Provided by: manpages-pl_4.13-4_all bug

NAZWA

       mke2fs - tworzy linuksowy system plików ext2/ext3/ext4

SKŁADNIA

       mke2fs  [  -c  |  -l  filename  ] [ -b block-size ] [ -C cluster-size ] [ -d root-directory ] [ -D ] [ -g
       blocks-per-group ] [ -G number-of-groups ] [ -i bytes-per-inode  ]  [  -I  inode-size  ]  [  -j  ]  [  -J
       journal-options ] [ -N number-of-inodes ] [ -n ] [ -m reserved-blocks-percentage ] [ -o creator-os ] [ -O
       [^]feature[,...]  ]  [  -q  ]  [  -r  fs-revision-level  ]  [  -E  extended-options  ] [ -v ] [ -F ] [ -L
       volume-label ] [ -M last-mounted-directory ] [ -S ] [ -t fs-type ] [ -T usage-type ] [ -U UUID ] [ -V ] [
       -e errors-behavior ] [ -z undo_file ] device [ fs-size ]

       mke2fs -O journal_dev  [  -b  rozmiar-bloku  ]  [  -L  etykieta-woluminu  ]  [  -n  ]  [  -q  ]  [  -v  ]
       zewnętrzny-dziennik [ rozmiar-systemu-plików ]

OPIS

       mke2fs  jest  używany  do  tworzenia  systemów plików ext2, ext3 lub ext4 zwykle w partycji dyskowej (lub
       pliku) określonym przez urządzenie.

       Rozmiar systemu plików należy podać  jako  rozmiar-systemu-plików.  Jeśli  nie  ma  on  przyrostka,  jest
       interpretowany  jako  kilobajty  będące  potęgą  dwójki,  chyba  że  podano  opcję  -b rozmiar-bloku, gdy
       rozmiar-systemu-plików jest interpretowany jako liczba bloków o rozmiarze-bloku. Jeśli  natomiast  podano
       przyrostki  "k",  "m",  "g",  "t"  (wielkimi lub małymi literami) to dana liczba jest interpretowana jako
       podana w będących potęgą dwójki kilobajtach, megabajtach, gigabajtach, terabajtach itd.  Jeśli  nie  poda
       się rozmiaru-systemu-plików to mke2fs utworzy system plików na podstawie rozmiaru urządzenia.

       Jeśli  uruchomi  się mke2fs jako mkfs.XXX (np. mkfs.ext2, mkfs.ext3 lub mkfs.ext4.) zastępuję to opcję -t
       XXX, tak więc mkfs.ext3 utworzy system plików ext3, mkfs.ext4 utworzy system plików ext4 itd.

       Domyślne parametry do nowo tworzonych systemów plików, jeśli nie są przesłonięte przez poniższe opcje, są
       kontrolowane przez plik konfiguracyjny /etc/mke2fs.conf. Strona podręcznika mke2fs.conf(5) zawiera więcej
       szczegółów na ten temat.

OPCJE

       -b rozmiar-bloku
              Specify the size of blocks in bytes.  Valid block-size values are powers of two from  1024  up  to
              65536  (however note that the kernel is able to mount only file systems with block-size smaller or
              equal to the system page size - 4k on x86 systems, up to 64k on  ppc64  or  aarch64  depending  on
              kernel configuration).  If omitted, block-size is heuristically determined by the file system size
              and  the expected usage of the file system (see the -T option).  In most common cases, the default
              block size is 4k. If block-size is preceded by  a  negative  sign  ('-'),  then  mke2fs  will  use
              heuristics  to  determine the appropriate block size, with the constraint that the block size will
              be at least block-size bytes.  This is useful for certain hardware devices which require that  the
              blocksize be a multiple of 2k.

       -c     Powoduje,  że  przed  utworzeniem  systemu  plików,  urządzenie zostanie sprawdzone w poszukiwaniu
              uszkodzonych bloków. Gdy opcja ta zostanie podana dwa razy,  wykonany  będzie  wolniejszy  test  w
              trybie odczyt-zapis, zamiast szybkiego testu w trybie tylko-do-odczytu.

