modyfikowane wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n minut temu.
-mtime n
File's data was last modified less than, more than or exactly n*24 hours ago. See the comments
for -atime to understand how rounding affects the interpretation of file modification times.
-name wzorzec
Base of file name (the path with the leading directories removed) matches shell pattern pattern.
Because the leading directories are removed, the file names considered for a match with -name will
never include a slash, so `-name a/b' will never match anything (you probably need to use -path
instead). A warning is issued if you try to do this, unless the environment variable
POSIXLY_CORRECT is set. The metacharacters (`*', `?', and `[]') match a `.' at the start of the
base name (this is a change in findutils-4.2.2; see section STANDARDS CONFORMANCE below). To
ignore a directory and the files under it, use -prune rather than checking every file in the tree;
see an example in the description of that action. Braces are not recognised as being special,
despite the fact that some shells including Bash imbue braces with a special meaning in shell
patterns. The filename matching is performed with the use of the fnmatch(3) library function.
Don't forget to enclose the pattern in quotes in order to protect it from expansion by the shell.
-newer odniesienie
Time of the last data modification of the current file is more recent than that of the last data
modification of the reference file. If reference is a symbolic link and the -H option or the -L
option is in effect, then the time of the last data modification of the file it points to is
always used.
-newerXY odniesienie
Succeeds if timestamp X of the file being considered is newer than timestamp Y of the file
reference. The letters X and Y can be any of the following letters:
a Czas dostępu (ang. access) pliku odniesienie
B Czas powstania (ang. birth) pliku odniesienie
c Czas zmiany (ang. change) statusu i-węzła odniesienia
m Czas modyfikacji pliku odniesienie
t odniesienie jest interpr. bezpośrednio jako czas (ang. time)
Niektóre kombinacje są nieprawidłowe, np. X nie może być t. Część kombinacji nie jest
zaimplementowanych we wszystkich systemach, do takich należy np. B. Jeśli poda się nieprawidłową
lub nieobsługiwaną kombinację XY, otrzymuje się błąd krytyczny. Określenia czasowe są
interpretowane jak argument do opcji -d GNU date. Jeżeli czas powstania pliku odniesienia nie może
być ustalony, to przy próbie użycia go wynikiem jest komunikat o błędzie krytycznym. Jeśli poda
się test, odnoszący się do czasu powstania sprawdzanych plików, to test ten nie powiedzie się dla
wszystkich plików, których czas ten jest nieznany.
-nogroup
Do numerycznego GID pliku nie pasuje żadna grupa.
-nouser
Do numerycznego UID pliku nie pasuje żaden użytkownik.
-path wzorzec
Nazwa pliku odpowiada wzorcowi powłoki wzorzec. Metaznaki nie traktują specjalnie "/" lub "."; tak
więc na przykład,
find . -path "./sr*sc"
will print an entry for a directory called ./src/misc (if one exists). To ignore a whole
directory tree, use -prune rather than checking every file in the tree. Note that the pattern
match test applies to the whole file name, starting from one of the start points named on the
command line. It would only make sense to use an absolute path name here if the relevant start
point is also an absolute path. This means that this command will never match anything:
find bar -path /foo/bar/myfile -print
Find compares the -path argument with the concatenation of a directory name and the base name of
the file it's examining. Since the concatenation will never end with a slash, -path arguments
ending in a slash will match nothing (except perhaps a start point specified on the command line).
The predicate -path is also supported by HP-UX find and is part of the POSIX 2008 standard.
-perm prawa
File's permission bits are exactly mode (octal or symbolic). Since an exact match is required, if
you want to use this form for symbolic modes, you may have to specify a rather complex mode
string. For example `-perm g=w' will only match files which have mode 0020 (that is, ones for
which group write permission is the only permission set). It is more likely that you will want to
use the `/' or `-' forms, for example `-perm -g=w', which matches any file with group write
permission. See the EXAMPLES section for some illustrative examples.
-perm -prawa
Wszystkie bity praw pliku są ustawione dla pliku. Akceptowane są tryby w postaci symbolicznej i
jest to zwykle wygodniejsza forma do użycia. W przypadku korzystania z postaci symbolicznej trzeba
podać "u", "g" lub "o". Lepsze przykłady podano w rozdziale PRZYKŁADY.
-perm /prawa
Ustawiony jest dowolny z bitów praw pliku. Akceptowane są tryby w postaci symbolicznej. W
przypadku korzystania z postaci symbolicznej trzeba podać "u", "g" lub "o". Lepsze przykłady
podano w rozdziale PRZYKŁADY. Jeśli nie ustawiono bitów praw w trybie, to test dopasuje każdy plik
(zgodnie z zamysłem, aby pozostać w zgodzie z zachowaniem -perm -000).
-perm +prawa
Nie jest już obsługiwane (a było przestarzałe od 2005 roku). Proszę użyć w zamian -perm /tryb.
-readable
Dopasowuje pliki odczytywalne przez bieżącego użytkownika. Bierze się tu pod uwagę listy kontroli
dostępu (ACL) i inne sprawy związane z uprawnieniami, które -perm ignoruje. Ten test używa
wywołania systemowego access(2) i może być zmylony przez serwery NFS używające mapowania UID (lub
root-squashing), gdyż wiele systemów implementuje access(2) w jądrze klienta i nie może użyć
informacji mapowania UID po stronie serwera.
-regex wzorzec
Nazwa pliku odpowiada wyrażeniu regularnemu wzorzec. Dopasowanie stosuje się do całej ścieżki, nie
dla przeszukiwanej. Na przykład, aby dopasować plik o nazwie ./fubar3, można użyć wyrażenia
regularnego ".*bar" lub ".*b.*3", lecz nie "f.*r3". Wyrażenia regularne rozumiane przez find są
domyślnie wyrażeniami regularnymi Emacsa (z tym wyjątkiem, że "." dopasowuje nowy wiersz), lecz
można to zmienić opcją -regextype.
-samefile nazwa
Plik odnosi się do tego samego i-węzła co nazwa. Gdy działa opcja -L, obejmuje to dowiązania
symboliczne.
-size n[c|w|b|k|M|G]
Plik używa mniej niż, więcej niż lub dokładnie n jednostek miejsca, zaokrąglając w górę. Można
dodać następujące przyrostki:
b bloki 512-bajtowe (wartość domyślna, gdy nie użyto przyrostka)
c bajty
w słowa dwubajtowe
k kibibajty (KiB, jednostka 1024 bajtów)
M mebibajty (MiB, jednostka 1024 * 1024 = 1048576 bajtów)
G gibibajty (GiB, jednostka 1024 * 1024 * 1024 = 1073741824 bajtów)
The size is simply the st_size member of the struct stat populated by the lstat (or stat) system
call, rounded up as shown above. In other words, it's consistent with the result you get for
ls -l. Bear in mind that the `%k' and `%b' format specifiers of -printf handle sparse files
differently. The `b' suffix always denotes 512-byte blocks and never 1024-byte blocks, which is
different to the behaviour of -ls.
