Provided by: mplayer_1.5+svn38674-2_amd64 bug

NAZWA

SKŁADNIA

mplayer [opcje] [ zbiór | URL | lista odtwarzania | - ]
mplayer [opcje globalne] zbiór [opcje specyficzne] [zbiór2] [opcje specyficzne]
mplayer [opcje globalne] {grupa zbiorów i opcji} [opcje specyficzne dla grupy]
mplayer dvd://[tytuł | [tytuł_początkowy]-tytuł_końcowy ] [opcje]
mplayer vcd://ścieżka[/urządzenie]
mplayer tv://[kanał] [opcje]
mplayer dvb://[numer_karty@]kanał [opcje]
mplayer mf://maskazbiorów [opcje]
mplayer [cdda|cddb]://ścieżka[:szybkość][/urządzenie] [opcje]
mplayer cue://zbiór[:ścieżka] [opcje]
mplayer [file|mms[t]|http|http_proxy|rt[s]p|ftp|udp|unsv]:// [użytkownik:hasło@]URL[:port] [opcje]
mplayer sdp://plik [opcje]
mplayer mpst://host[:port]/URL [opcje]
mplayer tivo://host/list [opcje]
mplayer tivo://host/llist [opcje]
mplayer tivo://host/fsid [opcje]
gmplayer [opcje] [-skin skórka]
mencoder [opcje] [ zbiór | URL | - ] [-o zbiór]
mencoder [opcje globalne] plik1 [opcje specyficzne] [plik2] [opcje specyficzne]

OPIS

mplayer  to  odtwarzacz filmów dla Linuksa (działa na wielu innych platformach i architekturach procesora, patrz
(polskie,  czeskie,  angielskie  itp.),  koreańskie  i cyrylica oraz 12 formatów napisów (MicroDVD, SubRip, OGM,
mencoder  (Koder  Filmów  MPlayera)  jest to prosty koder (kompresor) filmów, zaprojektowany do kodowania filmów
(DivX4/Xvid), kodeków libavcodec, a dźwięk do PCM/MP3/VBRMP3 w 1, 2 lub 3-przebiegach.  Potrafi również kopiować
gmplayer to MPlayer z graficznym interfejsem użytkownika.  Ma te same opcje co MPlayer.

Sprawdź również dokumentację w formacie HTML!


STEROWANIE KLAWIATURĄ

kontrola podstawowa

          <- i ->
               Skacze w tył/w przód o 10 sekund.
          góra i dół
               Skacze w tył/w przód o 1 minutę.
          pgup i pgdown
               Skacze w tył/w przód o 10 minut.
          [ i ]
               Zmniejsza/zwiększa prędkość odtwarzania o 10%.
          { i }
               Dwukrotnie zmniejsza/zwiększa prędkość odtwarzania.
          Backspace
               Przywraca normalną prędkość odtwarzania.
          < i >
               Skacze w przód/w tył na liście odtwarzania.
          HOME i END
               następna/poprzednia pozycja drzewa odtwarzania z listy wyższego poziomu.
          INS i DEL
               następne/poprzednie alternatywne źródło (tylko lista odtwarzania ASX)
          p / SPACJA
               Zatrzymuje odtwarzanie (naciśnięcie jeszcze raz wznawia).
          .
               Krok  do  przodu.   Jednokrotne naciśnięcie zatrzyma odtwarzane, każde następne przesunie o jedną
               klatkę do przodu i znów zatrzyma (dowolny inny klawisz wznawia odtwarzanie).
          q / ESC
               Zatrzymuje odtwarzanie i wychodzi.
          + i -
               Zmienia opóźnienia audio o +/- 0.1 sekund.
          / i *
               Zmniejsza/zwiększa głośność.
          9 i 0
               Zmniejsza/zwiększa głośność.
          m
               Wycisza dźwięk.
          # (tylko MPEG i Matroska)
               Przełącza między dostępnymi ścieżkami dźwięku.
          f
               Przełącza tryb pełnoekranowy (zobacz także -fs).
          T
               Przełącza tryb zostań-na-wierzchu (zobacz także -ontop).
          w i e
               Zmniejsza/zwiększa zakres trybu panoramicznego.
          o
               Przełącza tryby OSD: żaden / przewijanie / przewijanie  +  czas  /  przewijanie  +  czas  +  czas
               całkowity
          d
               Przełącza  tryby  gubienia  klatek:  żaden  /  omiń wyświetlanie / omiń dekodowanie (zobacz także
               -framedrop i -hardframedrop).
          v
               Przełącza wyświetlanie napisów.
          b / j
               Przełącza dostępne napisy.
          F
               Przełącza wyświetlanie tylko wymuszonych napisów
          a
               Przełącza pozycję napisów: góra/środek/dół.
          z i x
               Zmienia opóźnienie napisów o +/- 0.1 sekund.
          r i t
               Przesuwa napisy w górę/w dół.
          i
               Ustawia znak EDL.
          s
               Robi zrzut ekranu (wymaga załadowania filtra screenshot).

(Następujące klawisze działają tylko, jeżeli używasz wyjścia  video  ze  sprzętową  akceleracją  (xv,  (x)vidix,
(x)mga, etc), programowego filtru korekcji (-vf eq lub -vf eq2), lub filtru barwy (-vf hue).

          1 i 2
               Modyfikuje kontrast.
          3 i 4
               Modyfikuje jasność.
          5 i 6
               Modyfikuje barwę (kolorów).
          7 i 8
               Modyfikuje nasycenie.

(Następujące klawisze działają tylko ze sterownikiem wyjścia video quartz lub corevideo.)

          command + 0
               Przeskalowuje okno filmu do połowy oryginalnej wielkości.
          command + 1
               Przeskalowuje okno filmu do oryginalnej wielkości.
          command + 2
               Przeskalowuje okno filmu do dwukrotnej oryginalnej wielkości.
          command + f
               Przełącza tryb pełnoekranowy (zobacz także -fs).
          command + [ i command + ]
               Ustawia przezroczystość okna filmu.

Kontrola wejścia TV

          h i k
               Wybiera poprzedni/następny kanał.
          n
               Zmienia normę.
          u
               Zmienia listę kanałów.

SPOSÓB UŻYCIA

INFORMACJA:  Interpreter  podopcji  (używany  na  przykład  do  podopcji  -ao  pcm)  obsługuje  specjalny sposób
%n%ciąg_znaków_długości_n
PRZYKŁAD:
/usr/local/etc/mplayer),   a  specyficzny  dla  użytkownika  to  "~/.mplayer/config".   Zbiorem  konfiguracyjnym
"opcja=<wartość>", wszystko po "#" uważane jest za komentarz.  Opcje działające bez wartości mogą  być  włączone
PRZYKŁAD:
# Używa sterownika Matrox jako domyślnego.
vo=xmga
# Uwielbiam stać na rękach gdy oglądam filmy.
flip=yes
# Dekoduje/koduje wielokrotne zbiory png,
# zaczynaj od mf://maskazbiorów
mf=type=png:fps=25
# Dziwne negatywy są fajne
vf=eq2=1.0:-0.8

OPCJE OGÓLNE

-codecs-file <plik> (zobacz także -afm, -ac, -vfm i -vc)

 Pomija standardową ścieżkę poszukiwania i używa podanego pliku zamiast dostępnego w  systemie  lub  wbudowanego
 codecs.conf.

-include <plik konfiguracyjny>

 Określa plik z ustawieniami, który będzie parsowany po tych domyślnych.

-quiet

 Sprawia,  że wyjście na konsolę jest mniej gadatliwe; w szczególności zapobiegnie to wyświetleniu wiersza stanu
 (tzn. A:   0.7 V:   0.6 A-V:  0.068 ...).  Szczególnie przydatne na wolnych terminalach lub  na  takich,  które
 nie obsługują poprawnie znaku powrotu karetki (tzn. \r).

-priority <prio> (Windows only)

 Ustawia  priorytet  procesu  MPlayera  według predefiniowanych ustawień dostępnych w Windows.  Możliwe wartości
 <prio>:
          idle|belownormal|normal|abovenormal|high|realtime

 UWAGA: Używanie priorytetu realtime może spowodować zawieszenie systemu.

-v, -verbose

 Zwiększa poziom gadatliwości (raportowania) (więcej -v oznacza większy poziom).
          <brak>
               wiadomości czysto informacyjne (domyślne)
          -v
               podstawowe informacje do debugu, nagłówek AVI, wartości funckji (debug inicjalizacji)
          -v -v
               Drukuje indeksy AVI, kawałki danych wejściowych, więcej informacji do debugu (debug odtwarzacza)
          -v -v -v
               Drukuje wszystko związane z parserami danych wejściowych (debug parsera)

OPCJE ODTWARZACZA (TYLKO MPLAYER)

-autoq <jakość> (używaj z -vf [s]pp)

 Dynamicznie zmiania poziom postprocesingu w zależności od dostępnego wolnego  czasu  procesora.   Numer,  który
 wyszczególnisz, będzie najwyższym poziomem.  Najczęściej możesz używać dużych liczb.  Musisz użyć -vf [s]pp bez
 parametrów, aby ta opcja działała.

-autosync <czynnik>

 Stopniowo  dostosowuje  synchronizację A/V bazując na pomiarze opóźnień audio.  Podanie -autosync 0, domyślnie,
 spowoduje, że "czas" klatki będzie bazował wyłącznie na pomiarze opóźnienia audio.  Podanie  -autosync 1  zrobi
 to  samo, ale nieznacznie zmieni algorytm korekcji A/V.  Nierówna prędkość odtwarzania filmów, które odtwarzane
 są dobrze z -nosound często może być poprawiona przez podanie liczby większej niż 1.   Im  wyższa  wartość  tym
 rezultaty  będą  bliższe  zastosowaniu -nosound.  Spróbuj użyć -autosync 30, żeby stłumić problemy spowodowanie
 przez sterowniki dźwięku, które nie mają dokładnego pomiaru opóźnień audio.  Z tą wartością, jeżeli zdarzy  się
 duże  przesunięcie  synchronizacji A/V, wyregulowanie potrwa tylko około 1 lub 2 sekund.  Opóźnienie reakcji na
 nagłe przesunięcie A/V powinno być jedynym ubocznym efektem włączanie tej  opcji,  dla  wszystkich  sterowników
 dźwięku.

-benchmark

 Pokazuje  na końcu odtwarzania statystyki użycia procesora i zgubionych klatek.  Używaj w kombinacji z -nosound
 i -vo null dla testowania szybkości kodeka video.
 UWAGA: Z tą opcją MPlayer ignoruje czas  trwania  klatki,  jeśli  odtwarza  tylko  video  (można  to  uznać  za
 nielimitowane fps).

-colorkey <numer>

 Zmienia kolor kluczowy (colorkey) na wybraną wartość RGB.  0x000000 to czarny a 0xffffff to biały.  Obsługiwane
 tylko przez sterowniki wyjścia video cvidix, fbdev, svga, vesa, winvidix, xmga, xvidix, xover, xv (zobacz także
 -vo xv:ck), xvmc (zobacz także -vo xv:ck) i directx.

-nocolorkey

 Wyłącza  kolor kluczowy.  Obsługiwane tylko przez sterowniki wyjścia video cvidix, fbdev, svga, vesa, winvidix,
 xmga, xvidix, xover, xv (zobacz także -vo xv:ck), xvmc (zobacz także -vo xv:ck) i directx.

-crash-debug (kod do debugowania)

 Automatycznie podłącza gdb przy  błedzie  lub  SIGTRAP.   Obsługa  musi  zostać  wkompilowana  poprzez  podanie
 --enable-crash-debug lub posiadanie zbioru .developer w katalogu przy konfiguracji.

-edlout <nazwa zbioru>

 Tworzy  nowy  zbiór  i  zapisuje  decyzyjną  listę  edycji  (EDL)  do  tego zbioru.  Podczas odtwarzania, kiedy
 użytkownik wciśnie "i", wpis o pominięciu dwóch ostatnich sekund zostanie zapisany do zbioru.   Daje  to  punkt
 wyjścia,  który użytkownik może później dopasować do swoich potrzeb.  Szczegółowe informacje zawarte są w DOCS/
 HTML/pl/edl.html.

-enqueue (tylko GUI)

 Dodaje zbiory podane w wierszu poleceń do listy odtwarzania, zamiast odtwarzać je od razu.

-fixed-vo (KOD BETA!)

 Wymusza ustawienie jednego systemu  video  dla  wszystkich  zbiorów  (jedna  (de)inicjalizacja  dla  wszystkich
 zbiorów).   Dlatego  też  tylko  jedno  okno  zostanie  otwarte  dla  wszystkich  zbiorów.   Obecnie  działa  z
 następującymi sterownikami: gl, gl2, mga, svga, x11, xmga, xv, xvidix i dfbmga.

-framedrop (zobacz także -hardframedrop)

 Nie wyświetla niektórych klatek, by utrzymać synchronizacje A/V na wolnych komputerach.  Filtry video nie  będą
 stosowane do tych klatek.  Dla klatek B nawet dekodowanie jest całkowicie pominięte.

-h, -help, --help

 Pokazuje krótkie podsumowanie opcji.

-hardframedrop

 Większa intensywność opuszczania klatek (przerywa dekodowanie).  Prowadzi do zniekształceń obrazu!

-identify

 Pokazuje  parametry zbioru w łatwo przeglądalnym formacie.  Wyświetla też dokładniejsze informacje o językach i
 identyfikatorach napisów i ścieżek audio.  Skrypt  TOOLS/midentify.sh  wycina  inne  napisy  MPlayera  i  (mamy
 nadzieję) zabezpiecza specjalne znaki przed interpretacją przez powłokę.

-idle (zobacz także -slave)

 Sprawia  że  MPlayer  czeka  bezczynie  zamiast wychodzić jeśli nie ma pliku do odtwarzania.  Gwnie użyteczne w
 trybie slave, gdy MPlayer moze być sterowany poleceniami wejściowymi.

-input <komendy>

 Ta opcja może być używana do konfiguracji pewnych części systemu wejściowego.  Ścieżki są względem ~/.mplayer/.
 INFORMACJA: Autopowtarzanie jest obecnie obsługiwane tylko przez joysticki.

 Dostępne są polecenia:

          conf=<plik>
               Określa plik konfiguracyjny warstwy kontroli, inny niż  domyślny  ~/.mplayer/input.conf.   Jeżeli
               nie podano pełnej ścieżki, pod uwagę brany jest ~/.mplayer/<plik>.
          ar-delay
               Opóźnienie  w  milisekundach  przed  rozpoczęciem  automatyczniego  powtarzania  klawisza (0 żeby
               wyłączyć).
          ar-rate
               Ilość generowanych przyciśnięć klawisza na sekundę przy autopowtarzaniu.
          keylist
               Lista wszystkich klawiszy, które mogą być przypisane do komend.
          cmdlist
               Lista wszystkich komend, które mogą być przypisane do klawiszy.
          js-dev
               Wybiera używany joystick (domyślnie: /dev/input/js0).
          file=<nazwazbioru>
               Czyta polecenia z podanego zbioru.  Opcja głównie przydatna przy kolejce FIFO.
               INFORMACJA: Jeśli podany zbiór jest kolejką, MPlayer otwiera oba końce, więc  można  kilkukrotnie
               napisać "echo "seek 10" > mp_pipe" i kolejka będzie działać.

-key-fifo-size <2-65000>

 Ustala  wielkość kolejki buforującej naciśnięcia klawiszy (domyślnie: 10).  Kolejka wielkości n może zbuforować
 (n-1) zdarzeń.  Jeśli jest zbyt małe niektóre zdarzenia mogą  zaginąć  (co  prowadzi  do  "zaciętego  przycisku
 myszy"  i  podobnych  efektów).   Jeśli  jest  zbyt  duże  może wyglądać że MPlayer zawiesił się gdy przetwarza
 zbuforowane zdarzenia.  Żeby utrzymać takie samo zachowanie jak przed wprowadzeniem  tej  opcji,  ustaw  2  dla
 Linuksa i 1024 dla Windows.

-lircconf <plik> (tylko z LIRC)

 Wskazuje plik konfiguracyjny dla LIRC (domyślnie: ~/.lircrc).

-list-options

 Wyświetla wszystkie dostępne opcje.

-loop <ilość>

 Powtarza film <ilość> razy.  0 oznacza zawsze.

-menu (tylko z menu OSD)

 Włącza menu OSD.

-menu-cfg <plik> (tylko z menu OSD)

 Wskazuje alternatywny plik konfiguracyjny menu.conf.

-menu-root <wartość> (tylko z menu OSD)

 Wybiera menu główne.

-menu-startup (tylko z menu OSD)

 Wyświetla główne menu zaraz po uruchomieniu MPlayera.

-noconsolecontrols

 Powstrzymuje  MPlayera  przed czytaniem zdarzeń klawiszy ze standardowego wejścia.  Użyteczne, jeżeli dane są z
 niego pobierane.  Jest to automatycznie włączane, jeśli w wierszu poleceń zostanie odnaleziony  -.   Są  jednak
 sytuacje,  w  których  sam  musisz  to  aktywować,  np.  jeżeli  otwierasz /dev/stdin (albo odpowiednik w Twoim
 systemie), używasz stdin na liście odtwarzania albo zamierzasz czytać z stdin później poprzez  polecenia  trybu
 slave loadlist i loadfile.

-nojoystick

 Wyłącza obsługę joysticka.

-nolirc

 Wyłącza obsługę LIRC.

-nomouseinput (tylko z X11)

 Wyłącza  obsługę  zdarzeń  wciśnięcia/puszczenia  przycisku myszki (menu kontekstowe mozplayerxp korzysta z tej
 opcji).

-nortc (tylko z RTC)

 Wyłącza używanie Linux RTC (real-time clock - /dev/rtc) jako mechanizmu mierzenia czasu.

-playlist <nazwa pliku>

 Odtwarza zbiory według pliku listy odtwarzania (w  formatach  ASX,  Winamp,  SMIL  lub  jeden  zbiór  w  każdym
 wierszu).
 INFORMACJA:  Opcja  ta  jest  uważana za pozycję wyjściową, więc opcje następujące po niej odnoszą się tylko do
 zbiorów na tej liście.
 FIXME: Musi to być bardziej przejrzyste i dokładnie udokumentowane.

-really-quiet (zobacz także -quiet)

 Wyświetla jeszcze mniej komunikatów wyjściowych i stanu niż z opcją -quiet.

-rtc-device <urządzenie>

 Korzysta z określonego urządzenia do synchronizacji przez RTC.

-shuffle

 Odtwarza zbiory w losowej kolejności.

-skin <nazwa> (tylko z GUI)

 Załaduje skórkę z podanego jako parametr katalogu znajdującego się  pod  domyślnymi  katalogami  skórek,  /usr/
 local/share/mplayer/skins/ i ~/.mplayer/skins/.

 PRZYKŁAD:
          -skin fittyfene
               Próbuje załadować /usr/local/share/mplayer/skins/fittyfene, później ~/.mplayer/skins/fittyfene.

-slave (zobacz także -input)

 Ta  opcja  przełącza  MPlayera  w  tryb  slave,  w  którym  można  go używać jako końcówki (backend) dla innych
 programów.  Zamiast przechwytywania wciśniętych  klawiszy,  MPlayer  będzie  czytał  ze  standardowego  wejścia
 polecenia oddzielane końcem wiersza (\n).
 INFORMACJA: Listę poleceń otrzymasz z -input cmdlist, a ich opis znajdziesz w DOCS/tech/slave.txt.

-softsleep

 Używa  wysokiej  jakości  zegarów  programowych.   Tak  dokładne jak RTC, ale nie wymaga specjalnych uprawnień.
 Skutkuje większym obiążeniem procesora.

-sstep <sek>

 Przeskakuje <sek> sekund  po  każdej  klatce.   Normalna  prędkość  odtwarzania  klatek  jest  utrzymana,  więc
 odtwarzanie  jest szybsze.  Jako że MPlayer potrafi przeszukiwać tylko do najbliższej klatki kluczowej, może to
 być niedokładne.

OPCJE DEMUXERA/STRUMIENI

-a52drc <poziom>

 Wybiera poziom Kompresji Dynamiki (Dynamic Range Compression) dla strumieni  dźwiękowych  AC3.   <poziom>  jest
 liczbą  rzeczywistą  od  0 do 1, gdzie 0 oznacza brak kompresji, a 1 (domyślne) oznacza pełną kompresję (głośne
 kawałki są przyciszane i vice versa).  Opcja  ta  jest  skuteczna  tylko  wtedy,  kiedy  strumień  AC3  zawiera
 informacje o wymaganym zasięgu kompresji.

-aid <ID> (zobacz także -alang)

 Wybiera  kanał  audio  (MPEG:  0-31  AVI/OGM:  1-99 ASF/RM: 0-127, VOB(AC3): 128-159 VOB(LPCM): 160-191 MPEG-TS
 17-8190).  MPlayer wyświetli dostępne identyfikatory audio, jeśli jest uruchomiony w  trybie  gadatliwym  (-v).
 Kiedy  odtwarzany  jest  strumień  MPEG-TS, MPlayer/MEncoder użyje pierwszego programu (jeżeli jest dostępny) z
 wybranym strumieniem.

-alang <kod języka[,kod języka,...]> (zobacz także -aid)

 Określa priorytetową listę języków, w których audio ma być odtwarzane.  Różne formaty  używają  różnych  kodów.
 DVD korzysta z dwuliterowych w standardzie ISO 639-1, Matroska i NUT operują na trzyliterowych ISO 639-2, a OGM
 korzysta  z  dowolnego  identyfikatora.   MPlayer  wyświetli  dostępne  języki, jeśli jest uruchomiony w trybie
 gatatliwym (-v).

 PRZYKŁAD:
          mplayer dvd://1 -alang pl,en
               Wybiera z DVD ścieżkę w języku polskim, a jeżeli jej nie ma, korzysta z angielskiej.
          mplayer -alang jpn example.mkv
               Odtwarza film w formacie Matroska w języku japońskim.

-audio-demuxer <[+]nazwa> (tylko z opcją -audiofile)

 Wymusza typ demuxera audio dla -audiofile.  Użycie "+" przed nazwą  wymusza  ją,  wyłącza  to  niektóre  testy.
 Podaj nazwę demuksera wypisaną przez -audio-demuxer help.  Dla kompatybilności z poprzednimi wersjami akceptuje
 też  ID  demuxera  zdefiniowane  w  zbiorze  libmpdemux/demuxer.h.  -audio-demuxer audio albo -audio-demuxer 17
 wymusza MP3.

-audiofile <nazwa zbioru>

 Otwórz audio z zewnętrznego zbioru (WAV, MP3 lub Ogg Vorbis) podczas odtwarzania filmu.

-audiofile-cache <kBajty>

 Włącza cache dla strumienia używanego przez -audiofile, używając określonej ilości pamięci.

-bandwidth <wartość> (tylko z siecią)

 Określa maksymalną szerokość pasma (bitrate) strumienia  sieciowego  (dla  serwerów  potrafiących  przesyłać  z
 różnymi  szerokościami  pasma).   Przydatne  jeśli  chcesz  oglądać  na  żywo  media  ze  strumieni przy wolnym
 połączeniu.

-cache <kBajty>

 Ta opcja określa ile pamięci (w kBajtach) ma być użyte do wstępnego buforowania zbioru  lub  URL.   Szczególnie
 przydatne przy powolnych nośnikach.

-cache-min <procent>

 Odtwarzanie rozpocznie się gdy bufor zostanie wypełniony w podanym stopniu.

-cache-seek-min <procent> (jeszcze nie zaimplementowane)

 Jeśli  wykonano  przewijanie  do  pozycji  w  promieniu <procent> wielkości cache od aktualnej pozycji, MPlayer
 poczeka na wypełnienie cache zamiast wykonywać przewijanie (domyślnie: 50).

-cdda <opcja1:opcja2> <tylko z CDDA)

 Dostosowuje możliwość czytania CD Audio MPlayera.

 Dostępne są opcje:

          speed=<wartość>
               Ustala prędkość obrotów CD.

          paranoia=<0-2>
               Ustala poziom paranoi.
                  0: wyłącza sprawdzanie
                  1: sprawdza tylko overlap (domyślne)
                  2: pełna korekcja i weryfikacja danych

          generic-dev=<wartość>
               Używa podanego ogólnego urządzenia SCSI.

          sector-size=<wartość>
               Rozmiar bloku jednorazowego czytania.

          overlap=<wartość>
               Wymusza minimalne przeszukiwanie overlap podczas weryfikacji do <wartość> sektorów.

          toc-bias
               Zakłada że adres początku  pierwszej  ścieżki  zapisany  w  TOC  będzie  adresowany  jako  LBA 0.
               Niektóre sterowniki Toshiba potrzebują tego by poprawnie określić granice ścieżek.

          toc-offset=<wartość>
               Dodaje  <wartość> sektorów do odczytanych wartości podczas adresowania ścieżek.  Wartość może być
               ujemna.

          (no)skip
               (Nie)akceptuje niedoskonałe rekonstrukcje danych.

-cdrom-device <ścieżka do urządzenia>

 Ustawia ścieżkę do urządzenia CD-ROM (domyślnie: /dev/cdrom).

-channels <ilość> (zobacz także -af channels)

 Żąda podanej liczby kanałów wyjścowych (domyślnie: 2).  MPlayer prosi dekoder by dekodował  audio  do  wybranej
 ilości  kanałów.   Od dekodera zależy jak (i czy) sobie z tym poradzi.  Opcja ta jest zazwyczaj potrzebna tylko
 przy odtwarzaniu filmów z dźwiękiem w formacie AC3 (jak DVD).  W  tym  wypadku  liba52  dekoduje  i  prawidłowo
 przerabia  dźwięk  na  wymaganą  liczbę  kanałów.   Żeby  bezpośrednio  kontrolować  liczbę kanałów wyjściowych
 niezależnie od liczby zdekodowanych kanałów, użyj filtra channels.
 INFORMACJA: Opcja ta jest honorowana przez kodeki (tylko AC3), filtry  (surround)  i  sterowniki  wyścia  audio
 (przynajmniej OSS).

 Dostępne są opcje:

          2    stereo
          4    surround
          6    pełne 5.1

-chapter <ID rozdziału[-<ID końcowego rozdziału>] (tylko DVD)

 Określa  numer  rozdziału  od  którego  należy zacząć odtwarzanie.  Może też określić numer rozdziału na którym
 należy skończyć odtwarzanie (domyślnie: 1).

-cookies (tylko z siecią)

 Wysyła cookies przy żądaniach HTTP.

-cookies-file <nazwa zbioru> (tylko z siecią)

 Czyta HTTP cookies z <nazwa zbioru> (domyślnie ~/.mozilla/ i ~/.netscape/) i nie czytaj z miejsc standardowych.
 Zakłada że zbiór jest w formacie Netscape.

-delay <sekundy>

 Ustawia opóźnienie dźwięku w sekundach (dodatnia lub ujemna liczba rzeczywista).
 INFORMACJA: Nie ma gwarancji prawidłowego działania jeśli jest to używane z MEncoderem i -ovc copy.

-demuxer <[+]nazwa>

 Wymusza typ demuxera.  Użycie "+" przed nazwą wymusza ją, wyłącza to niektóre  testy.   Podaj  nazwę  demuksera
 wypisaną  przez  -demuxer  help.   Dla  kompatybilności  z  poprzednimi  wersjami  akceptuje  też  ID  demuxera
 zdefiniowane w zbiorze libmpdemux/demuxer.h.  -demuxer audio lub -demuxer 17 wymusza MP3.

-dumpaudio (tylko MPlayer)

 Zrzuca surowy, skompresowany strumień audio do ./stream.dump (przydatne z MPEG/AC3).  Jeśli podasz  więcej  niż
 jedną z -dumpaudio, -dumpvideo i -dumpstream, znaczenie ma tylko ostatnia w wierszu poleceń.

-dumpfile <nazwa zbioru> (tylko MPlayer)

 Podaje nazwę zbioru wynikowego dla opcji -dumpaudio / -dumpvideo / -dumpstream.

-dumpstream (tylko MPlayer)

 Zrzuca  surowy  strumień  do  ./stream.dump.  Przydatny gdy rippujesz z DVD lub sieci.  Jeśli podasz więcej niż
 jedną z -dumpaudio, -dumpvideo i -dumpstream, znaczenie ma tylko ostatnia w wierszu poleceń.

-dumpvideo (tylko MPlayer)

 Zrzuca surowy, skompresowany strumień video do ./stream.dump (niezbyt  przydatne).   Jeśli  podasz  więcej  niż
 jedną z -dumpaudio, -dumpvideo i -dumpstream, znaczenie ma tylko ostatnia w wierszu poleceń.

-dvbin <options>

 Przekazuje zamiast domyślnych następujące opcje modułowi wejścia DVB:

          card=<1-4>
               Użyje karty numer 1-4 (domyślnie: 1).
          file=<nazwa pliku>
               Czyta  listę kanałów z <nazwa pliku>.  Domyślnym jest ~/.mplayer/channels.conf.{sat,ter,cbl,atsc}
               (w zależności od Twojej karty) lub w ostateczności ~/.mplayer/channels.conf.

-dvd-device <ścieżka do urządzenia> (tylko DVD)

 Podaje ścieżkę do urządzenia DVD (domyślnie: /dev/dvd).  Możesz również określić katalog  z  plikami  uprzednio
 skopiowanymi  prosto  z  DVD  (np.  przez  vobcopy).  Zauważ, że -dumpstream jest zazwyczaj lepszym sposobem na
 kopiowanie tytułów DVD (zobacz przykłady).

-dvdangle <ID ujęcia> (tylko DVD)

 Niektóre dyski DVD zawierają sceny, które mogą być oglądane z  różnych  ujęć.   Opcja  ta  informuje  MPlayera,
 którego ujęcia ma używać (domyślnie: 1).

-edl <nazwa pliku>

 Włącza  decyzyjną  listę  edycji  (ang.  edit decision list (EDL)) podczas odtwarzania.  Video będzie pomijane,
 audio będzie wyciszane i włączane zgodnie z wpisami w podanym zbiorze.  Szczegółowe  informacje  zawarte  są  w
 DOCS/HTML/pl/edl.html.

-forceidx

 Wymusza  przebudowanie  indeksu.   Użyteczny  dla  zbiorów  z uszkodzonym indeksem (desynchornizacje A/V itp.).
 Umożliwia wyszukiwanie w  pliku.   Trwałe  naprawienie  indeksu  możliwe  jest  przy  pomocy  MEncodera  (patrz
 dokumentacja)
 INFORMACJA:  Opcji  tej  można  używać tylko jeśli dany nośnik obsługuje wyszukiwanie (czyli nie stdin, kolejka
 itp.).

-fps <liczba rzeczywista>

 Zmienia prędkość odtwarzania klatek video (framerate) Przydatne jeśli wartość w nagłówku jest zła/nie istnieje.

-frames <ilość>

 Odtwarza/konwertuje tylko pierwsze <ilość> klatek, potem wychodzi.

-hr-mp3-seek (tylko z MP3)

 Dokładne przeszukiwanie MP3.  Włączone gdy odtwarzamy z zewnętrznego  zbioru  MP3,  gdyż  potrzebujemy  znaleźć
 bardzo  dokładną pozycję do utrzymania synchronizacji A/V.  Potrafi być wolne, szczególnie gdy szukamy do tyłu,
 ponieważ trzeba przewinąć do samego początku by znaleźć dokładnie tę klatkę.

-idx (zobacz także -forceidx)

 Przebuduje indeks AVI, jeżeli nie zostanie on znaleziony, umożliwiając przeszukiwanie zbioru.   Przydatne  przy
 uszkodzonych/niekopletnych zbiorach lub źle stworzonych plikach.
 INFORMACJA:  Opcji  tej  można  używać tylko jeśli dany nośnik obsługuje wyszukiwanie (czyli nie stdin, kolejka
 itp.).

-ipv4-only-proxy (tylko z siecią)

 Ignoruje proxy dla adresów IPv6.  Będzie on nadal używany dla adresów IPv4.

-loadidx <zbiór indeksowy>

 Czyta dane indeksu video z <nazwa zbioru>, zapisane przez -saveidx.  MPlayer będzie czytał  indeks  z  podanego
 zbioru  i  używał  tych  danych  do  przeszukiwania  zamiast jakiegokolwiek indeksu bezpośrednio w zbiorze AVI.
 Dodatkowo, MPlayer nie przeszkodzi w załadowaniu zbioru indeksowego wygenerowanego  z  innego  AVI,  ale  to  z
 pewnością wywoła niemiłe rezultaty.
 INFORMACJA: Ta opcja jest przestarzała, ponieważ MPlayer obsługuje już OpenDML.

-mc <sekundy/klatkę>

 maksymalna korekcja synchronizacji A-V na klatkę (w sekundach)

-mf <opcja1:opcja2:...>

 Używane przy dekodowaniu z wielu zbiorów PNG lub JPEG.

 Dostępne są opcje:

          w=<wartość>
               szerokość danych wyjściowych (domyślnie: autodetekcja)
          h=<wartość>
               wysokość danych wyjściowych (domyślnie: autodetekcja)
          fps=<wartość>
               ilość klatek na sekundę (fps) w danych wyjściowych (domyślnie: 25)
          type=<wartość>
               typ zbiorów wejściowych (dostępne: jpeg, png, tga i sgi)

-ni (tylko AVI)

 Wymusza użycie parsera do AVI bez przeplotu (pozwala odtworzyć niektóre uszkodzone zbiory AVI).

-nobps (tylko AVI)

 Nie  używa  średniej  ilości  bajtów/sekundę  do  synchronizacji  A-V.   Pomaga  przy niektórych zbiorach AVI z
 uszkodzonym nagłówkiem.

-noextbased

 Wyłącza wybór demuxera oparty na rozszerzeniu zbioru.  Domyślnie, kiedy  typ  zbioru  (demuxer)  nie  może  być
 bezsprzecznie wykryty (zbiór nie posiada nagłówka lub jest on niewystarczająco pewny), rozszerzenie zbioru jest
 użyte do wybrania demuxera.  Zawsze wraca do wyboru demuxera w oparciu o zawartość.

-passwd <hasło> (zobacz także -user) (tylko z siecią)

 Podaje hasło dla autoryzacji HTTP.

-prefer-ipv4

 Używa IPv4 do połączeń sieciowych.  Jeśli się nie da, automatycznie przestawia na IPv6.

-prefer-ipv6

 Używa IPv6 do połączeń sieciowych.  Jeśli się nie da, automatycznie przestawia na IPv4.

-rawaudio <opcja1:opcja2:...>

 Pozwala  na  odtwarzanie  surowych  zbiorów  audio.  Może też być użyta żeby odtworzyć CD z dźwiękiem innym niż
 44kHz 16-bit stereo.  Do odtwarzania surowych strumieni AC3 użyj -rawaudio on:format=0x2000.

 Dostępne są opcje:

          on
               Używa demuxera surowego dźwięku.
          channels=<ilość>
               ilość kanałów
          rate=<częstotliwść>
               częstotliwość próbkowania
          samplesize=<wartość>
               rozmiar próbki w bajtach
          bitrate=<value>
               bitrate dla surowych danych audio
          format=<wartość>
               kod fourcc szesnastkowo

-rawvideo <opcja1:opcja2:...>

 Ta opcja pozwala na odtwarzanie surowych zbiorów video.

 Dostępne są opcje:

          on
               Używa demuxera surowego video.
          fps=<wartość>
               ilość klatek na sekundę (domyślnie: 25.0)
          sqcif|qcif|cif|4cif|pal|ntsc
               ustawia jedną ze standardowych wielkości obrazu
          w=<wartość>
               szerokość obrazu w pikselach
          h=<wartość>
               wysokość obrazu w pikselach
          i420|yv12|yuy2|y8
               ustaw przestrzeń kolorów
          format=<wartość>
               przestrzeń kolorów (fourcc) w hex
          size=<wartość>
               rozmiar ramki w bajtach

-rtsp-stream-over-tcp (tylko z LIVE.COM)

 Używane z URLami "rtsp://" dla określenia, że nadchodzące pakiety RTP i RTCP  mają  być  przesyłane  przez  TCP
 (używając  tego  samego  połączenia  co  RTSP).   Przydatne przy uszkodzonym połączeniu internetowym, które nie
 przepuszcza pakietów UDP (zobacz także http://www.live555.com/mplayer).

-saveidx <nazwa zbioru>

 Wymusza przebudowanie indeksu i zapisuje go w zbiorze <nazwa zbioru>.  Aktualnie działa to  tylko  ze  zbiorami
 AVI.
 INFORMACJA: Ta opcja jest przestarzała, ponieważ MPlayer obsługuje już OpenDML.

-sb <pozycja w bajtach> (zobacz także -ss)

 Przewija  do  pozycji  określonej  w  bajtach.   Przydatne  do  odtwarzania z obrazów CD-ROM lub zbiorów VOB ze
 śmieciami na początku.

-speed <0.01-100>

 Zwalnia lub przyspiesza odtwarzanie o współczynnik podany jako parametr.  Nie jest pewne działanie z -oac copy.

-srate <Hz>

 Wybiera częstotliwość  próbkowania,  która  będzie  dalej  wykorzystywana  (oczywiście  karty  mają  też  swoje
 ograniczenia).   Jeżeli  wybrana  częstotliwość  jest  inna  niż  w obecnie przetwarzanym strumieniu, w wartwie
 dźwiękowej zostanie zastosowany filtr resample lub lavcresample, aby zniwelować różnicę.  Opcja -af-adv steruje
 typem przepróbkowywania.  Domyślne jest szybkie przepróbkowywanie, które może zniekształcić dźwięk.

-ss <czas> (zobacz także -sb)

 Przeskakuje do podanego czasu.

 PRZYKŁAD:
          -ss 56
               Przeskakuje do 56 sekundy.
          -ss 01:10:00
               Przeskakuje do 1 godziny i 10 minut.

-tskeepbroken

 Informuje MPlayera by nie odrzucał pakietów TS zgłoszonych w strumieniu  jako  błędne.   Czasami  potrzebne  do
 odtworzenia uszkodzonych zbiorów MPEG-TS.

-tsprobe <ilość bajtów>

 Przy  odtwarzaniu  strumienia  MPEG-TS,  opcja  ta  pozawala  podać  jak  wiele  bajtów w strumieniu MPlayer ma
 przeglądać w poszukiwaniu żądanych ID audio i video.

-tsprog <1-65534>

 Przy odtwarzaniu strumienia MPEG-TS pozwala podać który program (jeśli jest kilka) należy odtwarzać.  Może  być
 użyta z -vid i -aid.

-tv <opcja1:opcja2:...> (tylko z TV)

 Ta  opcja  dostosowuje  rozmaite właściwości modułu przechwytywania TV.  Żeby oglądać telewizję MPlayerem podaj
 "tv://" lub "tv://<numer_kanału>" albo nawet "tv://<nazwa_kanału>" (jak  ustawić  <nazwę_kanału>  podaje  opcja
 channels poniżej) jako URL filmu.