       -C  cluster-size
              Określa  rozmiar  klastra  w  bajtach  w  przypadku  systemów plików używających funkcji bigalloc.
              Poprawnymi wartościami rozmiaru klastra są od 2048 do 256M bajtów na  klaster.  Opcji  można  użyć
              tylko  gdy włączono funkcję bigalloc (więcej informacji o tej funkcji można uzyskać zapoznając się
              z ext4(5)). Domyślnie rozmiar klastra wynosi szesnastokrotność wielkości bloku.

       -d root-directory
              Copy the contents of the given directory into the root directory of the file system.

       -D     Używa bezpośredniego wejścia/wyjścia podczas zapisu na dysk. Zapobiega to zajmowaniu przez  mke2fs
              wielu  buforów  podręcznych, które mogą wpłynąć na inne aplikacje, podczas działania na obciążonym
              serwerze. Opcja ta spowoduje znaczne spowolnienie  działania  mke2fs,  więc  jest  to  pójście  na
              kompromis.

       -e zachowanie-w-razie-błędu
              Zmienia zachowanie jądra, gdy wykryty zostanie błąd. We wszystkich przypadkach błąd systemu plików
              powoduje  uruchomienie  e2fsck(8)   podczas następnego restartu w celu sprawdzenia systemu plików.
              zachowanie-w-razie-błędu może przyjmować następujące wartości:

                   continue    Kontynuuje normalną pracę.

                   remount-ro  Powoduje przejście systemu plików w tryb tylko do odczytu.

                   panic       Wywołuje panikę jądra.

       -E opcje rozszerzone
              Ustawia rozszerzone opcje systemu plików. Opcje  rozszerzone  są  oddzielone  przecinkami  i  mogą
              zawierać  argument  podany  po  znaku  równości  ("="). Opcja -E była nazwana -R we wcześniejszych
              wersjach mke2fs i jest wciąż akceptowana w celu zachowania kompatybilności  wstecznej,  lecz  jest
              przestarzała. Obsługiwane są następujące opcje:

                   encoding=nazwa-kodowania
                          Enable  the  casefold feature in the super block and set encoding-name as the encoding
                          to be used.  If encoding-name is not specified, the encoding defined in mke2fs.conf(5)
                          is used.

                   encoding_flags=flagi-kodowania
                          Define parameters for file name character encoding  operations.   If  a  flag  is  not
                          changed  using  this parameter, its default value is used.  encoding-flags should be a
                          comma-separated lists of flags to be enabled.  To disable a flag, add it to  the  list
                          with the prefix "no".

                          Obecnie  jedyną  flagą  jaką  można  ustawić,  to strict oznaczająca, że nieprawidłowe
                          łańcuchy znaków powinny być odrzucane przez system plików.  W  domyślnej  konfiguracji
                          flaga strict jest wyłączona.

                   mmp_update_interval=interwał
                          Dostosowuje pierwotny interwał aktualizacji MMP do interwał sekund. Podanie wartości 0
                          spowoduje  użycia  domyślnego  interwału.  Podany  interwał  musi być mniejszy niż 300
                          sekund. Wymaga włączonej funkcji mmp.

                   stride=rozmiar-części
                          Konfiguruje system plików do macierzy RAID z rozmiarem-części (ang.  stride  size  lub
                          chunk   size)   bloków  systemu  plików.  Jest  to  liczba  bloków  odczytywanych  lub
                          zapisywanych na dysk przed przejściem na następny dysk. To ustawienie  wpływa  głównie
                          na  położenie  metadanych  systemu  plików,  takich jak mapy bitów podczas wykonywania
                          mke2fs, aby zapobiec umieszczeniu ich na jednym dysku, co mogłoby  negatywnie  wpłynąć
                          na wydajność. Może być również użyte przez alokator bloków.

                   stripe_width=szerokość-paska
                          Konfiguruje  system  plików do macierzy for RAID z rozmiarem-paska (ang. stripe width)
                          bloków systemu plików na pasek. Zazwyczaj jest to rozmiar-części *  N,  gdzie  N  jest
                          liczbą  dysków  z  danymi  w  macierzy  RAID  (np.  przy RAID 5, gdzie jest jeden dysk
                          parzystości, M jest liczbą dysków w macierzy  minus  jeden).  Pozwala  to  alokatorowi
                          bloków  na  przeciwdziałanie cyklowi odczytu-modyfikacji-zapisu w pasku RAID, jeśli to
                          możliwe, przy zapisie danych.