The + and - prefixes signify greater than and less than, as usual; i.e., an exact size of n units
does not match. Bear in mind that the size is rounded up to the next unit. Therefore -size -1M
is not equivalent to -size -1048576c. The former only matches empty files, the latter matches
files from 0 to 1,048,575 bytes.
-true Zawsze prawda.
-type c
Plik jest typu c:
b blokowy (buforowany) plik specjalny
c znakowy (niebuforowany) plik specjalny (ang. character)
d katalog (ang. directory)
p łącze nazwane (FIFO, ang. pipe)
f zwykły plik
l dowiązanie symboliczne (link); nigdy nie jest to prawda, gdy działa opcja -L lub -foolow,
chyba że dowiązanie jest zerwane. Aby wyszukiwać dowiązania symboliczne przy korzystaniu z
opcji -L, należy użyć -xtype.
s gniazdo
D door (Solaris)
To search for more than one type at once, you can supply the combined list of type letters
separated by a comma `,' (GNU extension).
-uid n Numeryczny UID pliku wynosi mniej niż, więcej niż lub dokładnie n.
-used n
Do pliku ostatnio dostano się wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n dni po zmianie jego
statusu.
-user unazwa
Właścicielem pliku jest użytkownik unazwa (numeryczny UID jest tu dozwolony).
-wholename wzorzec
Patrz -path. Ta alternatywa jest mniej przenośna niż wspomniana opcja.
-writable
Dopasowuje pliki zapisywalne dla bieżącego użytkownika. Bierze pod uwagę listy kontroli dostępu
(ACL) i inne zasady praw dostępu, które są ignorowane przez test -perm. Ten test używa wywołania
systemowego access(2) i może być zmylony przez serwery NFS używające mapowania UID (lub
root-squashing), gdyż wiele systemów implementuje access(2) w jądrze klienta i nie może użyć
informacji mapowania UID po stronie serwera.
-xtype c
Jest to to samo co -type, chyba że plik jest dowiązaniem symbolicznym. Dla dowiązań symbolicznych:
jeśli podano -H lub -P, jest prawdziwe gdy plik jest dowiązaniem do pliku typu c; jeśli podano -L,
jest prawdziwe, jeśli c to "l". Innymi słowy, dla dowiązań symbolicznych -xtype sprawdza typ
pliku, którego nie sprawdza -type.
-context wzorzec
(tylko SELinux) Kontekst bezpieczeństwa pliku dopasowanego przez wzorzec typu glob.
AKCJE
-delete
Usuwa pliki lub katalogi; prawdziwe gdy usunięcie powiedzie się. Jeśli nie, to wypisywany jest
błąd, a kod zakończenia find będzie niezerowy (gdy program ostatecznie się zakończy).
Warning: Don't forget that find evaluates the command line as an expression, so putting -delete
first will make find try to delete everything below the starting points you specified.
The use of the -delete action on the command line automatically turns on the -depth option. As in
turn -depth makes -prune ineffective, the -delete action cannot usefully be combined with -prune.
Often, the user might want to test a find command line with -print prior to adding -delete for the
actual removal run. To avoid surprising results, it is usually best to remember to use -depth
explicitly during those earlier test runs.
The -delete action will fail to remove a directory unless it is empty.
Together with the -ignore_readdir_race option, find will ignore errors of the -delete action in
the case the file has disappeared since the parent directory was read: it will not output an error
diagnostic, not change the exit code to nonzero, and the return code of the -delete action will be
true.
-exec polecenie ;
Wykonuje polecenie; prawdziwe jeśli zwrócony został status 0. Wszelkie następne argumenty find są
brane za argumenty polecenia, aż nie zostanie napotkany argument, składający się z ";". Łańcuch
"{}' jest podmieniany na obecnie przetwarzaną nazwę pliku, wszędzie, gdzie wystąpi ona w wierszu
polecenia, nie tylko w argumentach, gdzie jest ona sama, jak w niektórych wersjach find. Obydwie
te konstrukcje być może będą wymagały zacytowania (znakiem "\") aby uchronić je przed rozwinięciem
przez powłokę. Więcej informacji na temat użycia opcji -exec, zawiera rozdział PRZYKŁADY.
Polecenie jest wykonywane w katalogu startowym. W związku z akcją -exec występują pewne
nieuniknione zagrożenia związane z bezpieczeństwem, należy zamiast niej używać -execdir.
-exec polecenie {} +
This variant of the -exec action runs the specified command on the selected files, but the command
line is built by appending each selected file name at the end; the total number of invocations of
the command will be much less than the number of matched files. The command line is built in much
the same way that xargs builds its command lines. Only one instance of `{}' is allowed within the
command, and it must appear at the end, immediately before the `+'; it needs to be escaped (with a
`\') or quoted to protect it from interpretation by the shell. The command is executed in the
starting directory. If any invocation with the `+' form returns a non-zero value as exit status,
then find returns a non-zero exit status. If find encounters an error, this can sometimes cause
an immediate exit, so some pending commands may not be run at all. For this reason
-exec my-command ... {} + -quit may not result in my-command actually being run. This variant of
-exec always returns true.
-execdir polecenie ;
-execdir polecenie {} +
Like -exec, but the specified command is run from the subdirectory containing the matched file,
which is not normally the directory in which you started find. As with -exec, the {} should be
quoted if find is being invoked from a shell. This a much more secure method for invoking
commands, as it avoids race conditions during resolution of the paths to the matched files. As
with the -exec action, the `+' form of -execdir will build a command line to process more than one
matched file, but any given invocation of command will only list files that exist in the same
subdirectory. If you use this option, you must ensure that your PATH environment variable does
not reference `.'; otherwise, an attacker can run any commands they like by leaving an
appropriately-named file in a directory in which you will run -execdir. The same applies to
having entries in PATH which are empty or which are not absolute directory names. If any
invocation with the `+' form returns a non-zero value as exit status, then find returns a non-zero
exit status. If find encounters an error, this can sometimes cause an immediate exit, so some
pending commands may not be run at all. The result of the action depends on whether the + or the
; variant is being used; -execdir command {} + always returns true, while -execdir command {} ;
returns true only if command returns 0.