 Dostępne są opcje:

          noaudio
               bez dźwięku

          driver=<wartość>
               dostępne sterowniki: dummy, v4l, v4l2, bsdbt848

          device=<wartość>
               Podaje urządzenie TV (domyślnie: /dev/video0).

          input=<wartość>
               Wybiera wejście (domyślnie: 0 - TV, lista jest wypisywana na konsoli).

          freq=<wartość>
               Podaje  częstotliwość  na  którą  należy  ustawić  tuner  (np. 511.250).  Nie działa z parametrem
               channels.

          outfmt=<wartość>
               Podaje format wyjściowy tunera jako nazwę obsługiwaną przez sterownik V4L  (yv12,  rgb32,  rgb24,
               rgb16,  rgb15,  uyvy,  yuy2,  i420)  lub  dowolny format określony wartością szesnastkową.  Jeśli
               chcesz poznać wszystkie dostępne formaty podaj outfmt=help.

          width=<wartość>
               szerokość okna wyjściowego

          height=<wartość>
               wysokość okna wyjściowego

          fps=<wartość>
               częstotliwość przechwytywania video (ile klatek na sekundę przechwytywać)

          buffersize=<wartość>
               maksymalny rozmiar bufora przechwytywania w megabajtach (domyślnie: dynamiczny)

          norm=<wartość>
               bsdbt848 i v4l dopuszczają PAL,  SECAM  i  NTSC.   Lista  dostępnych  standardów  dla  v4l2  jest
               wyświetlana na konsoli.  Przeczytaj też poniższą opcję normid.

          normid=<wartość> (tylko v4l2)
               Ustawia  standard  TV  z  podanym  numerycznym  ID.   Zależy  on od karty przechwytywania.  Lista
               standardów TV jest wypisywana przez MPlayera na konsoli.

          channel=<wartość>
               Ustawia tuner na kanał <wartość>.

          chanlist=<wartość>
               dostępne: argentina, australia, china-bcast, europe-east, europe-west,  france,  ireland,  italy,
               japan-bcast, japan-cable, newzealand, russia, southafrica, us-bcast, us-cable, us-cable-hrc

          channels=<kanał>-<nazwa>,<kanał>-<nazwa>,...
               Ustawia  nazwy  dla kanałów.  Używaj _ zamiast spacji w nazwach (albo pobaw się cudzysłowami ;-).
               Nazwy kanałów będą wtedy wypisywane przez OSD,  a  polecenia  tv_step_channel,  tv_set_channel  i
               tv_last_channel będą dostępne z pilota (zobacz także LIRC).  Nie działa z parametrem frequency.
               INFORMACJA: Numer kanału będzie pozycją na liście kanałów, licząc od 1.
               PRZYKŁAD: tv://1, tv://TV1, tv_set_channel 1, tv_set_channel TV1

          [brightness|contrast|hue|saturation]=<-100-100>
               Ustawia korekcję obrazu na karcie.

          audiorate=<wartość>
               Ustawia tempo bitowe przechwytywania audio.

          forceaudio
               Przechwytuje audio nawet gdy v4l nie zgłasza żadnych źródeł audio.

          alsa
               Przechwytuje z ALSA.

          amode=<0-3>
               Wybiera tryb audio:
                  0: mono
                  1: stereo
                  2: język 1
                  3: język 2

          forcechan=<1-2>
               Domyślnie,  liczba  zapisanych  kanałów audio jest automatycznie ustawiana zgodnie z ustawieniami
               audio karty TV.  Ta opcja wymusza nagrywanie stereo/mono bez względu na opcję  amode  i  wartości
               zwracane przez v4l.  Przydatne jeśli karta TV nie jest w stanie zgłosić prawidłowego trybu audio.

          adevice=<wartość>
               ustawia  urządzenie  audio  <wartość> powinna być /dev/... dla OSS i ID sprzętu dla ALSA.  Zastąp
               wszystkie ":" w ID sprzętu dla ALSA na ".".

          audioid=<wartość>
               Wybiera wyjście audio karty, jeżeli karta ma więcej niż jedno.

          [volume|bass|treble|balance]=<0-65535> (v4l1)

          [volume|bass|treble|balance]=<0-100> (v4l2)
               Te opcje ustawiają parametry miksera karty video.  Nie  przyniesie  to  żadnych  efektów,  jeżeli
               Twoja  karta  go  nie  posiada.   Dla v4l2 50 oznacza domyślną wartość przekazaną przez sterownik
               karty.

          immediatemode=<wartość logiczna>
               Wartość 0 oznacza przechwytywanie i buforowanie audio i video  razem  (domyślna  dla  MEncodera).
               Wartość 1 (domyślna dla MPlayera) oznacza przechwytywanie tylko video i pozwolenie na przesyłanie
               dźwięku z karty TV do karty dźwiękowej poprzez kabel je łączący.

          mjpeg
               Używa  sprzętowej  kompresji  MJPEG (jeżeli karta ma taką możliwość).  Gdy używasz tej opcji, nie
               musisz podawać szerokości i wysokości okna wyjściowego, ponieważ MPlayer ustali je  automatycznie
               z wartości decimation (patrz poniżej).

          decimation=<1|2|4>
               wybierz rozmiar obrazu, który będzie skompresowany przez sprzętową kompresję MJPEG:
                  1: pełny rozmiar
                      704x576    PAL
                      704x480    NTSC
                  2: średni rozmiar
                      352x288    PAL
                      352x240    NTSC
                  4: mały rozmiar
                      176x144    PAL
                      176x120    NTSC

          quality=<0-100>
               Wybiera jakość kompresji JPEG (dla pełnego rozmiaru zalecane jest < 60).

-user <nazwa użytkownika> (zobacz także -passwd) (tylko sieć)

 Podaje nazwę użytkownika do uwierzytelnienia HTTP.

-user-agent <ciąg>

 Zgłasza <ciąg> jako program użytkownika (user agent) w strumieniowaniu HTTP.

-vid <ID>

 Wybiera  kanał  video  (MPG:  0-15  ASF: 0-255 MPEG-TS: 17-8190).  Przy odtwarzaniu strumienia MPEG-TS MPlayer/
 MEncoder użyje pierwszego (dostępnego) programu z wybranym strumieniem video.

-vivo <sub-opcje> (KOD DEBUGOWANY)

 Wymusza parametry audio dla demuxera VIVO (do usuwania błędów).

OPCJE OSD/NAPISÓW

INFORMACJA: Zobacz także -vf expand.

-dumpjacosub (tylko MPlayer)

 Konwertuje podane (przy pomocy opcji -sub) napisy na oparty  na  czasie  format  JACOsub.   Tworzy  w  bieżącym
 katalogu zbiór dumpsub.js.

-dumpmicrodvdsub (tylko MPlayer)

 Konwertuje  podane  (przy  pomocy  opcji  -sub)  napisy  na  format MicroDVD.  Tworzy w bieżącym katalogu zbiór
 dumpsub.sub.

-dumpmpsub (tylko MPlayer)

 Konwertuje podane (przy pomocy opcji -sub) napisy na format MPlayera - MPsub.  Tworzy w bieżącym katalogu zbiór
 dumpsub.mpsub.

-dumpsami (tylko MPlayer)

 Konwertuje podane (przy pomocy opcji -sub) napisy na oparty na czasie format SAMI.  Tworzy w bieżącym  katalogu
 zbiór dumpsub.smi

-dumpsrtsub (tylko MPlayer)

 Konwertuje  podane  (przy  pomocy  opcji  -sub)  napisy  na  oparty na czasie format SubViewer (SRT).  Tworzy w
 bieżącym katalogu zbiór dumpsub.srt.

-dumpsub (tylko MPlayer) (KOD BETA)

 Zrzuca podstrumień napisów ze strumieni VOB Zobacz także -dump*sub i -vobsubout*.

-ffactor <numer> (tylko OSD)

 Zmienia alphamap czcionki.  Może być:
          0    zwykła biała czcionka
          0.75 bardzo wąski czarny zarys (domyślne)
          1    wąski czarny zarys
          10   pogrubiony czarny zarys

-flip-hebrew (tylko z FriBiDi)

 Włącza obracanie napisów przy użyciu FriBiDi

-noflip-hebrew-commas

 Zmienia przypuszczenia FriBiDi na temat umiejscowiania przecinków  w  napisach.   Używaj,  jeśli  przecinki  są
 umieszczane na początku zdania zamiast na końcu.

-font <ścieżka do zbioru font.desc> (tylko OSD)

 Szuka  czcionek  OSD/SUB  w  innym  katalogu  (domyślny  dla  zwykłych czcionek: ~/.mplayer/font/font.desc, dla
 czcionek FreeType: ~/.mplayer/subfont.ttf).
 INFORMACJA: Z FreeType, ta opcja ustala ścieżkę do zbioru czcionki tekstowej.  Z fontconfig,  ta  opcja  podaje
 nazwę czcionki wg fontconfig.

 PRZYKŁAD:
          -font ~/.mplayer/arial-14/font.desc
          -font ~/.mplayer/arialuni.ttf
          -font "Bitstream Vera Sans"

-fontconfig (tylko z fontconfig)

 Włącza stosowanie czcionek zarządzanych przez fontconfig.

-forcedsubsonly

 Wyświetla tylko wymuszone napisy ze strumienia napisów DVD wybranego przez np. -slang.

-fribidi-charset <nazwa zestawu> (tylko z FriBiDi)

 Ustala  zestaw  znaków który zostanie przekazany do FriBiDi przy dekodowaniu napisów w innym formacie niż UTF-8
 (domyślnie: ISO8859-8).

-ifo <zbior ifo VOBsub>

 Wskazuje zbiór używany do załadowania palety i wielkości ramki napisów VOBsub.

-noautosub

 Wyłącza automatyczne ładowanie napisów.

-osdlevel <0-3> (tylko MPlayer)

 wskazuje tryb, w którym powinien włączyć się OSD
          0    tylko napisy
          1    głośność + szukanie (domyślne)
          2    głośność + szukanie + zegar + procent
          3    głośność + szukanie + zegar + procent + całkowity czas

-overlapsub

 Pozwala na wyświetlenie następnego napisu gdy poprzedni  jest  wciąż  widoczny  (domyślnie:  włącza  tylko  dla
 niektórych formatów).

-sid <ID> (zobacz także -slang, -vobsubid)

 Wyświetla  napisy ze strumienia określongo przez <ID> (0-31).  MPlayer wyświetli dostępne identyfikatory, jeśli
 jest uruchomiony w trybie gadatliwym (-v).  Jeśli nie możesz wybrać napisów na DVD, wypróbuj -vobsubid.

-slang <kod języka[,kod języka,...]> (zobacz także -sid)

 Określa priorytetową listę języków, w których napisy mają  być  wyświetlane.   Różne  formaty  używają  różnych
 kodów.   DVD  korzysta z dwuliterowych w standardzie ISO 639-1, Matroska operuje na trzyliterowych ISO 639-2, a
 OGM korzysta z dowolnego identyfikatora.  MPlayer wyświetli dostępne języki, jeśli jest  uruchomiony  w  trybie
 gatatliwym (-v).

 PRZYKŁAD:
          mplayer dvd://1 -slang pl,en
               Wybiera polskie napisy na DVD a jeśli nie są dostępne to angielskie.
          mplayer -slang jpn example.mkv
               Odtwarza plik typu Matroska z japońskimi napisami.

-spuaa <tryb> (tylko z OSD)

 Ustala  tryb  wygładzania/skalowania dla DVD/VOBsub.  Dodanie do trybu wartości 16 wymusza skalowanie nawet gdy
 wielkości oryginalnego i przeskalowanego okna są takie same.  Mozna to  wykorzystać  by  np.  wygładzić  napisy
 rozmyciem gaussa.  Dostępne są tryby:
          0    brak (najszybszy, bardzo brzydki)
          1    przybliżony (zepsuty?)
          2    pełny (wolny)
          3    dwuliniowy (domyślny, szybki i nienajgorszy)
          4    rozmycie Gaussa (bardzo ładne)

-spualign <-1-2> (tylko OSD)

 Ustala jak powinny być wyrównane napisy SPU (DVD/VOBsub).
          -1   oryginalna pozycja
           0   Wyrównaj na górze (oryginalne/domyślne zachowanie).
           1   Wyrównaj na środku.
           2   Wyrównaj na dole.

-spugauss <0.0-3.0> (tylko OSD)

 Ustawia poziom rozmycia Gaussa przy korzystaniu z -spuaa 4.  Wyższy oznacza większe rozmycie (domyślnie: 1.0).

-sub <zbiórnapisów1,zbiórnapisów2,...>

 Używa/wyświetla te zbiory napisów.  Tylko jeden zbiór może wyć wyświetlany w danej chwili.

-sub-bg-alpha <0-255>

 Ustawia  wartość  kanału  alfa  dla  napisów i tła OSD.  Większe wartości oznaczają większą przezroczystość.  0
 oznacza pełną przezroczystość.

-sub-bg-color <0-255>

 Ustawia kolor tła napisów i OSD.  Obecnie napisy są w  skali  szarości,  więc  jest  to  odpowiednik  nasycenia
 koloru.  Wartość 255 oznacza biel a 0 czerń.

-sub-demuxer <[+]nazwa> (tylko -subfile) (KOD BETA)

 Wymusza  typ  demuxera  napisów  dla  -subfile.   Użycie "+" przed nazwą wymusza ją, wyłącza to niektóre testy.
 Podaj nazwę demuksera wypisaną przez -audio-demuxer help.  Dla kompatybilności z poprzednimi wersjami akceptuje
 też ID demuxera zdefiniowane w zbiorze libmpdemux/demuxer.h.

-sub-fuzziness <tryb>

 Dostosowuje niedokładność dopasowywania przy szukaniu napisów:
          0    dokładne dopasowanie
          1    Wczytaj wszystkie napisy zawierające nazwę filmu.
          2    Wczytaj wszystkie napisy z aktualnego katalogu.

-sub-no-text-pp

 Wyłącza wszelkie przetwarzanie tekstu po wczytaniu napisów.  Stosowane w celach wyłapywania błędów.

-subalign <0-2> (tylko OSD)

 Ustala jak napisy powinny być wyrównane do -subpos.
          0    wyrównywanie górnej krawędzi (początkowe/domyślne zachowanie)
          1    wyrównywanie środka
          2    wyrównywanie dolnej krawędzi.

-subcc

 Wyświetla napisy DVD Closed Caption (CC).  To nie są napisy VOB, są to specjalne napisy ASCII dla niesłyszących
 zakodowane w strumieniu danych użytkownika VOB na większości DVD z regionu 1.  Jak dotąd niespotykane na DVD  z
 innych regionów.

-subcp <strona kodowa> (tylko iconv)

 Jeśli Twój system obsługuje iconv(3), możesz użyć tej opcji by ustalić stronę kodową napisów.

 PRZYKŁAD:
          -subcp latin2
          -subcp cp1250

-subcp enca:<język>:<strona powrotna> (tylko ENCA)

 Określa  język  stosując  dwuliterowy kod, by ENCA mogła wykryć stronę kodową automatycznie.  Jeżeli nie jesteś
 pewien, podaj cokolwiek i przejrzyj wyjście mplayer -v pod kątem dostępnych języków.   Powrotna  strona  kodowa
 określa jaką stronę stosować, jesli autodetekcja zawiedzie.

 PRZYKŁAD:
          -subcp enca:cs:latin2
               Odgadnij kodowanie, zakładając że napisy są po czesku, jeżeli się nie uda, powróć do latin 2.
          -subcp enca:pl:cp1250
               Odgadnij kodowanie dla polskiego, jeżeli się nie uda, powróć do cp1250.

-subdelay <sek>

 Opóźnienie napisów o <sek> sekund.  Może być ujemne.

-subfile <filename> (KOD BETA)

 Aktualnie bezużyteczne.  To samo co -audiofile, ale dla strumieni napisów (OggDS?).

-subfont-autoscale <0-3> (tylko z obsługą FreeType)

 Ustawia tryb autoskalowania.
 INFORMACJA: 0 oznacza, że text scale i OSD scale są wysokością czcionki w punktach.

 Może być:

          0    bez automatycznego skalowania
          1    proporcjonalny do wysokości filmu
          2    proporcjonalny do szerokości filmu
          3    proporcjonalny do przekątnej filmu (domyślne)

-subfont-blur <0-8> (tylko FreeType)

 Ustawia promień rozmycia czcionki (domyślnie: 2).

-subfont-encoding <wartość> (tylko FreeType)

 Ustawia  kodowanie czcionki.  Wartość "unicode" oznacza, że będą wyświetlane wszystkie znaki ze zbioru i będzie
 używany unicode (domyślnie: unicode).

-subfont-osd-scale <0-100> (tylko FreeType)

 Ustawia współczynnik automatycznego skalowania elementów OSD (domyślnie: 6).

-subfont-outline <0-8> (tylko FreeType)

 Ustawia grubość linii zewnętrznej czcionki (domyślnie: 2)

-subfont-text-scale <0-100> (tylko FreeType)

 Ustawia wskaźnik automatycznego skalowania napisów jako procent rozmiaru ekranu (domyślnie: 5).

-subfps <tempo>

 Ustawia prędkość (w klatkach/sek) zbioru napisów (domyślnie: jak w filmie).
 INFORMACJA: Tylko dla zbiorów opartych na klatkach np. format MicroDVD.

-subpos <0-100> (przydatne przy -vf expand) (tylko z OSD)

 Ustawia pozycję napisów na ekranie.  Jest to pozioma pozycja napisów w % wysokości ekranu.

-subwidth <10-100> (tylko z OSD)

 Określa maksymalną szerokość napisów na ekranie.  Przydatne przy wyjściu TV.  Jest to  szerokość  napisów  w  %
 szerokości ekranu.

-unicode

 Informuje MPlayera by przetwarzał zbiór napisów jako unicode.

-utf8

 Informuje MPlayera by przetwarzał zbiór napisów jako UTF-8.

-vobsub <zbiór VOBsub bez rozszerzenia>

 Określa zbiory VOBsub z napisami.  Jest to pełna ścieżka do zbioru bez rozszerzenia, tj. bez ".idx", ".ifo" lub
 ".sub".

-vobsubid <0-31>

 Określa ID napisów VOBsub.

OPCJE WYJŚCIA AUDIO (TYLKO MPLAYER)

-abs <wartość> (tylko -ao oss) (PRZESTARZAŁE)

 Zmienia wykrytą wielkość bufora sterownika audio/karty.

-format <format> (zobacz także filtr dźwiękowy format )

 Wybiera  format  próbki  używany przez wyjściu warstwy filtrów dźwiękowych na kartę dźwiękową.  Wartości, które
 może przyjąć <format> są wymienione poniżej w opisie filtry dźwiękowego "format".

-mixer <urządzenie>

 Korzysta z miksera innego niż domyślny /dev/mixer.  Przy ALSA jest to nazwa miksera.

-mixer-channel <linia miksera>[, indeks miksera] (tylko -ao oss i -ao alsa)

 Ta opcja mówi MPlayerowi, żeby użył innego kanału do sterowania głośnością niż domyślne PCM.  Część  możliwości
 dla  OSS  to  vol,  pcm, line.  Żeby znaleźć pełną listę możliwości poszukaj SOUND_DEVICE_NAMES w /usr/include/
 linux/soundcard.h.  Dla ALSA możesz użyć nazw, które, na przykład, pokazuje alsamixer, jak Master, Line, PCM.
 INFORMACJA: Nazwy kanałów miksera ALSA z dołączonym numerem muszą być zapisane w formacie <nazwa,  numer>,  np.
 kanał nazwany 'PCM 1' w alsamixer musi być zamieniony na PCM,1.

-softvol

 Wymusza użycie programowego miksera, zamiast tego w karcie dźwiękowej.

-softvol-max <10.0-10000.0>

 Ustawia  maksymalny  poziom  wzmocnienia  w  procentach  (domyślnie: 110).  Wartość 200 pozwoli na podniesienie
 głośności do maksimum dwukrotności aktualnego  poziomu.   Przy  wartościach  poniżej  100  początkowa  głośność
 (wynosząca 100%) będzie powyżej maksimum, czego np. OSD nie potrafi prawidłowo wyświetlić.

-volstep <0-100>

 Ustala wielkość zmiany przy ustawianiu poziomu dźwięku miksera (w procentach całego zakresu) (domyślnie: 3).

STEROWNIKI WYJŚCIOWE DŹWIĘKU (TYLKO MPLAYER)

-ao <sterownik1[:podopcja1[=wartość]:...],sterownik2,...[,]>

 Określa prirytetową listę sterowników wyjścia audio.
INFORMACJA: Opcja -vo help pokaże listę wkompilowanych sterowników wyjścia audio.

PRZYKŁAD:
          -ao alsa,oss,
               Spróbuje użyć sterownika ALSA, później OSS a potem pozostałych.
          -ao alsa:mmap:noblock:device=hw=0.3
               Ustawia tryb noblock, tryb mmap-mode i nazwę urządzenia jako pierwsza karta, czwarte urządzenie

alsa

 sterownik ALSA 0.9/1.x
          mmap
               Ustawia eksperymentalny tryb mmap (mmap-mode) (nie działa dla więcej niż 2 kanałów).
          noblock
               Ustawia tryb noblock (noblock-mode).
          device=<urządzenie>
               Ustawia  nazwę  urządzenia.   Zamiast "," w nazwie urządzenia ALSA wstaw ".", a zamiast ":" wstaw
               "=".  Upewnij się że nie ustawiasz tego jeśli chcesz uzyskać wyjście  w  formacie  hwac3  poprzez
               S/PDIF, chyba że dobrze wiesz jak to prawidłowo ustawić.

oss

 sterownik OSS
          dsp-device
               Ustawia urządzenie wyjściowe dźwięku (domyślnie: /dev/dsp).

sdl

 sterownik dla biblioteki wysoce niezależnej od platformy - SDL (Simple Directmedia Layer)
          <sterownik>
               Określa, jaki sterownik dźwięku ma zostać użyty przez SDL (domyślnie: SDL wybiera).

arts

 przekazuje dźwięk przez demona aRts

esd

 przekazuje dźwięk przez demona ESD
          <serwer>
               Określa jaki serwer ESD ma zostać użyty (domyślnie: localhost).

jack

 przekazuje dźwięk przez JACK (Jack Audio Connection Kit)
          port=<nazwa>
               Łączy się z portami o podanej nazwie (domyślnie: porty fizyczne).
          name=<nazwa
               Nazwa  klienta  przekazywana  do  JACK  (domyślnie: MPlayer [<PID>]).  Przydatne, jeśli chcesz by
               pewne połączenia były nawiązywane automatycznie.
          (no)estimate
               Ocenia opóźnienie audio, powinno dawać równiejsze odtwarzanie video (domyślnie: włączone).

nas

 przekazuje dźwięk przez NAS

coreaudio (tylko Mac OS X)

 rdzenny sterownik Mac OS X

sgi (tylko SGI)

 rdzenny sterownik SGI

sun (tylko Sun)

 rdzenny sterownik Sun
          <urządzenie>
               Określa, jakie urządzenie audio ma zostać użyte (domyślnie: /dev/audio).

win32 (tylko Windows)

 rdzenny sterownik waveout Windows

dsound (tylko Windows)

 sterownik wyjścia dźwiękowego Directx DirectSound
          device=<numer urządzenia>
               Określa numer używanego urządzenia.  Odtwarzanie pliku z opcją -v  wyświetli  wszystkie  dostępne
               urządzenia.

dxr2 (zobacz także -dxr2) (tylko DXR2)

 specyficzny sterownik Creative DXR2

mpegpes (tylko DVB)

 specyficzny sterownik DVB

null

 Nie przekazuje dźwięku, ale utrzymuje prędkość odtwarzania video.  Do testów wydajnościowych użyj -nosound.

pcm

 sterownik wyjściowy zapisujący dane w surowych (raw) plikach PCM/wave
          (no)waveheader
               Dołącza  lub  pomija  nagłówek  wave  (domyślnie:  dołącza).  Jeżeli nie jest dołączony, zostanie
               wygenerowane surowe wyjście PCM.
          file=<nazwa pliku>
               Zapisuje dźwięk do <nazwa pliku> zamiast domyślnego  audiodump.wav.   Jeżeli  określono  parametr
               nowaveheader, domyślnym zbiorem wyjściowym jest audiodump.pcm.

plugin

 sterownik wyjściowy wtyczki

OPCJE WYJŚCIA VIDEO (TYLKO MPLAYER)

-adapter <wartość>

 Ustawia kartę graficzną, która otrzyma obraz.  Do poprawnego działania wymaga opcji -vm.  Listę dostępnych kart
 otrzymasz stosując tę opcję z -v.  Obecnie działa tylko ze sterownikiem wyjścia video directx.

-bpp <głębia>

 Wymusza  inną  głębię kolorów niż wykryta.  Obsługiwane tylko przez sterowniki wyjścia video fbdev, dga, svga i
 vesa.

-brightness <-100-100>

 Modyfikuje jasność wyjścia video (domyślnie: 0).  Nie wszystkie sterowniki wyjścia video to obsługują.

-contrast <-100-100>

 Modyfikuje kontrast wyjścia video (domyślnie: 0).  Nie wszystkie sterowniki wyjścia video to obsługują.

-display <nazwa> (tylko X11)

 Podaje nazwę komputera i numer wyświetlacza serwera X, na którym chcesz wyświetlać.

 PRZYKŁAD:
          -display xtest.localdomain:0

-dr

 Włącz bezpośrednie renderowanie (obsługiwane nie przez wszystkie kodeki i wyjścia video)
 UWAGA: Może powodować popsucie OSD/SUB!

-dxr2 <opcja1:opcja2:...>

 Ta opcja jest używana do kontroli sterownika wyjścia video dxr2.

          ar-mode=<wartość>
               tryb proporcji (aspect ratio) (0 = normalny, 1 = panoramiczny, 2 = letterbox (domyślne))

          iec958-encoded
               Ustawia tryb wyjścia iec958 na zakodowany.

          iec958-decoded
               Ustawia tryb wyjścia iec958 na zdekodowany (domyślne).

          macrovision=<wartość>
               tryb macrovision (0 = wyłączone (domyślne), 1 = agc, 2 = agc 2 colorstripe 3 = agc 4 colorstripe)

          mute
               wycisza dźwięk

          unmute
               wyłącza wyciszenie dźwięku

          ucode=<wartość>
               ścieżka do microcode

 wyjście TV

          75ire
               włącza wyjście 7.5 IRE

          no75ire
               wyłącza wyjście 7.5 IRE (domyślne)

          bw
               czarno/białe wyjście TV

          color
               kolorowe wyjście TV (domyślne)

          interlaced
               włącza wyjście TV z przeplotem (domyślne)

          nointerlaced
               wyłącza wyjście TV z przeplotem

          norm=<wartość>
               norma TV (ntsc (domyślna), pal, pal60, palm, paln, palnc)

          square-pixel
               ustawia tryb kwadratowy piksela

          ccir601-pixel
               ustawia tryb ccir601 piksela

 nakładka (Overlay)

          cr-left=<0-500>
               Ustawia wartość obcinania z lewej (domyślnie: 50).

          cr-right=<0-500>
               Ustawia wartość obcinania z prawej (domyślnie: 300).

          cr-top=<0-500>
               Ustawia wartość obcinania z góry (domyślnie: 0).

          cr-bottom=<0-500>
               Ustawia wartość obcinania z dołu (domyślnie: 0).

          ck-[r|g|b]=<0-255>
               Ustawia czerwony (r), zielony (g) lub niebieski (b) kolor klucza nakładki.

          ck-[r|g|b]min=<0-255>
               minimalna wartość odpowiedniego klucza koloru

          ck-[r|g|b]max=<0-255>
               maksymalna wartość odpowiedniego klucza koloru

          ignore-cache
               Nie używa zapamiętanych ustawień nakładki.

          update-cache
               Uaktualnia zapisane ustawienia nakładki.

          ol-osd
               Włącza osd w nakładce.

          nool-osd
               Wyłącza osd w nakładce (domyślne).

          ol[h|w|x|y]-cor=<-20-20>
               Modyfikuje rozmiar (h,w) i pozycję (x,y)  nakładki  w  przypadku  gdy  nie  pasuje  ona  do  okna
               (domyślnie: 0).

          overlay
               Włącza nakładkę (domyślne)

          nooverlay
               Włącza TVout.

          overlay-ratio=<1-2500>
               Dostosowuje nakładkę (domyślnie: 1000).

-fbmode <nazwa trybu> (tylko -vo fbdev)

 Zmienia tryb video na opisany etykietą <nazwa trybu> w /etc/fb.modes.
 INFORMACJA: Bufor ramek VESA nie obsługuje zmieniania trybu.

-fbmodeconfig <nazwa zbioru> (tylko -vo fbdev)

 Używa podanego zbioru konfiguracyjnego (domyślnie: /etc/fb.modes).

-fs (zobacz także -zoom)

 Odtwarzanie  pełnoekranowe (film w centrum i czarne obramowanie wokół niego).  Nie wszystkie sterowniki wyjścia
 video to obsługują.

-fsmode-dontuse <0-31> (PRZESTARZAŁE, używaj opcji -fs)

 Wypróbuj tę opcję, jeżeli masz problemy z trybem pełnoekranowym.

-fstype <typ1,typ2,...>

 Określa priorytetową listę trybów ustawień używanej warstwy pełnoekranowej.  Możesz wyłączyć tryb  poprzedzając
 go "-".  Jeśli masz kłopoty typu okno pełnoekranowe jest przykryte przez inne okna wypróbuj inną kolejność.
 INFORMACJA: -fstype help wyświetla pełną listę dostępnych trybów.

 Dostępne są typy:

          above
               Używa zalecenia _NETWM_STATE_ABOVE jeśli jest to możliwe.
          below
               Używa zalecenia _NETWM_STATE_BELOW jeśli jest to możliwe.
          fullscreen
               Używa zalecenia _NETWM_STATE_FULLSCREEN jeśli jest to możliwe.
          layer
               Używa zalecenia _WIN_LAYER z domyślną warstwą.
          layer=<0...15>
               Używa zalecenia _WIN_LAYER z numerem warstwy.
          netwm
               Wymusza styl NETWM.
          none
               Nie używa warstwy pełnoekranowej.
          stays_on_top
               Używa zalecenia _NETWM_STATE_STAYS_ON_TOP jeśli jest to możliwe.

 PRZYKŁAD:
          layer,stays_on_top,above,fullscreen
               Domyślna kolejność, będzie użyta w przypadku podania nieprawidłowych lub nieobsługiwanych typów.
          -fullscreen
               Naprawia przełączanie pełnego ekrany na OpenBox 1.x.

-geometry x[%][:y[%]] lub [WxH][+x+y]

 Ustawia  gdzie  na  ekranie  ma  się  początkowo znajdować wyjście.  Wielkości x i y mierzone są w pikselach od
 lewego górnego rogu ekranu do lewego górnego rogu wyświetlanego obrazu, jeżeli jednak po argumencie podany jest
 procent, to jest on traktowany jak procent wielkości ekranu w danym kierunku.  Obsługuje to  także  standardowy
 format  opcji  -geometry  z  X11.   Jeśli przy pomocy opcji -wid podano zewnętrzne okno to współrzędne x i y są
 liczone względem lewego górnego rogu tego okna a nie ekranu.
 INFORMACJA: Ta opcja jest obsługiwana tylko przez sterowniki wyjścia video x11, xmga,  xv,  xvmc,  xvidix,  gl,
 gl2, directx i tdfxfb.

 PRZYKŁAD:
          50:40
               Umieszcza okno w x=50, y=40
          50%:50%
               Umieszcza okno na środku ekranu
          100%
               Umieszcza okno w śroku prawej krawędzi ekranu
          100%:100%
               Umieszcza okno w prawym dolnym rogu ekranu

-gui-wid <ID okna> (zobacz także -wid) (tylko z GUI)

 Przekazuje  do GUI, że ma ono również używać okna X11 i przykleić je na dole ekranu video, co jest przydatne by
 osadzić mini-GUI w przeglądarce (używającej na przykład wtyczki MPlayer).

-hue <-100-100>

 Modyfikuje barwę sygnału video (domyślnie: 0).  Dzięki tej opcji możesz otrzymać kolorowy negatyw obrazu.   Nie
 wszystkie sterowniki wyjścia video to obsługują.

-monitor-dotclock <zakres[,zakres,...]> (tylko -vo fbdev i vesa)

 Określa zakres dotclock lub pixelclock monitora.

-monitor-hfreq <zakres[,zakres,...]> (tylko -vo fbdev i vesa)

 Określa zakres częstotliwości poziomej monitora.

-monitor-vfreq <zakres[,zakres,...]> (tylko -vo fbdev i vesa)

 Określa zakres częstotliwości pionowej monitora.

-monitoraspect <stosunek> (zobacz także -aspect)

 Ustawia proporcje Twojego monitora lub ekranu TV.

 PRZYKŁAD:
          -monitoraspect 4:3  lub 1.3333
          -monitoraspect 16:9 lub 1.7777

-nodouble

 Wyłącza  podwójne  buforowanie,  głównie do celów debugowania.  Podwójne buforowanie eliminuje migotanie dzięki
 przechowywaniu dwóch ramek w pamięci i wyświetlaniu jednej, podczas gdy druga jest dekodowana.   Może  mieć  to
 negatywny wpływ na OSD, ale często usuwa jego migotanie.

-nograbpointer

 Nie przechwytuje kursora muszki po zmianie trybu video (-vm).  Przydatne przy ustawieniach wieloekranowych.

-nokeepaspect

 Nie  utrzymuje  proporcji, gdy zmieniany jest rozmiar okna.  Działa obecnie tylko ze sterownikami wyjścia video
 x11, xv, xmga, xvidix oraz directx.  Dodatkowo, pod X11 Twój manager okien musi  rozumieć  zalecenia  proporcji
 okna.

-ontop

 Sprawia, że okno zostaje nad innymi oknami.  Obsługiwane przez sterowniki wyjścia video używające X11, poza SDL
 oraz directx, corevideo, quartz, ggi i gl2.

-panscan <0.0-1.0>

 Włącza tryb panoramiczny (obcina boki filmu np. 16:9 tak, by pasował na ekran 4:3 bez czarnych pasków).  Zasięg
 kontroluje  jak  duża część obrazu będzie przycięta.  Działa tylko ze sterownikami wyjścia video xv, xmga, mga,
 gl, quartz, corevideo i xvidix.

-refreshrate <Hz>

 Ustawia częstotliwość odświeżania monitora.  Obecnie opcja ta jest obsługiwana tylko przez -vo directx razem  z
 -vm.

-rootwin

 Odtwarza  film  w  głównym  oknie  (tło  pulpitu).  Jednak obrazki tła na pulpicie mogą przesłaniać okno filmu.
 Działa tylko ze sterownikami wyjścia video x11, xv, xmga, xvidix, quartz, corevideo i directx.

-saturation <-100-100>

 Modyfikuje nasycenie sygnału wyjścia video (domyślnie: 0).  Dzięki  tej  opcji  można  uzyskać  obraz  w  skali
 szarości.  Nie wszystkie sterowniki wyjścia video to obsługują.

-screenh <piksele>

 Podaje  pionową  rozdzielczość  ekranu dla sterowników wyjścia video które nie znają rozdzielczości ekranu, jak
 fbdev, x11 i TVout.

-screenw <piksele>

 Podaje poziomą rozdzielczość ekranu dla sterowników wyjścia video które nie znają  rozdzielczości  ekranu,  jak
 fbdev, x11 i TVout.

-stop-xscreensaver (tylko X11)

 Wyłącza wygaszacz ekranu przy starcie i włącza go ponownie podczas wychodzenia.

-vm

 Próbuje  zmienić  na  inny tryb video.  Obsługiwane przez sterowniki wyjścia video dga, x11, xv, sdl i directx.
 Jeżeli jest ona użyta ze sterownikiem wyjścia video directx, opcje -screenw, -screenh, -bpp i -refreshrate mogą
 ustawić nowy tryb wyświetlania.

-vsync

 Włącza VBI dla sterowników wyjścia video vesa, dfbmga i svga.

-wid <ID okna> (zobacz także -gui-wid) (tylko X11, OpenGL i DirectX)

 Przekazuje MPlayerowi, by dołączył się do instniejącego okna.  Przydatne, by osadzić  MPlayera  w  przeglądarce
 (na przykład za pomocą wtyczki).

-xineramascreen <0-...>

 W  konfiguracjach  Xinerama  (tj.  pojedynczy  pulpit obejmujący wiele ekranów) opcja ta przekaże MPlayerowi na
 którym ekranie ma wyświetlać film.

-zrbw (tylko -vo zr)

 Wyświetla czarno-biały obraz.  Dla optymalnego działania opcja ta może być łączona z "-lavdopts gray".

-zrcrop <[szerokość]x[wyskokość]+[x offset]+[y offset]> (tylko -vo zr)

 Wybiera partie obrazu wejściowego do odtwarzania, wielokrotne wystąpienie tej opcji włącza  tryb  cinerama.   W
 trybie  cinerama  film  jest  rozdzielany  na  więcej niż jeden TV (lub rzutnik) by stworzyć duży ekran.  Opcje
 pojawiające się po zastosowaniu n-tego -zrcrop dotyczą n-tej karty MJPEG,  z  których  każda  powinna  mieć  co
 najmniej -zrdev poza -zrcrop.  Przykłady są w sekcji Zr dokumentacji oraz są pokazywane przez opcję -zrhelp.

-zrdev <urządzenie> (tylko -vo zr)

 Określa zbiór urządzenia należący do Twojej karty MJPEG, domyślnie sterownik ten bierze pierwsze urządzenie v4l
 które znajdzie.

-zrfd (tylko -vo zr)

 Wymusza  dziesiątkowanie (decimation): Dziesiątkowanie, określone przez -zrhdec i -zrvdec, następuje tylko, gdy
 sprzęt skalujący potrafi rozciągnąć obraz do jego oryginalnych rozmiarów.  Ta opcja wymusza dziesiątkowania.

-zrhdec <1|2|4> (tylko -vo zr)

 Poziome dziesiątkowanie (decimation): Informuje sterownik by przekazywał tylko co 2-gą  lub  4-tą  linię/piksel
 obrazu  do  karty  MJPEG  i  użył  urządzenia  skalującego  karty  do rozciągnięcia obrazu do jego oryginalnych
 rozmiarów.

-zrhelp (tylko -vo zr)

 Wyświetla listę wszystkich opcji -zr*, ich wartości domyślne oraz przykład trybu cinerama.

-zrnorm <norma> (tylko -vo zr)

 Wybiera normę TV PAL lub NTSC (domyślnie: nie zmieniać).

-zrquality <1-20> (tylko -vo zr)

 Liczba od 1 (najlepsza) do 20 (najgorsza) określająca jakość kodowania JPEG.

-zrvdec <1|2|4> (tylko -vo zr)

 Pionowe dziesiątkowanie (decimation): Informuje sterownik by przekazywał tylko co 2-gą  lub  4-tą  linię/piksel
 obrazu  do  karty  MJPEG  i  użył  urządzenia  skalującego  karty  do rozciągnięcia obrazu do jego oryginalnych
 rozmiarów.