                   offset=przesunięcie
                          Tworzy system plików z przesunięciem od początku urządzenia lub  pliku.  Może  się  to
                          przydać przy tworzeniu obrazów dysków dla maszyn wirtualnych.

                   resize=maksymalna-zmiana-online
                          Rezerwuje  przestrzeń,  dzięki  której  tablica  deskryptora  grupy  bloków  może  się
                          powiększyć, aby obsłużyć system plików z maksymalną-zmianą-online bloków.

                   lazy_itable_init[= <0 aby wyłączyć, 1 aby włączyć>]
                          Jeśli jest włączone oraz włączona jest  funkcja  uninit_bg,  to  tabela  i-węzłów  nie
                          będzie  w pełni inicjowana przez mke2fs. Przyspiesza to znacznie inicjalizację systemu
                          plików, lecz wymaga zakończenia inicjowania systemu plików w tle, przez jądro, podczas
                          gdy system plików jest wcześniej zamontowany. Jeśli pominie się  wartość  opcji,  jest
                          używana domyślnie 1, aby włączyć zerowanie leniwej tabeli i-węzłów.

                   lazy_journal_init[= <0 aby wyłączyć, 1 aby włączyć>]
                          Jeśli  jest  włączone,  to i-węzeł dziennika nie będzie w pełni zerowany przez mke2fs.
                          Znacznie przyspiesza to inicjowanie  systemu,  ale  niesie  niewielkie  ryzyko,  jeśli
                          system  załamie  się  przed  pełnym,  jednokrotnym  nadpisaniem dziennika. Jeśli opcja
                          zostanie pominięta, przyjmuje domyślną wartość 1, włączając leniwe  zerowanie  i-węzła
                          dziennika.

                   no_copy_xattrs
                          Normally  mke2fs  will  copy  the  extended  attributes  of the files in the directory
                          hierarchy specified via the (optional)  -d option.  This will  disable  the  copy  and
                          leaves the files in the newly created file system without any extended attributes.

                   num_backup_sb=0|1|2
                          Jeśli  włączona  jest  funkcja  sparse_super2  systemu  plików, to ta opcja kontroluje
                          liczbę zapasowych superbloków utworzonych w systemie plików. Może być ich 0, 1 lub 2.

                   packed_meta_block[= <0 aby wyłączyć, 1 aby włączyć>]
                          Umieszcza mapy bitowe alokacji i tabelę i-węzłów na  początku  dysku.  Do  zadziałania
                          opcja ta wymaga włączonej funkcji flex_bg systemu plików, utworzy ona również dziennik
                          na  początku  systemu  plików.  Jest  przydatna w przypadku urządzeń z pamięcią flash,
                          które na początku dysku używają pamięci SLC.  Maksymalizuje  również  zasięg  ciągłych
                          bloków  danych, co jest korzystne w określonych wyspecjalizowanych przypadkach użycia,
                          takich jak obsługiwane Shingled Drives.

                   root_owner[=uid:gid]
                          Określa numeryczny identyfikator użytkownika (UID) i grupy (GID) w  katalogu  głównym.
                          Jeśli  nie  poda  się  UID:GID,  używa  identyfikatora użytkownika i grupy użytkownika
                          uruchamiającego mke2fs. W mke2fs 1.42 i wcześniejszych, UID i  GID  katalogu  głównego
                          były  ustawiane  domyślnie  na UID i GID użytkownika uruchamiającego polecenie mke2fs.
                          Opcja root_owner= pozwala na jawne podanie tych wartości i zapobiega efektom  ubocznym
                          dla użytkowników, którzy nie spodziewają się domyślnego zachowania programu mke2fs.

                   test_fs
                          Ustawia  flagę  superbloku  systemu plików, oznaczającą, że może być on montowany przy
                          użyciu eksperymentalnego kodu jądra, np. kodu systemu plików ext4dev.