-fls plik
Prawda; podobne do -ls, lecz zapisuje do pliku jak -fprint. Plik wyjściowy jest tworzony zawsze,
nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje
nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-fprint plik
Prawdziwe; wypisuje pełną nazwę pliku do pliku. Jeśli plik nie istnieje w czasie działania find,
zostanie utworzony; jeśli istnieje, zostanie obcięty. Nazwy plików /dev/stdout i /dev/stderr są
traktowane osobno; odnoszą się one odpowiednio do standardowego wyjścia i standardowego wyjścia
błędów. Plik wyjściowy jest tworzony zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale
NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-fprint0 plik
Prawda; podobne do -print0, lecz zapisuje do pliku jak -fprint. Plik wyjściowy jest tworzony
zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW znajdują się
informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-fprintf plik format
Prawda; podobne do -printf, lecz zapisuje do pliku jak -fprint. Plik wyjściowy jest tworzony
zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW znajdują się
informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-ls Prawdziwe; wypisuje plik bieżący w formacie ls -dils na standardowe wyjście. Liczniki bloków są
1K blokami, chyba że ustawiono zmienną środowiskową POSIXLY_CORRECT, gdy używane będą 512-bajtowe
bloki. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw
plików.
-ok polecenie ;
Jak -exec, lecz najpierw pyta użytkownika. Jeśli się on zgodzi - uruchamia polecenie. W przeciwnym
wypadku jedynie zwraca fałsz. Gdy polecenie jest uruchomione, standardowe wejście jest
przekierowane z /dev/null. Akcji nie można podać równocześnie z opcją -files0-from.
Odpowiedź na pytanie jest dopasowywane do pary wyrażeń regularnych, aby określić, czy jest
pozytywna czy negatywna. Wyrażenie to jest pozyskiwane z systemu, jeśli ustawiona jest zmienna
środowiskowa POSIXLY_CORRECT, a w przeciwnym wypadku - z katalogu tłumaczeń komunikatów find.
Jeśli system nie posiada odpowiednich definicji, użyta będzie własna definicja finda. W każdym
przypadku, interpretacja wyrażenia regularnego będzie zależała od zmiennej środowiskowej LC_CTYPE
(klasy znakowe) i LC_COLLATE (przedziały znaków i klasy równoważności).
-okdir polecenie ;
Like -execdir but ask the user first in the same way as for -ok. If the user does not agree, just
return false. If the command is run, its standard input is redirected from /dev/null. This
action may not be specified together with the -files0-from option.
-print Prawdziwe; wypisuje pełną nazwę pliku na standardowe wyjście razem ze znakiem nowego wiersza.
Jeśli wyjście finda jest przekierowane za pomocą potoku do innego programu i istnieje choć
najmniejsza możliwość, że nazwa jednego z przeszukiwanych plików może zawierać znak nowego
wiersza, należy się poważnie zastanowić, czy lepszym wyjściem nie będzie skorzystanie z opcji
-print0, zamiast -print. Rozdział NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW zawiera informacje nt. obsługi
nietypowych znaków.
-print0
Prawdziwe; wypisuje pełną nazwę pliku na standardowe wyjście. Za nazwą daje znak null (zamiast
znaku nowego wiersza używanego przez -print. Umożliwia to poprawne wyświetlenie plików,
zawierających w nazwach znaki nowej linii w programach, przetwarzających wyjście finda. Opcja ta
odpowiada opcji -0 programu xargs.
-printf format
Prawdziwe; wypisuje format na standardowe wyjście, interpretując sekwencje specjalne "\" i
dyrektywy "%". Szerokości pól i precyzje mogą być podawane dokładnie jak w funkcji printf(3) z C.
Proszę zauważyć, że wiele z pól jest wypisywanych jako %s, a nie jako %d - może to oznaczać, że
flagi nie będą działać zgodnie z oczekiwaniami. Oznacza to również, że flaga "-" działa (wymusza
wyrównanie do lewej pól). W przeciwieństwie do -print, -printf nie dodaje znaku nowego wiersza do
końca łańcucha. Sekwencje specjalne i dyrektywy to:
\a Dzwonek.
\b Backspace.
\c Wstrzymuje wypisywanie tego formatu i natychmiast wymiata wyjście.
\f Wysuw wiersza.
\n Nowy wiersz.
\r Powrót karetki.
\t Tabulacja pozioma.
\v Tabulacja pionowa.
\0 ASCII NUL.
\\ Literalny lewy ukośnik ("\").
\NNN Znak o kodzie ASCII NNN (ósemkowo).
"\", za którym następuje dowolny inny znak, jest traktowany jak zwykły znak, więc są wypisywane
obydwa.
%% Literalny znak procenta.
%a Ostatni czas dostępu do pliku w formacie zwracanym przez funkcję ctime(3) C.
%Ak File's last access time in the format specified by k, which is either `@' or a directive
for the C strftime(3) function. The following shows an incomplete list of possible values
for k. Please refer to the documentation of strftime(3) for the full list. Some of the
conversion specification characters might not be available on all systems, due to
differences in the implementation of the strftime(3) library function.
@ Sekundy od 1 stycznia, 1970, 00:00 GMT, z częścią ułamkową.
Pola czasowe:
H godzina (00..23)
I godzina (01..12)
k godzina ( 0..23)
l godzina ( 1..12)
M minuta (00..59)
p przetłumaczone AM lub PM
r czas, 12-godzinny (gg:mm:ss)
S Sekundy (00.00 .. 61.00). Jest tu część ułamkowa.
T czas, 24-godzinny (gg:mm:ss.xxxxxxxxxx)
+ Data i czas, oddzielona "+" np "2004-04-28+22:22:05.0". Jest to rozszerzenie GNU.
Czas jest podany w bieżącej strefie czasowej (na którą wpływ może mieć ustawiona
zmienna środowiskowa TZ). Pole sekundowe zawiera część ułamkową.
X lokalna reprezentacja czasu (G:M:S). Drugie pole zawiera część ułamkową.
Z strefa czasowa (np. EDT), lub nic jeśli nie da się jej określić
Pola daty:
a lokalny skrót nazwy tygodnia (nie..sob)
A lokalna pełna nazwa tygodnia, zmiennej długości (niedziela..sobota)
b lokalna skrócona nazwa miesiąca (sty..gru)
B lokalna pełna nazwa miesiąca, zmiennej długości (styczeń..grudzień)
c data i czas zgodnie z ustawieniami regionalnymi (sob, 4 lis 1989, 12:02:33). Format
ten jest taki sam w przypadku ctime(3) i w celu zachowania z nim kompatybilności,
nie ma tu części ułamkowej w polu sekund.
d dzień miesiąca (01..31)
D data (mm/dd/rr)
F data (rrrr-mm-dd)
h to samo co b
j dzień roku (001..366)
m miesiąc (01..12)
U numer tygodnia w roku, z niedzielą liczoną jako pierwszy dzień tygodnia (00..53)
w dzień tygodnia (0..6)
W numer tygodnia w roku, licząc z poniedziałkiem, jako pierwszym dniem tygodnia
(00..53)
x lokalna reprezentacja daty (mm.dd.rrrr)
y ostatnie dwie cyfry roku (00..99)
Y rok (1970...)