-zrxdoff <przesunięcie w osi x> (tylko -vo zr)

 Jeśli film jest mniejszy niż ekran opcja ta określa przesunięcie w  poziomie  od  lewego  górnego  rogu  ekranu
 (domyślnie: obraz wycentrowany).

-zrydoff <przesunięcie w osi y> (tylko -vo zr)

 Jeśli  film  jest  mniejszy  niż  ekran  opcja  ta  określa przesunięcie w pionie od lewego górnego rogu ekranu
 (domyślnie: obraz wycentrowany).

STEROWNIKI WYJŚCIA VIDEO (TYLKO MPLAYER)

-vo <sterownik1[:podopcja1[=wartość]:...],sterownik2,...[,]>

 Określa priorytetową listę sterowników wyjścia video.
INFORMACJA: Opcja -vo help pokaże listę wkompilowanych sterowników wyjścia video.

PRZYKŁAD:
          -vo xmga,xv,
               Najpierw spróbuj wykorzystać sterownik Matrox X11, później Xv i na końcu resztę.
          -vo directx:noaccel
               Wykoszysta sterownik DirectX z wyłączonymi funkcjami przyspieszającymi.

xv (tylko X11)

 Wykorzystuje  rozszerzenie  XVideo  oferowane przez XFree86 4.x, aby włączyć sprzętową akcelerację odtwarzania.
 Jeżeli nie możesz skorzystać ze sterownika napisanego specjalnie dla Twojego sprzętu,  to  prawdopodobnie  jest
 najlepsza opcja.  Żeby uzyskać informacje jaki kolor kluczowy jest używany i jak jest rysowany uruchom MPlayera
 z opcją -v, i poszukaj wierszy oznaczonych na początku [xv common].
          port=<numer>
               Określa port XVideo.
          ck=<cur|use|set>
               Określa źródło, z którego pobierany jest kolor kluczowy (domyślnie: cur).
                  cur  Opcja domyślna, pobiera kolor kluczowy ustawiony w Xv.
                  use  Wykorzystuje, ale nie ustawia koloru kluczowego z MPlayera (podaj opcję -colorkey, aby to
                       zmienić).
                  set  Podobnie jak use, ale ustawia również dostarczony kolor kluczowy.
          ck-method=<man|bg|auto>
               Ustawia metodę rysowania koloru kluczowego (domyślnie: man).
                  man  Ręcznie rysuje kolor kluczowy (ogranicza, w niektórych przypadkach, migotanie).
                  bg   Ustawia kolor kluczowy jako tło.
                  auto Pozostawia Xv rysowanie koloru kluczowego.

x11 (tylko X11)

 Sterownik  wyjścia  video  z  pamięcią  dzieloną, bez sprzętowej akceleracji, który działa gdziekolwiek, jeżeli
 tylko obecne jest X11.

xover (tylko X11)

 Dodaje obsługę X11 dla wszystkich sterowników opartych o overlay.  Obecnie użyteczne tylko z tdfx_vid.
          <sterownik_vo>
               Wybiera sterownik, którego należy użyć jako nakładki na X11.

xvmc (tylko X11 z -vc ffmpeg12mc)

 Sterownik wyjścia video, który korzysta z rozszerzenia XvMC (X Video  Motion  Compensation)  oferowanego  przez
 XFree86 4.x, aby przyspieszyć dekodowanie MPEG-1/2 i VCR2.
          port=<numer>
               Określa port XVideo.
          (no)benchmark
               Nie  wyświetla  obrazów.  Konieczne dla prawidłowego testowania wydajności dla sterowników, które
               zmieniają bufor obrazu tylko przy  przerysowywaniu  monitora  (nVidia).   Domyślnie  nie  wyłącza
               wyświetlania obrazu (nobenchmark).
          (no)queue
               Kolejkuje klatki do wyświetlenia, aby umożliwić bardziej równoległą pracę urządzenia video.  Może
               spowodować małą (nie zauważalną) stałą desynchronizację A/V (domyślnie: noqueue).
          (no)sleep
               Wykorzystuje funkcję sleep podczas czekania na zakończenie renderowania (niezalecane na Linuksie)
               (domyślnie: nosleep).
          ck=cur|use|set
               To samo co -vo xv:ck (zobacz także -vo xv).
          ck-method=man|bg|auto
               To samo co -vo xv:ck-method (zobacz także -vo xv).

dga (tylko X11)

 Odtwarza video korzystając z rozszerzenia XFree86 Direct Graphics Access.  Uważany za przeżytek.

sdl (tylko SDL)

 Sterownik  wyjścia  oparty  na  wysoce  niezależnej  od  platformy  bibliotece  SDL (Simple Directmedia Layer).
 Ponieważ SDL używa własnej warstwy X11, opcje MPlayera dotyczące X11 nie mają tu żadnego wpływu.
          driver=<sterownik>
               Wybiera sterownik SDL, który będzie używany do wyświetlania.
          (no)forcexv
               Wykorzystuje rozszerzenie XVideo przy odtwarzaniu przez sterownik wyjścia video  sdl  (domyślnie:
               forcexv).
          (no)hwaccel
               Wykorzystuje sprzętowo wspomagany skalator (domyślnie: hwaccel).

vidix

 VIDIX  (VIDeo  Interface  for  *niX  - interfejs video dla *niX) to interfejs do możliwości przyspieszających w
 różnych kartach graficznych.  Bardzo szybki sterownik wyjścia video na kartach, które go obsługują.
          <podurządzenie>
               Precyzuje, który sterownik VIDIX ma być wykorzystany.  Dostępne są cyberblade, mach64, mga_crtc2,
               mga, nvidia, pm2, pm3, radeon, rage128, sis i unichrome.

xvidix (tylko X11)

 Nakładka X11 dla VIDIX
          <podurządzenie>
               podobnie jak dla vidix

cvidix

 Standardowa i niezależna od platformy nakładka dla VIDIX, może nawet chodzić  w  konsoli  tekstowej  z  kartami
 nVidia.
          <podurządzenie>
               podobnie jak dla vidix

winvidix (tylko Windows)

 Nakładka Windows dla VIDIX
          <podurządzenie>
               jak dla vidix

directx (tylko Windows)

 Sterownik wyjścia video korzystający z interfejsu DirectX.
          noaccel
               Wyłącza sprzętową akcelerację.  Wypróbuj tę opcję, jeżeli masz problemy z wyświetlaniem.

quartz (tylko Mac OS X)

 Sterownik  wyjścia  video  Mac  OS  X  Quartz.   W pewnych przypadkach, wydajniejsze może się okazać wymuszenie
 spakowanego formatu wyjściowego YUV, podając np. -vf format=yuy2.
          device_id=<numer>
               Określa jakie urządzenia ma być użyte w trybie pełnoekranowym.
          fs_res=<width>:<height>
               Podaje rozdzielczość pełnoekranową (przydatne na wolnych systemach).

corevideo (Mac OS X 10.4 lub 10.3.9 z QuickTime 7)

 sterownik wyjścia video Mac OS X CoreVideo
          device_id=<numer>
               Określa numer urządzenia używanego w trybie pełnoekranowym.

fbdev (tylko Linux)

 Używa bufora ramki oferowanego przez jądro do wyświetlania obrazu.
          <urządzenie>
               Wybiera nazwę używanego urządzenia fbdev (np. /dev/fb0) albo  nazwę  podurządzenia  VIDIX,  jeśli
               zaczyna się od "vidix" (np. "vidixsis_vid" włącza sterownik sis).

fbdev2 (tylko Linux)

 Używa bufora ramki oferowanego przez jądro do wyświetlania obrazu, alternatywna implementacja.
          <urządzenie>
               Wybiera nazwę używanego urządzenia fbdev (domyślnie: /dev/fb0).

vesa

 Bardzo ogólny sterownik wyjścia video , który powinien działać z wszystkimi kartami obsługującymi standard VESA
 VBE 2.0.
          dga
               Włącza tryb DGA.
          nodga
               Wyłącza tryb DGA.
          neotv_pal
               Włącza wyjście TV karty NeoMagic i ustawia je na normę PAL.
          neotv_ntsc
               Włącza wyjście TV karty NeoMagic i ustawia je na normę NTSC.
          vidix
               Używa sterownika VIDIX.
          lvo:
               Włącza Linux Video Overlay na trybie VESA.

svga

 Sterownik wyjścia video korzystający z biblioteki SVGA.
          <tryb video>
               Ustawia  określony  tryb video.  Tryb może być podany w formacie <szerokość>x<wysokość>x<kolory>,
               np. 640x480x16M lub numer trybu graficznego, np. 84.
          bbosd
               Rysuje OSD w czarnym pasku poniżej filmu (wolniejsze).
          native
               Wykorzystuje tylko rdzenne funkcje rysujące.   Omijane  jest  bezpośrednie  renderowanie  (direct
               rendering), OSD i akceleracja sprzętowa.
          retrace
               Wymusza  zmianę  klatki  przy przerysowywaniu pionowym.  Użyteczne tylko z -double.  Wywołuje ten
               sam efekt co opcja -vsync.
          sq
               Spróbuje wykorzystać tryb video z kwadratowymi pikselami.
          vidix
               Używa svga z VIDIX.

gl

 Sterownik wyjścia video OpenGL, wersja prosta.   Obraz  musi  być  mniejszy  niż  maksymalny  rozmiar  tekstury
 dostępny w Twojej implementacji OpenGL.  Zamiarem było działanie na nawet najprostszych implementacjach OpenGL,
 ale  robi  użytek  z  nowszych rozszerzeń, co daje obsługę większej liczby przestrzenie koloru i bezpośredniego
 renderowania.  Radzimy używać -dr jeśli tylko działa,  jako  że  w  wyższych  rozdzielczościach  daje  to  duże
 przyspieszenie.   Kod  wykonuje  niewiele sprawdzań, więc jeśli coś nie działa, to może to być dlatego że Twoja
 karta/implementacja OpenGL tego nie obsługuje nawet jeśli nie dostajesz  żadnej  informacji  o  błędzie.   Użyj
 glxinfo albo podobnego narzędzia by wyświetlić obsługiwane rozszerzenia OpenGL.
          (no)manyfmts
               Włącza obsługę większej ilości formatów kolorów (RGB i BGR) (domyślnie: włączone).  Wymaga wersji
               OpenGL >= 1.2.
          slice-height=<0-...>
               Ilość linii kopiowana do tekstury w jednym kawałku (domyślnie: 4).  0 oznacza cały obraz.
          (no)osd
               Włącza  lub  wyłącza  obsługę  wyświetlania OSD przez OpenGL (domyślnie: włączona).  Przeznaczone
               głównie do testów, powinieneś skorzystać z -osdlevel 0, aby wyłączyć OSD.
          (no)scaled-osd
               Zmienia sposób zachowania  OSD  przy  zmianie  wielkości  okna  (domyślnie:  wyłączone).   Jeżeli
               włączone  zachowuje  się  podobniej  do pozostałych wyjść video, co jest lepsze przy czcionkach o
               stałej szerokości znaków, Wyłączone lepiej wygląda z  czcionkami  freetype  oraz  używa  ramek  w
               trybie pełnoekranowym.
          (no)aspect
               Włącza   lub  wyłącza  przeliczanie  proporcji  i  trybu  panoramicznego  (domyślnie:  włączone).
               Wyłączenie może zwiększyć prędkość.
          rectangle=<0,1,2>
               Wybiera używanie prostokątnych tekstur co oszczędza pamięć  video,  ale  często  jest  wolniejsze
               (domyślnie: 0).
                  0: Używa tekstur power_of_two (domyślne).
                  1: Używa texture_rectangle, nie kompatybilne ze sprzętową konwersją YUV.
                  2: Używa texture_non_power_of_two.
          (no)glfinish
               Wywołuje  glFinish()  przed zamianą buforów.  Wolniejsze ale w niektórych przypadkach daje lepsze
               wyniki (domyślnie: wyłączone).
          swapinterval=<n>
               Minimalna odległość między dwoma zamianami bufora, liczona w wyświetlanych  klatkach  (domyślnie:
               1).  1 jest równoważne włączeniu VSYNC, 0 wyłączeniu VSYNC.  Wartości mniejsze od zera pozostawią
               domyślną  wartość  systemową.   To  ogranicza  framerate do (prędkość odświeżania poziomego / n).
               Wymaga  do  działania  obsługi  GLX_SGI_swap_control.   Z  niektórymi   (większością/wszystkimi?)
               implementacjami działa to tylko w trybie pełnoekranowym.
          yuv=<n>
               Wybiera typ konwersji YUV do RGB.
                  0: Używa konwersji programowej (domyślnie).  Kompatybilne ze wszystkimi wersjami OpenGL.  Daje
                  kontrolę nad jasnością, kontrastem i nasyceniem.
                  1:   Używa   kombinatorów   rejestrów.    Używa   to  rozszerzenia  specyficznego  dla  nVidii
                  (GL_NV_register_combiners).  Wymaga przynajmniej trzech jednostek tekstur.  Daje kontrolę  nad
                  nasyceniem i barwą.
                  2:  Używa  programu fragmentowego.  Wymaga rozszerzenia GL_ARB_fragment_program i przynajmniej
                  trzech jednostek tekstur.  Daje kontrolę nad jasnością, kontrastem, nasyceniem i barwą.
                  3:  Używa  programu  fragmentowego  korzystając  z  instrukcji   POW.    Wymaga   rozszerzenia
                  GL_ARB_fragment_program i przynajmniej trzech jednostek tekstur.  Daje kontrolę nad jasnością,
                  kontrastem,  nasyceniem,  barwą  i  gammą.   Gamma  może  być  też  ustawiania niezależnie dla
                  składowej czerwonej, niebieskiej i zielonej.  Metoda 4 jest zazwyczaj szybsza.
                  4:   Używa   programu   fragmentowego   z   dodatkowym   podglądem.     Wymaga    rozszerzenia
                  GL_ARB_fragment_program i przynajmniej trzech jednostek tekstur.  Daje kontrolę nad jasnością,
                  kontrastem,  nasyceniem,  barwą  i  gammą.   Gamma  może  być  też  ustawiania niezależnie dla
                  składowej czerwonej, niebieskiej i zielonej.
          customprog=<nazwapliku>
               Wczytuje dowolny program fragmentowy z <nazwapliku> Przykład znajduje się w TOOLS/edgedetect.fp.

gl2

 Sterownik wyjścia video OpenGL, druga generacja.   Obsługuje  OSD  i  obrazy  większe  niż  maksymalny  rozmiar
 tekstury.
          (no)glfinish
               tak samo jak w gl (domyślnie: włączone)
          yuv=<n>
               tak samo jak w gl

null

 Nie tworzy danych wyjściowych video.  Użyteczne dla testowania wydajności.

aa

 Sterownik  wyjścia  video  ASCII art, który działa na konsoli tekstowej.  Możesz dostać listę i opis dostępnych
 podopcji wywołując mplayer -vo aa:help

caca

 Sterownik wyjścia video Colour AsCii Art, który działa na konsoli tekstowej.

bl

 Odtwarzanie video przy użyciu protokołu Blinkenlights UDP.  Sterownik jest wysoce zależny od sprzętu.
          <podurządzenie>
               Wybiera używane podurządzenie Blinkenlights.  Jest to  coś  typu  arcade:host=localhost:2323  lub
               hdl:file=nazwa1,file=nazwa2.  Musisz podać podurządzenie.

ggi

 Sterownik wyjścia video dla systemu grafiki GGI.
          <sterownik>
               Wybiera używany sterownik GGI.  Zamień wszystkie "," w sterowniku przez ".".

directfb

 Odtwarza video korzystając z biblioteki DirectFB.
          (no)input
               Korzysta z kodu klawiszy DirectFB zamiast MPlayera (domyślnie: włączone).
          buffermode=single|double|triple
               Podwójne  i  potrójne  buforowanie  dają  najlepsze  efekty,  jeżeli  chcesz  uniknąć problemów z
               rozrywaniem.  Potrójny bufor jest wydajniejszy niż podwójny,  jako  że  nie  blokuje  MPlayera  w
               trakcie czekania na przerysowanie w pionie.  Nie powinno się korzystać z pojedynczego buforowanie
               (domyślnie: pojedynczy).
          fieldparity=top|bottom
               Kontroluje   kolejność  wyjścia  dla  ramek  z  przeplotem  (domyślnie:  wyłączony).   Poprawnymi
               wartościami są top = najpierw górne pola, bottom = najpierw dolne pola.  Opcja ta nie ma  żadnego
               wpływu  na progresywny materiał filmowy (większość filmów MPEG).  Musisz włączyć tę opcję, jeżeli
               masz problemy z rozrywaniem/brakiem płynności ruchów podczas oglądania materiału z przeplotem.
          layer=N
               Wymusi wybranie warstwy o ID N do odtwarzania (domyślnie: -1 - auto).
          dfbopts=<lista>
               Podaje listę parametrów dla DirectFB.

dfbmga

 Sterownik wyjścia video przeznaczony  dla  kart  Matrox  G400/G450/G550,  wykorzystujący  bibliotekę  DirectFB.
 Włącza CRTC2 (drugi monitor), wyświetlając obraz niezależnie od pierwszego.
          (no)input
               tak samo jak directfb (domyślnie: wyłączone)
          buffermode=single|double|triple
               tak samo jak directfb (domyślnie: triple)
          fieldparity=top|bottom
               tak samo jak directfb
          (no)bes
               Włącza  Matrox  BES  (backend  scaler  -  końcowy system skalujący) (domyślnie: wyłączony).  Daje
               bardzo dobre rezultaty biorąc pod  uwagę  zarówno  szybkość  jak  i  wyjściową  jakość,  jako  że
               interpolowana  obróbka  obrazu jest przeprowadzana sprzętowo.  Działa tylko na wyjściu pierwszego
               monitora.
          (no)spic
               Wykorzystuje warstwę podobrazu (sub picture  layer)  Matroksa  do  wyświetlania  OSD  (domyślnie:
               włączone).
          (no)crtc2
               Włącza  wyjście  TV  na  drugim  wyjściu  karty  (domyślnie:  włączone).   Jakość  wyjściowa jest
               zadziwiająca, ponieważ jest  to  obraz  z  pełnym  przeplotem  i  prawidłową  synchronizacja  pól
               nieparzystych/parzystych.
          tvnorm=pal|ntsc|auto
               Ustawia  standard  TV  karty  Matrox  bez  konieczności  zmieniania  /etc/directfbrc  (domyślnie:
               wyłączony).  Poprawne normy  to:  pal  =  PAL,  ntsc  =  NTSC.   Specjalną  wartością  jest  auto
               (automatyczne  dostrojenie  używając systemów PAL/NTSC), ponieważ decyduje, który standard ma być
               wykorzystywany zwracając uwagę na ilość klatek na sekundę filmu.

mga (tylko Linux)

 Sterownik wyjścia video przystosowany do kart Matrox, wykorzystujący końcowy system skalujący YUV na kartach  z
 serii Gxxx poprzez moduł jądra.  Jeżeli posiadasz taką kartę, jest to wybór oferujący największą szybkość.
          <urządzenie>
               Wybiera urzywane urządzenie Matrox (domyślnie: /dev/mga_vid).

xmga (tylko Linux, X11)

 Sterownik wyjścia video mga działający w oknie X11.
          <urządzenie>
               Wybiera urzywane urządzenie Matrox (domyślnie: /dev/mga_vid).

3dfx (tylko Linux)

 Sterownik wyjścia video specyficzny dla 3dfx.  Sterownik ten używa bezpośrednio sprzętu 3dfx na X11.  Obsługuje
 tylko 16 bpp.  FIXME: Jak jest różnica między 3dfx, tdfxfb i tdfx_vid?

tdfxfb (tylko Linux)

 Sterownik  ten  wykorzystuje bufor ramki tdfx do wyświetlania filmów z akceleracją YUV na kartach 3dfx.  FIXME:
 Jak jest różnica między 3dfx, tdfxfb i tdfx_vid?
          <urządzenie>
               Wybiera używane urządzenie fbdev (domyślnie: /dev/fb0).

tdfx_vid (tylko Linux)

 Sterownik wyjścia video przeznaczony dla 3dfx.  Korzysta bezpośrednio z modułu jądra tdfx_vid.  FIXME: Jak jest
 różnica między 3dfx, tdfxfb i tdfx_vid?
          <urządzenie>
               Wybiera używane urządzenie fbdev (domyślnie: /dev/fb0).

dxr2 (zobacz także -dxr2) (tylko DXR2)

 Sterownik przeznaczony dla Creative DXR2.
          <sterownik_vo>
               Wybiera podsterownik video używany jako nakładka (x11, xv).

dxr3 (tylko DXR3)

 Sterownik wyjścia video przeznaczony dla chipu dekodującego MPEG - Sigma Designs em8300 (Creative  DXR3,  Sigma
 Designs Hollywood Plus).  Sprawdź również filtr video lavc.
          overlay
               Włącza overlay zamiast wyjścia TV.
          prebuf
               Włącza prebuforowanie.
          sync
               Włączą nowy silnik synchronizujący.
          norm=<norma>
               Określa normę TV.
                  0: Nie zmienia obecnego standardu (domyślne).
                  1: Automatycznie dostraja używając PAL/NTSC.
                  2: Automatycznie dostraja używając PAL/PAL-60.
                  3: PAL
                  4: PAL-60
                  5: NTSC

          <0-3>
               Określa numer urządzenia, które ma być użyte, jeżeli masz więcej niż jedną kartę em8300.

mpegpes (tylko DVB)

 Sterownik  wyjścia  video  przeznaczony dla DVB, który zapisuje wyjście do pliku MPEG-PES, jeśli karta nie jest
 zainstalowana.
          card=<1-4>
               Określa numer urządzenia, które ma być użyte, jeśli masz więcej niż jedną kartę  DVB  (tylko  API
               V3, tak jak sterowniki z serii 1.x.y).
          <nazwa zbioru>
               Określa nazwę pliku, do którego zostanie zapisane wyjście (domyślnie: ./grab.mpg).

zr (zobacz także -zr* i -zrhelp)

 Sterownik wyjścia video przeznaczony dla wielu kart przechwytujących/odtwarzających MJPEG.

zr2 (zobacz także filtr video zrmjpeg)

 Sterownik  wyjścia  video  drugiej generacji przeznaczony dla wielu kart przechwytujących/odtwarzających MJPEG.
 Zwróć również uwagę na filtr video zrmjpeg.
          dev=<urządzenie>
               Wybiera używane urządzenie.
          pal
               Włącza normę video PAL.
          secam
               Włącza normę video SECAM.
          ntsc
               Włącza normę video NTSC.
          prebuf
               Włącza prebuforowanie, jeszcze nie obsługiwane.

md5sum

 Oblicza sumy MD5 każdej klatki i zapisuje je do pliku.  Obsługuje przestrzenie kolorów RGB24 i YV12.  Przydatne
 przy debugowaniu.
          outfile=<wartość>
               Określa nazwę pliku wyjściowego (domyślnie: ./md5sums).

yuv4mpeg

 Zmienia strumień video na nieskompresowaną sekwencję obrazów YUV 4:2:0 i przechowuje  ją  w  pliku  (domyślnie:
 ./stream.yuv).   Format  jest  taki sam jak ten stosowany przez mjpegtools, więc jest to przydatne jeśli chcesz
 poddać film obróbce przy pomocy tego pakietu.  Obsługuje formaty YV12, RGB (24 bpp) i BGR (24bpp).  Możesz tego
 użyć z opcją -fixed-vo żeby połączyć zbiory o tych samych wymiarach i ilości klatek na sekundę.
          interlaced
               Zapisuje ramki z przeplotem, najpierw górne pole.
          interlaced_bf
               Zapisuje ramki z przeplotem, najpierw dolne pole.
          file=<nazwapliku>
               Zapisuje wyjście do zbioru <nazwapliku>, zamiast domyślnego stream.yuv.

 INFORMACJA: Jeśli nie podasz żadnej opcji wyjście jest progresywne (czyli bez przeplotu).

gif89a

 Zapisuje wszystkie klatki do jednego animowanego pliku GIF w bieżącym katalogu.  Obsługuje tylko format  RGB  z
 24 bpp, wyjście natomiast jest konwertowane do 256 kolorów.
          <fps>
               Liczba rzeczywista opisująca ilość klatek na sekundę (domyślnie: 5.0).
          <nazwa zbioru>
               Nazwa zbioru wyjściowego (domyślnie: ./out.gif).

 INFORMACJA: Musisz podać ilość ramek na sekundę przed nazwą zbioru, albo stanie się ona częścią nazwy.

 PRZYKŁAD:
          mplayer video.nut -vo gif89a:15.0:test.gif

jpeg

 Zapisuje  każdą  klatkę  do  pliku  JPEG  w  bieżącym  katalogu.   Każdy  plik  dostaje jako nazwę numer klatki
 poprzedzony zerami.
          [no]progressive
               Wybiera między standardowym lub progresywnym JPEG (domyślnie: noprogressive).
          [no]baseline
               Wybiera, czy ma używać baseline czy nie (domyślnie: baseline).
          optimize=<0-100>
               współczynnik optymalizacji (domyślnie: 100)
          smooth=<0-100>
               współczynnik wygładzania (domyślnie: 0)
          quality=<0-100>
               współczynnik jakości (domyślnie: 75)
          outdir=<nazwa katalogu>
               Określa katalog, w którym będą zapisywane pliki JPEG (domyślnie: ./).
          subdirs=<prefiks>
               Tworzy ponumerowane podkatalogi z określonym prefiksem, gdzie zachowa pliki zamiast zapisywać  je
               w bieżącym katalogu.
          maxfiles=<wartość>
               Maksymalna liczba plików zapisywanych do każdego podkatalogu.  Wartość musi być równa lub większa
               niż 1 (domyślnie: 1000).

pnm

 Zapisuje każdą klatkę do pliku PNM w bieżącym katalogu.  Każdy plik dostaje jako nazwę numer klatki poprzedzony
 zerami.   Obsługuje  pliki  PPM,  PGM  i  PGMYUV w trybie surowym (raw) i ASCII.  Zobacz także pnm(5), ppm(5) i
 pgm(5).
          ppm
               Zapisuje pliki PPM (domyślne).
          pgm
               Zapisuje pliki PGM.
          pgmyuv
               Zapisuje pliki PGMYUV.  PGMYUV jest podobny  do  PGM,  ale  zawiera  również  przestrzeń  U  i  V
               umieszczone na dole obrazu.
          raw
               Zapisuje pliki PNM w trybie surowym (raw) (domyślne).
          ascii
               Zapisuje pliki PNM w trybie ASCII.
          outdir=<nazwa katalogu>
               Określa katalog, w którym będą zachowane pliki PNM (domyślnie: ./).
          subdirs=<prefiks>
               Tworzy  ponumerowane podkatalogi z określonym prefiksem, gdzie zachowa pliki zamiast zapisywać je
               w bieżącym katalogu.
          maxfiles=<wartość>
               Maksymalna liczba plików zapisywanych do każdego podkatalogu.  Wartość musi być większa lub równa
               1 (domyślnie: 1000).

png

 Zapisuje każdą klatkę do pliku PNG w bieżącym katalogu.  Każdy plik dostaje jako nazwę numer klatki poprzedzony
 zerami.  Obsługuje formaty RGB i BGR z 24 bpp.
          z=<0-9>
               Określa poziom kompresji.  0 oznacza jej brak, a 9 maksymalną.

tga

 Zapisuje każdą klatkę do pliku TARGA  w  bieżącym  katalogu.   Każdy  plik  dostaje  jako  nazwę  numer  klatki
 poprzedzony  zerami.   Sterownik  ten  istnieje by dostarczać łatwy sposób bezstratnego zapisywania obrazów bez
 zewnętrznej biblioteki.  Obsługuje format BGR[A], z 15, 24 i 32 bpp.  Można wymusić  konkretny  format  filtrem
 video format.

 PRZYKŁAD:
          mplayer video.nut -vf format=bgr15 -vo tga

OPCJE DEKODOWANIA/FILTROWANIA

-ac <[-|+]kodek1,[-|+]kodek2,...[,]>

 Ustala  priorytetową listę używanych kodeków audio, według ich nazw w codecs.conf.  Użyj "-" przed nazwą kodeka
 aby go pominąć.  Użyj "+" orzed nazwą kodeka by go wymusić, to prawdopodobnie spowoduje  błędy!   Jeżeli  lista
 zakończona jest ',', MPlayer będzie brał pod uwagę również niewymienione na niej kodeki.
 INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych kodeków poprzez -ac help.

 PRZYKŁAD:
          -ac mp3acm
               Wymusza kodek MP3 l3codeca.acm.
          -ac mad,
               Próbuje najpierw libmad, później pozostałe.
          -ac hwac3,a52,
               Włącza sprzętowe AC3, programowy kodek AC3, potem pozostałe.
          -ac -ffmp3,
               Pomija kodek MP3 FFmpeg.

-af-adv <force=(0-7):list=(filters)> (zobacz także -af)

 Podaje zaawansowane opcje filtrów audio:

          force=<0-7>
               Wymusza jeden z trybów wstawiania filtrów audio:
                  0: Używa całkowicie automatycznego wstawiania filtrów.
                  1: Optymalizuje pod względem dokładności (domyślne).
                  2:  Optymalizuje pod względem szybkości.  UWAGA: Niektóre funkcje filtów audio mogą po kryjomu
                  przestać działać i może spaść jakość dźwięku.
                  3: Nie korzysta z automatycznego wstawiania filtórw  i  optymalizacji.   UWAGA:  MPlayer  może
                  wykrzaczyć się podczas działania, jeśli będzie ustawiony będzie ten parametr.
                  4:  Korzysta  z  automatycznego  wstawiania filtrów tak jak w przypadku parametru 0, ale używa
                  przetwarzania zmiennoprzecinkowego, jeśli tylko jest to możliwe.
                  5: Korzysta z automatycznego wstawiania filtrów tak jak w przypadku  parametru  1,  ale  używa
                  przetwarzania zmiennoprzecinkowego, jeśli tylko jest to możliwe.
                  6:  Korzysta  z  automatycznego  wstawiania filtrów tak jak w przypadku parametru 2, ale używa
                  przetwarzania zmiennoprzecinkowego, jeśli tylko jest to możliwe.
                  7: Nie korzysta z automatycznego wstawiania filtrów tak jak w przypadku parametru 3, ale używa
                  przetwarzania zmiennoprzecinkowego, jeśli tylko jest to możliwe.

          list=<filtry>
               Tak samo jak -af.

-afm <sterownik1,sterownik2,...>

 Ustala priorytetową listę rodzin kodeków audio, zgodnie z ich nazwami w codecs.conf.   Powraca  do  domyślnego,
 jeżeli żaden z podanych kodeków nie będzie działał.
 INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych rodzin kodeków poprzez -afm help.

 PRZYKŁAD:
          -afm ffmpeg
               Używa najpierw kodeków FFmpeg z libavcodec.
          -afm acm,dshow
               Próbuje najpierw kodeki Win32.

-aspect <stosunek> (zobacz także -zoom)

 Zmienia proporcje filmu, w przypadku gdy nie ma ich w odtwarzanym pliku lub są podane nieprawidłowe.

 PRZYKŁAD:
          -aspect 4:3  lub -aspect 1.3333
          -aspect 16:9 lub -aspect 1.7777

-noaspect

 Wyłącza automatyczne wyrównywanie proporcji filmu.

-flip

 Odwraca obraz do góry nogami.

-lavdopts <opcja1:opcja2:...> (KOD DEBUGOWY)

 Określa parametry dekodowania z libavcodec.

 PRZYKŁAD:
          -lavdopts bug=1

 Dostępne są opcje:

          bug=<wartość>
               Ręczne obejście błędów kodera.
                  0: nic
                  1: automatyczne wykrywanie błędów
                  2 (msmpeg4v3): stare pliki msmpeg4v3 wygenerowane przez lavc (bez autodetekcji)
                  4 (mpeg4): błąd przeplotu Xvid (automatycznie wykrywany, jeśli fourcc==XVIX)
                  8 (mpeg4): UMP4 (automatycznie wykrywanany, jeśli fourcc==UMP4)
                  16 (mpeg4): błąd wypełnienia (padding) (automatycznie wykrywany)
                  32 (mpeg4): błąd niedozwolonego vlc (automatycznie wykrywany przez fourcc)
                  64 (mpeg4): błąd qpel w Xvid i DivX (automatycznie wykrywany przez fourcc/wersję)
                  128 (mpeg4): qpel w starym standardzie (automatycznie wykrywany przez fourcc/wersję)
                  256 (mpeg4): kolejny błąd qpel (automatycznie wykrywany przez fourcc/wersję)
                  512  (mpeg4):  błąd  rozmiaru bloku bezpośredniego qpel (automatycznie wykrywany przez fourcc/
                  wersję)
                  1024 (mpeg4): błąd wypełnienia krawędzi (automatycznie wykrywany przez fourcc/wersję)

          debug=<wartość>
               Wyświetla informacje debugowania.
                  0: wyłączone
                  1: informacje o obrazie
                  2: kontrola tempa
                  4: bitstream
                  8: typ makrobloku (MB)
                  16: parametr kwantyzacji dla bloku (QP)
                  32: wektor ruchu
                  0x0040: wizualizacja wektora ruchu (użyj -noslices)
                  0x0080: przeskakiwanie makrobloku (MB)
                  0x0100: kod startowy
                  0x0200: PTS
                  0x0400: odporność na błędy
                  0x0800: operacje kontrolne zarządzania pamięcią (H.264)
                  0x1000: błędy
                  0x2000: Wizualizuje parametr kwantyzacji (QP), niższe QP jest bardziej zielone.
                  0x4000: Wizualizuje typy bloków.

          ec=<wartość>
               Ustawia strategię ukrywania błędów.
                  1: Używa silnego filtru odblokowywującego (deblock) dla uszkodzonych makrobloków (MB).
                  2: iteracyjne szukanie wektorów ruchu (MV) (wolne)
                  3: wszystko (domyslnie)

          er=<wartość>
               Ustawia strategię elastycznej obsługi błędów.
                  0: wyłączone
                  1: ostrożne (Powinna działać z zepsutymi koderami.)
                  2: normalne (domyślne) (Działa ze zgodnymi koderami.)
                  3: agresywne (Więcej testów, może jednak sprawić  problemy  nawet  z  poprawnymi  strumieniami
                  bitowymi.)
                  4: bardzo agresywne

          fast
               Korzysta z optymalizacji niestosujących się do specyfikacji i tym samym mogących sprawić problemy
               (takie jak prostsza dekwantyzacja, stosowanie domyślnej matrycy kwantyzacji, stosowanie YUV 4:2:0
               i pomijanie kilku testów na wykrycie uszkodzonych strumieni bitowych).

          gray
               dekodowanie tylko w skali szarości (trochę szybsze niż w kolorze)

          idct=<0-99> (zobacz także -lavcopts)
               Żeby  osiągnąć  najlepszą  jakość  dekodowania,  używaj tego samego algorytmu IDCT do kodowania i
               dekodowania.  Może to jednak zmniejszyć dokładność.

          lowres=<numer>[,<s>]
               Dekoduje w  niskiej  rozdzielczości.   Nie  wszystkie  kodeki  obsługują  dekodowanie  w  niskiej
               rozdzielczości  i  często  powoduje to pojawienie się okropnych zniekształceń.  Nie jest to żaden
               błąd, a jedynie efekt uboczny nie dekodowania w pełnej rozdzielczości.
                  0: wyłączone
                  1: 1/2 rozdzielczości
                  2: 1/4 rozdzielczości
                  3: 1/8 rozdzielczości
               Jeśli podano <s> dekodowanie w niskiej rozdzielczości będzie zastosowane  tylko  jeśli  szerokość
               filmu jest większa lub równa <s>.

          sb=<liczba> (tylko MPEG-2)
               Przeskakuje podaną ilość wierszy makrobloków na dole.

          st=<liczba> (tylko MPEG-2)
               Przeskakuje podaną ilość wierszy makrobloków na górze.

          skiploopfilter=<wartośćpomijania>
               Pomija  filtr  pętli  (zwany  też deblokowaniem) w czasie dekodowania H.264.  Ponieważ filtrowana
               klatka ma być później odniesieniem do dekodowania zależnych klatek  powoduje  to  większy  spadek
               jakości   niż  nie  deblokowanie  klatek  np.  filmu  MPEG-2.   Ale  przynajmniej  przy  szybkich
               strumieniach HDTV daje to duże przyspieszenie bez widocznej utraty jakości.

               <wartośćpomijania> może być dowolna z poniższych:
                  none: Nie pomijaj.
                  default: Pomija bezsensowne kroki przetwarzania (np. pakiety wielkości 0 w AVI).
                  nonref: Pomija klatki które do których nie ma  odniesień  (tzn.  nie  używane  do  dekodowania
                  innych klatek, błąd nie może "narastać").
                  bidir: Pomija klatki typu B.
                  nonkey: Pomija wszystkie klatki poza kluczowymi.
                  all: Pomija wszystkie klatki.

          skipidct=<wartośćpomijania>
               Pomija  krok  IDCT.   To  praktycznie zawsze bardzo obniża jakość (wartości pomijania takie jak w
               opcji skiploopfilter).

          skipframe=<wartośćpomijania>
               Całkowicie pomija dekodowanie klatek.  Duże przyspieszenie, ale urywany ruch i  czasami  brzytkie
               artefakty (wartości pomijania takie jak w opcji skiploopfilter).

          vismv=<wartość>
               Wizualizuje wektory ruchu.
                  0: wyłączona
                  1: Wizualizuje przewidziane w przód wektory ruchu (MV) ramek P.
                  2: Wizualizuje przewidziane w przód wektory ruchu (MV) ramek B.
                  4: Wizualizuje przewidziane w tył wektory ruchu (MV) ramek B.

          vstats
               Wyświetla pewne statystyki i zapisuje je w zbiorze ./vstats_*.log.

-noslices

 Wyłącza  rysowanie  obrazu  przez  paski/kawałki o wysokości 16 pikseli, zamiast tego rysuje wszystko za jednym
 razem.  Może być szybsze albo wolniejsze, zależy to od  karty/cache'u.   Działa  tylko  z  kodekami  z  rodziny
 libmpeg2 i libavcodec.

-nosound

 Nie koduje/odtwarza dźwięku.  Użyteczne do testów wydajności.

-novideo

 Nie koduje/odtwarza video.

-oldpp <jakość> (tylko OpenDivX) (PRZESTARZAŁE)

 Używa  kodu  postprocessingu  z  OpenDivX zamiast wbudowanego.  Zastąpiony przez -pp, wewnętrzny postprocessing
 daje lepszą jakość i jest szybszy.  Prawidłowy zakres wartości -oldpp zależy od  kodeka,  najczęściej  jest  to
 0-6, gdzie 0=wyłączony, 6=powolny/najlepszy.

