NAZWA

       term - zasady nazywania typów terminali

OPIS

       Zmienna  środowiskowa  TERM  powinna  standardowo  zawierać  nazwę typu terminala, konsoli lub urządzenia
       wyświetlającego,  który  jest  używany.  Informacja  ta   jest   niezbędna   dla   wszystkich   programów
       wyświetlających wyniki na ekranie, włączając w to edytor czy program pocztowy.

       Standardowa  wartość zmiennej TERM będzie ustawiona poprzez inicjalizację linii poprzez plik /etc/inittab
       (Linux i podobne do Systemu V Uniksy) lub plik /etc/ttys (BSD  UNIX).  To  prawie  zawsze  wystarczy  dla
       stacji roboczych czy konsoli mikrokomputerów.

       If  you use a dialup line, the type of device attached to it may vary.  Older UNIX systems pre-set a very
       dumb terminal type like “dumb” or “dialup” on dialup lines.  Newer ones may pre-set  “vt100”,  reflecting
       the prevalence of DEC VT100-compatible terminals and personal-computer emulators.

       Modern  telnets  pass your TERM environment variable from the local side to the remote one.  There can be
       problems if the remote terminfo or termcap entry for your type is not compatible  with  yours,  but  this
       situation  is  rare and can almost always be avoided by explicitly exporting “vt100” (assuming you are in
       fact using a VT100-superset console, terminal, or terminal emulator).

       W każdym razie, można dowolnie zmieniać zmienną TERM ustawioną przez system na dowolną wartość w  profilu
       powłoki.  Program tset(1)  może być w tym pomocny; można mu podać zbiór reguł aby wydedukował lub zażądał
       podania typu terminala bazując na urządzeniu tty i prędkości przesyłu danych (baud rate).

       Ustawienie zmiennej TERM własną wartością może być  także  użyteczne  jeśli  stworzono  własną  definicję
       terminala  włączając opcje (takie jak widzialny dzwonek (czyli błyśnięcie ekranu lub podświetlenie) które
       mają zamienić standardowe ustawienia systemu.

       Opisy typów terminali są przechowywane jako pliki zawierające dane opisujące ich  możliwości  w  katalogu
       /etc/terminfo. Aby przejrzeć listę wszystkich nazw terminali rozpoznawanych przez system, proszę wykonać

               toe | more

       z  poziomu  powłoki.  Pliki  te,  opisujące możliwości terminali są przechowywane w formacie binarnym aby
       zapewnić optymalną prędkość dostępu do nich (odwrotnie niż w  przypadku  starego  bazującego  na  tekście
       pliku termcap, który zastępują); aby sprawdzić jedną z pozycji należy użyć polecenia infocmp(1).  Wywołać
       można go następująco:

               infocmp entry_name

       gdzie  nazwa  jest  nazwą  typu  terminala,  który ma być sprawdzony (i zarazem nazwą pliku w podkatalogu
       /etc/terminfo nazwanym od pierwszej litery typu terminala). Komenda ta wyświetla plik z opisem  terminala
       w formacie tekstowym opisanym przez terminfo(5).

       The first line of a terminfo(5) description gives the names by which terminfo knows a terminal, separated
       by “|” (pipe-bar) characters with the last name field terminated by a comma.  The first name field is the
       type's  primary name, and is the one to use when setting TERM.  The last name field (if distinct from the
       first) is actually a description of the terminal type (it may contain blanks; the others must  be  single
       words).   Name  fields  between  the  first  and  last (if present) are aliases for the terminal, usually
       historical names retained for compatibility.

       Istnieją pewne konwencje jak dobierać podstawowe nazwy terminala, które pozwalają aby  były  unikalne,  a
       zarazem  niosły  w  sobie  pewną  informację.   Poniżej zamieszczony jest przewodnik, który krok po kroku
       wyjaśnia jak nazywać a także jak je rozumieć:

       Najpierw proszę wybrać główną nazwę. Powinna się ona składać z małej litery i następujących  po  niej  do
       siedmiu  małych  liter  bądź  cyfr. Powinno się unikać używania znaków przestankowych w głównych nazwach,
       ponieważ są one używane i interpretowane jako nazwy plików i meta-znaków powłoki (np. takie jak !, $,  *,
       ? itp.), umieszczone w nich mogą spowodować dziwne i kłopotliwe zachowanie.  Ukośnik (/), czy jakikolwiek
       inny  znak,  który  może  zostać zinterpretowany przez czyjś system plików (\, $, [, ]), jest szczególnie
       niebezpieczny (terminfo jest niezależne od platformy, więc wybór nazwy zawierającej znaki specjalne  może
       któregoś  dnia  spowodować  pewne  problemy  dla przyszłych użytkowników). Znak kropki (.) jest względnie
       bezpieczny o ile  występuje  co  najwyżej  jedna  w  nazwie  głównej;  niektóre  starsze  nazwy  terminfo
       wykorzystują ją.