%b Wielkość przestrzeni dysku, użyta dla tego pliku w blokach 512-bajtowych. Ponieważ
przestrzeń dyskowa jest alokowana w wielokrotnościach rozmiaru bloku systemu plików, jest
to zwykle więcej niż %s/512, lecz może być to również mniej, gdy plik jest tzw. plikiem
rzadkim.
%Bk File's birth time, i.e., its creation time, in the format specified by k, which is the same
as for %A. This directive produces an empty string if the underlying operating system or
filesystem does not support birth times.
%c Ostatni czas zmiany statusu pliku, w formacie zwróconym przez funkcję ctime(3) z C.
%Ck Ostatni czas zmiany statusu pliku w formacie określonym przez k, w taki sam sposób, jak dla
%A.
%d Głębokość pliku w drzewie katalogowym; 0 oznacza plik będący punktem startowym.
%D Numer urządzenia, na którym istnieje plik (pole st_dev ze stat struct), dziesiętnie.
%f Print the basename; the file's name with any leading directories removed (only the last
element). For /, the result is `/'. See the EXAMPLES section for an example.
%F Rodzaj systemu plików, na którym znajduje się plik; wartość ta może być używana do -fstype.
%g Nazwa grupy pliku lub numeryczny GID, jeśli grupa nie ma nazwy.
%G Numeryczny GID pliku.
%h Dirname; the Leading directories of the file's name (all but the last element). If the
file name contains no slashes (since it is in the current directory) the %h specifier
expands to `.'. For files which are themselves directories and contain a slash (including
/), %h expands to the empty string. See the EXAMPLES section for an example.
%H Punkt początkowy, pod którym plik został znaleziony.
%i Numer i-węzła pliku (dziesiętnie).
%k Wielkość przestrzeni dysku, użyta dla tego pliku w blokach o wielkości 1K bajtów. Ponieważ
przestrzeń dyskowa jest alokowana w wielokrotnościach rozmiaru bloku systemu plików, jest
to zwykle więcej niż %s/1024, lecz może być to również mniej, gdy plik jest tzw. plikiem
rzadkim.
%l Obiekt dowiązania symbolicznego (pusty łańcuch, jeśli plik nie jest dowiązaniem
symbolicznym).
%m Bity praw pliku (ósemkowo). Ta opcja korzysta z "tradycyjnych" liczb, używanych przez
większość implementacji Uniksowych, lecz jeśli dana, używana obecnie implementacja,
wykorzystuje dziwną kolejność ósemkowych bitów uprawnień, widoczna będzie różnica pomiędzy
prawami pliku i wynikiem %m. Zwykle chce się tu użyć początkowego zera i aby to zrobić
należy skorzystać z flagi # (np. "%#m")
%M Uprawnienia pliku (w postaci symbolicznej, jak w ls). Ta dyrektywa jest obsługiwana przez
findutils 4.2.5 i późniejsze.
%n Liczba twardych dowiązań do pliku.
%p Nazwa pliku.
%P File's name with the name of the starting-point under which it was found removed.
%s Rozmiar pliku w bajtach.
%S File's sparseness. This is calculated as (BLOCKSIZE*st_blocks / st_size). The exact value
you will get for an ordinary file of a certain length is system-dependent. However,
normally sparse files will have values less than 1.0, and files which use indirect blocks
may have a value which is greater than 1.0. In general the number of blocks used by a file
is file system dependent. The value used for BLOCKSIZE is system-dependent, but is usually
512 bytes. If the file size is zero, the value printed is undefined. On systems which
lack support for st_blocks, a file's sparseness is assumed to be 1.0.
%t Ostatni czas modyfikacji pliku w formacie zwróconym przez funkcję ctime(3) z C.
%Tk Ostatni czas modyfikacji pliku, w formacie określonym przez k, podobnie jak dla %A.
%u Nazwa użytkownika pliku, lub numeryczny UID, jeśli użytkownik nie ma nazwy.
%U Numeryczny UID pliku.
%y Typ pliku (podobnie jak w ls -l), "U" to typ nieznany (ang. unknown, nie powinien
wystąpić).
%Y File's type (like %y), plus follow symbolic links: `L'=loop, `N'=nonexistent, `?' for any
other error when determining the type of the target of a symbolic link.
%Z (SELinux only) file's security context.
%{ %[ %(
Reserved for future use.
Znak "%" po którym występuje dowolny inny znak jest ignorowany, lecz ten drugi znak jest
wypisywany (nie należy na tym polegać, gdyż mogą zostać wprowadzone nowe znaki formatu). Symbol
"%" na końcu argumentu formatu skutkuje niezdefiniowanym zachowaniem, ponieważ brak jest
następnego znaku. W niektórych ustawieniach regionalnych opcja ta może ukryć klucz do domu, w
innych usunąć ostatnią stronicę czytanej powieści. Ostrzegaliśmy!
Dyrektywy %m i %d obsługują flagi #, 0 i +, lecz inne dyrektywy nie, nawet jeśli wyświetlają
liczby. Do dyrektyw liczbowych, które nie obsługują tych flag, należą G, U, b, D, k i n. Flaga
formatu "-" jest obsługiwana i zmienia wyrównanie pól z prawego (domyślnego) na lewy.
Rozdział NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW zawiera informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-prune True; if the file is a directory, do not descend into it. If -depth is given, then -prune has no
effect. Because -delete implies -depth, you cannot usefully use -prune and -delete together. For
example, to skip the directory src/emacs and all files and directories under it, and print the
names of the other files found, do something like this:
find . -path ./src/emacs -prune -o -print
-quit Exit immediately (with return value zero if no errors have occurred). This is different to -prune
because -prune only applies to the contents of pruned directories, while -quit simply makes find
stop immediately. No child processes will be left running. Any command lines which have been
built by -exec ... + or -execdir ... + are invoked before the program is exited. After -quit is
executed, no more files specified on the command line will be processed. For example,
`find /tmp/foo /tmp/bar -print -quit` will print only `/tmp/foo`.