-pp <jakość> (zobacz także -vf pp)

 Ustawia  poziom  postprocessingu DLL.  Ta opcja nie wpływa już na -vf pp.  Działa tylko z Win32 DirectShow DLL,
 które mają wewnętrzny postprocessing.  Poprawny zakres dla wartości -pp zależy od kodeka, najczęściej  jest  to
 0-6, gdzie 0=wyłączony, 6=powolny/najlepszy.

-pphelp (zobacz także -vf pp)

 Pokazuje streszczenie dostępnych filtrów postprocesu i sposób ich użycia.

-ssf <tryb>

 Określa parametry dla skalowania programowego.

 PRZYKŁAD:
          -vf scale -ssf lgb=3.0
          lgb=<0-100>
               filtr rozmycia gaussowego (jasność)
          cgb=<0-100>
               filtr rozmycia gaussowego (kolor)
          ls=<0-100>
               filtr wyostrzający (jasność)
          cs=<0-100>
               filtr wyostrzający (kolor)
          chs=<h>
               poziome przesunięcie koloru
          cvs=<v>
               pionowe przesunięcie koloru

-stereo <tryb>

 Wybiera typ wyjścia stereo MP2/MP3.
          0    stereo
          1    lewy kanał
          2    prawy kanał

-sws <typ programowego skalowania> (zobacz także -vf scale i -zoom)

 Określa  algorytm  skalowania  programowego  dla  opcji  -zoom.   Ma to wpływ na sterowniki wyjściowe video bez
 sprzętowej akceleracji, np. x11.

 Dostępne są typy:

          0    szybki, dwuliniowy
          1    dwuliniowy
          2    dwukubiczny (dobra jakość) (domyślne)
          3    eksperymentalny
          4    najbliższy sąsiad (zła jakość)
          5    area
          6    jasność dwukubicznie / kolor dwuliniowo
          7    gauss
          8    sincR
          9    lanczos
          10   naturalna dwusześcienna krzywa sklejana

 INFORMACJA: Niektóre opcje -sws można dostosować.  Więcej informacji jest w opisie filtra video scale.

-vc <[-|+]kodek1,[-|+]kodek2,...[,]>

 Ustala priorytetową listę używanych kodeków video, według ich nazw w codecs.conf.  Użyj "-" przed nazwą  kodeka
 aby  go  pominąć.   Użyj "+" orzed nazwą kodeka by go wymusić, to prawdopodobnie spowoduje błędy!  Jeżeli lista
 zakończona jest ',', MPlayer będzie brał pod uwagę również niewymienione na niej kodeki.
 INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych kodeków poprzez -vc help.

 PRZYKŁAD:
          -vc divx
               Wymusza kodek Win32/VfW DivX.
          -vc divx4,
               Próbuj najpierw kodek divx4linux, później pozostałe.
          -vc -divxds,-divx,
               Pomija kodeki Win32 DivX.
          -vc ffmpeg12,mpeg12,
               Próbuj kodeki libavcodec MPEG-1/2, później libmpeg2, potem inne.

-vfm <sterownik1,sterownik2,...>

 Ustala priorytetową listę używanych rodzin kodeków video, zgodnie z ich  nazwami  w  codecs.conf.   Powraca  do
 domyślnych, jeśli żadna z podanych rodzin kodeków nie działa.
 INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych rodzin kodeków poprzez -vfm help.

 PRZYKŁAD:
          -vfm ffmpeg,dshow,vfw
               Najpierw  próbuje  libavcodec,  potem  Directshow,  potem  kodeki  VFW i, jeśli nadal nic nie nie
               działa, pozostałe.
          -vfm xanim
               Najpierw próbuje kodek XAnim.

-x <x> (zobacz także -zoom) (tylko MPlayer)

 Skaluje  obraz  do  szerokości  <x>  (jeśli  jest  dostępne  skalowanie  sprzętowe  lub  programowe).   Wyłącza
 przeliczania proporcji.

-xvidopts <opcja1:opcja2:...>

 Podaje dodatkowe parametry przy dekodowaniu Xvid.
 INFORMACJA:   Jako  że  dekodowanie  przy  pomocy  libavcodec  jest  szybsze  niż  Xvid  możesz  chcieć  używać
 postprocesingu z libavcodec (-vf pp) i jej dekodera (-vfm ffmpeg).

 Wewnętrzne filtry postprocesingu Xvid:
          deblock-chroma
               filtr odblokowywania barwy
          deblock-luma
               filtr odblokowywania jasności
          dering-chroma
               filtr usuwania dzwonienia barwy
          dering-luma
               filtr usuwania dzwonienia jasności
          filmeffect
               Dodaje sztuczną ziarnistość filmu do video.  Może  zwiększyć  postrzegalną  jakość,  jednocześnie
               obniżając prawdziwą jakość.

 metody wyświetlania
          dr2
               Włącza bezpośrednie wyświetlanie metodą 2 (direct rendering method 2).
          nodr2
               Wyłącza bezpośrednie wyświetlanie metodą 2.

-xy <wartość> (zobacz także -zoom)

          wartość<=8
               Skaluje obraz o współczynnik <wartość>.
          wartość>8
               Ustawia szerokość na <wartość> i oblicza wysokość tak, by utrzymać prawidłowe proporcje.

-y <y> (zobacz także -zoom) (tylko MPlayer)

 Skaluje  obraz  do wysokości <y> (jeśli jest dostępne skalowanie sprzętowe lub programowe) Wyłącza przeliczenia
 proporcji.

-zoom

 Włacza skalowanie programowe, jeśli jest dostępne.  Umozliwi to skalowanie tym sterownikom wyjścia  video  (jak
 x11,  fbdev),  które  nie  maja skalowania sprzetowego, kiedy to MPlayer domyślnie wyłącza skalowanie z powodów
 wydajnosciowych.

FILTRY AUDIO

-af <filtr1[=parametr1:parametr2:...],filtr2,...>

 Ustawia łańcuch filtrów audio.

INFORMACJA: Aby uzyskać pełną listę dostępnych filtrów audio, skorzystaj z -af help.

resample[=czprób[:sloppy][:typ]]

 Zmienia częstotliwość próbkowania strumienia audio.  Może być przydatny, jeśli  masz  kartę  o  stałej  stałej,
 ustalonej  częstotliwości  próbkowania  lub  jeśli posiadasz starą kartę, która obsłuży max 44.1kHz.  Filtr ten
 jest automatycznie włączany, jeśli  zajdzie  taka  potrzeba.   Obsługuje  on  16-bitowy  całkowitoliczbowy  lub
 rzeczywisty, natywny format endian jako dane wejściowe.
 INFORMACJA: Z MEncoderem musisz też użyć opcji -srate <czprób>.
          <czprób>
               Wyjściowa  częstotliwość  próbkowania  w  Hz.   Przyjmuje  wartości  z zakresu od 8000 do 192000.
               Jeżeli częstotliwość wejściowa i wyjściowa są takie same albo jeżeli ten parametr jest pominięty,
               filtr jest automatycznie wyłączany.  Wysoka częstotliwość  przeważnie  zwiększa  jakość  dźwięku,
               szczególnie w połączeniu z innymi filtrami.
          <sloppy>
               Pozwala (1) lub nie pozwala (0), aby częstotliwość wyjściowa różniła się w nieznacznym stopniu od
               wartości  podanej  przez  parametr  <czprób>  (domyślnie:  1).  Opcja ta może zostać użyta jeżeli
               początek odtwarzania jest bardzo wolny.
          <typ>
               Określa metodę wykorzystywaną przy zmianie próbkowania.
                  0:  interpolacja  liniowa  (szybka,  ale  niska  jakość,  szczególnie    podczas   zwiększania
                  częstotliwości próbkowania)
                  1:   wielofazowe   przetwarzanie   banku  filtrów  przy  użyciu  obliczeń  całkowitoliczbowych
                  (filterbank and integer processing)
                  2:  wielofazowe  przetwarzanie  banku  filtrów  przy  użyciu   obliczeń   zmiennoprzecinkowych
                  (filterbank and integer processing) (najwolniejsze, ale dające najlepszą jakość)

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af resample=44100:0:0
               Ustawi  częstotliwość  wyjściową  filtru  na  44100Hz,  korzystając  z  dokładnego  skalowania  i
               interpolacji liniowej.

lavcresample[=czprób[:dług[:lin[:liczba[:obcinanie]]]]]

 Zmienia częstotliwość próbkowania strumienia audio na całkowitą liczbę <czprób> wyrażoną w Hz.  Obsługuje tylko
 16-bitowy natywny format endian.
 INFORMACJA: Z MEncoderem musisz też użyć opcji -srate <czprób>.
          <czprób>
               wyjściowa częstotliwość próbkowania
          <dług>
               długość filtru ze względu na niższą częstotliwość próbkowania (domyślnie: 16)
          <lin>
               jeśli 1 to filtry będą liniowo interpolowane pomiędzy wielofazowymi pozycjami
          <liczba>
               log2 z liczby  wielofazowych  pozycji  (...,  10->1024,  11->2048,  12->4096,  ...)   (domyślnie:
               10->1024)
          <obcinanie>
               częstotliwość obcinania (0.0-1.0), domyślne ustawienie zależy od długości filtru

sweep[=szybkość]

 Wykonuje przemiatanie sinusoidalne.
          <0.0-1.0>
               Delta funckji sinusoidalnej, żeby usłyszeć przemiatanie dobierz bardzo małe wartości.

hrtf[=flaga]

 Head-related  transfer function (funkcja transferowa związana z głową): Konwertuje wielokanałowe audio do dwóch
 kanałów przeznaczonych dla słuchawek, zachowując przestrzenność dźwięku.

 Flaga  Znaczenie
 m      macierzowe dekodowanie tylnego kanału
 s      dwukanałowe dekodowanie macierzowe
 0      brak dekodowania macierzowego (domyślne)

equalizer=[g1:g2:g3:...:g10]

 10 oktawowy korektor graficzny zaimplementowany przy pomocy 10 filtrów pasmowych IIR.  Oznacza  to,  że  działa
 bez względu na format odtwarzanego dźwięku.  Środkowe częstotliwości dla tych 10 pasm to:

 Nr częstotliwość
 0    31.25 Hz
 1    62.50 Hz
 2   125.00 Hz
 3   250.00 Hz
 4   500.00 Hz
 5    1.00 kHz
 6    2.00 kHz
 7    4.00 kHz
 8    8.00 kHz
 9   16.00 kHz

 Jeżeli  częstotliwość próbkowania odtwarzanego dźwięku jest niższa niż środkowa częstotliwość dla odpowiedniego
 pasma, to jest ono wyłączane.  Znanym błędem jest to, że właściwości dla najwyższego pasma  nie  są  całkowicie
 symetryczne,  jeżeli częstotliwość próbki jest zbliżona do częstotliwości środkowej danego pasma.  Można obejść
 ten problem zwiększając jej częstotliwość, zanim ta dotrze do filtru korektora.
          <g1>:<g2>:<g3>:...:<g10>
               Liczby rzeczywiste określające przyrost w dB dla każdego pasma częstotliwości (-12-12).

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af equalizer=11:11:10:5:0:-12:0:5:12:12 media.avi
               Wzmocni dźwięk w wyższych i niższych zakresach częstotliwości, wyciszając go  jednocześnie  około
               1kHz.

channels=lkan[:nr:od1:do1:od2:do2:od3:do3:...]

 Dodaje, usuwa, kopiuje lub przekierowuje kanały.  Jeżeli podana jest tylko opcja <lkan>, filtr używa domyślnego
 przekierowywania,  które  działa  następująco:  Jeśli  liczba kanałów wyjściowych jest większa niż wejściowych,
 tworzone są puste kanały (w przypadku miksowania z mono do stereo, kanał mono jest powtarzany  w  obu  kanałach
 wyjściowych).  Jeżeli liczba kanałów wyjściowych jest mniejsza niż wejściowych, nadmiarowe kanały są usuwane.
          <lkan>
               liczba wyjściowych kanałów (1-6)
          <nr>
               liczba dróg przekierowania (1-6)
          <od1:do1:od2:do2:od3:do3:...>
               Pary liczb z zakresu od 0 do 5, które określają, gdzie przekierować konkretny kanał.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af channels=4:4:0:1:1:0:2:2:3:3 media.avi
               Zmieni  liczbę  kanałów na 4 i ustawi 4 drogi przekierowania, które zamienią kanał 0 z 1, a 2 i 3
               pozostawią niezmienione.  Zauważ, że jeżeli odtwarzany był zbiór zawierający 2 kanały, kanały 2 i
               3 będą puste, ale 0 i 1 zostaną zamienione.
          mplayer -af channels=6:4:0:0:0:1:0:2:0:3 media.avi
               Zmieni liczbę kanałów na 6 i ustawi 4 drogi przekierowania, które skopiują kanał 0 do 0 do  3,  a
               kanały 4 i 5 będą zawierały ciszę.

format[=format] (zobacz także -format)

 Konwertuje  format  próbki.   Uruchamiany  automatycznie,  jeżeli jest potrzebny przez kartę dźwiękową lub inny
 filtr.
          <format>
               Wybiera żądany format.  Ogólny format to 'zbe', gdzie 'z' oznacza znak ('s' dla  ze  znakiem  lub
               'u'  dla  bez  znaku), 'b' oznacza ilość bitów na próbkę (16, 24 lub 32) a 'e' oznacza który bajt
               jest wysoki ('le' oznacza little-endian, 'be' big-endian a 'ne' format właściwy  dla  komputera).
               Prawidłowymi wartościami (między innymi) są: 's16le', 'u32be' i 'u24ne'.  Wyjątkami od tej reguły
               będącymi  ciągle poprawnymi formatami są:  u8, s8, floatle, floatbe, floatne, mulaw, alaw, mpeg2,
               ac3 i imaadpcm.

volume[=v[:sc]

 Implementuje programową regulację głośności.  Używaj go ostrożnie, gdyż może obniżyć stosunek sygnału do szumu.
 W większości wypadków najlepszym rozwiązaniem jest ustawienie miksera PCM  na  maksymalną  wartość,  wyłączenie
 filtru  i  regulacja  głośności  poziomem  głośności ogólnej miksera.  Jeżeli Twoja karta ma cyfrowy mikser PCM
 zamiast analogowego i zauważysz przekłamania,  użyj  miksera  MASTER.   Jeżeli  do  komputera  podłączony  jest
 zewnętrzny  wzmacniacz  (co  zazwyczaj  ma  miejsce), poziom hałasu może zostać zredukowany poprzez dostrojenie
 głównego poziomu głośności (master level) i pokrętła głośności, dopóki syczenie w tle nie ustanie.
 Ten filtr ma inną właściwość: Mierzy ogólny, maksymalny poziom dźwięku i wypisuje go po  zakończeniu  MPlayera.
 Oszacowana  głośność  może  być użyta do ustawienia poziomu dźwięku w MEncoderze tak, by był używany maksymalny
 zasięg dynamiczny.
 INFORMACJA: Filtr może zostać użyty tylko jeden raz przy przetwarzaniu każdego strumienia audio.
          <v>
               Ustawia wzmocnienie w dB dla wszystkich kanałów w strumieniu od wartości -200dB do  +60dB,  gdzie
               -200dB oznacza całkowite wyciszenie a +60dB 1000-krotne wzmocnienie (domyślnie: 0).
          <sc>
               Włącza  (1)  lub  wyłącza  (2) soft-clipping (miękkie obcinanie).  Soft-clipping może sprawić, że
               dźwięk stanie się łągodniejszy, jeżeli  zastosowano  wysokie  poziomy  głośności.   Uaktywnij  tę
               opcję, jeżeli moc głośników jest zbyt niska.
               UWAGA: Metoda ta powoduje przekłamania i powinna być użyta tylko w ostateczności.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af volume=10.1:0 media.avi
               Wzmocni  głośność  o 10.1dB i zastosuje hard-clipping (twarde obcinanie), jeżeli poziom jest zbyt
               wysoki.

pan=n[:l01:l02:...l10:l11:l12:...ln0:ln1:ln2:...]

 Dowolnie miksuje kanały.  Najprościej tłumacząc jest to połączenie filtru volume i channels, które może  zostać
 wykorzystane do zmiksowania wielu kanałów do kilku, np. dźwięku w trybie stereo do mono lub zmiany "szerokości"
 centralnego  głośnika  w  systemie  dźwięku  przestrzennego.   Filtr  jest  trudny  w  użyciu  i będzie wymagał
 zastosowania żmudnej metody prób i błędów, zanim zostanie osiągnięty oczekiwany  rezultat.   Liczba  parametrów
 filtru  zależy  od liczby kanałów.  Przykład jak zmiksować 6-kanałowy dźwięk do 2 kanałów z wykorzystaniem tego
 filtru znajduje się w części przykładów blisko końca.
          <n>
               liczba kanałów wyjściowych (1-6)
          <lij>
               Jak dużo z kanału wejściowego i jest miksowane w kanał wyjściowy j (0-1).  Zatem najpierw jest  n
               liczb  opisujących  co robić z pierwszym kanałem wejściowym, potem n liczb działających na drugim
               kanale  wejściowym  itd.   Jeśli  dla  któregoś  kanału  wejściowego  nie  podasz  żadnych  liczb
               przyjmowane jest 0.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af pan=1:0.5:0.5 media.avi
               Zmiksuje dźwięk ze stereo do mono.
          mplayer -af pan=3:1:0:0.5:0:1:0.5 media.avi
               Da 3 kanały wyjściowe, pozostawiając 0 i 1 bez zmian oraz miksując 0 i 1 do 2 kanału (który może,
               na przykład, zostać wysłany do subwoofera).

sub[=fc:kan]

 Dodaje  kanał  subwoofera  do  strumienia  dźwiękowego.   Dane audio użyte do stworzenia tego kanału są średnią
 dźwięku w 0 i 1 kanale.  Dźwięk wynikowy zostanie  poddany  działaniu  dolnoprzepustowego  filtru  Butterwortha
 czwartego  rzędu  z  domyślną  częstotliwością  graniczną  na  poziomie  60Hz  i dodany do oddzielnego kanału w
 strumieniu audio.
 UWAGA: Wyłącz ten filtr, jeżeli odtwarzasz DVD z dźwiękiem w systemie Dolby Digital 5.1, w  przeciwnym  wypadku
 jego działanie zakłóci dźwięk subwoofera.
          <fc>
               Częstotliwość  graniczna  filtru  dolnoprzepustowego  wyrażona  w  Hz (20Hz do 300Hz) (domyślnie:
               60Hz).  Dla uzyskania najlepszego rezultatu, spróbuj ustawić ją na jak  najniższą.   Wzbogaci  to
               doświadczenia płynące z używania dźwięku stereo i w systemie przestrzennym.
          <kan>
               Określa  numer kanału, do którego zostanie wysłany dźwięk subwoofera.  Może przyjmować wartości z
               zakresu od 0 do 5 (domyślnie: 5).  Zauważ, że  liczbą  kanałów  zwiększy  się  do  <kan>,  jeżeli
               zajdzie taka potrzeba.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af sub=100:4 -channels 5 media.avi
               Doda kanał subwoofera z ustawioną częstotliwością graniczną na 100Hz do 4 kanału wyjściowego.

center

 Towrzy  kanał  centralny  z  przednich  kanałów.  Narazie może charakteryzować się niską jakością, ponieważ nie
 wykorzystuje filtru górnoprzepustowego dla prawidłowego selekcjonowania, ale, zamiast tego, uśrednia  i  dzieli
 na połowę oba kanały.
          <ch>
               Określa numer kanału, do którego wstawiony zostanie kanał centralny.  Wartość tego parametru może
               być  z  przedziału  0  do  5  (domyślnie:  5).   Zauważ,  że  liczba kanałów będzie automatycznie
               zwiększonado <ch>, jeśli zajdzie taka potrzeba.

surround[=opóźnienie]

 Dekoder macierzowo zakodowanego dźwięku przestrzennego takiego jak Dolby Surround.  Wiele plików  zawierających
 2  kanały  audio, w rzeczywistości zawiera dźwięk przestrzenny zakodowany w tym systemie.  Aby użyć tego filtru
 potrzebujesz karty z obsługą przynajmniej 4 kanałów.
          <opóźnienie>
               Ustawia opóźnienie w ms dla tylnych głośników (0ms do 1000ms)  (domyślnie:  20ms).   Powinno  być
               ustawione  tak:  jeśli  d1  to  odległość  od  pozycji  słuchacza  do przednich głośników a d2 to
               odległość od tylnych głośników, to opóźnienie powinno być ustawione na 15ms, jeżeli d1 <= d2 i 15
               + 5*(d1-d2) jeżeli d1 > d2.  Domyślna wartość dla d to 20ms.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af surround=15 -channels 4 media.avi
               Doda dźwięk przestrzenny dekodując dźwięk dla tylnych głośników z opóźnieniem 15ms.

delay[=kan1:kan2:...]

 Opóźnia dźwięk wysłany do głośników, tak żeby dotarł on z różnych kanałów  jednocześnie.   Jest  to  użyteczne,
 jeżeli masz więcej niż 2 głośniki.
          kan1,kan2,...
               Opóźnienie  w ms, które ma być zastosowane do każdego kanału (liczba rzeczywsta z zakresu od 0 do
               1000).

 Aby obliczyć opóźnienie dla poszczególnych kanałów, wykonaj następuje czynności:

 1. Oblicz odległość od głośników do pozycji słuchacza (w metrach), da Ci to wartości od s1 do s5  (dla  systemu
    5.1).  Nie ma sensu brać pod uwagę subwoofera (i tak nie usłyszysz różnicy).

 2. Odejmij odległość od s1 do s5 od odległości maksymalnej tzn. s[i] = max(s) - s[i]; i = 1...5.

 3. Oblicz żądane opóźnienia w ms jako d[i] = 1000*s[i]/342; i = 1...5.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af delay=10.5:10.5:0:0:7:0 media.avi
               Opóźni  dźwięk w lewym i prawym przednim głośniku o 10.5ms, dwa tylne kanały i subwoofer o 0ms, a
               centralny o 7ms.

export[=mmapowany_zbiór[:npróbek]]

 Eksportuje przychodzący sygnał do innych procesów  używając  mapowania  pamięci  (mmap()).   Zmapowane  obszary
 zawierają nagłówek:

 int lkan                     /*liczba kanałów*/
 int rozm                     /*rozmiar bufora*/
 unsigned long long licznik   /*Używany do zachowania synchronizacji,
                                aktualizowany za każdym razem kiedy
                                eksportowane są nowe dane.*/

 Reszta to 16-bitowe dane (bez przeplotu).
          <mmapowany_zbiór>
               Zbiór, na który należy mapować dane (domyślnie: ~/.mplayer/mplayer-af_export).
          <npróbek>
               ilość próbek na kanał (domyślnie: 512)

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af export=/tmp/mplayer-af_export:1024 media.avi
               Wyeksportuje 1024 próbek na kanał do "/tmp/mplayer-af_export".

extrastereo[=wsp]

 Zwiększa (liniowo) różnicę między lewym a prawym kanałem dodając efekt "przekazu na żywo" do odtwarzania.
          <wsp>
               Określa  współczynnik  różnicy  wyrażony  liczbą  rzeczywistą  (domyślnie: 2.5).  Jeśli podasz mu
               wartość 0.0, dźwięk będzie odtwarzany w trybie mono (średnia z dwóch kanałów), przy  1.0,  dźwięk
               pozostanie niezmieniony, a jeśli podasz -1.0, lewy kanał zostanie zamieniony z prawym.

volnorm[=metoda]

 Maksymalnie zwiększa głośność, nie zniekształcając przy tym dźwięku.
          <metoda>
               Ustawia użwaną metodę.
                  1:  Używa  pojedynczej próbki by wygładzić zaburzenia używając standardowej średniej ważonej z
                  poprzednich próbek (domyślne).
                  2: Używa kilku próbek  by  wygładzić  zaburzenia  używając  standardowej  średniej  ważonej  z
                  poprzednich próbek.

ladspa=plik:etykieta[:opcje...]

 Ładuje  wtyczkę  LADSPA (Linux Audio Developer's Simple Plugin API).  Filtr ten może mieć wiele instancji, więc
 można używać kilku wtyczek LADSPA jednocześnie.
          <plik>
               Określa plik biblioteki z wtyczką LADSPA.  Jeżeli zmienna  LADSPA_PATH  jest  ustawiona,  program
               szuka tam określonego pliku.  Jeżeli jednak nie jest ona ustawiona, musisz podać pełną ścieżkę do
               tego zbioru.
          <etykieta>
               Określa  filtr  wewnątrz  biblioteki.   Niektóre zbiory zawierają tylko jeden filtr, z kolei inne
               mogą zawierać ich wiele.   Podanie  tutaj  parametru  "help"  spowoduje  wyświetlenie  wszystkich
               dostępnych  filtrów w obrębie konkretnej biblioteki, zastępuje to funkcję "listplugins" z pakietu
               SDK LADSPA.
          <parametry>
               Parametry są liczbami rzeczywistymi  większymi  lub  równymi  zeru,  które  określają  zachowanie
               załadowanej  biblioteki  (np.  opóźnienie,  próg  czy wzmocnienie).  W trybie "gadatliwym" (dodaj
               flagę -v do wiersza poleceń MPlayera), wypisywane są wszystkie możliwe parametry i  ich  poprawne
               zakresy.  Zastępuje to funkcję "analyseplugin" z pakietu SDK LADSPA.

comp

 Filtr kompresujący/rozkompresowujący przdatny przy wejściu z mikrofonu.  Zapobiega przenoszeniu artefaktów przy
 dużym poziomie dźwięku, a zgłasnia przy niskm.  Filtr ten nie był testowany i może być nawet bezużyteczny.

gate

 Filtr bramkujący szum podobny do filtru comp.  Filtr ten nie był testowany i może być nawet bezużyteczny.

FILTRY VIDEO

-vf <filtr1[=parametr1:parametr2:...],filtr2,...>

 Ustawia listę filtrów video i ich opcji.

-vop <...,filtr3[=parametr1:parametr2:...],filtr2,filtr1> (PRZESTARZAŁE)

 Ustawia listę filtrów video do zastosowania w odwrotnej kolejności.  Odradzane na rzecz -vf.
"-1", aby wyraźnie nakazać ustawiania wartości domyślnej.   Parametry  w:h  oznaczają  szerokość  x  wysokość  w
INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych filtrów video poprzez -vf help.

-vf-add <filtr1[,filtr2,...]>

 Dodaje podane jako parametry filtry do listy filtrów.

-vf-pre <filtr1[,filtr2,...]>

 Poprzedza listę filtrów podanymi filtrami.

-vf-del <poz1[,poz2,...]>

 Usuwa  filtry  na  podanych pozycjach.  Pozycje rozpoczynają się od 0, ujemne liczby odnoszą się do końca listy
 (-1 to ostani).

-vf-clr

 Usuwa wszystkie filtry.

-vf <filtr>=help

 Wyświetla nazwy parametrów i zakresy wartości dla podanego filtru.

-vf <filtr=nazwany_parametr1=wartość1[:nazwany_parametr2=wartość2:...]>

 Ustawia nazwany parametr na podaną wartość.  Użyj on/off albo yes/no żeby ustawić parametry typu przełącznik.

crop[=w:h:x:y]

 Kadruje  daną  część  partii  obrazu  i  wyrzuca  resztę.   Przydatne  do   usuwania   czarnych   obramowań   z
 szerokoekranowych filmów.
          <w>,<h>
               Szerokość i wysokość obcięcia, domyślnie oryginalna szerokość i wysokość.
          <x>,<y>
               Pozycja wycinanego obrazu, domyślnie środek.

cropdetect[=limit:round]

 Oblicza niezbędne parametry przycinania i wyświetla propozycje na standardowe wyjście.
          <limit>
               Próg, który może być opcjonalnie podany od niczego (0) do wszystkiego (255) (domyślnie: 24).
          <round>
               Wartość,  przez  którą  szerokość/wysokość  powinny  być  podzielne (domyślnie: 16).  Offset jest
               automatycznie dopasowywany tak, aby  wycentrować  film.   Użyj  2,  aby  otrzymać  równe  wymiary
               (wymagane przez film 4:2:2).  16 to najlepsza wartość przy kodowaniu do większości kodeków.

rectangle[=w:h:x:y]

 Reaguje na przyjmującą dwa parametry dyrektywę "change_rectangle" w zbiorze input.conf.
          <w>,<h>
               szerokość  i  wysokość  (domyślnie:  -1,  maksymalny możliwy rozmiar przy którym granice wciąż są
               widoczne.)
          <x>,<y>
               pozycja lewego górnego rogu (domyślnie: -1, najwyżej i najbardziej w lewo jak to tylko możliwe)

expand[=w:h:x:y:o:a:r]

 Zwiększa rozdzielczość (nie  skaluje)  filmu  do  podanej  wartości  i  umieszcza  nieprzeskalowany  obraz  pod
 współrzędnymi x, y.  Może być użyty do umieszczenia napisów/OSD w otrzymanym czarnym pasku.

          <w>,<h>
               Szerokość i wysokość po poszerzeniu (domyślnie: oryginalna szerokość, wysokość).  Ujemne wartości
               traktowane są jak zmiany oryginalnej wielkości

               PRZYKŁAD:
                    expand=0:-50:0:0
                     Dodaje 50 pixeli ramki na dole obrazka.

          <x>,<y>
               pozycja oryginalnego obrazu na rozszerzonym obrazie (domyślnie: na środku)

          <o>
               wyświetlanie OSD/napisów
                  0: wyłączone (domyślne)
                  1: włączone

          <a>
               Rozszerza tak, by pasowało do proporcji, a nie rozdzielczości (domyślnie: 0).

               PRZYKŁAD:
                    expand=800::::3/4
                     Powiększa do 800x600, chyba że film jest w większej rozdzielczości, wtedy powiększa tak, by
                     miał proporcje 3/4.

          <r>
               Zaokrągla w górę tak żeby wysokość i szerokość były podzielne przez <r> (domyślnie: 1).

flip (zobacz także -flip)

 Odwraca obraz do góry nogami.

mirror

 Tworzy lustrzane odbicie względem osi Y.

rotate[=<0-7>]

 Obraca  obraz o 90 stopni i ewentualnie go odbija.  Dla wartości pomiędzy 4-7 obracanie wykona się tylko jeżeli
 obraz jest wyższy niż szerszy.

          0    Obraca o 90 stopni w prawo i odbija (domyślne)

          1    Obraca o 90 stopni w prawo.

          2    Obraca o 90 stopni w lewo.

          3    Obraca o 90 stopni w lewo i odbija.

scale[=w:h[:przeplot[:pom_kol[:parametr[:parametr2[:presize]]]]]]

 Skaluje obraz (wolnym) programowym skalatorem i wykonuje konwersję kolorów YUV<->RGB (zobacz także -sws).

          <w>,<h>
               Przeskalowana szerokość/wysokość (domyślnie: oryginalna szerokość/wysokość)
               INFORMACJA: Jeżeli podano -zoom, a podane filtry (włączając w to libvo)  nie  potrafią  skalować,
               domyślnie jest d_width/d_height!
                   0:   skalowana d_width/d_height
                  -1:   oryginalna wysokość/szerokość
                  -2:   Oblicza w/h używając tej drugiej wartości i preskalowanych proporcji.
                  -3:   Oblicza w/h używając tej drugiej wartości i oryginalnych proporcji.
                  -(n+8): Jak -n powyżej, ale zaokrągla wymiar do najbliższej wielokrotności 16.

          <przeplot>
               Przełącza skalowanie z przeplotem.
                  0: wyłączone (domyślne)
                  1: włączone

          <pom_kol>
               opuszcza informację o kolorach
                  0: Użyje wszystkich dostępnych linii wejścia koloru.
                  1: Użyje tylko co 2gą linię wejścia koloru.
                  2: Użyje tylko co 4tą linię wejścia koloru.
                  3: Użyje tylko co 8mą linię wejścia koloru.

          <parametr>[:<parametr2>] (zobacz także -sws)
               Ustawia parametry skalowania zależnie od tego jaki skalator został wybrany przez -sws.
                  -sws 2 (dwusześciennie):  B (rozmazywanie) i C (dzwonienie)
                  0.00:0.60 domyślnie
                  0.00:0.75 "precyzyjna dwusześcienna" VirtualDuba
                  0.00:0.50 krzywa sklejana Catmull-Rom
                  0.33:0.33 krzywa sklejana Mitchell-Netravali
                  1.00:0.00 sześcienna krzywa B-sklejana
                  -sws 7 (gaussian): ostrość (0 (gładkie) - 100 (wyostrzone))
                  -sws 9 (lanczos):  długość filtra (1-10)

          <presize>
               Skaluje do standardowych wielkości.
                  qntsc:   352x240 (ćwierć ekranu NTSC)
                  qpal:    352x288 (ćwierć ekranu PAL)
                  ntsc:    720x480 (standardowe NTSC)
                  pal:     720x576 (standardowe PAL)
                  sntsc:   640x480 (NTSC z kwadratowymi pikselami)
                  spal:    768x576 (PAL z kwadratowymi pikselami)

dsize[=proporcja|w:h:metoda-proporcji:r]

 Zmienia pożądaną wielkość obrazu/proporcję w wybranym miejscu łańcucha filtrów.  Proporcja może być podana jako
 ułamek  (4/3)  lub  liczba  rzeczywista  (1.33).   Zamiast  tego  można podać dokładne wymiary wyjścia.  Proszę
 zauważyć, że filtr ten nie przeskalowywuje nic samemu; on tylko ustawia co następne skalowania  (sprzętowe  lub
 programowe) zrobią przy dostosowywaniu do prawidłowych proporcji.

          <w>,<h>
               Nowa wysokość i szerokość obrazu Może być jedną z tych specjalnych wartości:
                   0:   oryginalna wysokość i szerokość wyświetlania
                  -1:   oryginalna wysokość/szerokość filmu (domyślne)
                  -2:   Oblicza w/h na podstawie drugiej wielkości i oryginalnych proporcji wyświetlania.
                  -3:   Oblicza w/h na podstawie drugiej wielkości i oryginalnych proporcji filmu.

          PRZYKŁAD:
                    dsize=800:-2
                     Daje  rozdzielczość  wyjściową  800x600  dla filmu w proporcji 4/3, lub 800x450 dla filmu w
                     proporcji 16/9.
          <metoda-proporcji>
               Zmienia wysokość i szerokość według oryginalnych proporcji.
                  -1: Ignoruje oryginalne proporcje (domyślne).
                   0: Utrzymaj proporcje wyświetlania używając <w> i <h> jako maksymalnej rozdzielczości.
                   1: Utrzymaj proporcje wyświetlania używając <w> i <h> jako minimalnej rozdzielczości.
                   2: Utrzymaj proporcje filmu używając <w> i <h> jako maksymalnej rozdzielczości.
                   3: Utrzymaj proporcje filmu używając <w> i <h> jako minimalnej rozdzielczości.

          PRZYKŁAD:
                    dsize=800:600:0
                     Daje rozdzielczość wyjściową co najwyżej 800x600, lub mniejszą żeby utrzymać proporcje.

          <r>
               Zaokrągla w górę tak by wysokość i szerokość były podzielne przez <r> (domyślnie: 1).

yuy2

 Wymusza konwersję programową YV12/I420/422P na YUY2.  Przydatne przy  kartach/sterownikach  video,  które  mają
 wolną obsługę YV12, ale szybką YUY2.

yvu9

 Wymusza programową konwersję przestrzeni kolorów YVU9 na YV12.  Odradzany na rzecz skalowania programowego.

yuvcsp

 Obcina wartości kolorów YUV do zakresu CCIR 601 bez przeprowadzania prawdziwej konwersji.

rgb2bgr[=swap]

 Konwersja kolorów RGB 24/32 <-> BGR 24/32
          swap
               Dodatkowo zamienia R <-> B.

palette

 Konwersja przestrzeni kolorów RGB/BGR 8 -> 15/16/24/32bpp przy użyciu palety.

format[=fourcc]

 Ograniczenie przestrzeni kolorów dla następnego filtru bez robienia żadnej konwersji.  Stosować razem z filtrem
 skalującym do prawdziwej konwersji.
 INFORMACJA: Listę dostępnych formatów można uzskać wywołując format=fmt=help.
          <fourcc>
               nazwa formatu taka jak rgb15, bgr24, yv12, itp (domyślnie: yuy2)

noformat[=fourcc]

 Ograniczenie  przestrzeni  kolorów  dla  następnego filtru bez robienia żadnej konwersji.  Przeciwnie niż filtr
 formatu, pozwala na użycie dowolnej przestrzeni kolorów z wyjątkiem tej, którą określiłeś.
 INFORMACJA: Listę dostępnych formatów można uzyskać wywołując format=fmt=help.
          <fourcc>
               nazwa formatu taka jak rgb15, bgr24, yv12, itp (domyślnie: yv12)

pp[=filtr1[:opcja1[:opcja2...]]/[-]filtr2...] (zobacz także -pphelp)

 Ta opcja uruchamia określony łańcuch podfiltrów postprocessingu.  Podfiltry muszą być oddzielone znakiem "/"  i
 mogą  być  wyłączone  przez  poprzedzenie ich znakiem "-".  Każdy podfiltr i niektóre opcje mają długą i krótką
 nazwę których można używać zamiennie, tzn. dr/dering oznaczają to samo.  Wszystkie podfiltry mają wspólne opcje
 określające ich zasięg:
          a/autoq
               Automatycznie wyłącza filtr, jeśli procesor jest zbyt wolny.
          c/chrom
               Filtruje też kolory (domyślne).
          y/nochrom
               Wykonuje tylko filtrowanie jasności (nie filtruje barw).
          n/noluma
               Wykonuje tylko filtrowanie barw (nie filtruje janości).

 INFORMACJA: -pphelp pokaże wszystkie dostępne podfiltry.

 Dostępne są podfiltry

          hb/hdeblock[:różnica[:płaskość]]
               poziomy filtr usuwania efektu blokowego
                  <różnica>: Współczynnik różnicy, gdzie większe  wartości  oznaczają  większe  usuwanie  bloków
                  (domyślnie: 32).
                  <płaskość>:  Współczynnik  płaskości, gdzie większe wartości oznaczają większe usuwanie bloków
                  (domyślnie: 39).

          vb/vdeblock[:różnica[:płaskość]]
               pionowy filtr usuwania efektu blokowego
                  <różnica>: Współczynnik różnicy, gdzie większe  wartości  oznaczają  większe  usuwanie  bloków
                  (domyślnie: 32).
                  <płaskość>:  Współczynnik  płaskości, gdzie większe wartości oznaczają większe usuwanie bloków
                  (domyślnie: 39).

          ha/hadeblock[:różnica[:płaskość]]
               dokładny poziomy filtr usuwania efektu blokowego
                  <różnica>: Współczynnik różnicy, gdzie większe  wartości  oznaczają  większe  usuwanie  bloków
                  (domyślnie: 32).
                  <płaskość>:  Współczynnik  płaskości, gdzie większe wartości oznaczają większe usuwanie bloków
                  (domyślnie: 39).

          va/vadeblock[:różnica[:płaskość]]
               dokładny pionowy filtr usuwania efektu blokowego
                  <różnica>: Współczynnik różnicy, gdzie większe  wartości  oznaczają  większe  usuwanie  bloków
                  (domyślnie: 32).
                  <płaskość>:  Współczynnik  płaskości, gdzie większe wartości oznaczają większe usuwanie bloków
                  (domyślnie: 39).