       Nazwa główna terminala lub typu konsoli stacji roboczej powinna prawie zawsze zaczynać się od przedrostka
       sprzedawcy  (np.  hp  dla  Hewlett-Packard, wy dla Wyse, czy att dla terminali AT&T), lub popularną nazwą
       linii terminala (vt dla terminali typu VT od DEC-a, czy sun dla konsoli stacji roboczych Suna lub  regent
       dla  modeli  ADDS  Regent).   Można  wypisać  drzewo  terminfo  aby  zobaczyć  jakie przedrostki są już w
       powszechnym użyciu.  Po nazwie głównej powinien znajdować się, jeśli to potrzebne, numer modelu;  a  więc
       vt100, hp2621, wy50.

       Nazwą  główną  dla konsoli typu PC-Unix powinna być nazwa systemu operacyjnego np. linux, bsdos, freebsd,
       netbsd.  Nie powinna to być nazwa typu console czy jakakolwiek inna ogólna nazwa  która  może  spowodować
       zamieszanie  w  środowisku  o wielu platformach. Jeśli później następuje numer modelu, powinien wskazywać
       albo numer wersji systemu operacyjnego lub numer wersji sterownika konsoli.

       Nazwą główna dla emulatora terminala (zakładając że nie pasuje do któregoś ze  standardu  ANSI  lub  typu
       vt100) powinna być nazwa programu lub z łatwością rozpoznawalny skrót (np. versaterm, ctrm).

       Po  nazwie  głównej,  można  dodać  dowolną,  lecz  rozsądną,  ilość rozdzielonych łącznikiem przyrostków
       określających specjalne właściwości.

       2p   Ma dwie strony pamięci.  Podobnie 4p, 8p, itd.

       mc   Magic-cookie.  Niektóre terminale (szczególnie starsze Wyse) mogą  obsługiwaćjedynie  jeden  atrybut
            bez utraty magic-cookie. Ich definicja w terminfo zazwyczaj jest sparowana z inną (która posiada ten
            przyrostek) aby wspierać dużą ilość atrybutów.

       -am  Włącza auto-margines (prawostronne zawijanie)

       -m   Tryb mono - wyłączenie obsługi kolorów

       -na  Bez  strzałek  -  termcap  ignoruje strzałki które w rzeczywistości są na terminalu, więc użytkownik
            może używać ich lokalnie.

       -nam Bez auto-marginesu - Wyłącza opcję am

       -nl  Bez etykiet - wyłącza miękkie etykiety

       -nsl Bez linii statusu - likwiduje linię statusu

       -pp  Ma port drukarki który jest używany

       -rv  Terminal w odwróconym trybie video (czarny na białym)

       -s   Używa linii statusu.

       -vb  Używa widzialnego dzwonka (błysk) a nie krótkiego dźwięku.

       -w   Wide; terminal is in 132-column mode.

       Conventionally, if your terminal type is a variant intended to specify a line height, that suffix  should
       go  first.   So,  for a hypothetical FuBarCo model 2317 terminal in 30-line mode with reverse video, best
       form would be fubar-30-rv (rather than, say, “fubar-rv-30”).

       Typy terminali, które nie są opisane jako samodzielne sekcje, a raczej jako składniki  do  dołączenia  do
       innych sekcji poprzez use, są rozróżniane poprzez użycie znaków plus (+) a nie minus (-).

       Komendy,  które  używają  typu  terminala  aby  kontrolować wyświetlanie często akceptują opcję -T, która
       pozwala podać typ terminala jako argument.  Takie programy powinny skorzystać ze  zmiennej  środowiskowej
       TERM kiedy opcja -T jest nie podana.

PRZENOŚNOŚĆ

       Dla  maksymalnej  kompatybilności  ze  starszymi Uniksami System V, nazwy i aliasy powinny być unikalne w
       pierwszych 14 znakach.

PLIKI

       /etc/terminfo
            compiled terminal description database

       /etc/inittab
            inicjalizacja linii tty (Uniksy podobne do AT&T).

       /etc/ttys
            inicjalizacja linii tty (Uniksy podobne do BSD).

ZOBACZ TAKŻE

       curses(3X), term(5), terminfo(5)

TŁUMACZENIE

       Autorami    polskiego    tłumaczenia    niniejszej    strony    podręcznika    są:     Marcin     Mazurek
       <mazek@capella.ae.poznan.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze  tłumaczenie  jest  wolną  dokumentacją.  Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać
       zapoznając  się  z  GNU General Public License w wersji 3  lub  nowszej.   Nie   przyjmuje   się   ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy  w  tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej manpages-pl-
       list@lists.sourceforge.net.

ncurses 6.4                                   11 listopada 2023 r.                                       term(7)