One common use of -quit is to stop searching the file system once we have found what we want. For
example, if we want to find just a single file we can do this:
find / -name needle -print -quit
OPERATORY
Wymienione według malejącego priorytetu:
( wyraż )
Wymusza pierwszeństwo. Ponieważ nawiasy są znakami specjalnymi dla powłoki, trzeba je zwykle
cytować. Wiele przykładów z niniejszej strony podręcznika używa do tego celu odwrotnych ukośników:
"\(...\)" zamiast "(...)".
! wyraż
Prawda, jeśli wyraż jest fałszywe. Znak ten zwykle wymaga również ochrony przed interpretacją
przez powłokę.
-not wyraż
Jak ! wyraż, lecz nie jest zgodne z POSIX.
wyraż1 wyraż2
Dwa wyrażenia z rzędu są traktowane, jakby były połączone jawnym -a; wyraż2 nie jest analizowany
jeśli wyraż1 jest fałszywe.
wyraż1 -a wyraż2
To samo, co wyraż1 wyraż2.
wyraż1 -and wyraż2
To samo, co wyraż1 wyraż2, lecz nie jest zgodne z POSIX.
wyraż1 -o wyraż2
Lub ("or"); wyraż2 nie jest analizowane jeśli wyraż1 jest prawdziwe.
wyraż1 -or wyraż2
To samo, co wyraż1 -o wyraż2, lecz nie jest zgodne z POSIX.
wyraż1 , wyraż2
Lista; zarówno wyraż1 jak i wyraż2 są zawsze analizowane. Wartość wyraż1 jest pomijana; wartością
listy jest wartość wyraż2. Operator w formie przecinka może być przydatny do wyszukiwania wielu
różnych typów rzeczy, lecz przechodząc przez hierarchię systemu plików tylko raz. Do wypisania
różnych dopasowań do wielu różnych plików wyjściowych, można użyć akcji -fprintf.
Please note that -a when specified implicitly (for example by two tests appearing without an explicit
operator between them) or explicitly has higher precedence than -o. This means that find . -name afile
-o -name bfile -print will never print afile.
NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW
Wiele akcji find skutkuje wypisywaniem danych, będących pod kontrolą innych użytkowników. Dotyczy to nazw
plików, rozmiarów, czasów modyfikacji itp. Nazwy plików są potencjalnym problemem, ponieważ mogą zawierać
dowolne znaki oprócz "\0" i "/". Nietypowe znaki w nazwach plików mogą robić nieoczekiwane i często
nieprzewidywalne rzeczy z terminalem użytkownika (np. zmieniać ustawienia klawiszy funkcyjnych niektórych
terminali). Nietypowe znaki są obsługiwane w różny sposób, w zależności od akcji, zgodnie z poniższym
opisem.
-print0, -fprint0
Zawsze wypisuje dokładne nazwy plików, niezmienione, nawet jeśli wynik trafia na terminal
-ls, -fls
Nietypowe znaki są zawsze cytowane. Białe znaki, odwrotny ukośnik i znak podwójnego cudzysłowu
jest wypisywany za pomocą cytowania w stylu C (np \f lub \" ). Inne nietypowe znaki są wypisywane
za pomocą cytowania ósemkowego. Inne znaki drukowalne (dla -ls i -fls są to znaki pomiędzy
ósemkowym 041 i 0176) są wypisywane bez zmian.
-printf, -fprintf
Jeśli wynik nie trafia na terminal, nic nie jest zmieniane. W przeciwnym razie, wynik zależy od
używanej dyrektywy. Dyrektywy %D, %F, %g, %G, %H, %Y i %y są rozwijane do wartości, które nie są
pod kontrolą właścicieli plików, są więc wypisywane bez zmian. Dyrektywy %a, %b, %c, %d, %i, %k,
%m, %M, %n, %s, %t, %u i %U mają wartości będące pod kontrolą właścicieli plików, lecz nie mogą
być one użyte do wysłania dowolnych danych na terminal, dlatego są wypisywane bez zmian. Dyrektywy
%f, %h, %l, %p i %P są cytowane. Cytowanie jest wykonywane w ten sam sposób, jak w GNU ls. Nie
jest to ten sam mechanizm, co używany przez -ls i -fls. Jeśli można zdecydować o formacie wyniku
find lepiej jest zwykle skorzystać z "\0" jako ogranicznika, zamiast używać znaku nowego wiersza,
ponieważ nazwy plików mogą zawierać białe znaki i znaki nowego wiersza. Ustawienie zmiennej
środowiskowej LC_CTYPE jest używane do określenia tego, które znaki mają być cytowane.
-print, -fprint
Cytowanie jest obsługiwane w ten sam sposób co w -printf i -fprintf. Jeśli używa się find w
skrypcie lub w sytuacji, gdzie dopasowywane pliki mogą mieć dowolne nazwy, powinno się rozważyć
skorzystanie z -print0 zamiast z -print.
Akcje -ok i -okdir wypisują bieżące nazwy plików bez zmian. Może się to zmienić w kolejnych wydaniach.
ZGODNOŚĆ ZE STANDARDAMI
W celu najściślejszej zgodności ze standardem POSIX, należy ustawić zmienną środowiskową POSIXLY_CORRECT.
W standardzie POSIX (IEEE Std 1003.1-2008, 2016 Edition) określono następujące opcje:
-H Opcja jest obsługiwana.
-L Opcja jest obsługiwana.
-name Opcja jest obsługiwana, lecz zgodność z POSIX zależy od zgodności z POSIX systemowej funkcji
bibliotecznej fnmatch(3). Od wersji findutils-4.2.2 metaznaki powłoki (np. "*", "?", "[]")
dopasują początkowe ".", ponieważ wymaga tego interpretacja 126 IEEE PASC. Jest to zmiana w
stosunku do poprzednich wersji findutils.
-type Supported. POSIX specifies `b', `c', `d', `l', `p', `f' and `s'. GNU find also supports `D',
representing a Door, where the OS provides these. Furthermore, GNU find allows multiple types to
be specified at once in a comma-separated list.
-ok Obsługiwane. Interpretacja odpowiedzi jest zgodna z wzorcami "yes" i "no" wybranymi przez
ustawienie zmiennej środowiskowej LC_MESSAGES. Gdy ustawiona jest zmienna środowiskowa
POSIXLY_CORRECT, wzorce te są wzięte z systemowych definicji odpowiedzi pozytywnej (yes) lub
negatywnej (no). Proszę zapoznać się z systemową dokumentacją nl_langinfo(3), w szczególności
YESEXPR i NOEXPR. Gdy POSIXLY_CORRECT nie jest ustawiona, wzorce są brane z własnego katalogu
komunikatów find.