                   discard
                          Próbuje wykonać operację discard na  blokach  w  czasie  tworzenia  systemu  (jest  to
                          przydatne  na SSD albo tzw. rzadkich dyskach lub dyskach dynamicznie alokowanych). Gdy
                          urządzenie informuje że operacja discard również zeruje dane (każde kolejne odczytanie
                          po tej operacji, a przed zapisem, zwraca zero),  to  wszystkie  jeszcze  niewyzerowane
                          tabele  i-węzłów  są  oznaczane  jako  wyzerowane. Znacznie przyspiesza to inicjowanie
                          systemu. Tak jest domyślnie.

                   nodiscard
                          Nie próbuje wykonać operacji discard na blokach w czasie tworzenia systemu plików.

                   quotatype
                          Specify the which quota types (usrquota, grpquota, prjquota) which should  be  enabled
                          in  the  created  file system.  The argument of this extended option should be a colon
                          separated list.  This option has effect only if the quota feature is set.  The default
                          quota types to be initialized if this option is not specified is both user  and  group
                          quotas.   If the project feature is enabled that project quotas will be initialized as
                          well.

       -F     Wymusza na mke2fs utworzenie systemu plików, nawet jeśli podane urządzenie nie  jest  partycją  na
              specjalnym urządzeniu blokowym lub inne parametry nie mają sensu. Aby wymusić na mke2fs utworzenie
              systemu  plików,  nawet  jeśli  wygląda na to, że system plików jest w użyciu lub jest zamontowany
              (jest to niezwykle niebezpieczne), to opcja musi zostać podana dwukrotnie.

       g bloki-na-grupę
              Określa liczbę bloków w grupie bloków. Ogólnie rzecz biorąc, nie ma powodu, aby użytkownik  musiał
              kiedykolwiek  ustawiać  ten  parametr, ponieważ wartość domyślna jest optymalna dla systemu plików
              (administratorzy, którzy tworzą systemy plików na macierzach RAID, powinny używać  parametru  RAID
              stride  jako część opcji -E, zamiast zmieniać liczbą bloków na grupę). Opcja jest przeznaczona dla
              deweloperów, którzy używają jej w sytuacjach testowych.

              Jeśli włączona jest funkcja bigalloc, to opcja -g określa liczbę klastrów w grupie bloków.

       -G liczba-grup
              Określa liczbę grup bloków, która będzie spakowana razem, tworząc większą, wirtualną grupę  bloków
              (lub  "flex_bg  group")  w  systemie  plików  ext4.  Usprawnia to lokowanie metadanych i wydajność
              metadanych przy dużym obciążeniu. Liczba grup musi być potęgą dwójki i może być podana jedynie gdy
              włączona jest funkcja systemu plików flex_bg.

       -i bajty-na-i-węzeł
              Określa współczynnik bajty/i-węzeł.  mke2fs tworzy i-węzeł co każde bajty-na-i-węzeł bajtów dysku.
              Im większy współczynnik bajty-na-i-węzeł, tym więcej i-węzłów. Generalnie, wartość ta nie  powinna
              być  mniejsza  od  rozmiaru  bloku  w  systemie  plików,  gdyż  wtedy byłoby utworzonych zbyt dużo
              i-węzłów. Ostrzeżenie: wartość ta nie może być już zmieniona po utworzeniu  systemu  plików,  więc
              należy ostrożnie dobrać wartość tego parametru. Proszę zauważyć, że zmiana rozmiaru systemu plików
              zmienia liczbę i-węzłów która wpływa na ten współczynnik.

       -I rozmiar-i-węzła
              Określa  rozmiar  każdego  i-węzła  w  bajtach.  Wartość  rozmiaru-i-węzła musi być potęgą dwójki,
              większą  lub  równą  128.  Większy  rozmiar  rozmiaru-i-węzła  powoduje  zwiększenie   powierzchni
              zajmowanej  przez  tabelę  i-węzłów  i  zredukowanie użytecznej powierzchni systemu plików, a może
              również negatywnie wpłynąć na wydajność. Nie da się zmienić tej  wartości  po  utworzeniu  systemu
              plików.