          Poziome i pionowe filtry usuwania bloków mają wspólne wartości różnicy i  płaskości,  więc  nie  można
          ustawić różnych progów poziomych i pionowych.

          h1/x1hdeblock
               eksperymentalny poziomy filtr usuwania efektu blokowego

          v1/x1vdeblock
               eksperymentalny pionowy filtr usuwania efektu blokowego

          dr/dering
               filtr usuwania efektu dzwonienia

          tn/tmpnoise[:próg1[:próg2[:próg3]]]
               redukcja szumów czasowych
                  <próg1>: większy -> mocniejsze filtrowanie
                  <próg2>: większy -> mocniejsze filtrowanie
                  <próg3>: większy -> mocniejsze filtrowanie

          al/autolevels[:f/fullyrange]
               automatyczna korekta jasności / kontrastu
                  f/fullyrange: Rozciąga jasność do zakresu (0-255).

          lb/linblenddeint
               Filtr  usuwania  przeplotu  liniowym  rozmyciem,  który usuwa przeplot z danego bloku stosując do
               wszystkich linii filtr (1 2 1).

          li/linipoldeint
               Liniowo interpolujący filtr usuwania przeplotu, który usuwa przeplot z danego bloku  stosując  do
               co drugiej linii interpolację liniową.

          ci/cubicipoldeint
               Kubicznie interpolujący filtr usuwania przeplotu, który usuwa przeplot z danego bloku stosując do
               co drugiej linii interpolację kubiczną.

          md/mediandeint
               Medianowy  filtr  usuwania  przeplotu, który usuwa przeplot z danego bloku stosując do co drugiej
               linii filtr medianowy.

          fd/ffmpegdeint
               Filtr usuwania przeplotu z FFmpeg, który usuwa przeplot z danego bloku  stosując  do  co  drugiej
               linii filtr (-1 4 2 4 -1).

          l5/lowpass5
               Pionowo  stosowany  dolnoprzepustowy  fir  FIR  usuwania przeplotu, który usuwa przeplot z danego
               bloku stosując do wszystkich linii filtr (-1 2 6 2 -1).

          fq/forceQuant[:kwantyzator]
               Wymusza zastosowanie podanego kwantyzatora zamiast tego z wejścia.
                  <kwantyzator>: używany kwantyzator

          de/default
               domyślna kombinacja filtrów (hb:a,vb:a,dr:a)

          fa/fast
               szybka kombinacja filtrów (h1:a,v1:a,dr:a)

          ac
               kombinacja filtrów wysokiej jakości (ha:a:128:7,va:a,dr:a)

 PRZYKŁAD:
          -vf pp=hb/vb/dr/al
               odblokowywanie poziome i pionowe, usuwanie efektu dzwonienia i  automatyczna  korekcja  jasności/
               kontrastu
          -vf pp=de/-al
               domyślne filtry bez korekty jasności/kontrastu
          -vf pp=default/tmpnoise:1:2:3
               domyślne filtry i czasowy odszumiacz
          -vf pp=hb:y/vb:a
               Odblokowywanie  poziome  tylko na jasności i automatyczne włączenie lub wyłączenie odblokowywania
               pionowego w zależności od dostępnego czasu procesora.

spp[=jakość[:qp:[:tryb]]

 Prosty filtr postprocessingu, który wielokrotnie kompresuje i dekompresuje obraz w kilku (lub - przy jakości  6
 - wszystkich) przesunięciach i uśrednia wyniki.

          <jakość>
               0-6 (domyślnie: 3)

          <qp>
               Wymusza parametr kwantyzacji (domyślnie: 0, parametr QP z video).

          <tryb>
               0: twardy próg (domyślne)
               1: miękki próg (lepiej usuwa efekt dzwonienia, większe rozmycie)

fspp[=jakość[:qp[:siła]]]

 szybsza wersja prostego filtru postprocesingu

          <jakość>
               4-5 (to samo co w spp; domyślnie: 4)

          <qp>
               Wymusza parametr kwantyzacji (domyślnie: 0, parametr QP z video).

          <-15-32>
               Siła  filtru,  mniejsze  wartości  dają  więcej szczegółów ale też więcej artefaktów, podczas gdy
               większe wartości wygładzają obraz ali i rozmywają (domyślnie: 0 - optymalnie pod względem PSNR).

pp7[=qp[:tryb]]

 Wariant filtru spp, podobny do spp=6 z 7 punktową DCT gdzie tylko centralna próbka jest używana po IDCT.

          <qp> Wymusza parametr kwantyzacji (domyślnie: 0, używaj QP z video).

          <tryb>
               0: twarde obcinanie
               1: miękkie obcinanie (lepiej usuwa dzwonienie, ale bardziej rozmyte)
               2: średnie obcinanie (domyślne, dobre rezultaty)

qp=równanie

 filtr zmiany parametru kwantyzacji (QP)

          <równanie>
               jakieś równanie postaci "2+2*sin(PI*qp)"

test

 Tworzy różne wzorce testowe.

rgbtest

 Tworzy wzorzec testowy RGB przydatny do wykrywania pomyłek RGB/BGR.  Powinieneś  widzieć  czerwony,  zielony  i
 niebieski pasek od góry do dołu.

lavc[=jakość:fps]

 Szybka programowa konwersja z YV12 na MPEG-1 przy pomocy libavcodec do stosowania z DVB/DXR3.  Szybsza i lepsza
 jakość niż -vf fame.

          <jakość>
                  1-31: ustalone qscale
                  32-: ustalone tempo bitowe w kbitach

          <fps>
               wymusza fps wyjścia (liczba rzeczywista) (domyślnie: 0, wykrywanie wg wysokości)

fame

 Szybka programowa konwersja z YV12 na MPEG-1 przy pomocy libfame do stosowania z DVB/DXR3.

dvbscale[=aspekt]

 Ustawia  optymalne skalowanie dla kart DVB, czyli sprzętowe skalowanie osi x i programowe wyliczanie skalowania
 osi y tak, by zachować proporcje.  Użyteczne tylko w połączeniu z expand i scale.

          <aspekt>
               Kontroluje proporcje, wyliczane przez wzór DVB_HEIGHT*ASPECTRATIO (domyślnie: 576*4/3=768), ustaw
               na 576*(16/9)=1024 dla TV 16:9.

 PRZYKŁAD:
          -vf dvbscale,scale=-1:0,expand=-1:576:-1:-1:1,lavc
               FIXME: Wytłumaczyć co to robi.

noise[=luma[u][t|a][h][p]:chroma[u][t|a][h][p]]

 Dodaje zakłócenia.
          <0-100>
               zakłócenie jasności
          <0-100>
               zakłócenia koloru
          u    jednolite zakłócenia (w przeciwnym wypadku gaussowskie)
          t    zmienne zakłócenie (wzorzec zakłóceń zmienia się między klatkami)
          a    uśrednione zmienne zakłócenia (gładsze, ale o wiele wolniejsze)
          h    wysoka jakość (odrobinę lepiej wygląda, odrobinę wolniejsze)
          p    miesza według przypadkowego zakłócenia z (pół)regularnym wzorem

denoise3d[=luma:chroma:time]

 Ten filtr redukuje zakłócenia obrazu wygładzając obraz, a  nieruchome  obrazy  stają  się  naprawdę  nieruchome
 (Powinno to poprawić możliwości kompresji.).
          <luma>
               wpływ przestrzeni jasności (domyślnie: 4)
          <chroma>
               wpływ przestrzeni kolorów (domyślnie: 3)
          <time>
               wpływ czasu (domyślnie: 6)

hqdn3d[=luma:chroma:czas]

 Wersja filtra denoise3d z wysoką precyzją/jakością.  Parametry i sposób użycia są takie same.

eq[=jasność:kontrast] (PRZESTARZAŁE)

 Programowy  korektor  z  interaktywnym sterowaniem, zupełnie jak korektor sprzętowy, dla kart/sterowników które
 nie obsługują sprzętowego sterowania jasnością i kontrastem.  Może być także użyteczny  z  MEncoderem,  w  celu
 poprawy  kiepsko  przechwyconych  filmów,  lub  też  w celu lekkiego zmniejszenia kontrastu, by ukryć artefakty
 powstałe z winy niskiego tempa bitowego.
          <-100-100>
               początkowa jasność
          <-100-100>
               początkowy kontrast

eq2[=gamma:kontrast:jasność:nasycenie:rg:gg:bg:waga]

 Alternatywny korektor programowy używający tabel podglądu (lookup tables, bardzo wolne),  pozwala  na  korekcję
 gamma  poza  zwykłą  zmianą jasności i kontrastu.  Wykorzystuje to ten sam kod optymalizowany dla MMX co -vf eq
 jeśli wszystkie wartości gamma są 1.0.  Parametry są podane jako liczby rzeczywiste.
          <0.1-10>
               początkowa wartość gamma (domyślnie: 1.0)
          <-2-2>
               początkowy kontrast, ujemne wartości dają negatyw obrazu (domyślnie: 1.0)
          <-1-1>
               początkowa jasność (domyślnie: 1.0)
          <0-3>
               początkowe nasycenie (domyślnie: 1.0)
          <0.1-10>
               wartość gamma dla czerwonej składowej obrazu (domyślnie: 1.0)
          <0.1-10>
               wartość gamma dla zielonej składowej obrazu (domyślnie: 1.0)
          <0.1-10>
               wartość gamma dla niebieskiej składowej obrazu (domyślnie: 1.0)
          <0-1>
               Parametr wagi może być użyty do zmniejszenia efektu wysokiej wartości gamma na jasnych  obszarach
               obrazu,  np.  żeby  nie  zostały  wzmocnione aż do czystej bieli.  Wartość 0.0 całkowicie wyłącza
               korektę gamma a 1.0 zostawia ją z pełną mocą (domyślnie: 1.0).

hue[=barwa:nasycenie]

 Korektor programowy z  interaktywnym  sterowaniem,  taki  jak  korektor  sprzętowy,  dla  kart/sterowników  nie
 obsługujących sprzętowo korekty barwy i nasycenia.
          <-180-180>
               początkowa barwa (domyślnie: 0.0)
          <-100-100>
               domyślne nasycenie, liczby ujemne dają przeciwne barwy (domyślnie: 1.0)

halfpack[=f]

 Konwerteruje płaskie YUV 4:2:0 do upakowanego 4:2:2 o połowie wysokości, zmniejszając próbkowanie jasności, ale
 zostawiając  wszystkie próbki barwy.  Użyteczne przy wyświetlaniu na urządzeniach o niskiej rozdzielczości, gdy
 sprzętowe skalowanie jest kiepskiej jakości lub nie jest  dostępne.   Może  być  także  użyte  jako  prymitywne
 usuwanie przeplotu jasności przy bardzo niskim zużyciu procesora.
          <f>
               Domyślnie,  halfpack  pobiera średnie z pary linii, kiedy zmniejsza próbkowanie.  Dowolna wartość
               inna niż 0 lub 1 daje domyślne (uśredniające) zachowanie.
                  0: Używa tylko parzystych linii przy zmniejszaniu próbkowania.
                  1: Używa tylko nieparzystych linii przy zmniejszaniu próbkowania.

ilpack[=tryb]

 Przy zachowywaniu video w formatach YUV 4:2:0 przeplot barw nie jest ustawiany prawidłowo z powodu zmniejszenia
 ilości kanałów barw w pionie.  Filtr ten pakuje płaskie  4:2:0  w  format  YUY2  (4:2:2)  z  liniami  barwy  na
 właściwych miejscach, żeby w każdej linii skanowania dane barwy i jasności pochodziły z tego samego pola.
          <tryb>
               Wybiera tryb própkowania.
                  0: tryb najbliższego sąsiada (nearest-neighbor), który jest szybki, ale niepoprawny
                  1: interpolacja liniowa (domyślne)

harddup

 Użyteczne  tylko z MEncoderem.  Jeżeli harddup jest używany przy kodowaniu, wymusza umieszczenie zduplikowanych
 ramek w wyjściu.  Wymaga to trochę więcej miejsca, ale jest konieczne przy  tworzeniu  plików  MPEG  lub  jeśli
 planujesz  dalsze  demuksowanie  i  remuksowanie  strumienia video.  Parametr powinien być umieszczony na końcu
 łańcucha filtrów lub blisko niego, chyba że masz dobry powód aby zrobić inaczej.

softskip

 Użyteczne tylko z MEncoderem.  Softskip przesuwa moment omijania/opuszczania klatek  sprzed  początku  łańcucha
 filtrów,  do  miejsca  zawierającego  się gdzieś w nim.  Pozwala to działać poprawnie filtrom, które muszą mieć
 dostępne wszystkie klatki (odwrócone telecine, tymczasowy odszumiacz, itp.).  Parametr powinien być umieszczony
 po wyżej wymienionych filtrach i po kolejnych filtrach, które wymagają dużej mocy obliczeniowej.

decimate[=max:hi:lo:uł]

 Usuwa ramki, które niewiele różnią się od poprzednich w celu zmniejszenia framerate.  Główne zastosowanie  tego
 filtra  to kodowanie-z-bardzo-niskim-tempem-bitowym (np. strumieniowanie przez modem), ale teoretycznie może on
 być użyty do naprawy filmów w których nieprawidłowo odwrócono telecine.
          <max>
               Ustawia maksymalną ilość kolejnych ramek, które mogą zostać usunięte (jeśli dodatni),  albo  (gdy
               ujemny) minimalną odległość między usuniętymi ramkami.
          <hi>,<lo>,<uł>
               Ramka  jest  kandydatem  do  usunięcia,  jeśli żaden region 8x8 nie różni się o więcej niż <hi> i
               jeśli nie więcej niż <uł> obrazu (1 oznacza cały obraz) różni się o więcej  niż  <lo>.   Wartości
               <hi>  i  <lo>  odnoszą  się do bloków 8x8 i reprezentują faktyczne różnice w wartościach pikseli,
               więc granica 64 przekłada się na 1 jednostkę różnicy  na  każdym  pikselu  lub  to  samo  inaczej
               rozmieszczone w całym bloku.

dint[=czułość:poziom]

 Filtr dint (od drop-deinterlace) wykrywa i usuwa pierwszą z szeregu klatek video z przeplotem.
          <0.0-1.0>
               względna różnica między sąsiednimi pikselami (domyślnie: 0.1)
          <0.0-1.0>
               Jaka część obrazu musi zostać uznana za z przeplotem żeby usunąć klatkę (domyślnie: 0.15)

lavcdeint (PRZESTARZAŁE)

 filtr usuwający przeplot z FFmpeg, to samo co -vf pp=fd

kerndeint[=próg[:mapa[:kolejność[:ostr[:dwustr]]]]]

 Adaptatywny  deinterlacer  jądra  autorstwa  Donald'a  Graft'a.   Usuwa przeplot z części video, jeśli zostanie
 przekroczony konfigurowalny próg.
          <0-255>
               próg (domyślnie: 10)
          <mapa>
                  0: Ignoruje piksele przekraczające próg (domyślne).
                  1: Koloruje piksele przekraczające próg na biało.

          <kolejność>
                  0: Pozostawia kolejność pól (domyślne).
                  1: Zamienia pola.

          <ostr>
                  0: Wyłącza dodatkowe wyostrzanie (domyślne).
                  1: Włącza dodatkowe wyostrzanie.

          <dwustr>
                  0: Wyłącza dwukierunkowe wyostrzanie (domyślne).
                  1: Włącza dwukierunkowe wyostrzanie.

unsharp[=l|cWxH:ilość[:l|cWxH:ilość]]

 maska zmiękczająca / rozmycie gaussa

          l
               Stosuje efekty na składowej jasności.

          c
               Stosuje efekty na składowych koloru.

          <wysokość>x<szerokość>
               szerokość i wysokość macierzy, nieparzysty rozmiar w obu kierunkach (min = 3x3, max =  13x11  lub
               11x13, zazwyczaj coś pomiędzy 3x3 i 7x7)

          ilość
               Względny  współczynnik  wyostrzenia/rozmycia  obrazu  (rozsądna  wartość  powinna  być w zakresie
               -1.5-1.5).
                  <0: rozmycie
                  >0: wyostrzenie

swapuv

 Zamienia płaszczyzny U i V.

il[=d|i][s][:[d|i][s]]

 Usuwa/wstawia przeplot w obrazie.  Celem  tego  filtra  jest  dodanie  możliwości  przetwarzania  przeplatanych
 obrazów  pojedynczymi  obrazami bez usuwania przeplotu.  Możesz filtrować swoje DVD z przeplotem i odtwarzać na
 telewizorze nie psując przeplotu.  Podczas gdy przeplot  usuwany  jest  na  stałe  (filtrami  postprocesingu  -
 wygładzając,  uśredniając,  itp.),  rozdzielanie przeplotu dzieli klatkę na 2 pola (tak zwane półobrazy), można
 więc je przetwarzać (filtrować) niezależnie, a następnie połączyć z powrotem w jeden obraz.
          d    rozdziela obraz (umieszczając jeden nad drugim)
          i    łączy obraz
          s    zamienia pola (parzyste i nieparzyste linie)

fil[=i|d]

 Rozdziela przeplatane obrazy.  Ten filtr jest bardzo podobny do filtru il ale o wiele szybszy, jego główną wadą
 jest to, że nie zawsze działa.  Zwłaszcza w połączeniu  z  innymi  filtrami  może  utworzyć  losowo  pomieszane
 obrazy, więc ciesz się jeśli działa, ale nie skarż się, jeśli nie działa z Twoją kombinacją filtrów.
          d    Rozdziela obraz, umieszczając półobrazy obok siebie)
          i    Łączy obraz

field[=n]

 Wyciąga  pojedyncze  pola  z  przeplatanego  obrazu  używając  arytmetyki krokowej, aby unikać marnowania czasu
 procesora.  Opcjonalny argument n określa, czy wyciągać parzyste, czy nieparzyste pola (zależnie od tego czy  n
 jest parzyste, czy nieparzyste).

detc[=zmienna1=wartość1:zmienna2=wartość2:...]

 Próbuje  odwrócić  proces "telecine" by uzyskać czysty strumień bez przeplotu przy prędkości klatek filmu.  Był
 to pierwszy i najbardziej prymitywny filtr odwróconego telecine, który  został  zaimplementowany  w  MPlayerze/
 MEncoderze.  Działa przez skupienie się na wzorcu telecine 3:2 i podążaniu nim tak długo, jak to tylko możliwe.
 Dlatego  pasuje  on  doskonale  dla  perfekcyjnie ztelecinowanego materiału, nawet w przypadku obecności sporej
 wartości szumu, ale nie zadziała po złożonej edycji po telecinowaniu.  Filtr przestał być już  rozwijany,  jako
 że  ivtc,  pullup  i  filmdint  lepiej  nadają się do większości zastosowań.  Poniższe argumenty (składnia jest
 opisana wyżej) mogą być użyte by kontrolować jego działanie:

          <dr>
               Ustawia tryb gubienia klatek.
                  0: Nie usuwać klatek by utrzymać ustaloną wyjściową prędkość klatek (domyślne).
                  1: Zawsze usuwać klatkę gdy  nie  było  porzucania  lub  łączenia  telecine  w  poprzednich  5
                  klatkach.
                  2: Zawsze utrzymywać dokładny stosunek 5:4 ilości klatek wejściowych do wyjściowych.
                  INFORMACJA: Z MEncoderem używaj zawsze trybu 1 lub 2!

          <am>
               Tryb analizy.
                  0: Ustalony wzorzec z numerem klatki początkowej określonym przez <fr>
                  1: agresywne szukanie wzorca telecine (domyślne)

          <fr>
               Ustawia  numer  początkowej  klatki  w  sekwencji.   0-2  to trzy następujące po sobie klatki bez
               przeplotu; 3 i 4 to dwie klatki z przeplotem.  Domyślne -1  oznacza  "poza  sekwencją  telecine".
               Liczba podana tutaj odnosi się do hipotetycznej klatki przed początkiem filmu.

          <t0>, <t1>, <t2>, <t3>
               Wartości progowe używane w niektórych trybach.

ivtc[=1]

 Eksperymentalny  "bezstanowy"  filtr odwracający telecine.  Zamiast próbować znaleźć wzorzec, jak robi to filtr
 detc, ivct podejmuje decyzje niezależnie dla każdej klatki.  Daje to o wiele lepsze rezultaty na filmach, które
 przeszły głębokie modyfikacje po zastosowaniu telecine, ale za to nie jest tak odporny na zakłócenia wejściowe,
 np. podczas przechwytywania z TV.  Opcjonalny parametr (ivct=1) ma podobne działanie jak opcja dr=1 dla  filtru
 detc  i powinien być używany tylko z MEncoderem.  Jak przy detc, musisz podać prawidłową wyjściową ilość klatek
 na sekundę (-ofps 24000/1001) przy używaniu MEncodera.  Dalszy rozwój ivtc  jest  wstrzymamy,  jako  że  filtry
 pullup i filmdint wydają się być dokładniejsze.

pullup[=jl:jr:jt:jb:sb:mp]

 Filtr  odwracania  telecine  trzeciej  generacji,  zdolny  do  przetwarzania mieszanki twardego telecine (hard-
 telecine) oraz progresywnej zawartości 24000/1001 i 30000/1001 fps.  Filtr pullup jest zaprojektowany, aby  był
 skuteczniejszy  niż  detc  czy ivtc, poprzez wykorzystywanie kontekstu przy podejmowaniu decyzji.  Podobnie jak
 ivtc, pullup jest bezstanowy w sensie takim, że nie skupia się na wzorcu i nie podąża za nim, ale zamiast  tego
 sprawdza  kolejne  pola,  aby  zidentyfikować  podobieństwa i odbudować progresywne ramki.  Ciągle jest w fazie
 rozwojowej, mimo to jest całkiem dokładny.  Opcje jl, jr, jt i jb określają  ile  "śmieci"  ma  być  ignorowane
 odpowiednio  po lewej, prawej, u góry i na dole obrazu.  Lewo/prawo są w jednostkach 8 pikseli, natomiast góra/
 dół są w jednostkach 2 linii.  Domyślnie jest to 8 pikseli z każdej strony.  Ustawiając opcję sb (strict breaks
 - stałe przerwy) na 1, zmniejsza się szansa, że pullup stworzy niepasującą klatkę, ale może  również  prowadzić
 do ominięcia wielu ramek podczas scen z dużą ilością ruchu.  Odwrotnie, jeśli ustawisz na -1, to pullup łatwiej
 będzie  dopasowywał  pola.   Może  to pomóc przy przetwarzaniu filmu, w którym jest delikatne rozmazanie między
 polami, ale może również sprawić, że w wyjściu znajdą się klatki z przeplotem.  Opcja mp (przestrzeń metryczna)
 może być ustawiona na 1 lub 2, aby użyć przestrzeni barw zamiast  przestrzeni  jasności  dla  obliczeń  pullup.
 Może  to  poprawić  dokładność  na bardzo czystym materiale źródłowym, ale prawdopodobnie zmniejszy dokładność,
 jeśli film ma zniekształcone barwy (efekt tęczy) lub jest on w skali szarości.  Głównym celem ustawienia mp  na
 przestrzeń  barw  jest  zmniejszenie  obciążenia  CPU  i  sprawienie,  aby  pullup  mógł  być  używany w czasie
 rzeczywistym na wolnych maszynach.
 INFORMACJA: Zawsze stosuj filtr softskip po pullup przy kodowaniu, aby mieć pewność, że ten drugi  będzie  miał
 dostęp do wszystkich klatek.  Jeżeli tego nie zrobisz, doprowadzi to do błędów w wyjściu i zakończeniu programu
 na skutek ograniczeń w warstwie kodeku/filtru.

filmdint[=options]

 Filtr odwracania telecine, podobny do opisanego wyżej filtra pullup.  Projektowany do obsłużenia każdego wzorca
 odwracania,  włączając  mieszankę  miękkiego i twardego telecine oraz ograniczoną obsługę filmów, które zostały
 przyspieszone lub opóźnione w stosunku do  swojej  prędkości  początkowej.   Tylko  płaszczyzna  jasności  jest
 używana  przy  szukaniu  przerw  między  klatkami.   Jeśli  pole  nie zostanie dopasowane, jest z niego usuwany
 przeplot poprzez prostą aproksymację liniową.  Jeśli źródłem jest MPEG-2 musi to być  pierwszy  filtr,  tak  by
 miał  dostęp do flag pola ustawionych przez dekoder MPEG-2.  W zależności od źródłowego MPEG może ujść na sucho
 zignorowanie tej porady, dopóki nie widzisz licznych ostrzeżeń "Bottom-field first".   Bez  opcji  przeprowadza
 normalne usuwanie telecine i powinien być używany z mencoder -fps 30000/1001 -ofps 24000/1001.  Jeśli ten filtr
 jest  używany z mplayerem efektem będzie nierówna prędkość odtwarzania, ale i tak jest to generalnie lepsze niż
 użycie pp=lb albo całkowity brak usuwania przeplotu.  Poszczególne opcje są oddzielane znakiem /.

          crop=<w>:<h>:<x>:<y>
               Tak jak filtr crop, ale szybciej i działa na mieszance twardego i miękkiego telecine oraz  gdy  y
               nie jest wielokrotnością 4.  Jeśli x lub y wymagałyby obcinania ułamków piksela z płaszczyzn barw
               obszar obcinania jest powiększany.  Zazwyczaj oznacza to że x i y muszą być parzyste.

          io=<ifps>:<ofps>
               Na  każde  ifps  klatek wejściowych filtr wygeneruje ofps klatek wyjściowych.  Stosunek ifps/ofps
               powinien być taki sam jak stosunek -fps/-ofsp.  Może to być użyte do filtrowania filmów, które są
               nadawane w TV z inną częstotliwością niż oryginalna.

          luma_only=<n>
               Jeśli n jest niezerowe, płaszczyzna barwy jest kopiowana bez  zmian.   Przydatne  przy  telewizji
               próbkowanej w YV12, która ignoruje jedno z pól barwy.

          mmx2=<n>
               Na  x86  jeśli  n=1  używa  funkcji  optymalizowanych  dla  MMX2  zaś  jeśli  n=2  używa  funkcji
               optymalizowanych dla 3DNow!.  Gdzie indziej używa czystego C.  Jeśli nie podano tej opcji MMX2  i
               3DNow! są wykrywane automatycznie, użyj tego by wyłączyć autodetekcję.

          fast=<n>
               Duże  n  przyspieszy  filtr  kosztem  dokładności.  Domyślne jest n=3.  Jeśli n jest nieparzyste,
               klatka bezpośrednio po klatce  z  zaznaczoną  flagą  MPEG  REPEAT_FIRST_FIELD  uznawana  jest  za
               progresywną,  więc  filtr  nie  spędzi  ani chwili nad MPEG-2 z miękkim telecine.  To jest jedyny
               efekt tej flagi, jeśli jest dostępne MMX2 albo 3DNow!.  Bez MMX2 ani 3DNow! niezależnie  czy  n=0
               czy  n=1  to  będą  użyte te same obliczenia co przy n=2 czy n=3.  Jeśli n=2 lub 3 ilość poziomów
               jasności używana do znalezienia przełomu klatek jest redukowana z 256 do  128,  co  daje  szybszy
               filtr  bez  dużej  straty  dokładności.   Jeśli n=4 lub 5 to szybszy, ale o wiele mniej dokładny,
               algorytm jest używany do szukania przełomu klatek.  Jest on bardziej skłonny do  wykrycia  dużych
               pionowych detali jako przeplotu.

          verbose=<n>
               Jeśli  n  jest  niezerowe,  wyświetla  szczegółowe  metryki  dla  każdej  ramki.   Przydatne przy
               debugowaniu.

          dint_thres=<n>
               Próg usuwania przeplotu.  Używany przy usuwaniu przeplotu niedopasowanych  ramek.   Duża  wartość
               oznacza mniej usuwania przeplotu, n=256 całkowicie je wyłącza.  Domyślnie n=8.

          comb_thres=<n>
               Próg do porównywania górnego i dolnego pola.  Domyślnie 128.

          diff_thres=<n>
               Próg do wykrywania czasowych zmian pola.  Domyślnie 128.

          sad_thres=<n>
               Suma progów Całkowitej Różnicy (Absolute Difference), domyślnie 64.

softpulldown

 Ten  filtr prawidłowo działa tylko z MEncoderem i działa na flagach MPEG-2 używanych do miękkiego telecine 3:2.
 Jeśli chcesz użyć filtru ivtc lub detc na filmach, które mają częściowe miękkie telecine  to  wstawienie  przed
 nie tego filtra może sprawić że będą one dokładniejsze.

divtc[=options]

 Odwrócone  telecine  dla  filmu bez przeplotu.  Jeżeli video z telecine 3:2 straciło jedno z pól lub usunięto z
 niego przeplot metodą, która zachowuje jedno pole a interpoluje drugie, to w  efekcie  otrzymamy  beznadziejnej
 jakości  film  z  co  czwartą  klatką  powtórzoną.  Ten filtr szuka i opuszcza zduplikowane klatki, i przywraca
 oryginalną ilość klatek na sekundę filmu (framerate).  Korzystając z tego filtru, musisz podać  wartość  -ofps,
 które  stanowi  4/5  fps  pliku  wejściowego i umieścić softskip później w łańcuchu filtrów zeby upewnić się że
 divtc widzi wszystkie klatki.  Dostępne są dwa różne tryby: Tryb jednoprzebiegowy  jest  domyślny  i  prosty  w
 użyciu,  ale  ma  tę wadę że jakiekolwiek zmiany w fazie telecine (zgubione klatki lub wadliwa edycja) powodują
 krótkie drgania zanim filtr się nie zsynchronizuje.  Tryb dwuprzebiegowy unika tego  najpierw  analizując  całe
 video żeby później mieć dokładne informacje o zmianach fazy i móc się natychmiast synchronizować.  Te przebiegi
 nie  odpowiadają  przebiegom  1  i  2 w procesie kodowania.  Przed właściwym kodowaniem musisz puścić dodatkowy
 przebieg używając pierwszego przebiegu divc wyrzucając wynikowy film.  Użyj -nosound -ovc raw -o /dev/null żeby
 nie marnować na ten przebieg czasu procesora.  Możesz też dodać  coś  w  rodzaju  crop=2:2:0:0  po  divtc  żeby
 jeszcze  bardziej  przyspieszyć.   Potem używaj drugiego przebiegu divtc do właściwego kodowania.  Jeśli uzyważ
 kodowania wieloprzebiegowego używaj drugiego przebiegu divtc do wszystkich przebiegów.  Dostępne opcje:

          pass=1|2
               Używa trybu dwuprzebiegowego (two-pass).

          file=<nazwa pliku>
               Ustawia nazwę dla pliku informacyjnego kodowania 2-przebiegowego (domyślnie: "framediff.log").

          threshold=<wartość>
               Ustawia minimalną siłę, którą musi mieć wzorzec telecine, aby filtr w niego uwierzył  (domyślnie:
               0.5).   Stosuje się to do rozpoznawania fałszywych wzorców z części filmu, które są bardzo ciemne
               lub prawie nieruchome.

          window=<ilośćklatek>
               Ustawia  ilość  poprzednich  ramek,  które  będą  przeszukiwane  pod  kątem  odnalezienia  wzorca
               (domyślnie:  30).   Większa  ilość  zapewnia większą wiarygodność w przeszukiwaniu wzorca, jednak
               krótsza  przerwa  skraca  czas  reakcji  do  zmian  w  telecine.   Ma  to  tylko  wpływ  na  tryb
               jednoprzebiegowy.   Obecnie  tryb dwuprzebiegowy używa ściśle określonej wartości, która obejmuje
               zarówno poprzednie jak i następne klatki.

          phase=0|1|2|3|4
               Ustawia  początkową  fazę  telecine  dla   trybu   jednoprzebiegowego   (domyślnie:   0).    Tryb
               dwuprzebiegowy  może  "wyglądać  w  przyszłość",  dlatego korzysta z właściwej fazy już od samego
               początku, podczas gdy tryb jednoprzebiegowy musi zgadywać.  Kiedy już  ją  odnajdzie,  zaczyna  z
               niej  korzystać,  ale  ta  opcja  pozwala  na pozbycie się szumu na początku.  Poza tym, pierwszy
               przebieg trybu dwuprzebiegowego też korzysta z  tej  opcji,  więc  jeżeli  zachowasz  wyjście  to
               otrzymasz w efekcie stała fazę.

          deghost=<wartość>
               Ustawia   próg   deghostingu   (0-255   dla   trybu   jednoprzebiegowego,   -255-255   dla  trybu
               dwuprzebiegowego, domyślnie: 0).  Jeżeli wartość jest różna od 0, tryb deghostingu jest włączony.
               Opcja przeznaczona jest dla filmów, z których usunięto przeplot poprzez zmieszanie  pól,  zamiast
               opuszczania  jednego  z  nich.  Proces deghostingu wzmacnia wszystkie pozostałości po kompresji w
               zmieszanych  klatkach,  wtedy  parametr  wartość  określa  granicę  wyłączenia  tych  pikseli   z
               deghostingu,  które różnią się od poprzedniej klatki o mniej niż wyznaczony próg.  Jeżeli używany
               jest tryb dwuprzebiegowy, może być użyta wartość ujemna, aby  zmusić  filtr  do  przeanalizowania
               całego  video  na  początku  drugiego  przebiegu  w  celu określenia czy zastosowanie filtru jest
               konieczne i wybranie albo 0, albo wartości bezwzględnej parametru.   Podaj  tę  opcję  dla  trybu
               dwuprzebiegowego, przy jednoprzebiegowym nie ma to żadnego efektu.

phase[=t|b|p|a|u|T|B|A|U][:v]

 Opóźnia  film  z  przeplotem  o jedno pole czasowe, tak że kolejność pól ulega zmianie.  Zamierzonym działaniem
 jest naprawienie filmów w  trybie  PAL,  które  były  przechwycone  z  odwrotną  kolejnością  względem  procesu
 przenoszenia film-video.  Przyjmowane parametry:

          t    Przechwycona kolejność pól pierwsze-górne, zmień na pierwsze-dolne.  Filtr opóźni dolne pole.

          b    Przechwytuje pierwsze-dolne, zmienia na pierwsze-górne.  Filtr opóźni górne pole.

          p    Przechwytuje  i  przenosi  z taką samą kolejnością pól.  Ten tryb istnieje tylko po to, aby mogły
               się do niego odnieść dokumentacje innych opcji, jeśli jednak go wybierzesz,  filtr,  zaskakujące,
               nie zrobi nic ;-)

          a    Automatycznie  wykrywa  przechwyconą  kolejność  pól  na podstawie ich flag, zmienia na odwrotną.
               Filtr wybiera pomiędzy trybem t a b ramka  po  ramce,  wykorzystując  flagi  pól.   Jeżeli  żadna
               informacja odnośnie pól nie jest dostępna, wtedy działa jak u.

          u    Przechwytuje nieznaną lub różną kolejność, odwraca na przeciwną.  Filtr wybiera pomiędzy trybem t
               a b ramka po ramce, analizując obrazy i wybierając opcję, która daje najlepsze dopasowanie pól.

          T    Przechwytuje  pierwsze-górne, zmienia na nieznany lub różny.  Filtr wybiera pomiędzy trybem t a b
               ramka po ramce na podstawie analizy obrazu.

          B    Przechwytuje pierwsze-dolne, zmienia na nieznany lub różny.  Filtr wybiera pomiędzy trybem t a  b
               ramka po ramce na podstawie analizy obrazu.

          A    Przechwytuje  zależnie podstawie flag pól, zmienia na nieznany lub różny.  Filtr wybiera pomiędzy
               trybem t a b na podstawie  analizy  obrazu.   Jeżeli  żadna  informacja  odnośnie  pól  nie  jest
               dostępna, wtedy działa jak U.  To jest tryb domyślny.

          U    Przechwytuje  nieznany lub różny i zmienia na to samo.  Filtr wybiera pomiędzy trybem t a b tylko
               na podstawie analizy obrazu.

          v    Tryb gadatliwy.  Drukuje wybrany tryb dla każdej  klatki  i  uśrednioną  kwadratową  różnicę  pól
               między możliwościami t, b i p.

telecine[=start]

 Zastosuje  proces  3:2  "telecine"  by zwiększyć ilość klatek o 20%.  Najprawdopodobniej nie będzie to działało
 poprawnie z MPlayerem, ale może być użyte z "mencoder -fps 30000/1001 -ofps  30000/1001  -vf  telecine".   Obie
 opcje  fps są niezbędne!  (Synchronizacja A/V będzie popsuta, jeżeli będą one źle podane.)  Opcjonalny parametr
 start mówi filtrowi gdzie ma zacząć we wzorcu telecine (0-3).

tinterlace[=tryb]

 Czasowe przeplatanie pól - łączy pary klatek w klatkę z przeplotem,  zmniejszając  o  połowę  szybkość  klatek.
 Parzyste  klatki  są  przenoszone  w  górne  pole,  nieparzyste  w  dolne.  Filtr może być użyty do całkowitego
 odwrócenia działania tfields (w trybie 0).  Dostępne są tryby:
          0    Przesunie nieparzyste klatki w górne pole, parzyste w dolne, tworząc ramkę pełnej wysokości  przy
               połowie prędkości klatek.
          1    Opuszcza   klatki   parzyste,   na  wyjście  przekazuje  tylko  nieparzyste,  wysokość  pozostaje
               niezmieniona.
          2    Opuszcza  klatki  nieparzyste,  na  wyjście  przekazuje  tylko   parzyste,   wysokość   pozostaje
               niezmieniona.
          3    Poszerza  każdą  klatkę  do pełnej wysokości i wypełnia co drugą linię na czarno; szybkość klatek
               pozostaje niezmieniona.

tfields[=tryb]

 Tymczasowy separator pola - dzieli pola na klatki, podwajając szybkość klatek.  Podobnie  jak  filtr  telecine,
 tfields  będzie  poprawnie  działał  tylko z MEncoderem i tylko gdy oba -fps i -ofps będą ustawione na pożądaną
 (podwójną) szybkość klatek!  Dostępne tryby:
          0    Pozostawia pola niezmienione. (Zaobserwujesz przeskoki/migotanie.)
          1    Interpoluje brakujące linie. (Stosowany algorytm może nie być zbyt dobry.)
          2    Przesunie pola o 1/4 piksela z wykorzystaniem interpolacji liniowej (bez przeskoków).
          4    Przesunie pola o 1/4 piksela z wykorzystaniem filtru 4tap (wysoka jakość) (domyślne).

boxblur=promień:moc[:promień:moc]

 rozmycie pudełkowe
          <promień>
               siła filtru rozmycia (blur)
          <moc>
               ilość aplikacji filtru

sab=promień:pf:różnKol[:pro:pf:RożnKol]

 adaptatywne rozmycie figur
          <promień>
               siła filtru rozmycia (~0.1-4.0) (wolniejsze jeżeli większe)
          <pf>
               siła prefiltru (~0.1-2.0)
          <różnKol>
               maksymalna różnica między pikselami, która będzie jeszcze rozpatrywana (~0.1-100.0)

smartblur=promień:siła:zakres[:promień:siła:zakres]

 eleganckie rozmycie
          <promień>
               siła filtru rozmycia (~0.1-5.0) (wolniejsze jeżeli większe)
          <siła>
               rozmycie (0.0-1.0) lub wyostrzenie (-1.0-0.0)
          <zakres>
               filtruj wszystko (0), filtruj płaskie obszary (0-30) lub filtruj krawędzie (-30-0)

perspective=x0:y0:x1:y1:x2:y2:x3:y3:t

 Popraw perspektywę w filmach, nie kręconych prostopadle do ekranu.
          <x0>,<y0>,...
               współrzędne lewego górnego, prawego górnego i prawego dolnego rogu
          <t>
               liniowy (0) lub sześcienny resampling (1)

2xsai

 Przeskaluje i wygładzi obraz przy pomocy podwójnego algorytmu skalowania i interpolacji.