-newer Obsługiwane. Jeśli podany plik jest dowiązaniem symbolicznym, jest zawsze rozwiązywany. Jest to
zmiana w stosunku do wcześniejszego zachowania, gdy odpowiedni czas był brany z samego dowiązania;
patrz poniższy rozdział HISTORIA.
-perm Obsługiwane. Jeśli zmienna środowiskowa POSIXLY_CORRECT nie jest ustawiona, część argumentów trybu
(np. +a+x), która nie jest prawidłowa w POSIX, jest obsługiwana w celu zachowania kompatybilności
wstecznej.
Other primaries
The primaries -atime, -ctime, -depth, -exec, -group, -links, -mtime, -nogroup, -nouser, -ok,
-path, -print, -prune, -size, -user and -xdev are all supported.
Standard POSIX określa nawiasy "(", ")", negację "!" i operatory logiczne ORAZ/LUB -a i -o.
Wszystkie inne opcje, wskazania, wyrażenia itd. są rozszerzeniami wykraczającymi poza standard POSIX.
Wiele z nich nie jest jednak unikalnych dla GNU find.
Standard POSIX wymaga wykrywania przez find pętli:
Narzędzie find powinno wykrywać pętle nieskończone, tj. gdy wchodzi do wcześniej odwiedzonego
katalogu, będącego przodkiem pliku, który wystąpił jako ostatni. Gdy pętla nieskończona jest
wykrywana, find powinien wypisać informację diagnostyczną na standardowe wyjście błędów i powinien
albo odzyskać swą pozycję w hierarchii albo wyjść.
GNU find jest zgodny z tymi wymaganiami. Liczba dowiązań katalogów zawierających wpisy będące
dowiązaniami zwykłymi (twardymi) do katalogu nadrzędnego będzie często niższa, niż powinna być. Oznacza
to, że GNU find czasami zoptymalizuje liczbę sprawdzeń podkatalogów będących dowiązaniem do katalogu
nadrzędnego. Ponieważ find nie wchodzi w rzeczywistości do każdego podkatalogu, może unikać wyświetlania
komunikatu diagnostycznego. Choć to zachowanie może być niekiedy mylące, jest mało prawdopodobne, aby
ktokolwiek na nim polegał. Jeśli optymalizacja "liściowa" (ang. leaf optimisation) zostanie wyłączona za
pomocą -noleaf, wpis katalogu zostanie zawsze sprawdzony, a gdy to będzie konieczne, zostanie wypisany
komunikat diagnostyczny. Dowiązanie symboliczne nie może być użyte do tworzenia podobnych cykli systemu
plików, lecz jeśli działa opcja -L lub -follow, komunikat diagnostyczny zostanie wypisany, gdy find
natrafi na pętlę dowiązań symbolicznych. Podobnie jak w przypadku pętli z dowiązaniami zwykłymi
(twardymi), optymalizacja liściowa często będzie oznaczać, że find wie, iż nie musi wywoływać stat() lub
chdir() na dowiązaniu symbolicznym, więc taka diagnostyka często nie jest konieczna.
Opcja -d jest obsługiwana w celu kompatybilności z różnymi systemami BSD, lecz powinno się w zamian
używać zgodną z POSIX opcję -depth.
Zmienna środowiskowa POSIXLY_CORRECT nie wpływa na zachowanie testów -regex ani -iregex, ponieważ opcje
te nie są określone w standardzie POSIX.
ZMIENNE ŚRODOWISKOWE
LANG Dostarcza domyślną wartość do zmiennych dotyczących umiędzynarodowienia, które nie są ustawione
lub są puste.
LC_ALL Jeśli jest ustawiona na niepusty łańcuch, przesłania wartość wszystkich innych zmiennych
dotyczących umiędzynarodowienia.
LC_COLLATE
Standard POSIX określa, że ta zmienna wpływa na dopasowanie wzorców używanych przez opcję -name.
GNU find używa funkcji bibliotecznej fnmatch(3), w związku z tym obsługa LC_COLLATE zależy od
biblioteki systemowej. Zmienna ta wpływa również na interpretację odpowiedzi na -ok - podczas gdy
zmienna LC_MESSAGES wybiera rzeczywisty wzorzec używany do interpretacji odpowiedzi na -ok,
interpretacja wyrażeń klamrowych we wzorcu będzie zależna od LC_COLLATE.
LC_CTYPE
Zmienna wpływa na traktowanie klas znaków używanych w wyrażeniach regularnych, jak również w
teście -name, jeśli obsługuje to systemowa funkcja biblioteczna fnmatch(3). Zmienna wpływa również
na interpretację klas znakowych w wyrażeniach regularnych używanych do interpretacji odpowiedzi na
pytanie wydane przez -ok. Zmienna środowiskowa LC_CTYPE wpływa również na to, które znaki są
uważane za niedrukowalne przy wypisywaniu nazw plików; patrz rozdział NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW.
LC_MESSAGES
Określa język (lokale) komunikatów. Jeśli ustawiona jest zmienna środowiskowa POSIXLY_CORRECT, to
określa również interpretację na odpowiedź na pytanie zadane przez akcję -ok.
NLSPATH
Określa lokalizację katalogów z przetłumaczonymi komunikatami.
PATH Wpływa na katalogi, które są przeszukiwane przez find w celu wykonania plików wywołanych przez
-exec, -execdir, -ok i -okdir.
POSIXLY_CORRECT
Określa rozmiar bloku używany przez -ls i -fls. Jeśli ustawiona jest zmienna POSIXLY_CORRECT,
bloki mają po 512 bajtów. W przeciwnym wypadku - 1024 bajtów.
Ustawienie tej zmiennej domyślnie wyłącza również ostrzeżenia (tzn. implikuje -nowarn), ponieważ
niezależnie od wyniku -ok, POSIX wymaga aby wszystkie komunikaty wypisywane na standardowe wyjście
błędów były diagnostyczne i wynikał z nich niezerowy kod zakończenia.
Gdy POSIXLY_CORRECT nie jest ustawiona, -perm +zzz jest traktowane jak -perm /zzz jeśli +zzz nie
jest prawidłowym trybem symbolicznym. Gdy POSIXLY_CORRECT jest ustawiona, takie konstrukcje są
traktowane jako błąd.
Gdy POSIXLY_CORRECT jest ustawiona, odpowiedź na pytanie zadane przez akcję -ok jest
interpretowane zgodnie z katalogiem systemowym wiadomości, a nie zgodnie z własnymi tłumaczeniami
komunikatów programu find.
TZ Wpływa na strefę czasową używaną przez część związanych z czasem dyrektyw formatu opcji -printf i
-fprintf.
PRZYKŁADY
Prostsze podejście "find|xargs"
• Znajduje pliki o nazwie core w lub poniżej katalogu /tmp i usuwa je.