              Systemy  plików z i-węzłami o rozmiarze 128 bajtów nie obsługują znaczników czasu późniejszych niż
              19 stycznia 2038. I-węzły o rozmiarze 256 bajtów  lub  większym  obsługują  rozszerzone  znaczniki
              czasu,  identyfikatory  projektów  oraz  możliwość  przechowywania pewnych dodatkowych atrybutów w
              tabeli i-węzłów, które wpływają na zwiększoną wydajność.

              Domyślny rozmiar i-węzła zależy od pliku mke2fs.conf(5). W pliku mke2fs.conf rozpowadzanym razem z
              e2fsprogs domyślny rozmiar i-węzła wynosi z reguły 256 bajtów z wyjątkiem małych systemów  plików,
              w których wartość ta ma 128 bajtów.

       -j     Powoduje  utworzenie  system  plików  z księgowaniem ext3. Gdy nie podano opcji -J, przy tworzeniu
              dziennika zostaną użyte domyślne parametry oraz dobrany będzie właściwy rozmiar tego dziennika (na
              podstawie wielkości systemu plików) przechowywanego we wnętrzu systemu plików. Proszę zauważyć, że
              trzeba korzystać z jądra posiadającego wsparcie dla ext3, aby móc używać dziennika.

       -J opcje-dziennika
              Tworzy dziennik ext3 używając opcji podanych z linii poleceń. Opcje te są oddzielone przecinkami i
              mogą posiadać argument, podawany po znaku równości ('=').  Obsługiwane są następujące opcje:

                   size=rozmiar-dziennika
                          Tworzy wewnętrzny dziennik (np. przechowywany wewnątrz  systemu  plików)  o  rozmiarze
                          rozmiar-dziennika  megabajtów.   Rozmiar dziennika musi wynosić co najmniej 1024 bloki
                          systemu plików (np. 1MB przy korzystaniu z bloków 1k, 4MB przy blokach 4k, itd.) i nie
                          może być większy niż 10 240 000 bloków systemu plików lub połowę całkowitego  rozmiaru
                          systemu plików (mniejsza z tych dwóch wartości).

                   fast_commit_size=rozmiar-szybkiego-zatwierdzania
                          Tworzy    dodatkowy    obszar    szybkiego   zatwierdzania   dziennika   o   rozmiarze
                          rozmiar-szybkiego-zatwierdzania w kilobajtach. Opcja jest prawidłowa  wyłącznie  jeśli
                          włączono  funkcję  fast_commit  w danym systemie plików. Jeśli nie podano tej opcji, a
                          funkcja  fast_commit  jest  włączona,  domyślnym   rozmiarem   tego   obszaru   będzie
                          journal-size  /  64  megabajtów.  Całkowity  rozmiar  dziennika  z  ustawioną  funkcją
                          fast_commit wynosi journal-size + ( fast-commit-size  *  1024)  megabajtów.  Całkowity
                          rozmiar dziennika nie może być większy niż 10.240.000 bloków systemu plików lub połowy
                          całkowitego rozmiaru systemu plików (mniejszą z tych wartości).

                   location=położenie-dziennika
                          Określa położenie dziennika. Argument położenie dziennika można podać jako numer bloku
                          lub,  jeśli  liczba  ma  przyrostek  określający  jednostkę  ("M",  "G"  itp.), liczbę
                          interpretowaną jako przesunięcie od początku systemu plików.

                   device=zewnętrzny-dziennik
                          Przyłącza  dziennik  system  plików  do  urządzenia  blokowego  znajdującego  się   na
                          zewnętrzny-dziennik.  Zewnętrzny dziennik musi być utworzony za pomocą polecenia

                          mke2fs -O journal_dev zewnętrzny-dziennik

                          Proszę  zauważyć,  że  zewnętrzny-dziennik  musi zostać utworzony z tą samą wielkością
                          bloku jak nowy system plików. Dodatkowo,  o  ile  obsługa  dołączania  wielu  systemów
                          plików do pojedynczego dziennika zewnętrznego jest obecna, jądro Linux i e2fsck(8) nie
                          obsługuje na razie dzielonych dzienników zewnętrznych.