1bpp

 Konwersja bitmapy 1bpp do YUV/BGR 8/15/16/32

down3dright[=linie]

 Przepozycjonowanie i zmiana rozmiaru obrazu stereoskopowego.  Wydobywa oba pola stereo i umieszcza je wspólnie,
 zmieniając im rozmiar tak, by utrzymać proporcje filmu.
          <linie>
               ilość linii wybierana ze środka obrazu (domyślnie: 12)

bmovl=ukryty:nieprzezroczysty:kolejka

 Filtr overlay bitmapy czyta je z FIFO i wyświetla je w górnej  części  filmu,  pozwalając  na  tranformacje  na
 obrazie.  TOOLS/bmovl-test.c jest małym programem do testowania bmovl.
          <ukryty>
               Ustawia domyślną wartość flagi "hidden" (0=widoczny, 1=ukryty).
          <nieprzezroczysty>
               Ustawia domyślną wartość flagi "opaque" (0=przezroczysty, 1=nieprzezroczysty).
          <kolejka>
               ścieżka/nazwa pliku FIFO (nazwana kolejka łącząca "mplayer -vf bmovl" z aplikacją kontrolującą)

 Komendy FIFO:
          RGBA32 szerokość wysokość xpoz ypoz alfa clear
               i następnie szerokość*wysokość*4 bajtów danych źródłowych RGBA32.
          ABGR32 szerokość wysokość xpoz ypoz alfa clear
               i następnie szerokość*wysokość*4 bajtów danych źródłowych ABGR32.
          RGB24 szerokość wysokość xpoz ypoz alfa clear
               i następnie szerokość*wysokość*3 bajtów danych źródłowych RGB24.
          BGR24 szerokość wysokość xpoz ypoz alfa clear
               i następnie szerokość*wysokość*3 bajtów danych źródłowych BGR24.
          ALPHA szerokość wysokość xpoz ypoz alfa
               Zmienia przezroczystość alfa dla danego obszaru.
          CLEAR szerokość wysokość xpoz ypoz
               Czyści obszar.
          OPAQUE
               Wyłącza całą przezroczystość alfa.  Prześlij "ALPHA 0 0 0 0 0", aby włączyć ją z powrotem.
          HIDE
               Ukrywa bitmapę.
          SHOW
               Pokazuje bitmapę.

 Argumenty oznaczają:
          <szerokość>, <wysokość>
               wymiary obrazu/obszaru
          <xpoz>, <ypoz>
               Rozpoczyna blitting w punkcie o współrzędnych xpoz/ypoz.
          <alfa>
               Ustawia  różnicę  alfa.   Jeżeli ustawisz na -255, możesz później wysyłać sekwencję komend ALPHA,
               aby zmienić wartość na -225, -200, -175 itd. - uzyskasz ciekawy efekt przenikania ! ;)
                  0:    tak jak oryginał
                  255:  Zmienia wszystko na nieprzezroczyste.
                  -255: Zmienia wszystko na przezroczyste.

          <clear>
               czyści bufor przed blittingiem
                  0: Obraz będzie po prostu blittowany na wierzchu starego, więc  nie  będziesz  musiał  wysyłać
                  1,8MB danych RGBA32 za każdym razem, kiedy mała część ekranu jest aktualizowana.
                  1: czyści

framestep=I|[i]krok

 Renderuje tylko każdą n-tą lub każdą intraklatkę (klatkę kluczową).

 Jeżeli  wywołasz  ten  filtr  z  parametrem  I  (duża litera), wyświetlane będą tylko klatki kluczowe.  Dla DVD
 oznacza to zwykle co 15/12 ramkę (IBBPBBPBBPBBPBB), a dla AVI każdą  zmianę  sceny  lub  każdą  wartość  keyint
 (sprawdź wartość -lavcopts keyint jeżeli korzystasz z MEncodera przy kodowaniu video).

 Kiedy  ramka  kluczowa  zostaje  znaleziona, drukowany jest ciąg znaków "I!"  i znak końca wiersza, zostawiając
 aktualną linię wyjścia MPlayera/MEncodera na ekranie, ponieważ zawiera ona czas (w  sekundach)  i  numer  ramki
 kluczowej (Możesz użyć tych informacji do podzielenia zbioru AVI.).

 Jeżeli  wywołasz  ten  filtr  ze  zwykłym  parametrem  "krok",  to  tylko  jedna klatka na "krok" klatek będzie
 wyświetlana.

 Jeżeli umieścisz "i" (mała litera) przed numerem, ciąg I! będzie wydrukowany (podobnie jak przy opcji "I").

 Jeżeli podasz tylko "i", wtedy nic się nie dzieje z klatkami, tylko "I!" będzie drukowane.

tile=xkawalki:ykawalki:wyjście:start:delta

 Łączy szereg obrazów w jeden większy.  Jeżeli ominiesz parametr lub podasz wartość  mniejszą  niż  0,  domyślna
 wartość  będzie  użyta.  Możesz również przestać podawać opcje w każdej chwili (... -vf tile=10:5 ...).  Dobrym
 pomysłem będzie umieszczenie filtru skalowania (scale) przed łączeniem (tile) :-).

 Dostępne parametry:

          <xkawałki>
               ilość kawałków na osi X (domyślnie: 5)
          <ykawałki>
               ilość kawałków na osi Y (domyślnie: 5)
          <wyjście>
               Renderuje kawałek kiedy wyjściowa ("wyjście")  ilość  klatek  jest  osiągnięta,  gdzie  "wyjście"
               powinno być liczbą mniejszą niż xtile * ytile.  Brakujące kawałki są pozostawiane puste.  Możesz,
               na  przykład,  zapisać  kawałek  8 * 7 co każde 50 klatek, aby uzyskiwać obraz co 2 sekundy (przy
               szybkości 25 fps).
          <start>
               grubość zewnętrznego obramowania w pikselach (domyślnie: 2)
          delta
               grubość wewnętrznego obramowania w pikselach (domyślnie: 4)

delogo[=x:y:w:h:t]

 Usuwa logo stacji TV, poprzez  prostą  interpolację  sąsiednich  pikseli.   Wystarczy,  że  ustawisz  prostokąt
 przykrywający  znak  i  będziesz świadkiem jak znika (a czasami pojawi się coś o wiele brzydszego - efekty mogą
 być różne).
          <x>,<y>
               pozycja lewego, górnego rogu logo
          <w>,<h>
               szerokość i wysokość czyszczonego prostokąta
          <t>  Grubość niewyraźnej krawędzi (dodana do  w  i  h).   Kiedy  ustawiona  zostanie  na  -1,  zielony
               prostokąt  zostanie  narysowany  na  ekranie,  aby  uprościć  odnalezienie  właściwych parametrów
               x,y,w,h.

remove-logo=/ścieżka/do/nazwa_zbioru_z_bitmapą_logo.pgm

 Usuwa logo stacji TV używając obrazka PGM lib PPM do stwierdzenia które  piksele  stanowią  logo.   Wysokość  i
 szerokość  obrazka  musi  pasować  do  wymiarów  przetwarzanego strumienia video.  Używa obrazka filtrującego i
 okrągłego rozmycia do usunięcia logo.

          /ścieżka/do/nazwa_zbioru_z_bitmapą_logo.pgm
               [ścieżka] + nazwa zbioru obrazka filtrującego.

zrmjpeg[=opcje]

 Programowy koder YV12 do MJPEG wykorzystywany przy wyjściu video zr2.

          maxheight=<h>|maxwidth=<w>
               Te opcje ustawiają maksymalną szerokość  i  wysokość,  którą  karta  zr  może  obsłużyć  (obecnie
               wartstwa filtrów MPlayera nie może wykryć prawidłowych wartości).

          {dc10+,dc10,buz,lml33}-{PAL|NTSC}
               Ustawia  automatycznie  maks.  szerokość  i  wysokość  polegając na znanych wartościach dla duetu
               karta/tryb.  Na przykład, poprawnymi opcjami są: dc10-PAL i buz-NTSC (domyślnie: dc10+PAL)

          color|bw
               Wybiera kodowanie w kolorze lub czarno-białe.  To drugie jest szybsze.   Domyślnie  używany  jest
               tryb kolorowy.

          hdec={1,2,4}
               Poziome dziesiątkowanie 1, 2 lub 4.

          vdec={1,2,4}
               Pionowe dziesiątkowanie 1, 2 lub 4.

          quality=1-20
               Ustawia jakość kompresji JPEG [NAJLEPSZA] 1 - 20 [NAJGORSZA].

          fd|nofd
               Domyślnie,  dziesiątkowanie  jest stosowane, jeżeli sprzęt Zoran może przeskalować wzwyż wynikowe
               obrazy MJPEG do ich  oryginalnego  rozmiaru.   Parametr  fd  nakazuje  filtrowi  zawsze  stosować
               dziesiątkowanie (okropne).

screenshot

 Pozwala  na  otrzymywanie  zrzutów  klatek  z  filmu  używając  polecenia screenshot (domyślnie przypisanego do
 klawisza "s").  Zapisuje zbiory o nazwach "shotNNNN.png" w bieżącym katalogu,  używając  pierwszego  dostępnego
 numeru  -  nie zamaże żadnych zbiorów.  Filtr nie ma żadnego narzutu jeśli nie jest używany i akceptuje dowolne
 przestrzenie kolorów, więc można go bezpiecznie dodać do pliku konfiguracyjnego.

OGÓLNE OPCJE KODOWANIA (TYLKO MENCODER)

-audio-delay <0.0-...>

 Ustawia opóźnienie audio w nagłówku.  Domyślnie jest 0.0, ujemne wartości  nie  działają.   Opcja  nie  opóźnia
 dźwięku  podczas  kodowania,  ale odtwarzacz, gdy wykryje domyślne opóźnienie audio, wyręcza Cię z użycia opcji
 -delay.

-audio-density <1-50>

 Liczba kawałków audio na sekundę (domyślnie jest 2 przy kawałkach audio o długości 0.5s).
 INFORMACJA: Tylko dla CBR, VBR ignoruje ją gdyż dokłada kolejny pakiet w nowym kawałku.

-audio-preload <0.0-2.0>

 Ustawia przerwę czasu buforowania audio (domyślnie: 0.5s).

-endpos <[[hh:]mm:]ss[.ms]|size[b|kb|mb]> (zobacz także -ss i -sb)

 Zatrzymuje kodowanie w podanym czasie lub pozycji bajtu.
 INFORMACJA: Pozycja bajtu nie będzie dokładna, ponieważ może się on tylko zatrzymać granicy ramki.

 PRZYKŁAD:
          -endpos 56
               Koduje tylko 56 sekund.
          -endpos 01:10:00
               Koduje tylko 1 godzinę i 10 minut.
          -endpos 100mb
               Koduje tylko 100 MB.

-fafmttag <format>

 Można używać do wymuszenia znacznika formatu audio pliku wyjściowego.

 PRZYKŁAD:
          -fafmttag 0x55
               Da plik wyjściowy zawierający 0x55 (mp3) jako znacznik formatu audio.

-ffourcc <fourcc>

 Można używać do wymuszenia fourcc video pliku wyjściowego.

 PRZYKŁAD:
          -ffourcc div3
               Da plik wyjściowy zawierający "div3" jako video fourcc.

-force-avi-aspect <0.2-3.0>

 Nadpisuje aspekt zawarty w nagłówku vprp AVI OpenDML.  Opcja ta może być użyta do zmiany proporcji  przy  "-ovc
 copy".

-frameno-file <nazwa pliku> (ODRADZANE)

 Określa  nazwę  pliku  audio  z  mapowaniem  numerów  klatek  utworzonego  w  pierwszym (tylko audio) przebiegu
 specjalnego kodowania trzyprzebiegowego.
 INFORMACJA: Jeśli korzystasz z tego trybu prawdopodobnie uzyskasz desynchronizację A-V.  Nie używaj tej opcji -
 jest ona trzymana tylko  dla  wstecznej  kompatybilności  i  przypuszczalnie  zostanie  usunięta  w  przyszłych
 wydaniach.

-hr-edl-seek (tylko EDL)

 Używa dokładniejszej, ale o wiele wolniejszej metody przeskakiwania.  Obszary przeznaczone do pominięcia nie są
 przeskakiwane,  zamiast  tego  dekodowane  są  wszystkie  ramki ale tylko potrzebne są kodowane.  Pozwala to na
 zaczynanie nie na klatkach kluczowych.
 INFORMACJA: Nie ma gwarancji prawidłowego działania z "-ovc copy".

-info <opcja1:opcja2:...> (tylko AVI)

 Wybiera informację nagłówka otrzymywanego pliku AVI.

 Dostępne opcje:

          help
               Pokazuje ten opis.

          name=<wartość>
               tytuł pliku

          artist=<wartość>
               artysta lub autor pliku

          genre=<wartość>
               oryginalna kategoria pracy

          subject=<wartość>
               treść pliku

          copyright=<wartość>
               informacja o prawach autorskich pliku

          srcform=<wartość>
               oryginalna forma cyfrowego materiału

          comment=<wartość>
               ogólna uwaga na temat pliku

-noautoexpand

 Nie umieszcza automatycznie filtru expand w łańcuchu filtrów MEncodera.  Przydatne do kontrolowania,  w  którym
 momencie łańcucha napisy są renderowane podczas włączania napisów na sztywno do filmu.

-noencodedups

 Nie  koduje  zduplikowanych klatek w duplikacie; w wyjściu umieszcza ramki zerobajtowe do wskazania duplikatów.
 Klatki zerobajtowe będą, tak czy inaczej, zapisane, chyba że filtr lub koder zdolny do kodowania zduplikowanego
 jest załadowany.  Obecnie nadaje się do tego tylko filtr harddup.

-noodml (tylko -of avi)

 Nie zapisuje indeksu OpenDML dla plików AVI >1GB.

-noskip

 Nie opuszcza klatek.

-o <nazwa pliku>

 Zapisuje wyjście do podanego pliku, zamiast domyślnego "test.avi".

-oac <nazwa kodeka>

 Koduje podanym kodekiem audio (brak wartości domyślnej).
 INFORMACJA: Użyj -oac help, aby otrzymać listę dostępnych kodeków.

 PRZYKŁAD:
          -oac copy
               Nie koduje, tylko kopiuje strumień.
          -oac pcm
               Koduje do odkompresowanego PCM.
          -oac mp3lame
               Koduje do MP3 (używa Lame).
          -oac lavc
               Koduje kodekiem z libavcodec.

-of <format> (KOD BETA!)

 Koduje do wybranego formatu (domyślnie: AVI).
 INFORMACJA: Użyj -of help, aby otrzymać listę dostępnych formatów.

 PRZYKŁAD:
          -of avi
               Koduje do AVI (domyślne).
          -of mpeg
               Koduje do MPEG (zobacz także -mpegopts).
          -of lavf
               Koduje używając mukserów z libavformat (zobacz także -lavfopts).
          -of rawvideo
               surowy strumień video (bez muksowania - tylko jeden strumień video)
          -of rawaudio
               surowy strumień audio (bez muksowania - tylko jeden strumień audio)

-ofps <fps>

 Ustawia ilość klatek na sekundę (fps) w wyjściowym pliku,  wartość  może  być  różna  niż  w  pliku  źródłowym.
 Parametr  musi  być  ustawiony  dla  zmiennego  fps  (ASF,  niektóre MOV) i plików progresywnych (30000/1001fps
 ztelecinowane MPEG).

-ovc <nazwa kodeka>

 Koduje z podanym kodekiem video (brak domyślnej wartości).
 INFORMACJA: Użyj -ovc help, aby otrzymać listę dostępnych kodeków.

 PRZYKŁAD:
          -ovc copy
               Nie koduje, tylko kopiuje strumień.
          -ovc divx4
               Koduje do DivX4/DivX5.
          -ovc raw
               Koduje do nieskompesowanego formatu (użyj "-vf format", aby wybrać).
          -ovc lavc
               Koduje z kodekiem libavcodec.

-passlogfile <nazwa pliku>

 W dwuprzebiegowym kodowaniu, zrzuca informacje o  pierwszym  przebiegu  do  <nazwa  pliku>  zamiast  domyślnego
 divx2pass.log.

-skiplimit <wartość>

 Określa maksymalną liczbę pominiętych klatek po zakodowaniu jednej (-noskiplimit daje nieograniczoną liczbę).

-vobsubout <nazwa bazy>

 Określa  podstawową nazwę wyjściowych plików .idx i .sub.  Wyłączy to renderowanie napisów w kodowanym filmie i
 przekieruje je do plików napisów VOBsub.

-vobsuboutid <langid>

 Wybiera dwu literowy kod języka napisów.  Unieważnia to, co jest czytane z DVD lub pliku .ifo.

-vobsuboutindex <index>

 Określa indeks napisów w pliku wyjściowym (domyślnie: 0).

OPCJE SPECYFICZNE DLA KODEKA (TYLKO MENCODER)

-<kodek>opts <opcja1[=wartość],opcja2,...>

   divx4 (-divx4opts)

help

 wyświetla pomoc

br=<wartość>

 Określa bitrate.

          4-16000
               (w kbit)

          16001-24000000
               (w bit)

key=<wartość>

 maksymalna przerwa między ramkami kluczowymi (w ramkach)

deinterlace

 Włącza usuwanie przeplotu (unikaj tej opcji, DivX4 ma pełno błędów).

q=<1-5>

 jakość (1-najszybszy, 5-najlepszy)

min_quant=<1-31>

 minimalny kwantyzator (quantizer)

max_quant=<1-31>

 maksywalny kwantyzator

rc_period=<wartość>

 współczynnik kontroli czasu

rc_reaction_period=<wartość>

 współczynnik kontroli czasu reakcji

rc_reaction_ratio=<wartość>

 współczynnik kontroli proporcji reakacji

crispness=<0-100>

 określa chropowatość/gładkość

pass=<1-2>

 Z  tą  opcją  możesz  kodować dwuprzebiegowo pliki DivX4.  Najpierw koduj z pass=1, później koduj jeszcze raz z
 tymi samymi parametrami i pass=2.

vbrpass=<0-2>

 Nadpisuje argument pass i wykorzystuje bibliotekę Xvid VBR zamiast DivX4 VBR.  Dostępne są następujące opcje:

          0    kodowanie jednoprzebiegowe (tak jakby pominąć przebieg w wierszu poleceń)

          1    Analityczny  (pierwszy)  przebieg  dwuprzebiegowego  kodowania.   Wynikowy  plik  AVI  może   być
               przekierowany do /dev/null.

          2    Ostateczny (drugi) przebieg dwuprzebiegowego kodowania.

   lame (-lameopts)

help

 wyświetla pomoc

vbr=<0-4>

 metoda zmiennego bitrate
          0    cbr
          1    mt
          2    rh (domyślne)
          3    abr
          4    mtrh

abr

 średni bitrate

cbr

 stały bitrate Wymusza również kodowanie CBR na późniejszych kodowaniach ABR.

br=<0-1024>

 bitrate w kbit (tylko CBR i ABR)

q=<0-9>

 jakość (0 - najwyższa, 9 - najniższa) (tylko VBR)

aq=<0-9>

 jakość algorytmiczna (0 - najlepsza/najwolniejsza, 9 - najgorsza/najszybsza)

ratio=<1-100>

 współczynnik kompresji

vol=<0-10>

 wzmocnienie głośności wejścia audio

mode=<0-3>

 (domyślne: auto)
          0    stereo
          1    joint-stereo
          2    dualchannel
          3    mono

padding=<0-2>

          0    żaden
          1    pełen
          2    dostraja

fast

 przełącza  na  szybsze  kodowanie  kolejnych  trybów  ustawień  VBR  Skutkuje  to nieznacznie niższą jakością i
 większymi wartościami bitrate.

highpassfreq=<częstotliwość>

 Ustawia częstotliwość w  Hz  wysokoprzejściowego  filtrowania  (highpass  filtering).   Częstotliwości  poniżej
 podanej będą obcinane.  Wartość -1 wyłączy filtrowanie, wartość 0 pozwoli LAME wykryć wartości automatycznie.

lowpassfreq=<częstotliwość>

 Ustawia  częstotliwość w Hz niskoprzejściowego filtrowania (lowpass filtering).  Częstotliwości powyżej podanej
 będą obcinane.  Wartość -1 wyłączy filtrowanie, wartość 0 pozwoli LAME wykryć wartości automatycznie.

preset=<wartość>

 standardowe ustawienia

          help Wyświetla dodatkowe opcje i informacje o standardowych ustawieniach.

          medium
               kodowanie VBR, dobra jakość, wartości bitrate 150-180 kbps

          standard
               kodowanie VBR, wysoka jakość, wartości bitrate 170-210 kbps

          extreme
               kodowanie VBR, bardzo wysoka jakość, wartości bitrate 200-240 kbps

          insane
               kodowanie CBR, najwyższa ustawiona jakość, bitrate 320 kbps

          <8-320>
               kodowanie ABR z uśrednioną wartością podanego bitrate

 PRZYKŁADY:
          fast:preset=standard
               stosowne dla większości ludzi i typów muzyki i już całkiem wysoka jakość
          cbr:preset=192
               Koduje z ustawieniami ABR na wymuszonym, stałym bitrate wynoszącym 192 kbps.
          preset=172
               Kodowanie z ustawieniami ABR przy średnim bitrate 172 kbps.
          preset=extreme
               Dla ludzi z niewiarygodnie dobrym słuchem i podobnym wyposażeniem.

   toolame i twolame (odpowiednio -toolameopts i -twolameopts)

br=<32-384>

 W trybie CBR parametr ten oznacza bitrate w kbps, natomiast w trybie VBR jest to minimalny  bitrate  na  ramkę.
 Tryb VBR nie zadziała z wartością mniejszą niż 112.

vbr=<-50-50> (tylko VBR)

 Przedział  zmienności;  jeśli  ujemny  koder  przesuwa  średni bitrate w stronę dolnej granicy, jeśli dodatni w
 stronę górnej.  Jeśli ustawione na 0 jest używany tryb CBR (domyślne).

maxvbr=<32-384> (VBR only)

 maksymalny bitrate dozwolony na ramkę, w kbps

mode=<stereo | jstereo | mono | dual>

 (domyślnie: mono dla dźwięku jednokanałowego, w przeciwnym wypadku stereo)

psy=<-1-4>

 model psychoakustyczny (domyślnie: 2)

errprot=<0 | 1>

 Włącza ochronę przed błędami.

debug=<0-10>

 poziom debugowania

   faac (-faacopts)

br=<bitrate>

 średni bitrate w kbps (nie działa z quality)

quality=<1-1000>

 jakość, im wyższa tym lepsza (nie działa z br)

object=<0-3>

 typ złożoności obiektów
          0    MAIN (domyślnie)
          1    LOW
          2    SSR
          3    LTP (niezwykle wolne)

mpeg=<2|4>

 Wersja MPEG (domyślnie: 4)

tns

 Włącza czasowe kształtowanie szumu.

cutoff=<0-częstotliwość_próbkowania/2>

 częstotliowść obcinania (domyślnie: częstotliwość_próbkowania/2)

raw

 Przechowuje strumień jako surowy ładunek z dodatkowymi danymi w nagłówku kontenera (domyślnie:  0,  co  oznacza
 ADTS).  Nie ustawiaj tej flagi jeśli wyraźnie tego nie potrzebujesz, albo nie będziesz mógł później zremuksować
 strumienia audio.

   lavc (-lavcopts)
źródłach.

PRZYKŁAD:
          vcodec=msmpeg4:vbitrate=1800:vhq:keyint=250

acodec=<wartość>

 kodek audio (domyślnie: mp2):
          mp2
               MPEG Layer 2
          mp3
               MPEG Layer 3
          ac3
               AC3
          adpcm_ima_wav
               IMA Adaptive PCM (4bity na próbkę, kompresja w stosunku 4:1)
          sonic
               Eksperymentalny stratny/bezstratny kodek.

abitrate=<wartość>

 bitrate dźwięku w kbit (domyślnie: 224)

atag=<wartość>

 Wykorzystuje określony znacznik formatu dźwięku systemu Windows (np. atag=0x55).

bit_exact

 Wykorzystuje  tylko  algorytmy  bitowo  dokładne  (poza  (I)DCT).   Ponadto  bit_exact  wyłącza  kilka  funkcji
 optymalizacyjnych  i  dlatego  też  powinien  być stosowany tylko do testów regresyjnych, które wymagają plików
 identycznych binarnie, nawet jeżeli zmienia się wersja kodera.  Opcja ta ignoruje również nagłówek user_data  w
 strumieniach MPEG-4.  Nie korzystaj z tego parametru, chyba że wiesz co robisz.

threads=<1-8>

 Maksymalna liczba użytych wątków (domyślnie: 1).  Może mieć delikatnie negatywny wpływ na przewidywanie ruchu.

vcodec=<wartość>

 Wykorzystuje podany kodek (domyślnie: mpeg4).
          mjpeg
               Motion JPEG
          ljpeg
               Lossless JPEG
          h261
               H.261
          h263
               H.263
          h263p
               H.263 Plus
          mpeg4
               MPEG-4 (DivX 4/5)
          msmpeg4
               DivX 3
          msmpeg4v2
               MS MPEG4v2
          wmv1
               Windows Media Video, wersja 1 (AKA WMV7)
          wmv2
               Windows Media Video, wersja 2 (AKA WMV8)
          rv10
               stary kodek RealVideo
          mpeg1video
               MPEG-1 video
          mpeg2video
               MPEG-2 video
          huffyuv
               HuffYUV
          ffvhuff
               niestandardowy, mniejszy o 20% HuffYUV wykorzystujący YV12
          asv1
               ASUS Video v1
          asv2
               ASUS Video v2
          ffv1 bezstratny kodek video FFmpeg
          flv
               Sorenson H.263 używany w Flash Video
          dvvideo
               Sony Digital Video
          svq1
               Apple Sorenson Video 1
          snow eksperymentalny kodek FFmpeg oparty o wavelet

vqmin=<1-31>

 minimalny kwantyzator (quantizer) (przebieg 1/2)

          1    Nie  zalecane  (bardzo  duży  plik, mała różnica w jakości i dziwne efekty uboczne: msmpeg4, h263
               będą słabej jakości, kontrola tempa będzie szwankowała co w rezultacie da wyjście niższej jakości
               i niektóre dekodery nie będą w stanie sobie z nim poradzić).

          2    Zalecane do normalnego kodowania mpeg4/mpeg1video (domyślne).

          3    Zalecane dla h263(p)/msmpeg4.  Powodem wyboru 3 a nie 2 jest fakt, że ten drugi może prowadzić do
               przepełnień.  (Będzie to naprawione dla h263(p) przez zmianę kwantyzatora  o  MB  w  przyszłości,
               msmpeg4 nie może być poprawiony ponieważ tego nie obsługuje.)

lmin=<0.01-255.0>

 Minimalny  mnożnik  Lagrange  dla  kontroli tempa, prawdopodobnie chcesz, żeby był równy lub mniejszy niż vqmin
 (domyślnie: 2.0).

lmax=<0.01-255.0>

 maksymalny mnożnik Lagrange dla kontroli tempa (domyślnie: 31.0)

vqscale=<1-31>

 Stały kwantyzator / stała jakość kodowania (włącza tryb stałego kwantyzatora).  Niższa wartość  oznacza  lepszą
 jakość  ale  większy  plik wynikowy (domyślnie: 0 (wyłączony)).  1 nie jest zalecaną wartością (sprawdź vqmin a
 uzyskasz więcej informacji).

vqmax=<1-31>

 maksymalny kwantyzator (przebieg 1/2), 10-31 jest rozsądnym zakresem (domyślnie: 31)

mbqmin=<1-31>

 przestarzałe, używaj vqmin

mbqmax=<1-31>

 przestarzałe, używaj vqmax

vqdiff=<1-31>

 maksymalna różnica kwantyzatora między sąsiednimi ramkami I a P (przebieg 1/2) (domyślnie: 3)

vmax_b_frames=<0-4>

 maksymalna ilość ramek B między ramkami innymi niż B:
          0    brak klatek B (domyślne)
          0-2  rozsądny zakres dla MPEG-4

vme=<0-5>

 metoda szacowania ruchu Dostępne są metody:
          0    żadna (bardzo niska jakość)
          1    pełna (powolna, brak opiekuna, metoda wyłączona)
          2    log (niska jakość, brak opiekuna, metoda wyłączona)
          3    phods (niska jakość, brak opiekuna, metoda wyłączona)
          4    EPZS: rozmiar diamentu jest równy 1, może być dopasowany przez opcje *dia (domyślna)
          5    X1 (eksperymentalna, obecnie synonim EPZS)

 INFORMACJA: Wartości 0-3 obecnie ignorują ilość zużytych Bitów, więc jakość może być niska.

me_range=<0-9999>

 zakres przeszukiwania przy szacowaniu ruchu (domyślnie: 0 (nieograniczony))

mbd=<0-2>

 Algorytm decyzyjny makrobloku (tryb wysokiej jakości), koduje każdy makroblok we wszystkich trybach  i  wybiera
 ten najlepszy.  Metoda ta jest powolna, ale jej rezultatem jest lepsza jakość i mniejsza objętość pliku.
          0    Korzysta z mbcmp (domyślne).
          1    Wybiera tryb MB, który wymaga najmniejszej ilości bitów (=vhq).
          2    Wybiera tryb MB, który powoduje najmniejsze zniekształcenia tempa.

vhq

 Działa tak samo jak mbd=1, trzymany ze względu na kompatybilność.

v4mv

 Zezwala na 4 wektory ruchu w każdym makrobloku (trochę lepsza jakość).  Działa lepiej w parze z mbd>0.

obmc

 kompensacja ruchu nachodzących na siebie bloków (H.263+)

loop

 filtr pętli (H.263+) nie działa

inter_threshold <-1000-1000>

 Na razie nie robi kompletnie nic.

keyint=<0-300>

 maksymalna  przerwa  między ramkami kluczowymi w ramkach (domyślnie: 250 albo jedna klatka kluczowa co dziesięć
 sekund w filmie 25fps) Ramki kluczowe są potrzebne przy przeszukiwaniu, jako że przeszukiwane  są  tylko  ramki
 kluczowe,  potrzebują  jednak  one  trochę  więcej  miejsca  niż  zwykłe  ramki,  więc większe wartości dadzą w
 rezultacie mniejszy plik, ale mniej precyzyjne przeszukiwanie.  0 jest równoważne 1,  czyli  każda  ramka  jest
 ramką kluczową.  Wartości >300 nie są zalecane, ponieważ jakość może być zła w zależności od dekodera, kodera i
 szczęścia.  Dla utrzymania pełnej zgodności z MPEG-1/2/4 wartości powinny być <=132.

sc_threshold=<-1000000000-1000000000>

 Próg  do  wykrywania  zmiany  sceny.  Libavcodec wstawia klatkę kluczową jeżeli wykryje zmianę sceny.  Tą opcją
 możesz określić czułość tej detekcji.  -1000000000 oznacza, że zmiana sceny wykrywana  jest  w  każdej  klatce,
 1000000000 oznacza, że żadne zmiany nie będą wykryte (domyślnie: 0).

vb_strategy=<0-1> (tylko pierwszy przebieg)

 strategia wyboru między ramkami I/P/B:
          0    Zawsze używa maksymalnej ilości klatek B (domyślne).
          1    Unika ramek B w scenach z dużą ilością ruchu.

vpass=<1-3>

 Włącza  wewnętrzny  tryb dwu- (lub więcej) przebiegowy, podawaj tylko, jeżeli chcesz korzystać z kodowania dwu-
 (lub więcej) przebiegowego.
          1    pierwszy przebieg (zobacz także opcję turbo)
          2    drugi przebieg
          3    n-ty przebieg (drugi i następne przebiegi kodowania N-przebiegowego)
 Jak to działa i jak tego używać:
 Pierwszy przebieg (vpass=1) zapisuje plik ze  statystykami.   Może  będziesz  chciał  wyłączyć  niektóre  opcje
 znacznie obciążające procesor, podobnie jak robi to tryb "turbo".
 W trybie dwuprzebiegowym drugi przebieg (vpass=2) czyta plik ze statystykami i opiera na nim decyzje o kontroli
 tempa.
 W  trybie  N-przebiegowym  drugi  przebieg (vpass=3, to nie błąd) robi obie rzeczy: Najpierw czyta statystyki z
 pliku, później je nadpisuje.  Może będziesz chciał zachować kopię pliku  divx2pass.log  zanim  to  się  stanie,
 jeśli  istnieje  możliwość,  że  będziesz  musiał przerwać działanie MEncodera.  Możesz używać wszystkich opcji
 kodowania, poza tymi obciążającymi procesor w znacznym stopniu (jak "qns").
 Możesz później powtarzać ten przebieg, poprawiając proces kodowania.  Każdy przebieg będzie używał statystyk  z
 poprzedniego żeby poprawić kodowanie.  Ostatni przebieg może mieć opcje dowolnie obciążające procesor.
 Jeśli chcesz kodowania dwuprzebiegowego, użyj najpierw vpass=1 potem vpass=2.
 Jeśli  chcesz  trój- lub więcej przebiegowego użyj vpass=1 przy pierwszym przebiegu a potem vpass=3 i vpass=3 i
 tak dalej dopóki nie jesteś zadowolony z wyniku kodowania.

 huffyuv:
          pierwszy przebieg
               Zachowuje statystyki.
          drugi przebieg
               Koduje z optymalną tablicą Huffmana opartą o wyniki pierwszego przebiegu.

turbo (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Znacznie zwiększa szybkość pierwszego przebiegu używając szybszych algorytmów i wyłączając opcje obciążające  w
 znacznym  stopniu  procesor.   Prawdopodobnie  zmniejszy to trochę globalny współczynnik PSNR (o około 0.01dB),
 zmieni typy pojedynczych klatek i trochę bardziej ich PSNR (do 0.03dB).

aspect=<x/y>

 Przechowuje proporcje wewnętrznie, podobnie jak pliki MPEG.  O wiele lepsze rozwiązanie niż ponowne skalowanie,
 ponieważ nie spada jakość.  Tylko MPlayer będzie odtwarzał te pliki poprawnie, inne odtwarzacze wyświetlą je  w
 złych proporcjach.  Parametr proporcji może być podany jako stosunek lub liczba rzeczywista.

 Przykład:
          aspect=16/9 lub aspect=1.78

autoaspect

 Podobnie  jak  opcja  aspect,  ale  proporcja  wyliczana  jest automatycznie, biorąc pod uwagę wszystkie filtry
 dostrajające (crop/expand/scale/itp) podane w łańcuchu.  Nie powoduje spadku wydajności, więc  możesz  ją  mieć
 spokojnie zawsze włączoną.

vbitrate=<wartość>

 Określa bitrate (przebieg 1/2) (domyślnie: 800).
 UWAGA: 1kbit = 1000 bitów
          4-16000
               (w kbit)
          16001-24000000
               (w bit)

vratetol=<wartość>

 przybliżona  tolerancja  rozmiaru  pliku  w  kbit.   1000-100000 jest rozsądnym zakresem.  (uwaga: 1kbit = 1000
 bitów) (domyślnie: 8000)
 INFORMACJA: Wartość vratetol nie powinna być zbyt  duża  podczas  drugiego  przebiegu,  inaczej  mogą  wystąpić
 problemy, jeżeli wykorzystane będzie vrc_(min|max)rate.

vrc_maxrate=<wartość>

 maksymalny bitrate w kbit/sek (przebieg 1/2) (domyślnie: 0, nieograniczony)

vrc_minrate=<wartość>

 minimalny bitrate w kbit/sek (przebieg 1/2) (domyślnie: 0, nieograniczony)

vrc_buf_size=<wartość>

 rozmiar  bufora  w  kbit (przebieg 1/2).  Dla MPEG-1/2 określa to również rozmiar bufora vbv, użyj 327 dla VCD,
 917 dla SVCD i 1835 dla DVD.

vrc_buf_aggressivity

 obecnie bezużyteczne

vrc_strategy

 Zarezerwowane na przyszłość.

vb_qfactor=<-31.0-31.0>

 współczynnik kwantyzatora pomiędzy ramkami B a innymi niż B (przebieg 1/2) (domyślnie: 1.25)

vi_qfactor=<-31.0-31.0>

 współczynnik kwantyzatora pomiędzy ramkami I a innymi niż I (przebieg 1/2) (domyślnie: 0.8)

vb_qoffset=<-31.0-31.0>

 offset kwantyzatora pomiędzy ramkami B a innymi niż B (przebieg 1/2) (domyślnie: 1.25)

vi_qoffset=<-31.0-31.0>

 (przebieg 1/2) (domyślnie: 0.0)
 jeżeli v{b|i}_qfactor > 0
 Kwantyzator klatek I/B = kwantyzator ramki P * v{b|i}_qfactor + v{b|i}_qoffset
 w przeciwnym wypadku
 normalnie kontroluj tempo (nie blokuj kwantyzatora według następnej ramki P) i ustaw q= -q *  v{b|i}_qfactor  +
 v{b|i}_qoffset
 WSKAZÓWKA:  Aby  kodować  ze  stałym  kwantyzatorem, ale różnym dla klatek I/P i B, możesz wykorzystać poniższy
 wzór: lmin= <ip_quant>:lmax= <ip_quant>:vb_qfactor= <b_quant/ip_quant>

vqblur=<0.0-1.0> (przebieg 1)

 Rozmycie kwantyzatora (domyślnie: 0.5), większe wartości uśrednią kwantyzator w czasie (wolniejsze zmiany).
          0.0  Wyłączone rozmycie kwantyzatora
          1.0  Uśrednia kwantyzator ze wszystkich poprzednich klatek.

vqblur=<0.0-99.0> (przebieg 2)

 Rozmycie gaussowe kwantyzatora (domyślnie: 0.5), większe wartości uśrednią  kwantyzator  w  czasie  (wolniejsze
 zmiany).

vqcomp=<0.0-1.0>

 Kompresja  kwantyzatora,  vrc_eq  zależy od niej (przebieg 1/2) (domyślnie: 0.5).  Dla przykładu, zakładając że
 jest używane domyślne równanie kontroli tempa, przy vqcomp=1.0, kontrola tempa przydziela  każdej  ramce  ilość
 bitów  potrzebną do zakodowania ich przy takim samym kwantyzatorze.  Przy vqcomp=0.0, kontrola tempa przydziela
 każdej ramce taką samą ilość bitów, czyli ścisłe CBR.  INFORMACJA: To są ekstremalne ustawienia i  nie  powinny
 być używane.  Postrzegana optymalna jakość będzie gdzieś między tymi dwoma ekstremami.

vrc_eq=<equation>

 główne równanie kontroli tempa (przebieg 1/2)

          1
               stały bitrate

          tex
               stała jakość

          1+(tex/avgTex-1)*qComp
               przybliżone równanie starej kontroli tempa

          tex^qComp
               z qcomp 0.5 czy coś takiego (domyślne)

 operatory:

          +,-,*,/,^

 zmienne:

          tex
               złożoność tekstur

          iTex,pTex
               złożoność tekstur intra, nie-intra

          avgTex
               średnia złożoność tekstur

          avgIITex
               średnia złożoność tekstur intra w ramkach I

          avgPITex
               średnia złożoność tekstur intra w ramkach P

          avgPPTex
               średnia złożoność tekstur nie-intra w ramkach P

          avgBPTex
               średnia złożoność tekstur nie-intra w ramkach B

          mv
               ilość bitów użytych w wektorach ruchu

          fCode
               maksymalna długość wektorów ruchu w skali log2

          iCount
               ilość makrobloków intra / ilość makrobloków

          var
               złożoność przestrzenna

          mcVar
               złożoność czasowa

          qComp
               qcomp z wiersza poleceń

          isI, isP, isB
               Wynosi 1 jeżeli typ obrazu to I/P/B w przeciwnym wypadku - 0.