$ find /tmp -name core -type f -print | xargs /bin/rm -f
Proszę zauważyć, że przykład nie będzie działał poprawnie, jeśli w którejś z nazw są znaki nowego
wiersza, pojedyncze lub podwójne cudzysłowy lub spacje.
Bezpieczniejsze podejście "find -print0 | xargs -0"
• Znajduje pliki o nazwie core w lub poniżej katalogu /tmp i usuwa je, przetwarzając nazwy plików w
ten sposób, że nazwy zawierające pojedyncze lub podwójne cudzysłowy, spacji lub znaki nowego
wiersza są obsługiwane poprawnie.
$ find /tmp -name core -type f -print0 | xargs -0 /bin/rm -f
Test -name jest wykonywany przed testem -type, aby zapobiec wywoływaniu stat(2) na każdym pliku.
Note that there is still a race between the time find traverses the hierarchy printing the matching
filenames, and the time the process executed by xargs works with that file.
Processing arbitrary starting points
• Given that another program proggy pre-filters and creates a huge NUL-separated list of files,
process those as starting points, and find all regular, empty files among them:
$ proggy | find -files0-from - -maxdepth 0 -type f -empty
The use of `-files0-from -` means to read the names of the starting points from standard input,
i.e., from the pipe; and -maxdepth 0 ensures that only explicitly those entries are examined
without recursing into directories (in the case one of the starting points is one).
Wykonywanie polecenia dla każdego pliku
• Uruchamia file na każdym pliku w lub poniżej katalogu bieżącego.
$ find . -type f -exec plik '{}' \;
Proszę zwrócić uwagę, że nawiasy klamrowe są ujęte w pojedyncze cudzysłowy, aby ochronić je przed
interpretację przez interpunkcję skryptów powłoki. Średnik jest również chroniony, przez odwrotny
ukośnik, choć pojedyncze cudzysłowy byłyby równie dobre.
In many cases, one might prefer the `-exec ... +` or better the `-execdir ... +` syntax for performance
and security reasons.
Przechodzenie przez system plików jednokrotnie - wykonując 2 różne akcje
• Przeszukuje system plików jeden raz, wypisując pliki i katalogi z set-user-ID do pliku
/root/suid.txt, a duże pliki do /root/big.txt.
$ find / \
\( -perm -4000 -fprintf /root/suid.txt '%#m %u %p\n' \) , \
\( -size +100M -fprintf /root/big.txt '%-10s %p\n' \)
This example uses the line-continuation character '\' on the first two lines to instruct the shell
to continue reading the command on the next line.
Wyszukiwanie plików według wieku
• Wyszukuje pliki w katalogu domowym użytkownika, które zostały zmodyfikowane w ciągu ostatnich 24
godzin.
$ find $HOME -mtime 0
To polecenie działa w ten sposób, ponieważ czas od ostatniej modyfikacji pliku jest podzielony
przez 24 godziny, a reszta jest odrzucana. Oznacza to, że aby pasować do -mtime 0, plik musiał być
zmodyfikowany mniej niż 24 godziny temu.
Wyszukiwanie plików według uprawnień
• Wyszukuje pliki wykonywalne, lecz nieodczytywalne.
$ find /sbin /usr/sbin -executable \! -readable -print
• Wyszukuje pliki posiadające prawa odczytu i zapisu dla właściciela i grupy, które dla innych są
odczytywalne, lecz nie są zapisywalne.
$ find . -perm 664
Pliki, które spełniają te kryteria lecz mają ustawione inne bity praw (np. wykonywalności) nie są
dopasowane.
• Wyszukuje pliki posiadające prawa odczytu i zapisu dla właściciela i grupy, które dla innych są
odczytywalne, bez względu na obecność jakichś dodatkowych bitów praw (np. bitu wykonywalności).
$ find . -perm -664
Dopasowany będzie też np. plik z trybem 0777.
• Wyszukuje pliki, które są przez kogoś zapisywalne (dla ich właściciela, grupy lub innych).
$ find . -perm /222
• Wyszukuje pliki, które są przez zapisywalne dla ich właściciela lub dla ich grupy.
$ find . -perm /220
$ find . -perm /u+w,g+w
$ find . -perm /u=w,g=w
Wszystkie trzy polecenia wykonują to samo, lecz pierwsze używa reprezentacji ósemkowej praw lików,
a pozostałe dwa - postaci symbolicznej. Pliki nie muszą być zapisywalne zarówno przez właściciela
jak i grupę, aby zostać dopasowane; wystarczy spełnić jeden warunek.
• Wyszukuje pliki, które są zapisywalne dla ich właściciela oraz dla ich grupy.
$ find . -perm -220
$ find . -perm -g+w,u+w
Oba te polecenia robią to samo.
• Bardziej skomplikowane przeszukiwanie uprawnień.
$ find . -perm -444 -perm /222 \! -perm /111
$ find . -perm -a+r -perm /a+w \! -perm /a+x
Oba polecenia wyszukują pliki odczytywalne dla wszystkich (-perm -444 lub -perm -a+r), mające
ustawiony co najmniej jeden bit zapisu (-perm /222 lub -perm /a+w), lecz nie będące wykonywalne
dla kogokolwiek (odpowiednio ! -perm /111 lub ! -perm /a+x).
Wycinanie - pomijanie plików i podkatalogów
• Polecenie to kopiuje zawartość /source-dir do /dest-dir, lecz pomija pliki lub katalogi o nazwach
.snapshot (i wszystko wewnątrz ich). Pomija również pliki lub katalogi o nazwach kończących się na
"~", lecz nie ich zawartość.
$ cd /source-dir
$ find . -name .snapshot -prune -o \( \! -name '*~' -print0 \) \
| cpio -pmd0 /dest-dir
Konstrukcja -prune -o \( ... -print0 \) jest dość częsta. Pomysł jest taki, że wyrażenie przed
-prune dopasowuje rzeczy, które mają być wycięte. Jednak sama akcja -prune zwraca prawdę, więc
kolejna -o upewnia się, że prawa strona jest obliczana tylko dla niewyciętych katalogów (zawartość
wycinanych katalogów nie jest nawet sprawdzana, więc ich zawartość jest nieistotna). Wyrażenie po
prawej stronie -o, znajduje się w nawiasach jedynie dla przejrzystości. Podkreśla, że akcja
-print0 ma miejsce jedynie do rzeczy, do których nie zastosowano -prune. Ponieważ domyślna
zależność "and" (i) jest ściślejsza niż -o, tak jest domyślnie, lecz nawiasy pomagają pokazać o co
chodzi.