                          Zamiast  podawać nazwę urządzenia bezpośrednio, zewnętrzny-dziennik może być określony
                          przez LABEL=etykieta lub UUID=UUID,  aby  znaleźć  zewnętrzny  dziennik  na  podstawie
                          etykiety woluminu lub UUID przechowywanego w superbloku ext2 na początku dziennika. Do
                          wypisania  etykiety  i  UUID  urządzenia z dziennikiem można posłużyć się dumpe2fs(8).
                          Zobacz także opis opcji -L programu tune2fs(8).

              Dla danego systemu plików można podać tylko jedną z opcji size lub device.

       -l plik
              Powoduje odczytanie listy uszkodzonych bloków z nazwy-pliku. Proszę zauważyć, że numery bloków  na
              liście  zepsutych  bloków  muszą  być wygenerowane przy użyciu takiego samego rozmiaru bloków jaki
              użyty był w mke2fs. W rezultacie opcja -c do mke2fs jest prostszą i mniej podatną na błędy  metodą
              sprawdzenia  dysku  pod  kątem  zepsutych bloków przed formatowaniem go, gdyż mke2fs automatycznie
              podaje odpowiednie parametry do programu badblocks.

       -L nowa-etykieta-woluminu
              Ustawia etykietę woluminu systemu plików na nową-etykietę-woluminu.  Maksymalna  długość  etykiety
              woluminu to 16 bajtów.

       -m procent-zarezerwowanych-bloków
              Określa  procent  bloków  systemu  plików,  zarezerwowanych  dla  superużytkownika.  Zapobiega  to
              fragmentacji i pozwala demonom działających  z  uprawnieniami  roota,  takim  jak  syslogd(8),  na
              poprawne  kontynuowanie  działania  po  tym,  gdy  procesy  nieuprzywilejowane  nie będą już mogły
              zapisywać do systemu plików. Domyślna wartość to 5%.

       -M ostatnio-montowany-katalog
              Ustawia katalog ostatniego montowania systemu plików. Opcja ta może być użyteczna  ze  względu  na
              aplikacje, dla których katalog ostatniego montowania wskazuje, gdzie należy zamontować dany system
              plików.

       -n     Powoduje, że mke2fs nie tworzy systemu plików, lecz wyświetla co zrobiłby, gdyby miał go utworzyć.
              Można  wykorzystać  tę  opcję do określenia położenia zapasowych superbloków danego systemu plików
              tak długo, jak parametry mke2fs, które były podane podczas pierwotnego tworzenia  systemu  plików,
              są ponownie użyte (oczywiście z dodaną opcją -n).

       -N liczba-i-węzłów
              Zmienia domyślnie wyliczoną liczbę i-węzłów, które powinny być zarezerwowane dla systemu plików (a
              która  bazuje na liczbie bloków i współczynniku bajty-na-i-węzeł).  To pozwala użytkownikowi podać
              bezpośrednio liczbę żądanych i-węzłów.

       -o tworzący-os
              Służy do ręcznej zmiany domyślnej  wartości  pola  "creator  operating  system"  (tworzący  system
              operacyjny)  systemu  plików.  Normalnie  pole to jest ustawiane na nazwę systemu operacyjnego, do
              którego skompilowano plik wykonywalny mke2fs.

       -O [^]funkcja[,...]
              Tworzy system plików z podanymi właściwościami (opcjami systemu  plików),  przesłaniając  domyślne
              opcje systemu plików. Właściwości, które są włączane domyślnie, są podane w relacji base_features,
              albo  w  sekcji  [defaults] pliku /etc/mke2fs.conf , albo w podsekcji [fs_types] w przypadku typów
              użycia, zgodnie z opcją -T, zmodyfikowane później przez relację features z podsekcji [fs_types]  w
              przypadku  systemu  plików  i  typów  użycia.  Strona  podręcznika  mke2fs.conf(5)  zawiera więcej
              szczegółów. Konfiguracja charakterystyczna dla  danego  system  plików  mieszcząca  się  w  sekcji
              [fs_types] przesłoni domyślne opcje globalne z sekcji [defaults].