          Pi,E
               Przejrzyj swoją ulubioną książkę do matematyki.

 funkcje:

          max(a,b),min(a,b)
               maksimum / minimum

          gt(a,b)
               wynosi 1 jeżeli a>b, inaczej 0

          lt(a,b)
               wynosi 1 jeżeli a<b, inaczej 0

          eq(a,b)
               wynosi 1 jeżeli a==b, inaczej 0

          sin, cos, tan, sinh, cosh, tanh, exp, log, abs

vrc_override=<opcje>

 Określona  przez użytkownika jakość poszczególnych części (zakończenie, lista płac, ...) (przebieg 1/2).  Opcje
 to <klatka-początkowa>, <klatka-końcowa>, <jakość>[/<klatka-początkowa>, <klatka-końcowa>, <jakość>[/...]]:
          quality (2-31)
               kwantyzator
          quality (-500-0)
               korekcja jakości w %

vrc_init_cplx=<0-1000>

 początkowa złożoność (przebieg 1)

vrc_init_occupancy=<0.0-1.0>

 początkowa zajętość bufora, jako ułamek vrc_buf_size (domyślnie: 0.9)

vqsquish=<0|1>

 Określa jak ma się zachowywać kwantyzator między qmin a qmax (przebieg 1/2).
          0    Używa obcinania.
          1    Używa ładnej, różniczkowalnej funkcji (domyślne).

vlelim=<-1000-1000>

 Ustawia próg eliminowania pojedynczych współczynników jasności.  Wartości ujemne będą  brały  pod  uwagę  także
 współczynnik DC (powinny być równe co najmniej -4 lub niżej dla kodowania z quant=1):
          0    wyłączony (domyślne)
          -4   zalecane przez JVT

vcelim=<-1000-1000>

 Ustawia  próg  eliminowania  pojedynczych  współczynników  barwy.   Wartości  ujemne będą brały pod uwagę także
 współczynnik DC (powinny być równe co najmniej -4 lub niżej dla kodowania z quant=1):
          0    wyłączony (domyślne)
          7    zalecane przez JVT

vstrict=<-2|-1|0|1>

 ścisła zgodność ze standardami
          0    wyłączona
          1    Zalecane tylko w przypadku, jeżeli chcesz przekazać wyjście do referencyjnego dekodera MPEG-4.
          -1   Pozwala na rozszerzenia libavcodec (domyślne).
          -2   Włącza eksperymentalne kodeki i możliwości które mogą nie być obsługiwane przez  przyszłe  wersje
               MPlayera (snow, ffvhuff, ffv1).

vdpart

 Dzielenie danych.  Dodaje 2 Bajty do każdego pakietu video, poprawia odporność na błędy podczas transferu przez
 niepewne kanały (np. przesyłanie poprzez internet).  Każdy pakiet będzie kodowany w 3 oddzielnych częściach:
          1. MVy
               ruch
          2. Współczynniki DC
               obraz niskiej rozdzielczości
          3. Współczyniki AC
               szczegóły
 Najważniejsze są MV i DC, ich utrata jest o wiele gorsza niż utrata AC i później 1. i 2. części.  MV i DC razem
 są  o  wiele mniejsze niż 3ci kawałek (AC), co oznacza, że błędy będą częściej występowały w tym ostatnim niż w
 dwóch pierwszych.  Dlatego, obraz będzie wyglądał o wiele lepiej z podziałem na części niż  bez,  ponieważ  bez
 dzielenia błędy będą zdarzały się równo w AC/DC/MV.

vpsize=<0-10000> (zobacz także opcję vdpart)

 Rozmiar pakietu video, poprawia odporność na błędy.
          0
               wyłączone (domyślne)
          100-1000
               dobry wybór

ss

 tryb o strukturze plastrowej dla H.263+

gray

 kodowanie tylko w skali szarości (szybsze)

vfdct=<0-10>

 algorytm DCT
          0    Automatycznie wybiera dobry (domyślne).
          1    fast integer
          2    accurate integer
          3    MMX
          4    mlib
          5    AltiVec
          6    floating point AAN

idct=<0-99>

 algorytm IDCT
 INFORMACJA: Z tego co wiemy te wszystkie IDCT przechodzą testy IEEE1180.
          0    Automatycznie wybiera dobry (domyślne).
          1    referencjny dekoder JPEG
          2    simple
          3    simplemmx
          4    libmpeg2mmx (niedokładny, nie używaj do kodowania z keyint >100)
          5    ps2
          6    mlib
          7    arm
          8    AltiVec
          9    sh4

lumi_mask=<0.0-1.0>

 Maskowanie  jasności  jest "psychosensorycznym" parametrem, który wykorzystuje fakt, że ludzkie oko widzi mniej
 szczegółów na bardzo jasnych polach obrazu.  Kompresuje on mocniej jasne obszary niż te  o  średniej  jasności,
 więc  zachowa  to kilka bitów, które mogą być wykorzystane przez następne klatki, podnosząc ogólną, subiektywną
 jakość, przy jednoczesnym możliwym spadku wartości PSNR.
 UWAGA: Bądź ostrożny, zbyt duże wartości mogą spowodować okropne rzeczy.
 UWAGA: Duże wartości mogą wyglądać dobrze na niektórych monitorach, a na innych nie.
          0.0
               wyłączone (domyślne)
          0.0-0.3
               rozsądny zakres

dark_mask=<0.0-1.0>

 Maskowanie ciemności jest "psychosensorycznym" parametrem, który wykorzystuje fakt, że ludzkie oko widzi  mniej
 szczegółów  na bardzo ciemnych polach obrazu.  Kompresuje on mocniej ciemne obszary niż te o średniej jasności,
 więc zachowa to kilka bitów, które mogą być wykorzystane przez następne klatki, podnosząc  ogólną,  subiektywną
 jakość, przy jednoczesnym możliwym spadku wartości PSNR.
 UWAGA: Bądź ostrożny, zbyt duże wartości mogą spowodować okropne rzeczy.
 UWAGA: Duże wartości mogą wyglądać dobrze na niektórych monitorach, a na innych / TV / TFT nie.
          0.0
               wyłączone (domyślne)
          0.0-0.3
               rozsądny zakres

tcplx_mask=<0.0-1.0>

 Maskowanie czasowej złożoności (domyślnie: 0.0 (wyłączone)).  Wyobraź sobie ujęcie z ptakiem lecącym przez całą
 scenę.  tcplx_mask zwiększy kwantyzatory jego makrobloków (tym samym zmniejszając ich jakość), ponieważ ludzkie
 oko zazwyczaj nie ma czasu, żeby zobaczyć wszystkie jego szczegóły.  Niestety,  jeżeli  przedmiot,  na  którego
 została  nałożona  maska,  zatrzyma  się  (np. ptak wyląduje) prawdopodobnie będzie wyglądało to okropnie przez
 krótką chwilę, dopóki koder nie zauważy tego, że przedmiot już się nie  porusza  i  potrzebuje  nowych  bloków.
 Zaoszczędzone  bity,  będą  wykorzystane  w  innych  częściach filmu, co może zwiększyć subiektywną jakość, pod
 warunkiem, że wartość tcplx_mask jest starannie dobrana.

scplx_mask=<0.0-1.0>

 Maskowanie  złożoności  przestrzennej.   Większe  wartości  pomagają  przy  blokowaniu,  jeżeli   żaden   filtr
 odblokowania nie jest stosowany przy dekodowaniu - nie jest to najlepszy pomysł.
 Wyobraź  sobie  scenę  z trawą (która ma zazwyczaj dużą kompleksowość przestrzenną), niebieskim niebem i domem;
 scplx_mask zwiększy kwantyzatory makrobloków trawy, tym samym zmniejszając jej  jakość,  tak  żeby  wykorzystać
 więcej bitów na niebo i dom.
 WSKAZÓWKA:  Usuń  wszystkie  czarne  krawędzie,  jako że zmniejszają one jakość makrobloków (aktualne nawet bez
 scplx_mask).
          0.0
               wyłączone (domyślne)
          0.0-0.5
               rozsądny zakres

 INFORMACJA: Ten parametr nie działa tak  samo,  jak  użycie  własnej  matrycy,  która  kompresowała  by  wyższe
 częstotliwości  lepiej,  jako  że  scplx_mask  zmniejszy  jakość  bloków  P,  nawet jeśli tylko DC się zmienia.
 scplx_mask nie da tak dobrych wyników.

p_mask=<0.0-1.0> (also see vi_qfactor)

 Zmniejsza jakość inter makrobloków.  Jest to jednoznaczne z podniesieniem jakości  intra  bloków,  ponieważ  ta
 sama,  przeciętna  wartość  bitrate,  będzie  rozprowadzona  przez  kontroler  tempa  (rate controller) na całą
 sekwencję video (domyślnie: 0.0 (wyłączone)).  p_mask=1.0 podwoja lość bitów alokowanych do każdego inta bloku.

border_mask=<0.0-1.0>

 Przetwarzanie ramek w koderach typu MPEG.  Przetwarzanie ramek zwiększa kwantyzator dla  makrobloków  które  są
 odległe od krawędzi o mniej niż 1/5tą wysokości/szerokości obrazu, jako że często są one mniej ważne wizualnie.

naq

 Normalizuje   przystosowywalną   kwantyzację   (eksperymentalne).    Podczas  korzystania  z  przystosowywalnej
 kwantyzacji (*_mask), średni kwantyzatory na MB może już nie odpowiadać  żądanemu  kwantyzatorowi  na  poziomie
 klatki.  Naq spróbuje dostroić kwantyzatory na MB by utrzymać prawidłową średnią.

ildct

 Używa DCT z przeplotem.

ilme

 Używa metody przewidywania ruchu z przeplotem (wzajemnie wykluczający się z qpel).

alt

 Korzysta z alternatywnej scantable.

top=<-1-1>

          -1   automatycznie
          0    najpierw dolne pole
          1    najpierw górne pole

format=<wartość>

          YV12
               domyślny
          444P
               dla ffv1
          422P
               dla HuffYUV, bezstratnego JPEG i ffv1
          411P,YVU9
               dla bezstratnego JPEG i ffv1
          BGR32
               dla bezstratnego JPEG i ffv1

pred

 (dla HuffYUV)
          0    przewidywanie lewej
          1    czyste/gradientowe przewidywanie
          2    przewidywanie mediany

pred

 (dla bezstratnego JPEG)
          0    przewidywanie lewej
          1    przewidywanie górnej
          2    przewidywanie górnej-lewej
          3    płaszczyznowe/gradientowe przewidywanie
          6    przewidywanie średniej

coder

 (dla ffv1)
          0    kodowanie vlc (Golomb-Rice)
          1    kodowanie arytmetyczne (CABAC)

context

 (dla ffv1)
          0    model małego kontekstu
          1    model dużego kontekstu

 (dla ffvhuff)
          0    z góry ustalone tablice Huffman'a (wbudowane lub z drugiego przebiegu)
          1    adaptacyjne tablice Huffman'a

qpel

 Używa kompensacji ruchu quarter pel (wzajemnie wykluczający się z ilme).
 WSKAZÓWKA: Przydatne tylko dla kodowanie z wysokim bitrate.

mbcmp=<0-2000>

 Ustawia funkcję porównawczą przy podejmowaniu decyzji dla makrobloku, wykorzystywana tylko, jeżeli mbd=0.
          0 (SAD)
               suma bezwzględnych różnic, szybka (domyślne)
          1 (SSE)
               suma kwadratu błędów
          2 (SATD)
               suma bezwzględnych różnic poddanych tranformacji Hadamarda
          3 (DCT)
               suma bezwzględnych różnic poddanych tranformacji DCT
          4 (PSNR)
               suma kwadratów błędów kwantyzacji (unikaj, niska jakość)
          5 (BIT)
               ilość bitów wymaganych przez blok
          6 (RD)
               optymalne pod względem zniekształceń tempa, powolne
          7 (ZERO)
               0
          8 (VSAD)
               suma bezwzględnych różnic pionowych
          9 (VSSE)
               suma kwadratów różnic pionowych
          10 (NSSE)
               suma kwadratów różnic zachowująca szumy
          +256
               Wykorzystuje również barwę, obecnie nie działa (prawidłowo) z ramkami typu B.

ildctcmp=<0-2000>

 Ustawia  funkcję  porównawczą  przy  podejmowaniu  decyzji  dla  przeplatanego  DCT  (lista  dostępnych funkcji
 porównawczych jest taka sama jak w opcji mbcmp).

precmp=<0-2000>

 Ustawia funkcję porównawczą dla wstępnego przebiegu przewidywania ruchu (lista dostępnych funkcji porównawczych
 jest taka sama jak w opcji mbcmp) (domyślnie: 0).

cmp=<0-2000>

 Ustawia funkcję porównawczą dla przewidywania ruchu full pel (lista dostępnych funkcji porównawczych jest  taka
 sama jak w opcji mbcmp) (domyślnie: 0).

subcmp=<0-2000>

 Ustawia  funkcję  porównawczą dla przewidywania ruchu sub pel (lista dostępnych funkcji porównawczych jest taka
 sama jak w opcji mbcmp) (domyślnie: 0).

nssew=<0-1000000>

 Ten parametr kontroluje wagę NSSE, gdzie większe wartości zaowocują większymi szumami.  NSSE 0 jest  identyczne
 z  SSE.   Może  Ci się on przydać, jeśli wolisz zachować jakieś szumy w zakodowanym video, niż przefiltrować je
 przed kodowaniem (domyślnie: 8).

predia=<-99-6>

 typ i rozmiar diamentu dla wstępnego przebiegu przewidywania ruchu

dia=<-99-6>

 Typ i rozmiar diamentu dla przewidywania ruchu Proces wyszukiwania ruchu jest iteracyjny.  Korzystanie z małego
 diamentu nie ogranicza przeszukiwania tylko do małych wektorów ruchu, zwiększa  się  jednak  prawdopodobieństwo
 zatrzymania  przed  znalezieniem  tego  najlepszego,  szczególnie  gdy  obraz  zawiera  szum.  Większe diamenty
 pozwalają na wyszukiwanie najlepszego w szerszym zakresie, dlatego też są wolniejsze ale dają lepszą jakość.
 Wielkie, normalne diamenty są lepsze niż te przystosowujące kształty.
 Diamenty przystosowujące kształt stanowią kompromis między szybkością a jakością.
 INFORMACJA: Rozmiary normalnych diamentów i tych przystosowujących kształty nie mają takiego samego efektu.

          -3   diament przystosowujący kształt (szybkie) o rozmiarze 3

          -2   diament przystosowujący kształt (szybkie) o rozmiarze 2

          -1   trochę wyjątkowy: Może być wolniejszy i/lub lepszy niż dia=-2.

          1    normalny diament o rozmiarze=1 (domyślny) =diament typu EPZS
                     0
                    000
                     0

          2    normalny diament o rozmiarze=2
                     0
                    000
                   00000
                    000
                     0

trell

 Kwantyzacja przeszukiwana kratowo.  Funkcja ta znajdzie optymalne kodowanie dla każdego bloku 8x8.  Kwantyzacja
 przeszukiwana kratowo jest po prostu dobrą optymalizacją, w sensie PSNR  kontra  bitrate  (Zakładając,  że  nie
 będzie  żadnych  błędów  zaokrągleń  mogących  powstać  w  skutek  działania  IDCT,  czyli oczywiście nie w tym
 przypadku.).  Po prostu znajduje blok dla minimalnej ilości błędów i bitów*lambda.
          lambda
               zmienna uzależniona od parametru kwantyzacji (QP)
          bits
               ilość bitów potrzebna do zakodowania bloku
          error
               suma kwadratów błędów kwantyzacji

cbp

 Zakodowany wzór bloku optymalny pod względem zniekształceń tempa.   Znajdzie  taki  wzór,  który  zminimalizuje
 zniekształcenia + tempo+lambda.  Opcja ta może być używana tylko w połączeniu z kwantyzacja kratową.

mv0

 Spróbuje zakodować każdy MB z MV=<0,0> i wybierze lepszy.  Nie ma to znaczenia jeżeli mbd=0.

qprd (tylko z mbd=2)

 parametr kwantyzacji (QP) optymalny pod względem zniekształceń tempa dla lambda podanej dla każdego makrobloku

last_pred=<0-99>

 ilość przewidywaczy ruchu z poprzedniej ramki
          0    (domyślne)
          a    Wykorzysta  makroblokowy  kwadrat  o  wymiarach  2a+1  x  2a+1  wektorów  przewidywaczy  ruchu  z
               poprzedniej klatki.

preme=<0-2>

 wstępny przebieg przewidywania ruchu
          0    wyłączone
          1    tylko po ramkach I (domyślne)
          2    zawsze

subq=<1-8>

 jakość udoskonalenia subpel (dla qpel) (domyślnie: 8 (wysoka jakość))
 INFORMACJA: Ma to poważny wpływ na szybkość.

psnr

 Drukuje PSNR (wartość szczytowa proporcji sygnału do szumu) dla całego filmu po kodowaniu  i  przechowuje  PSNR
 dla  każdej  klatki w pliku o nazwie typu "psnr_hhmmss.log".  Zwracane wartości są w dB (decybelach), im wyższe
 tym lepsze.

mpeg_quant

 Wykorzystuje kwantyzatory MPEG zamiast H.263.

aic

 przewidywanie ac (zaawansowane przewidywanie intra dla H.263+)
 INFORMACJA: vqmin powinno być równe 8 lub większe dla H.263+ AIC.

aiv

 alternatywne inter vlc dla H.263+

umv

 nieograniczona liczba MV (tylko H.263+) Zezwala na kodowanie z dowolnie długimi MV.

ibias=<-256-256>

 bias kwantyzatora intra (256 odpowiada 1.0, domyślny kwantyzator w stylu MPEG: 96, domyślny kwantyzator w stylu
 H.263: 0)
 INFORMACJA: Kwantyzator MMX H.263 nie umie obsłużyć dodatnich wartości bias (ustaw vfdct=1 lub 2),  kwantyzator
 MMX MPEG nie umie obsłużyć ujemnych wartości bias (ustaw vfdct=1 lub 2).

pbias=<-256-256>

 bias  kwantyzatora inter (256 odpowiada 1.0, domyślny kwantyzator w stylu MPEG: 0, domyślny kwantyzator w stylu
 H.263: -64)
 INFORMACJA: Kwantyzator MMX H.263 nie umie obsłużyć dodatnich wartości bias (ustaw vfdct=1 lub 2),  kwantyzator
 MMX MPEG nie umie obsłużyć ujemnych wartości bias (ustaw vfdct=1 lub 2).
 WSKAZÓWKA: Większa wartość bias (-32 - -16 zamiast -64) wydaje się polepszać PSNR.

nr=<0-100000>

 Redukcja  szumów,  0  oznacza wyłączoną.  0-600 jest sensowną wartością do typowych filmów ale możesz chcieć to
 trochę podnieść jeśli w filmie jest dużo  szumów  (domyślnie:  0).   Ne  względu  na  mały  kosz  może  to  być
 wygodniejsze niż odfiltrowywanie szumu filtrami video takimi jak denoise3d lub hqdn3d.

qns=<0-3>

 Kształtowanie  szumu  kwantyzatora.   Zamiast  wybierać  kwantyzację jak najbliższą źródłowemu plikowi video (w
 sensie PSNR), wybiera taką, że szum (zazwyczaj dzwonienie) będzie zamaskowany przez zawartość obrazu o podobnej
 częstotliwości.  Większe wartości są wolniejsze, ale nie koniecznie poprawią jakości.  Opcja może i powinna być
 używana razem z kwantyzacją kratową, w takim przypadku kwantyzacja kratowa (optymalna dla stałej  wagi)  będzie
 wykorzystana jako punkt startowy dla przeszukiwania iteracyjnego.
          0    wyłączone (domyślne)
          1    Obniża tylko bezwzględną wartość współczynników.
          2    Zmienia tylko współczynniki przed ostatnim niezerowym współczynnikiem + 1.
          3    Spróbuje wszystkiego.

inter_matrix=<matryca oddzielona przecinkami>

 Wykorzystuje  zdefiniowaną  przez użytkownika matrycę inter.  Wymaga łańcucha oddzielonych przecinkami 64 liczb
 całkowitych.

intra_matrix=<matryca oddzielona przecinkami>

 Wykorzystuje zdefiniowaną przez użytkownika matrycę intra.  Wymaga łańcucha oddzielonych przecinkami  64  liczb
 całkowitych.

vqmod_amp

 eksperymentalna modulacja kwantyzatora

vqmod_freq

 eksperymentalna modulacja kwantyzatora

dc

 Precyzja intra DC podana w bitach (domyślnie: 8).  Jeżeli podasz vcodec=mpeg2video, może przyjąć wartości 8, 9,
 10 lub 11.

cgop (patrz też sc_threshold)

 Zamyka    wszystkie    GOPy.    Obecnie   działa   tylko   jeśli   jest   wyłączone   wykrywanie   zmian   scen
 ((sc_threshold=1000000000).

   nuv (-nuvopts)
INFORMACJA:  Dokumentacja  nuvrec  zawiera  kilka  porad  i  przykładów obrazujących użycie różnych ustawień dla

c=<0-20>

 zakres barw (domyślnie: 1)

l=<0-20>

 zakres jasności (domyślnie: 1)

lzo

 Włącza kompresję LZO (domyślne).

nolzo

 Wyłącza kompresję LZO.

q=<3-255>

 poziom jakości (domyślnie: 255)

raw

 Wyłącza kodowanie RTJPEG.

rtjpeg

 Włącza kodowanie RTJPEG (domyślne).

   xvidenc (-xvidencopts)

pass=<1|2>

 Określa przebieg w trybie dwuprzebiegowym.

turbo (tylko tryb dwuprzebigowy)

 Znacznie zwiększa szybkość pierwszego przebiegu używając szybszych algorytmów i wyłączając opcje obciążające  w
 znacznym  stopniu  procesor.   Prawdopodobnie  zmniejszy  to  trochę  globalny  współczynnik  PSNR, zmieni typy
 pojedynczych klatek i trochę bardziej ich PSNR.

bitrate=<wartość> (tryb CBR lub dwuprzebiegowy)

 Ustawia żądany bitrate w kbit/sekundę jeżeli <16000 lub w bit/sekundę  jeżeli  >16000.   Jeśli  <wartość>  jest
 ujemna,  Xvid  użyje  jej wartości bezwzględnej jako docelowej wielkości zbioru (w kilobajtach) i automatycznie
 wyliczy bitrate (domyślnie: 687 kbits/s).

fixed_quant=<1-31>

 Przełącza w tryb ustalonego kwantyzatora i określa jego wielkość.

zones=<obszar0>[/<obszar1>[/...]] (CBR lub tryb dwuprzebiegowy)

 Używa  innej  jakości  dla  wymienionych  części  (zakończenie,  napisy,  ...).   Każdy  obszar   to   <klatka-
 pozcątku>,<tryb>,<wartość> gdzie <tryb> oznacza:
          q    Wymusza stałegy kwantyzator, wartość=<2.0-31.0> oznacza wartość kwantyzatowa.
          w    Zmiana wagi kontroli tempa, wartość=<0.01-2.00> oznacza poprawkę jakości w %.

 PRZYKŁAD:
          zones=90000,q,20
               Koduje wszystkie klatki od ramki 90000 z kwantyzatorem 20.
          zones=0,w,0.1/10001,w,1.0/90000,q,20
               Koduje  klatki 0-10000 z 10% bitrate, a klatki 90000 do końca ze stałym kwantyzatorem 20.  Zauważ
               że drugi obszar jest potrzebny jako granica pierwszego, jako że  bez  niego  wszystko  do  klatki
               89999 byłoby zakodowane z 10% bitrate.

me_quality=<0-6>

 Opcja  ta  kontroluje podsystem przewidywania ruchu.  Im wyższa wartość, tym przewidywanie będzie dokładniejsze
 (domyślnie:  6).   Im  lepsze  przewidywanie  tym  lepsza  kompresja.   Precyzja  jest  osiągana  kosztem  mocy
 obliczeniowej, więc zmniejsz jej wartość, jeżeli masz zamiar kodować w czasie rzeczywistym.

(no)interlacing

 Koduje pola filmu z przeplotem.  Jeżeli korzystasz z materiału filmowego z przeplotem, włącz tę opcję.
 INFORMACJA:  Jeśli  chciałbyś  przeskalować film, potrzebowałbyś filtru skalującego, który wiedziałby, że ma do
 czyniena z materiałem zawierającym przeplot, możesz go uruchomić przez -vf scale=<szerokość>:<wysokość>:1.

4mv

 Korzysta z 4 wektorów ruchu na makroblok.  Może dać lepszą kompresję kosztem wolniejszego kodowania.
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x opcja ta nie jest dostępna niezależnie, a jej  funkcjonalność  jest  włączona  w
 opcję me_quality.  Kiedy me_quality > 4, 4mv jest uruchamiane.

rc_reaction_delay_factor=<wartość>

 Ten parametr określa ilość ramek, jaką przeczeka kontroler tempa CBR zanim zareaguje na zmianę wartości bitrate
 i będzie próbował wyrównać zmianę, tak aby uzyskać stały bitrate na uśredniającym zakresie klatek.

rc_averaging_period=<wartość>

 Prawdziwe  CBR  jest trudne do osiągnięcia.  Zależnie od materiału filmowego, bitrate może być zmienny i trudny
 do przewidzenia.  Dlatego Xvid wykorzystuje okres uśredniający,  dla  którego  gwarantuje  zadaną  ilość  bitów
 (minus  mała  różnica).   To  ustawienie  wyraża  "ilość  klatek",  dla których Xvid uśrednia bitrate i próbuje
 osiągnąć CBR.

rc_buffer=<wartość>

 rozmiar bufora kontroli tempa

quant_range=<1-31>-<1-31>[/<1-31>-<1-31>]

 Tryb CBR: min. i maks. kwantyzator dla wszystkich klatek (domyślnie: 2-31)
 Tryb dwuprzebiegowy: min. i maks. kwantyzator dla klatek typu I/P (domyślnie: 2-31/2-31)
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x opcja ta jest zastąpiona przez opcje [min|max]_[i|p|b]quant.

min_key_interval=<wartość> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 minimalna przerwa między klatkami kluczowymi (domyślnie: 0)

max_key_interval=<wartość>

 maksymalna przerwa między klatkami kluczowymi (domyślnie: 10*fps)

mpeg_quant

 Używa kwantyzatorów MPEG zamiast H.263.  Dla wysokich wartości bitrate, zauważysz, że kwantyzacja MPEG  zachowa
 więcej  szczegółów.   Dla  niskich  wartości  bitrate, wygładzanie H.263 da w rezultacie mniej szumu blokowego.
 Kiedy wykorzystywane są określone przez użytkownika matryce, musi być wykorzystywany MPEG.
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x opcja ta jest zastąpiona przez opcję quant_type.

mod_quant

 Decyduje czy wykorzystywać kwantyzatory MPEG czy H.263 na  podstawia  badania  klatka  po  klatce  (tylko  tryb
 dwuprzebiegowy).
 UWAGA:  Wygeneruje  to  nieprawidłowy  stumień bitów, którego prawdopodobnie nie jest w stanie zdekodować żaden
 dekoder MPEG-4 poza libavcodec albo Xvid.
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x opcja ta nie jest dostępna.

keyframe_boost=<0-1000> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Przesuwa kilka bitów z ramek innego rodzaju do klatek intra, polepszając  przez  to  jakość  klatek  kluczowych
 (domyślnie: 0).

kfthreshold=<wartość> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Działa  razem  z  kfreduction.   Ustala  minimalny dystans poniżej którego klatki są uznawane za następujące po
 sobie i traktowane inaczej zgodnie z kfreduction (domyślnie: 10)

kfreduction=<0-100> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Powyższe dwa parametry mogą być wykorzystane do określenia rozmiaru klatek kluczowych, które zostaną uznane  za
 zbyt  podobne do pierwszej (w kolejności).  kfthreshold ustawia zakres, w którym klatki kluczowe są redukowane,
 a kfreduction określa redukcję ich bitrate.  Ostatnia ramka I jest traktowana normalnie.  (domyślnie: 30)

divx5bvop

 Wygeneruje kompatybilne z DivX5 ramki B (domyślnie: włączone).  Wygląda na to, że jest to obowiązkowe tylko dla
 starszych wersji dekodera DivX.
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x, opcja ta jest zastąpiona przez opcję closed_gop.

(no)greyscale

 Sprawia, że Xvid ignoruje przestrzeń kolorów, więc wynikowy  film  jest  w  skali  szarości.   Zauważ,  że  nie
 przyspiesza to kodowania, zapobiega to tylko zapisaniu danych kolorów w ostatniej fazie kodowania.

debug

 Zapisuje statystyki każdej ramki w ./xvid.dbg.  (To nie jest plik kontroli trybu dwuprzebiegowego).

(no)packed

 Opcja  ta jest przeznaczona do rozwiązywania problemów z kolejnością ramek, przy kodowaniu do formatów typu AVI
 które nie radzą sobie ze złą kolejnością.  W praktyce, większość dekoderów (tak sprzętowych jak i programowych)
 sama radzi sobie z kolejnością ramek i może się zgubić jeśli ta opcja jest włączona.   Bezpieczniej  jest  więc
 zostawić ją wyłączoną, chyba że na prawdę wiesz co robisz.
 UWAGA:  Stworzy  to  niepoprawny strumień bitów i nie będzie on odtwarzany przez dekodery ISO-MPEG-4 poza DivX/
 libavcodec/Xvid.
 UWAGA: Zapisuje to także fałszywą wersję DivX do pliku, więc autodedetekcja błędów  niektórych  dekoderów  może
 się gubić.

max_bframes=<0-4>

 Maksymalna ilość klatek B umieszczonych pomiędzy ramkami I/P (domyślnie: 2).

bquant_ratio=<0-1000>

 proporcja kwantyzatora między ramkmi typu B i pozostałymi, 150=1.50 (domyślnie: 150)

bquant_offset=<-1000-1000>

 współczynnik offsetu kwantyzatora pomiędzy ramkami B a pozostałymi, 100=1.00 (domyślnie: 100)

bf_threshold=<-255-255>

 Ten  parametr  umożliwia  Ci określenie, jaki ma być priorytet użycia klatek B.  Im wyższa wartość, tym większe
 prawdopodobieństwo użycia klatek B (domyślnie: 0).  Nie zapominaj, że klatki B  mają  wyższy  kwantzator,  więc
 intensywne ich stosowanie może dać niższą jakość wizualną.

(no)closed_gop

 Ta  opcja  mówi  Xvid, żeby zamykał każdy GOP (Group Of Pictures, grupa obrazów ograniczona dwiema ramkami typu
 I), dzięki czemu GOP'y są niezależne od siebie.  To jedynie implikuje że ostatnią ramką GOP'u jest  albo  ramka
 typu P albo typu N, ale nie typu B.  Zazwyczaj dobrze jest włączyć tę opcję (domyślnie: włączona).

frame_drop_ratio=<0-100> (tylko z ax_bframes=0)

 Ten  parametr umożliwia tworzenie strumieni video ze zmienną szybkością klatek.  Jeśli różnica między bieżącą a
 poprzednią klatką jest niższa lub równa od ustawionego przez ten parametr progu,  klatka  nie  będzie  kodowana
 (tzw.  n-vop  zostanie  wstawiany  w  strumień).  Przy odtwarzaniu, natrafienie na n-vop, powoduje wyświetlenie
 poprzedniej klatki.
 UWAGA: Odtwarzanie z tym parametrem może spowodować, że film będzie poszarpany, więc używaj go na swoją  własną
 odpowiedzialność!

(no)qpel

 MPEG-4  domyślnie  używa  precyzji  co  do  połowy piksela przy wyszukiwaniu ruchu.  Standard proponuje tryb, w
 którym kodery mogą korzystać z precyzji quarter pixel (co do ćwierć piskela).  Opcja to przeważnie sprawia,  że
 obraz  jest  ostrzejszy.  Niestety ma to duży wpływ na wartość bitrate i czasami wykorzystanie wyższej wartości
 spowoduje otrzymanie gorszego obrazu przy stałym bitrate.  Najlepiej jest sprawdzić rezultat z i bez tej opcji,
 i samemu zdecydować czy jest warta włączenia.

(no)gmc

 Włącza Globalną Kompensację Ruchu, która sprawia, że Xvid generuje specjalne ramki (ramki GMC), które są dobrze
 przystosowane do przesuwania/przybliżonia/obracania obrazów.  To, czy  włączenie  tej  opcji  zaoszczędzi  bity
 zależy od materiału filmowego.

(no)trellis

 Kwantyzacja  kratowa (Trellis Quantization) jest rodzajem metody kwantyzacji adaptatywnej, która zachowuje bity
 poprzez modyfikację skwantyzowanych współczynników, tak aby lepiej  ulagały  kompresji  przez  koder  entropii.
 Dobrze  wpływa  na poprawę jakości, a jeśli VHQ używa wg Ciebie zbyt dużo mocy obliczeniowej, ta opcja może być
 dobrą alternatywą zaoszczędzającą kilku bitów (i  poprawiającą  jakość  przy  stałym  bitrate)  przy  mniejszym
 obciążeniu niż VHQ (domyślnie: włączone).

(no)cartoon

 Włącz  tę  opcję, jeżeli kodowana sekwencja jest rysunkowa.  Modyfikuje ona kilka wewnętrznych progów Xvid, tak
 że te podejmuje lepsze decyzje o typie ramek i wektorach ruchu dla płaskich rysunków.

quant_type=<h263|mpeg>

 Ustawia typ wykorzystywanego kwantyzatora.  Dla wysokich wartości  bitrate,  kwantyzacja  MPEG  zachowa  więcej
 szczegółów.  Dla niskich wartości bitrate, wygładzanie H.263 da mniej szumów blokowych.  Jeśli używasz własnych
 macierzy, musi być ustawiona kwantyzacja MPEG.

(no)chroma_me

 Zwykły  algorytm  przewidywania  ruchu  używa  tylko  informacji o jasności dla znalezienia najlepszego wektora
 ruchu.  Jednakże dla niektórych filmów, wykorzystanie przestrzeni kolorów pozwoli znaleźć lepsze wektory.   Ten
 parametr włącza wykorzystanie przestrzeni barw do przewidywania ruchu (domyślnie: włączone).

(no)chroma_opt

 Uruchamia  prefiltr  optymalizacji barw.  Poczaruje to trochę nad danymi o kolorach żeby zmniejszyć widoczny na
 krawędziach efekt schodów.  Poprawia jakość kosztem prędkości kodowania.  Z  natury  zmniejsza  PSNR,  jako  że
 podnosi matematyczne odchylenie od oryginalnego obrazu, ale poprawia subiektywną jakość obrazu.  Jako że działa
 na informacji o kolorach, możesz chcieć to wyłączyć jeśli kodujesz w skali szarości.