• Podając następujący katalog projektu i powiązany katalog administracyjny SCM, wykonuje wydajne
wyszukiwanie korzeni projektów:
$ find repo/ \
\( -exec test -d '{}/.svn' \; \
-or -exec test -d '{}/.git' \; \
-or -exec test -d '{}/CVS' \; \
\) -print -prune
Przykładowe wyjście:
repo/project1/CVS
repo/gnu/project2/.svn
repo/gnu/project3/.svn
repo/gnu/project3/src/.svn
repo/project4/.git
W tym przykładzie, -prune zapobiega niepotrzebnemu zagłębianiu się w już odkryte katalogi (np. nie
szuka się w project3/src, ponieważ znaleziono już project3/.svn), lecz znajduje katalogi sąsiednie
(project2 i project3).
Inne przydatne przykłady
• Wyszukiwanie różnych typów plików.
$ find /tmp -type f,d,l
Search for files, directories, and symbolic links in the directory /tmp passing these types as a
comma-separated list (GNU extension), which is otherwise equivalent to the longer, yet more
portable:
$ find /tmp \( -type f -o -type d -o -type l \)
• Search for files with the particular name needle and stop immediately when we find the first one.
$ find / -name needle -print -quit
• Demonstrate the interpretation of the %f and %h format directives of the -printf action for some
corner-cases. Here is an example including some output.
$ find . .. / /tmp /tmp/TRACE compile compile/64/tests/find -maxdepth 0 -printf '[%h][%f]\n'
[.][.]
[.][..]
[][/]
[][tmp]
[/tmp][TRACE]
[.][compile]
[compile/64/tests][find]
STATUS ZAKOŃCZENIA
find wychodzi ze statusem 0, gdy pomyślnie przetworzono wszystkie pliki i większym niż 0, gdy wystąpił
błąd. Jest to bardzo ogólny opis, lecz gdy zwracaną wartością nie jest zero, nie powinno się po prostu
polegać na poprawności wyników find.
When some error occurs, find may stop immediately, without completing all the actions specified. For
example, some starting points may not have been examined or some pending program invocations for
-exec ... {} + or -execdir ... {} + may not have been performed.
HISTORIA
Od findutils-4.2.2, metaznaki powłoki (np. "*", "?" lub "[]") używane we wzorcach nazw plików dopasują
początkowe ".", ponieważ wymaga tego interpretacja 126 IEEE POSIX.
Od findutils-4.3.3, -perm /000 dopasowuje wszystkie pliki, zamiast żadnego.
W findutils-4.3.3 zaimplementowano nanosekundową rozdzielczość znaczników czasu.
Od findutils-4.3.11, akcja -delete ustawia kod zakończenia find na wartość niezerową, jeśli się nie
powiedzie. find nie wyjdzie jednak od razu. Wcześniej, kod zakończenia find nie zmieniał się pod wpływem
niepowodzenia -delete.
Funkcja Dodana w Pojawia się też w
-files0-from 4.9.0
-newerXY 4.3.3 BSD
-D 4.3.1
-O 4.3.1
-readable 4.3.0
-writable 4.3.0
-executable 4.3.0
-regextype 4.2.24
-exec ... + 4.2.12 POSIX
-execdir 4.2.12 BSD
-okdir 4.2.12
-samefile 4.2.11
-H 4.2.5 POSIX
-L 4.2.5 POSIX
-P 4.2.5 BSD
-delete 4.2.3
-quit 4.2.3
-d 4.2.3 BSD
-wholename 4.2.0
-iwholename 4.2.0
-ignore_readdir_race 4.2.0
-fls 4.0
-ilname 3.8
-iname 3.8
-ipath 3.8
-iregex 3.8
The syntax -perm +MODE was removed in findutils-4.5.12, in favour of -perm /MODE. The +MODE syntax had
been deprecated since findutils-4.2.21 which was released in 2005.
TO NIE SĄ BŁĘDY
Zaskakująca kolejność operatorów
The command find . -name afile -o -name bfile -print will never print afile because this is actually
equivalent to find . -name afile -o \( -name bfile -a -print \). Remember that the precedence of -a is
higher than that of -o and when there is no operator specified between tests, -a is assumed.
“paths must precede expression” error message
$ find . -name *.c -print
find: paths must precede expression
find: possible unquoted pattern after predicate `-name'?
This happens when the shell could expand the pattern *.c to more than one file name existing in the
current directory, and passing the resulting file names in the command line to find like this:
find . -name frcode.c locate.c word_io.c -print
That command is of course not going to work, because the -name predicate allows exactly only one pattern
as argument. Instead of doing things this way, you should enclose the pattern in quotes or escape the
wildcard, thus allowing find to use the pattern with the wildcard during the search for file name
matching instead of file names expanded by the parent shell:
$ find . -name '*.c' -print
$ find . -name \*.c -print
USTERKI
Występują pewne zagrożenia związane z bezpieczeństwem, będące wynikiem tego, co standard POSIX przewiduje
dla find - dlatego nie mogą być naprawione. Na przykład akcja -exec jest niebezpieczna i powinno się
używać w zamian -execdir.
Zmienna środowiskowa LC_COLLATE nie ma wpływu na akcję -ok.
ZGŁASZANIE BŁĘDÓW
Strona internetowa z pomocą GNU findutils: <https://www.gnu.org/software/findutils/#get-help>
O błędach tłumaczenia programu prosimy poinformować przez <https://translationproject.org/team/pl.html>
Wszelkie inne problemy prosimy zgłaszać za pomocą systemu śledzenia błędów GNU Savannah:
<https://savannah.gnu.org/bugs/?group=findutils>
Do ogólnej dyskusji na tematy związane z pakietem GNU findutils służy lista dyskusyjna bug-findutils:
<https://lists.gnu.org/mailman/listinfo/bug-findutils>
PRAWA AUTORSKIE
Copyright © 1990-2022 Free Software Foundation, Inc. Licencja GPLv3+: GNU GPL w wersji 3 lub późniejszej
<https://gnu.org/licenses/gpl.html>.
Jest to wolne oprogramowanie: można je zmieniać i rozpowszechniać. Nie ma ŻADNEJ GWARANCJI, w granicach
określonych przez prawo.
ZOBACZ TAKŻE
chmod(1), locate(1), ls(1), updatedb(1), xargs(1), lstat(2), stat(2), ctime(3) fnmatch(3), printf(3),
strftime(3), locatedb(5), regex(7)
Pełna dokumentacja: <https://www.gnu.org/software/findutils/find>
albo dostępna lokalnie przez: info find
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl> i
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać
zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-
list@lists.sourceforge.net.
FIND(1)