              Właściwość systemu plików będzie edytowana później albo przez zestaw właściwości podanych przez tę
              opcję  lub, jeśli nie użyto tej opcji, przez relację default_features do tworzonych typów systemów
              plików, lub w sekcji [defaults] pliku konfiguracyjnego.

              Zestaw właściwości systemu plików składa się z listy właściwości, oddzielonych przecinkami,  które
              mają  być  włączone.  Aby  wyłączyć  którąś  funkcję,  należy poprzedzić nazwę właściwości znakiem
              karetki ("^"). Funkcje z  zależnościami  nie  będą  poprawnie  usuwane.  Pseudo-właściwość  "none"
              wyłączy wszystkie właściwości systemu plików.

       Więcej informacji o funkcjach które można ustawić znajduje się w
              podręczniku ext4(5).

       -q     Ciche wywołanie. Przydatne gdy mke2fs jest uruchamiany ze skryptu.

       -r rewizja
              Ustawia  rewizję  (wersję) systemu plików dla nowego systemu plików. Proszę zauważyć, że jądra 1.2
              wspierają jedynie systemy plików o rewizji 0. Domyślnie tworzone są systemy plików o rewizji 1.

       -S     Write superblock and group descriptors only.  This is an extreme measure to be taken only  in  the
              very  unlikely  case  that  all  of  the  superblock  and  backup superblocks are corrupted, and a
              last-ditch recovery method is desired by experienced users.  It causes mke2fs to reinitialize  the
              superblock  and  group  descriptors,  while  not  touching the inode table and the block and inode
              bitmaps.  The e2fsck program should be run immediately after this option is used, and there is  no
              guarantee  that  any  data  will  be  salvageable.  Due to the wide variety of possible options to
              mke2fs that affect the on-disk layout, it is critical to specify exactly the same format  options,
              such  as blocksize, fs-type, feature flags, and other tunables when using this option, or the file
              system will be further corrupted.  In some cases, such as file systems that have been resized,  or
              have  had features enabled after format time, it is impossible to overwrite all of the superblocks
              correctly, and at least some file system corruption will occur.  It is best to run this on a  full
              copy of the file system so other options can be tried if this doesn't work.

       -T typ-systemu-plików
              Określa  typ  systemu  plików  (np.  ext2,  ext3, ext4 itp.) do utworzenia. Jeśli nie poda się tej
              opcji, mke2fs wybierze domyślny na  podstawie  polecenia,  które  go  uruchomiło  (np.  mkfs.ext2,
              mkfs.ext3   itd.)   lub   na   podstawie   domyślnego   systemu   plików,  zdefiniowanego  plikiem
              /etc/mke2fs.conf. Opcja kontroluje, który system plików jest używany jako domyślny,  na  podstawie
              wpisu konfiguracyjnego fstypes w /etc/mke2fs.conf.

              Jeśli opcja -O jest użyta do jawnego dodania lub usunięcia opcji systemu plików, które powinny być
              ustawiane  w  nowo tworzonych systemach plików, to wynikowy system plików może nie być obsługiwany
              przez żądany typ-systemu-plików. (np. "mke2fs -t ext3 -O extent /dev/sdXX" utworzy system  plików,
              który  nie  jest  obsługiwany  przez  implementację  ext3  w  jądrze  Linux,  a "mke2fs -t ext3 -O
              ^has_journal /dev/hdXX" utworzy system  plików  nieposiadający  dziennika  i,  w  związku  z  tym,
              nieobsługiwany przez kod systemu plików ext3 w jądrze Linux).

       -T typ-użycia[,...]
              Określa,  w  jaki  sposób dany system plików będzie wykorzystywany. Dzięki temu mke2fs może wybrać
              optymalne  parametry  dla  systemu  plików.  Obsługiwane  typy  użycia  są  zdefiniowane  w  pliku
              konfiguracyjnym  /etc/mke2fs.conf.  Użytkownik może podać jeden lub więcej typów użycia, za pomocą
              listy, oddzielając poszczególne pozycje przecinkiem.