(no)hq_ac

 Włącza lepsze przewidywania składowych AC z sąsiednich bloków dla ramek intra (domyślnie: włączone).

vhq=<0-4>

 Algorytm  wyszukiwania  ruchu  jest oparty na szukaniu w zwykłej domenie koloru i próbuje znaleźć wektor ruchu,
 który zminimalizuje różnice między klatką odniesienia a zakodowaną.  Z tym parametrem Xvid użyje również domenę
 częstotliwości (DCT), aby szukać wektora ruchu, który nie tylko zminimalizuje różnicę przestrzenną, ale również
 długość kodowania bloku.  Od najszybszego do najwolniejszego:
          0    wyłączone
          1    decyzja dotycząca trybu (inter/intra MB) (domyślne)
          2    ograniczone przeszukiwanie
          3    średnie przeszukiwanie
          4    szerokie przeszukiwanie

(no)lumi_mask

 Adaptatywna  kwantyzacja  pozwala  na  różne  kwantyzatory  dla  różnych  makrobloków  w   klatce.    Jest   to
 'psychosensoryczne' ustawienie, które korzysta z faktu że ludzkie oko zauważa mniej szczegółów w bardzo jasnych
 i  bardzo  ciemnych  częściach obrazu.  Mocniej kompresuje te obszary niż średnie, co oszczędzi bity które mogą
 być wykorzystane w innych ramkach poprawiając postrzeganą jakość i być może zmniejszając PSNR.

min_iquant=<0-31>

 minimalny kwantyzator klatek I (domyślnie: 2)

max_iquant=<0-31>

 maksymalny kwantyzator klatek I (domyślnie: 31)

min_pquant=<0-31>

 minimalny kwantyzator klatek P (domyślnie: 2)

max_pquant=<0-31>

 maksymalny kwantyzator klatek P (domyślnie: 31)

min_bquant=<0-31>

 minimalny kwantyzator klatek B (domyślnie: 2)

max_bquant=<0-31>

 maksymalny kwantyzator klatek B (domyślnie: 31)

quant_intra_matrix=<nazwa pliku>

 Wczytuje plik z określoną macierzą intra.  Możesz stworzyć taki plik edytorem macierzy xvid4conf.

quant_inter_matrix=<nazwa pliku>

 Wczytuje plik z określoną macierzą inter.  Możesz stworzyć taki plik edytorem macierzy xvid4conf.

curve_compression_high=<0-100>

 Ten parametr pozwala Xvid'owi na przekazanie określonego procentu bitów ze scen o wysokiej wartości bitrate  do
 rezerwy  bitowej.  Możesz również skorzystać z tej opcji, jeśli masz klip z tak dużą ilością bitów przeznaczoną
 na sceny o wysokiej wartości bitrate, że sceny z niższą wartością wyglądają źle (domyslnie: 0).

curve_compression_low=<0-100>

 Ten parametr pozwala Xvid'owi na przekazanie określonego procentu dodatkowych bitów do scen z  niską  wartością
 bitrate  z  całego klipu.  Opcja ta może być przydatna, jeżeli masz kilka scen z niską wartością bitrate, które
 są ciągle blokowe (domyślnie: 0).

overflow_control_strength=<0-100>

 Podczas pierwszego przebiegu w kodowaniu dwuprzebiegowym obliczana jest przeskalowana krzywa bitrate.   Różnica
 między  oczekiwaną  krzywą  a  wynikową  otrzymaną  podczas  kodowania nazywana jest przepełnieniem (overflow).
 Oczywiście dwuprzebiegowy kontroler tempa stara się zniwelować tę różnicę przez  rozpraszanie  jej  na  kolejne
 klatki.   Ten  parametr  kontroluje  ile przepełnienia jest rozpraszane za każdym razem, kiedy pojawia się nowa
 klatka.  Niskie wartości pozwalają na leniwą kontrolę przepełnienia, wielkie różnice  są  kompensowane  wolniej
 (może to doprowadzić do braku precyzji przy małych filmach).  Wyższe wartości sprawiają, że redystrybucja bitów
 jest  gwałtowniejsza,  czasami  zbyt  gwałtowna,  jeśli  ustawisz  opcję na zbyt wysoką, co może doprowadzić do
 powstania zniekształceń (domyślnie: 5).
 INFORMACJA: Ten parametr ma duży wpływ na jakość, baw się nim ostrożnie!

max_overflow_improvement=<0-100>

 Podczas alokacji bitów dla ramki kontrola przepełnienia może  zwiększyć  jej  rozmiar.   Parametr  ten  określa
 maksymalny procent rozmiaru o jaki kontrola przepełnienia może zwiększyć ramkę, w porównaniu z idealną alokacją
 krzywej (domyślnie: 5).

max_overflow_degradation=<0-100>

 Podczas  alokacji  bitów  dla  ramki,  kontrola  przepełnia  może zmniejszyć jej rozmiar.  Parametr ten określa
 maksymalny procent rozmiaru o jaki kontrola  przepełnienia  może  zmniejszyć  ramkę,  w  porównaniu  z  idealną
 alokacją krzywej (domyślnie: 5).

container_frame_overhead=<0...>

 Określa  średni  narzut  (overhead)  przypadający  na ramkę w bajtach.  Przeważnie użytkownicy określają żądany
 bitrate bez brania pod uwagę nadwyżki na ramkę video.  Ta mała ale (przeważnie) stała nadwyżka może spowodować,
 że docelowy rozmiar pliku zostanie przekroczony.  Xvid pozwala użytkownikom na  ustawienie  wielkości  nadwyżki
 przypadającej  na ramkę, którą generuje klatka video (podaj tylko uśrednioną wartość na ramkę).  0 ma specjalne
 znaczenie, pozwala Xvid'owi na użycie jego własnych wartości domyślnych (domyślnie: 24 - średnia nadwyżka AVI).

profile=<opjca>

 Ogranicza opcje i VBV (szczytowy bitrate w krótkim czasie) zgodnie z profilami "Simple",  "Advanced  Simple"  i
 "DivX".    Tak  otrzymane  filmy  powinny  dać  się  odtworzyć  na  wolnostojących  odtwarzaczach  zgodnych  ze
 specyfikacjami tych profili.
          unrestricted
               bez ograniczeń (domyślne)
          sp0 profil
          sp1 profil
          sp2 profil
          sp3 profil
          asp0profil
          asp1profil
          asp2profil
          asp3profil
          asp4profil
          asp5profil
          dxnhandheld
               profil DXN handheld
          dxnportntsc
               profil DXN portable NTSC
          dxnportpal
               profil DXN portable PAL
          dxnhtntsc
               profil DXN home theater NTSC
          dxnhtpal
               profil DXN home theater PAL
          dxnhdtv
               profil DXN HDTV
 INFORMACJA: Te profile powinny być używane w połączeniu z odpowiednim  -ffourcc.   Dobre  jest  DX50,  ponieważ
 niektóre odtwarzacze nie rozpoznają Xvid ale większość rozpoznaje DivX.

par=<tryb>

 Określa  tryb Współczynnika Proporcji Piksela (Pixel Aspect Ratio - PAR) (nie mylić z Współczynnikiem Proporcji
 Obrazu (Display Aspect Ratio - DAR)).  PAR to stosunek szerokości do wysokości pojedynczego piksela.  Więc  oba
 są związane: DAR = PAR * (szerokość/wysokość).
 MPEG-4  określa  5  współczynników  proporcji piksela i jeden rozszerzony, dający szansę na podanie konkretnego
 współczynnika proporcji piksela.  Może być podany jeden z 5 standardowych trybów:
          vga11
               zwyczajny PAR dla PC Piksele są jednostką kwadratową.
          pal43
               standard dla PAL - 4:3 PAR Piksele są prostokątami.
          pal169
               jak wyżej
          ntsc43
               jak wyżej
          ntsc169
               jak wyżej (Nie zapomnij podać dokładnego współczynnika.)
          ext
               Pozwala na określenie własnego współczynnika proporcji piksela przez par_width i par_height.
 INFORMACJA: Ogólnie ustawienie opcji aspect i autoaspect jest wystarczające.

par_width=<1-255> (tylko z par=ext)

 Określa szerokość zadeklarowanego współczynnika proporcji piksela.

par_height=<1-255> (tylko z par=ext)

 Określa wysokość szerokość zadeklarowanego współczynnika proporcji piksela.

aspect=<x/y | f (wartość rzeczywista)>

 Przechowuje proporcje wewnętrznie, podobnie jak pliki MPEG.  O wiele lepsze rozwiązanie niż ponowne skalowanie,
 ponieważ nie spada jakość.  Tylko MPlayer i kilka innych odtwarzaczy będą interpretowały  te  pliki  poprawnie,
 inne  wyświetlą  je  w  złych  proporcjach.   Parametr  proporcji  może  być  podany  jako proporcja lub liczba
 rzeczywista.

(no)autoaspect

 Podobnie jak opcja aspect, ale proporcja wyliczana  jest  automatycznie,  biorąc  pod  uwagę  wszystkie  filtry
 dostrajające (crop/expand/scale/itp.) podane w łańcuchu.

psnr

 Drukuje  PSNR  (wartość  szczytowa proporcji sygnału do szumu) dla całego filmu po kodowaniu i przechowuje PSNR
 dla każdej klatki w pliku o nazwie typu "psnr_hhmmss.log" w bieżącym  katalogu.   Zwracane  wartości  są  w  dB
 (decybelach), im wyższe tym lepsze.

bvhq=<0|1>

 To  ustawienie  pozwala  na  wybieranie  z możliwych kandydatów takich wektorów dla ramek B, które minimalizuja
 zaburzenia, podobnie jak opcja vhq robi to dla  ramek  P.   Daje  to  ładniejsze  ramki  B  prawie  bez  spadku
 wydajności (domyślnie: 1).

   x264enc (-x264encopts)

bitrate=<wartość>

 Ustawia średni używany bitrate w kbit/sekundę (domyślnie: wyłączone).  Ponieważ lokalny bitrate może się wahać,
 ta  średnia  może być niedokładna dla bardzo krótkich filmów (zobacz także opcję ratetol).  Stały bitrate można
 osiągnąć łącząc tę opcję z vbv_maxrate, za cenę poważnego spadku jakości.

qp_constant=<0-51>

 Wybiera kwantyzator, jaki będzie użyty z klatkami P.  Klatki I i B różnią się od  tej  wartości  odpowiednio  o
 ip_factor  i  pb_factor.   Najbardziej  przydatny  zakres  to 20-40 (domyślnie: 26).  Niższe wartości to lepsza
 dokładność, ale większe wartości bitrate.  0 oznacza kompresję bezstratną.   Zauważ,  że  kwantyzacja  w  H.264
 działa  zupełnie  inaczej  niż  w  MPEG-1/2/4:  Parametr  kwantyzacji  (QP)  H.264 jest w skali logarytmicznej.
 Przelicznik ma w przybliżeniu wartość H264QP = 12 + 6*log2(MPEGQP).  Na przykład, współczynnik  QP=2  dla  MPEG
 odpowiada wartości QP=18 dla H.264.

pass=<1-3>

 Korzysta  z  trybu  dwu-  lub  trzyprzebiegowego.   Zaleca  się  kodowanie zawsze w jednym z tych dwóch trybów,
 ponieważ bity są lepiej rozprowadzane i podnosi się jakość.
          1    pierwszy przebieg
          2    drugi przebieg (kodowania dwuprzebiegowego)
          3    n-ty przebieg (drugi i trzeci przebieg kodowania trzyprzebiegowego)
 A teraz jak to działa i jak z tego korzystać:
 Pierwszy przebieg (pass=1) zbiera statystyki klipu i zapisuje je do pliku.   Będziesz  pewnie  chciał  wyłączyć
 niektóre opcje wymagające dużej mocy obliczeniowej, poza tymi używanymi domyślnie.
 W  trybie  dwuprzebiegowym,  drugie  przejście  (pass=2)  czyta dane z pliku i opiera na nich decyzje dotyczące
 kontroli tempa.
 W trybie trzyprzebiegowym, drugie przejście (pass=3, to nie błąd)  robi  dwie  rzeczy  na  raz:  Czyta  dane  i
 nadpisuje je.  Możesz używać wszystkich opcji kodowania, poza tymi wymagającymi dużej mocy obliczeniowej.
 Trzeci  przebieg  (pass=3)  działa  podobnie  jak  drugi,  poza  tym że korzysta ze statystyk zebranych podczas
 drugiego przebiegu.  Możesz korzystać z wszystkich opcji kodowania, łącznie  z  tymi  wymagającymi  dużej  mocy
 obliczeniowej.
 Pierwszy  przebieg  może  używać  albo średniej wartości bitrate albo stałego kwantyzatora.  Zalecane jest ABR,
 ponieważ nie wymaga zgadywania kwantyzatora.  Kolejne przebiegi są w trybie ABR i musi zostać określona wartość
 bitrate.
 INFORMACJA: Obsługa kodowania trzyprzebiegowego w x264 jest całkiem nowa w MEncoderze, zachęcamy  do  pomocy  i
 przesyłania  nam  dobrych  kombinacji  parametrów  x264,  które  byłyby jednocześnie szybki i zapewniały wysoką
 jakość.

turbo=<0-2>

 Tryb przyspieszonego pierwszego przebiegu.  Pierwszego przebieg kodowania dwu- lub więcej  przebiegowego  można
 przyspieszyć wyłączając opcje które mają nikły lub żaden wpływ na jakość końcowego przebiegu.
          0    wyłączone (domyślne)
          1    Zmniejsza subq, frameref i wyłącza niektóre tryby analizy podziału wewnątrz makrobloków.
          2    Zmniejsza  subq i frameref do 1, używa szukania ME typu diament i wyłącza wszystkie tryby analizy
               podziału.
 Poziom 1 może dwukrotnie przyspieszyć pierwszy przebieg nie zmniejszając globalnego PSNR ostatniego przejścia w
 porównaniu z pierwszym przebiegiem pełnej jakości.
 Poziom 2 może czterokrotnie przyspieszyć pierwszy przebieg zmieniając globalne PSNR ostatniego przejścia o  +/-
 0.05dB w porównaniu z pierwszym przebiegiem pełnej jakości.

keyint=<wartość>

 Ustawia maksymalną przerwę między ramkami IDR (domyślnie: 250).  Większe wartości oszczędzają bity, a tym samym
 poprawiają  jakość,  odbywa  się  to jednak kosztem precyzji przy przeszukiwaniu.  W odróżnieniu od MPEG-1/2/4,
 H.264 nie jest narażone na wahania DCT przy dużych wartościach keyint.

keyint_min=<1-keyint/2>

 Ustawia minimalną odległość między ramkami IDR (domyślnie: 25).  Jeśli w obrębie  tego  przedziału  pojawi  sie
 zmiana sceny, nadal jest ona kodowana jako ramka I, ale nie zaczyna nowego GOPu.  W H.264 ramki I niekoniecznie
 ograniczają  zamknięty  GOP,  ponieważ  ramka P może być przewidziana z więcej niż jednej poprzedzającej klatki
 (zobacz także opcję frameref).  Dlatego też niekoniecznie da się przewijać do klatek I.  Ramki IDR  ograniczają
 odnoszenie się ramki P do jakiejkolwiek ramki poprzedzającej ramkę IDR.

scenecut=<-1-100>

 Kontroluje  agresywność  wstawiania  klatek  I  (domyślnie:  40).  Małe wartości powodują, że kodek często musi
 wymuszać ramkę I, jeśli przekroczy wartość keyint.  Poprawne wartości mogą odszukać lepsze miejsca dla ramki I,
 wyższe powodują marnowanie bitów.  -1 wyłącza wykrywanie obcięć scen (scenecut),  więc  ramki  I  są  wstawiane
 tylko  raz  po  każdych  innych  klatkach keyint, nawet jeśli takie obcięcie zdarzy się wcześniej.  Nie jest to
 zalecane i marnuje bitrate, jako że obcięcia scen (scenecut) są kodowane jako ramki P, które są  tak  duże  jak
 ramki I, ale nie resetują "licznika keyint".

frameref=<1-16>

 Liczba  poprzednich  ramek wykorzystanych do przewidywania klatek P lub B (domyślnie: 1).  Parametr ten ma dość
 znaczny wpływ na anime, jednak przy materiałach z "żywymi" aktorami skuteczność znacznie  spada  powyżej  około
 sześciu  klatek odniesienia.  Opcja nie ma żadnego wpływu na szybkość dekodowania, ale zwiększa zapotrzebowanie
 na pamięć w trakcie tego procesu.  Niektóre dekodery potrafią obsłużyć tylko do 15 klatek odniesienia.

bframes=<0-16>

 maksymalna liczba kolejnych klatek B pomiędzy ramkami I i P (domyślnie: 0)

(no)b_adapt

 Automatycznie decyduje o wykorzystaniu klatek typu B i  ich  ewentualnej  liczbie,  ograniczonej  dopuszczalnym
 maksimum  określonym  przez parametr powyżej (domyślnie: włączone).  Jeżeli opcja ta jest wyłączona, użyta jest
 maksymalna liczba klatek B.

b_bias=<-100-100>

 Kontroluje decycyzje podejmowane przez b_adapt.  Wyższy współczynnik b_bias generuje większą  liczbę  klatek  B
 (domyślnie: 0).

(no)b_pyramid

 Pozwala  na  stosowanie  ramek B jako odnośników do przewidywania innych ramek.  Na przykład rozważmy 3 kolejne
 ramki B: I0 B1 B2 B3 P4.  Bez tej opcji ramki B występują tak samo jak  w  MPEG-[124].   Zatem  są  kodowane  w
 kolejności  I0 P4 B1 B2 B3 i wszystkie klatki B są przewidywane z I0 i P4.  Z tą opcją są kodowane w kolejności
 I0 P4 B2 B1 B3.  B2 jest takie samo jak powyżej, ale B1 jest przewidywane z I0 i B2 a B3 jest przewidywane z B2
 i P4.  Wynikiem tego zwykle jest nieco lepsza kompresja praktycznie bez straty  szybkości.   Jednakże  jest  to
 opcja eksperymentalna: nie jest do końca dostrojona i nie zawsze może dać oczekiwane rezultaty.  Wymaga bframes
 >= 2.  Wada: zwiększa opóźnienie dekodowania do 2 ramek.

(no)deblock

 Wykorzystuje  filtr  odblokowywujący  (deblock) (domyślnie: włączony).  Jako, że zabiera mało czasu procesora w
 porównaniu ze wzrostem jakości, jaki daje, nie jest zalecane wyłączanie go.

deblockalpha=<-6-6>

 Parametr AlphaC0 dla filtru odblokowywującego (deblock) (domyślnie:  0).   Opcja  ta  dostosowuje  zakresy  dla
 filtru  in-loop  deblocking  H.264.   Po  pierwsze  parametr ten określa maksymalną ilość zmian jaką filtr może
 nanieść na pojedynczy piksel.  Po drugie opcja  ta  ma  wpływ  na  próg  filtrowanej  różnicy  występującej  na
 krawędzi.  Wartość dodatnia ogranicza blokujące szumy, ale rozmywa również detale.
 Domyślne  zachowanie  filtru  pozwala  prawie  zawsze  osiągnąc  optymalną jakość, więc najlepiej albo zostawić
 wszystkie parametry takie jakimi są albo dokonać tylko  niewielkich  zmian.   Jednakże,  jeżeli  Twój  materiał
 źródłowy  zawiera już jakieś szumy lub nosi śladu efektu bloków, które chciałbyś usunąć, dobrym pomysłem będzie
 nieco większe zwiększenie wartości parametru.

deblockbeta=<-6-6>

 Parametr Beta filtru odblokowywującego (deblock) (domyślnie: 0).  Ma wpływ na próg detali.   Bloki  zawierające
 dużą liczbę detali nie będą filtrowane, ponieważ wygładzanie stosowane przez ten filtr będzie bardziej widoczne
 niż oryginalny efekt blokowy.

(no)cabac

 Wykorzystuje  CABAC  (Context-Adaptive  Binary  Arithmetic  Coding)  (domyślnie:  włączony).   Nieco  spowalnia
 kodowanie i dekodowanie, ale oszczędza około 10-15% bitów.  Nie powinieneś go wyłączać, chyba że zależy  Ci  na
 szybkości dekodowania.

qp_min=<1-51> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 Minimalny kwantyzator, 10-30 to użyteczny zakres (domyślnie: 10).

qp_max=<1-51> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 maksymalny kwantyzator (domyślnie: 51)

qp_step=<1-50> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 maksymalna wartość o jaką kwantyzator może być zwiększony/zmniejszony pomiędzy klatkami (domyślnie: 2)

ratetol=<0.1-100.0> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 dozwolona wariancja dla średniej wartości bitrate (nieokreślona jednostka) (domyślnie: 1.0)

vbv_maxrate=<wartość> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 maksymalne lokalne bitrate, w kbit/sekundę (domyślnie: wyłączone)

vbv_bufsize=<wartość> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 okres uśredniania dla vbv_maxrate, w kbitach (domyślnie: żaden, musi być podany jeślo włączono vbv_maxrate)

vbv_init=<0.0-1.0> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 początkowa zajętość bufora, jako ułamek vbv_bufsize (domyślnie: 0.9)

ip_factor=<wartość>

 współczynnik kwantyzatora między ramkami I a P (domyślnie: 1.4)

pb_factor=<wartość>

 współczynnik kwantyzatora między ramkami P a B (domyślnie: 1.3)

qcomp=<0-1> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 Kompresja  kwantyzatora  (domyślnie: 0.6).  Niższa wartość sprawia, że bitrate jest bardziej stały, podczas gdy
 wyższa, sprawia, że parametr kwantyzacji jest bardziej stały.

cplx_blur=<0-999> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Rozmycie w czasie szacowanej złożoności klatki, przed kompresją krzywej  (domyślnie:  20).   Mniejsze  wartości
 pozwalają na większe zmiany kwantyzatora, a większe wymuszają jego łagodniejsze zmiany.  cplx_blur zapewnia, że
 każda ramka I będzie miała jakość podobną do następujących po niej ramek P, że że naprzemienne ramki o wysokiej
 i niskiej złożoności (n.p. animacja z niewielkim fps) nie będą marnowały bitów na zmiany kwantyzatora.

qblur=<0-99> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Rozmycie  w  czasie parametru kwantyzacji, po kompresji krzywej (domyślnie: 0.5).  Niższe wartości pozwalają na
 większe skoki wartości kwantyzatora, wyższe zmuszają go do delikatniejszych zmian.

zones=<część0>[/<część1>[/...]]

 Inna jakość dla poszczególnych części (zakończenie, napisy, ...)  (ABR lub tryb dwuprzebiegowy).   Każda  część
 to <klatka-początkowa>,<klatka-końcowa>,<opcja> gdzie opcja to:
          q=<0-51>
               kwantyzator
          b=<0.01-100.0>
               mnożnik bitrate
 INFORMACJA:  Kwantyzator  nie  jest dokładnie wymuszany.  Działa tylko w fazie planowania kontroli tempa i jest
 podatny na kompensację przepełnienia i qp_min/qp_max.

direct_pred=<0-2>

 Wykrywa typ systemu przewidywania ruchu dla bezpośrednich makrobloków w klatkach typu B.
          0    Żaden: bezpośrednie makrobloki nie są wykorzystywane.
          1    Przestrzenny: wektory ruchu są ekstrapolowane z sąsiednich bloków.
          2    Czasowy: wektory ruchu są interpolowane z następnych klatek P.  (domyślny)
 Typ przestrzenny i czasowy mają podobną prędkość działania i  współczynnik  PSNR,  ale  najczęściej  ten  drugi
 wygląda lepiej.  direct_pred=0 to metoda i wolniejsza, i dająca gorszą jakość.

(no)weight_b

 Używa  ważonego  przewidywania w ramkach B.  Bez tej opcji dwukierunkowo przewidywane makrobloki dają jednakową
 wagę każdej ramce wzorcowej.  Z tą opcją wagi są ustalane według pozycji ramki  B  względem  ramek  wzorcowych.
 Wymaga bframes > 1.

(no)i4x4

 Używa  dodatkowego  typu  makrobloku  i4x4  (domyślnie: włączone).  Bez tej opcji ramki P i B będą używać tylko
 i16x16 i typów inter wymienionych poniżej.

(no)i8x8

 Używa dodatkowego typu makrobloku i8x8 (domyślnie: włączone).  Ta opcja nie ma efektu jeśli nie  jest  włączone
 8x8dct.

(no)b8x8mv

 Wykorzystuje  dodatkowe  typy  makrobloków b16x8, b8x16 i b8x8 (domyślnie: wyłączone).  Bez tej opcji, klatki B
 będą używały tylko typów i16x16, i8x8, i4x4, b16x16, skip, direct.  Więcej szczegółów znajdziesz w dokumentacji
 opcji 4x4mv.

(no)8x8mv

 Używa dodatkowych typów makrobloków p16x8, p8x16, p8x8 (domyślnie: włączone).   Bez  tej  opcji  ramki  P  będą
 używały  tylko  typów i16x16, i8x8, i4x4, p16x16, skip.  Ta opcja jest przeznaczona tylko do eksperymentowania.
 Nie jest zalecane wyłączanie 8x8mv w prawdziwym kodowaniu.

(no)4x4mv

 Wykorzystuje dodatkowe typy makrobloków p8x4, p4x8 i p4x4 (domyślnie: wyłączone).  Bez tej opcji, klatki P będą
 korzystały tylko z typów i16x16, i8x8, i4x4, p16x16, p16x8, p8x16, p8x8 i skip.  Wymaga 8x8mv.
 Pomysł polega na tym, aby odnaleźć typ  i  rozmiar,  który  najlepiej  opisuje  określony  obszar  obrazu.   Na
 przykład,  globalne  przesuwanie jest lepiej reprezentowane przez bloki 16x16, podczas gdy małe poruszające się
 obiekty przez mniejsze segmenty.
 Zaleca się używanie 4x4mv tylko z subq >= 3.

(no)8x8dct

 Adaptatywne wybieranie transformaty przestrzeni: pozwala na wybieranie pomiędzy DCT 4x4 i 8x8.  Zezwala też  na
 typ makrobloku i8x8.  Bez tej opcji jest używane tylko DCT 4x4.

me=<1-4>

 Wybiera algorytm pełnopikselowego szacowania ruchu.
          1    szukanie kwadratowe, rozmiar 1 (szybkie)
          2    szukanie sześciokątne, rozmiar 2 (domyślne)
          3    nierówne szukanie wielosześciokątne
          4    szukanie wyczerpujące (bardzo wolne)

me_range=<4-64>

 promień wyczerpującego lub wielosześciokątnego szukania ruchu (domyślnie: 16)

subq=<1-6>

 Dopasowuje jakość udoskonalenia subpel.  Ten parametr kontroluje kompromis między jakością a szybkością biorący
 udział  w  procesie  podejmowania  decyzji  dotyczących  przewidywania  ruchu.  subq=5 może skompresować do 10%
 mocniej niż subq=1
          1    Korzysta  z  przewidywania  ruchu  z  prezycją  fullpixel  dla  wszystkich  typów   kondydujących
               makrobloków.   Potem  wybiera  najlepszy  typ.   Potem  poprawia  ruch  tego  typu co do prezycji
               quarterpixel.  (najszybsze)
          2    Podobnie jak 1, ale korzysta z wolniejszego poprawiania quarterpixel.
          3    Korzysta  z  przewidywania  ruchu  z  precyzją  halfpixel  dla  wszystkich  kandydujących   typów
               makrobloków.   Potem  wybiera  najlepszy  typ.   Potem  poprawia  ruch  tego  typu co do precyzji
               quarterpixel.
          4    Korzysta z szybkiego przewidywania ruchu z precyzją  quarterpixel  dla  wszystkich  kandydujących
               typów  makrobloków.  Potem wybiera najlepszy typ.  Potem kończy poprawianie quarterpixel dla tego
               typu.
          5    Korzysta z  najlepszej  jakości  przewidywania  ruchu  z  precyzją  quarterpixel  dla  wszystkich
               kandydujących typów makrobloków, przed wyborem najlepszego (domyślne).
          6    Włącza  optymalizację  typów  makrobloków  dla  ramek  typu  I  i  P  celem zmniejszenia zakłóceń
               (najlepsze).
 W powyższych parametrach, przez "wszystkich kandydatów" nie należy rozumieć wszystkich  aktywnych  typów:  4x4,
 4x8, 8x4 są sprawdzane tylko, jeżeli 8x8 jest lepszy niż 16x16.

(no)chroma_me

 Bierze pod uwagę informacje o barwie podczas szukania ruchu podpikseli (domyślnie: właczone).  Wymaga subq>=5.

chroma_qp_offset=<-12-12>

 Używa innego kwantyzatora do barw w porównaniu do jasności.  Sensowne wartości są w zakresie <-2-2> (domyślnie:
 0).

cqm=<flat|jvt|<nazwapliku>>

 Używa albo predefiniowanej macierzy kwantyzacji albo ładuje plik macierzy w formacie JM.
          flat
               Używa predefiniowanej płaskiej macierzy (domyślne).
          jvt
               Używa predefiniowanej macierzy JVT.
          <nazwapliku>
               Używa dostarczonego zbioru macierzy w formacie JM.
 INFORMACJA: Zbiory zakodowane przy użyciu CQM nie są aktualnie dekodowalne przed odtwarzacze oparte na FFmpeg.
 Użytkownicy  Windowsowego  CMD.EXE  mogą napotkać problemy przy przeglądaniu wiersza poleceń jeśli próbują użyć
 wszystkich list CQM.  Powodem tego jest ograniczenie długości wiersza poleceń.  W takim wypadku  zalecane  jest
 zapisanie list w zbiorze macierzy w formacie JM i załadowanie go jak powyżej.

cqm4iy=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana  przez  użytkownika  macierz  intra 4x4 jasności, przekazana jako 16 oddzielonych przecinkami wartości w
 zakresie 1-255.

cqm4ic=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana przez użytkownika macierz intra 4x4 barwy,  przekazana  jako  16  oddzielonych  przecinkami  wartości  w
 zakresie 1-255.

cqm4py=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana  przez  użytkownika  macierz  inter 4x4 jasności, przekazana jako 16 oddzielonych przecinkami wartości w
 zakresie 1-255.

cqm4pc=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana przez użytkownika macierz inter 4x4 barwy,  przekazana  jako  16  oddzielonych  przecinkami  wartości  w
 zakresie 1-255.

cqm8iy=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana  przez  użytkownika  macierz  intra  8x8  jasności, przekazana jako 64 oddzielone przecinkami wartości w
 zakresie 1-255.

cqm8py=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana przez użytkownika macierz inter 8x8 jasności, przekazana  jako  64  oddzielone  przecinkami  wartości  w
 zakresie 1-255.

level_idc=<10-51>

 Ustawia  parametr  level  strumienia bitów, według definicji w aneksie A standardu H.264 (domyślnie: 40 - Level
 4.0).  Używane żeby przekazać dekoderowi jakie możliwości musi obsługiwać.  Używaj  tylko  jeśli  wiesz  co  to
 znaczy i musisz tego użyć.

threads=<1-4>

 Dzieli  każdą  klatkę  na paski i koduje je równolegle (domyślnie: 1).  Pozwala też na wielowątkowe dekodowanie
 jeśli dekoder to umożliwia (lavc nie).  Lekko zmniejsza kompresję.  Wymaga żeby  libx264  była  skompilowana  z
 obsługą pthread; jeśli tak nie jest opcja ta wyświetli ostrzeżenie i włączy paski ale nie wielowątkowość.

log=<-1-3>

 Określa ilość informacji drukowanych na ekranie.
          -1   żadne
           0   Wyświetla tylko błędy.
           1   ostrzeżenia
           2   PSNR i inne statystyki analiz po skończonym kodowaniu (domyślne)
           3   PSNR, QP, typ ramki, rozmiar i inne statystyki dla każdej klatki

(no)psnr

 Drukuje statystyki stosunku sygnału do szumu.
 INFORMACJA:  Pola  PSNR 'Y', 'U', 'V', i 'Avg' nie są matematycznie poprawne (są po prostu uśrednioną wartością
 PSNR branego z każdej klatki).  Są trzymane tylko dla porównania z referencyjnym kodekiem JM.   Dla  wszystkich
 innych  celów,  korzystaj  albo  z  "Global" PSNR, albo z poszczególnych wartości PSNR przypadających na klatkę
 drukowanych przez log=3.

(no)visualize

 Włącza wizualizację x264 w trakcie kodowania.  Jeśli x264 w Twoim systemie to obsługuje zostanie  otwarte  nowe
 okno  w  trakcie  procesu  kodowania,  w  którym x264 będzie się starał zaprezentować szkic tego, jak zakodował
 klatkę.  Typ każdego bloku na wizualizowanym filmie będzie miał jeden z kolorów:
          czerwony/rózowy
               blok intra
          niebieski
               blok inter
          zielony
               blok pominięty
          żółty
               blok B
 Jest to możliwość eksperymentalna i podlegająca zmianom.  W szczególności wymaga żeby x264 było skompilowane  z
 włączoną  wizualizacją.   Zauważ,  że  w  momencie  pisania  tego  dokumentu  x264  zatrzymuje po zakodowaniu i
 wizualizacji każdej klatki, czekając aż użytkownik naciśnie klawisz przed kodowaniem następnej klatki.

   muxer MPEG (-mpegopts)

format=<mpeg1 | mpeg2 | xvcd | xsvcd | dvd>

 format strumienia (domyślnie: mpeg2)

size=<do 65535>

 Wielkość pakietu w bajtach, nie zmieniaj, jeśli nie jesteś pewien tego co robisz (domyślnie: 2048).

muxrate=<liczba>

 nominalne tempo muxowania w KBit/s używane w nagłówkach pakietów (domyślnie: 1800 kb/s) Będzie  zaktualizowane,
 jeśli to konieczne, w przypadku "format=mpeg1" lub "mpeg2".

tsaf

 Ustawia, jeśli to możliwe, znaczniki czasu w każdej ramce.

(no)reorder

 Włącza  kod  przestawiania  ramek,  który  przechowuje  ramki  w  kolejności  dekodowania  (a nie wyświetlania)
 (domyślnie: wyłączone).  Używaj tylko, jeśli uważasz, że klatki w oryginalnym strumieniu były błędnie zapisane.
 Działa tylko z filmami MPEG-1/2.

init_vpts=<100-700>

 początkowe pts video, w milisekundach (domyślnie: 200)

init_apts=<100-700>

 początkowe pts audio, w milisekundach (domyślnie: 200)

vdelay=<1-32760>

 Początkowe opóźnienie obrazu w w milisekundach (domyślnie: 0), używaj,  jeśli  chcesz  opóźnić  obraz  względem
 dźwięku.

drop

 Używane razem z init_delay powoduje że muxer opuszcza oczekiwany kawałek audio.

vwidth, vheight=<1-4095>

 Ustawia wysokość i szerokość filmu gdy jest to MPEG-1/2.

vpswidth, vpsheight=<1-4095>

 Ustawia wysokość i szerokość trybu panoramicznego filmu gdy jest to MPEG-2.

vaspect=<1 | 4/3 | 16/9 | 221/100>

 Ustawia proporcje filmu MPEG-1/2.

vbitrate=<liczba>

 Ustawia bitrate video w kbit/s dla filmów MPEG-1/2.

vframerate=<24000/1001 | 24 | 25 | 30000/1001 | 30 | 50 | 60000/1001 | 60 >

 Ustawia  ilość klatek na sekundę dla filmów MPEG-1/2.  Ta opcja zostanie zignorowana jeśli będzie użyta razem z
 opcją telecine.

telecine

 Włącza tryb miękkiego telecine: muxer oszukuje strumień obrazu tak, aby wyglądał jak kodowany przy 29.97 lub 30
 fps; działa to tylko z filmami MPEG-2, kiedy wyjściowa ilość klatek na sekundę, po ewentualnej konwersji  przez
 -ofps wynosi 24000/1001 lub 24.  Wszystkie pozostałe wartości są niekompatybilne z tą opcją.

   Muksery FFmpeg z libavformat (-lavfopts) (zobacz także -of lavf)

format=<format_pliku>

 Wymusza format pliku na który należy muksować (domyślnie: autodetekcja według rozszerzenia).
          mpg
               MPEG-1 systems i MPEG-2 PS
          asf
               Advanced Streaming Format
          avi
               Audio Video Interleave file
          wav
               Waveform Audio
          swf
               Macromedia Flash
          flv
               pliki video Macromedia Flash
          rm
               RealAudio i RealVideo
          au
               format SUN AU
          nut
               otwarty format NUT (experymentalny)
          mov
               QuickTime
          mp4
               format MPEG-4
          dv   Sony Digital Video container

PLIKI

/usr/local/etc/mplayer/mplayer.conf
 główny plik ustawień

~/.mplayer/config
 ustawienia użytkownika

~/.mplayer/input.conf
 ustawienia wejścia (pełną listę wyświetla '-input keylist')

~/.mplayer/gui.conf
 plik konfiguracyjny GUI

~/.mplayer/gui.pl
 lista odtwarzania GUI

~/.mplayer/font/
 katalog czcionki (Musi znajdować się tutaj plik font.desc i plik z rozszerzeniem .RAW.)

~/.mplayer/DVDkeys/
 Zkrakowane klucze CSS
 napisów w następującej kolejności:
 /ścieżka/do/film.sub
 ~/.mplayer/sub/film.sub
 ~/.mplayer/default.sub

PRZYKŁADY UŻYCIA MPLAYERA

Szybki start odtwarzania DVD:

 mplayer dvd://1

Odtwarza w japońskim z angielskimi napisami:

 mplayer dvd://1 -alang ja -slang en

Odtwarza tylko rozdziały 5, 6, 7:

 mplayer dvd://1 -chapter 5-7

Odtwarza tylko tytuły 5, 6, 7:

 mplayer dvd://5-7

Odtwarza DVD z różnych ujęć:

 mplayer dvd://1 -dvdangle 2

Odtwarza z innego urządzenia DVD:

 mplayer dvd://1 -dvd-device /dev/dvd2

Odtwarza DVD z katalogu zawierającego pliki VOB:

 mplayer dvd://1 -dvd-device /ścieżka/do/katalogu/

Kopiuje tytuł DVD na twardy dysk, zapisując go to title1.vob :

 mplayer dvd://1 -dumpstream -dumpfile title1.vob

Strumień z HTTP:

 mplayer http://mplayer.hq/przyklad.avi

Strumień używający RTSP:

 mplayer rtsp://serwer.przyklad.com/nazwaStrumienia

Konwertuje napisy do formatu MPsub:

 mplayer test.avi -sub zródło.sub -dumpmpsub

Konwertuje napisy do formatu MPsub bez konieczności oglądania filmu:

 mplayer /dev/zero -rawvideo on:pal:fps=xx -vc null -vo null -noframedrop -benchmark -sub źródło.sub -dumpmpsub

Wejście z domyślnego V4L:

 mplayer tv:// -tv driver=v4l:width=640:height=480:outfmt=i420 -vc rawi420 -vo xv

Odtwarzanie na kartach Zoran (w starym stylu, odradzane):

 mplayer -vo zr -vf scale=352:288 plik.avi

Odtwarzanie na kartach Zoran (w nowym stylu):

 mplayer -vo zr2 -vf scale=352:288,zrmjpeg plik.avi

Odtwarza dźwięk 6-kanałowy w formacie AAC tylko na dwóch głośnikach:

 mplayer   -rawaudio   on:format=0xff   -af   pan=6:.32:.39:.06:.17:-.17:.33:.32:.06:.39:-.17:.17:.33   adts_he-
 aac160_51.aac
 Może będziesz chciał się trochę pobawić wartościami filtru pan (np. pomnożyć przez jakaś liczbę), aby zwiększyć
 głośność albo uniknąć trzasków.

PRZYKŁADY UŻYCIA MENCODERA

Kodowanie tytułu #2 DVD, tylko wybrane rozdziały:

 mencoder dvd://2 -chapter 10-15 -o tytul2.avi -oac copy -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4

Kodowanie tytułu #2 DVD, zmiana rozmiaru do 640x480:

 mencoder dvd://2 -vf scale=640:480 -o tytul2.avi -oac copy -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4

Kodowanie tytułu #2 DVD, zmiana rozmiaru do 512xHHH (zachowuje proporcje):

 mencoder dvd://2 -vf scale -zoom -xy 512 -o tytul2.avi -oac copy -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4

To samo, ale z bitrate ustawionym na 1800kbit i optymalizowanymi makroblokami:

 mencoder dvd://2 -o tytuł2.avi -oac copy -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4:mbd=1:vbitrate=1800

To samo, ale z kompresją MJPEG:

 mencoder dvd://2 -o tytul2.avi -oac copy -ovc lavc -lavcopts vcodec=mjpeg:mbd=1:vbitrate=1800

Kodowanie wszystkich plików *.jpg w bieżącym katalogu:

 mencoder "mf://*.jpg" -mf fps=25 -o wyjscie.avi -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4

Kodowanie z tunera (określ format poprzez -vf format):

 mencoder -tv driver=v4l:width=640:height=480 tv:// -o tv.avi -ovc raw

Kodowanie z potoku:

 rar p test-SVCD.rar | mencoder -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4:vbitrate=800 -ofps 24 -

BŁĘDY

AUTORZY

AUTHORS.

OD TŁUMACZY

Projekt MPlayer                                    2005-05-15                                         MPlayer(1)