              If this option is is not specified, mke2fs will pick a single default usage type based on the size
              of the file system to be created.  If the file system size is less than 3 megabytes,  mke2fs  will
              use  the  file system type floppy.  If the file system size is greater than or equal to 3 but less
              than 512 megabytes, mke2fs(8)  will use the file system type small.  If the file  system  size  is
              greater  than  or  equal  to  4 terabytes but less than 16 terabytes, mke2fs(8)  will use the file
              system type big.  If the file system size is greater than or  equal  to  16  terabytes,  mke2fs(8)
              will  use  the file system type huge.  Otherwise, mke2fs(8)  will use the default file system type
              default.

       -U UUID
              Ustawia uniwersalny, unikatowy identyfikator (universally unique identifier - UUID) systemu plików
              na UUID.  UUID składa się z serii cyfr w systemie szesnastkowym oddzielonych myślnikami, jak  np.:
              "c1b9d5a2-f162-11cf-9ece-0020afc76f16".  Parametr UUID może przyjmować też następujące wartości:

                   clear  usuwa UUID systemu plików

                   random generuje nowy, przypadkowy UUID

                   time   generuje nowy UUID, oparty na czasie

       -v     Wypisuje szczegółowe informacje.

       -V     Wypisuje numer wersji mke2fs i wychodzi.

       -z plik-zapasowy
              Before overwriting a file system block, write the old contents of the block to an undo file.  This
              undo  file  can  be  used  with  e2undo(8)  to  restore the old contents of the file system should
              something go wrong.  If the empty string is passed as the undo_file argument, the undo  file  will
              be   written   to   a   file  named  mke2fs-device.e2undo  in  the  directory  specified  via  the
              E2FSPROGS_UNDO_DIR environment variable or the undo_dir directive in the configuration file.

              OSTRZEŻENIE: Plik zapasowy nie pomoże w przypadku utraty zasilania lub zawieszenia systemu.

ŚRODOWISKO

       MKE2FS_SYNC
              Jeśli jest ustawiona na niezerową wartość całkowitą, to jej wartość  jest  używana  do  określenia
              częstości wywoływania sync(2) podczas inicjowania tabeli i-węzłów.

       MKE2FS_CONFIG
              Określa położenie pliku konfiguracyjnego (patrz mke2fs.conf(5)).

       MKE2FS_FIRST_META_BG
              Jeśli  jest  ustawiona  na  niezerową wartość całkowitą, to jej wartość jest używana do określenia
              pierwszej grupy metabloków. Przeznaczona jest głównie do debugowania.

       MKE2FS_DEVICE_SECTSIZE
              If set to non-zero integer value, its value is used  to  determine  logical  sector  size  of  the
              device.

       MKE2FS_DEVICE_PHYS_SECTSIZE
              Jeśli  jest  ustawiona  na  niezerową wartość całkowitą, to jej wartość jest używana do określenia
              fizycznego rozmiaru sektora urządzenia.

       MKE2FS_SKIP_CHECK_MSG
              Jeśli jest ustawiona, nie są pokazywane  wiadomości  automatycznego  sprawdzania  systemu  plików,
              spowodowane liczbą montowań lub interwałem sprawdzania.

AUTOR

       Ta wersja mke2fs została napisana przez Theodora Ts'o <tytso@mit.edu>.

DOSTĘPNOŚĆ

       mke2fs jest częścią pakietu e2fsprogs i jest dostępne na stronie http://e2fsprogs.sourceforge.net.

ZOBACZ TAKŻE

       mke2fs.conf(5), badblocks(8), dumpe2fs(8), e2fsck(8), tune2fs(8), ext4(5)

T◈UMACZENIE

       Autorami  polskiego  tłumaczenia  niniejszej  strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>,
       Grzegorz Goławski <grzegol@pld.org.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje  o  warunkach  licencji  można  uzyskać
       zapoznając   się   z   GNU General Public License w wersji 3   lub  nowszej.  Nie  przyjmuje  się  ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w  tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej  manpages-pl-
       list@lists.sourceforge.net.

E2fsprogs wersja 1.46.5                           grudzień 2021                                        MKE2FS(8)